Bahattin Kabahasanoğlu Şiirleri

SENI SEVDIGIMI KIMSEYE SOYLEMEDIM

Seni sevdigimi kimseye soylemedim
Kalabaliklara attim kendimi
Kim, nereden bilecekmis ki?!

Seni sevdigimi kimseye soylemedim
Golgeye sigmadim
Golgem sigmadi
Gun gelir soylerim sandim
Gunes dogmadi
Ruyalarima girseydin keske
Olmadi iste olmadi

Seni sevdigimi kimseye soylemedim
Icin icin agladigimi gormediler
Yalnizlik yorgunuydum
Ne elimi tutan oldu
Ne halime yanan
Gormedim duymadim neler dediler
Hic biri senin yerini tutmadilar
Senin gibi sevmediler

Seni sevdigimi kimseye soylemedim
Mevsimlere yillara inat
Ustumden cig gibi gecti zaman
Cicekler acti, yapraklar doktu
Gocmen kuslar havalandi yuregimde
Bana misin demedim

Seni sevdigimi kimseye soylemedim
Dalip gittim ucsuz bucaksiz goklere
Sanki ufuktan gelecekmissin gibi
Siselere mektup koydum
Dalgalardan dilek tuttum
Bildin, bileceksin gibi

Seni sevdigimi kimseye soylemedim
Var miydin yok muydun bilmiyorum
Bu ne bicim tutku Allah'im
Hani bir yurek yansa bir gemi dolusu yurek
Yurek dayanmaz, dayansa
Hani sevenleri korur
Hani bir liman olurdun

Seni sevdigimi sana soylemedim
Kimselere soylemedim seni sevdigimi
Sehri bastan basa dolastim
Yuregimi bastan basa
Dere tepe duz gittim
Kendi kendime agladim
Agladigimi kimseye soylemedim
Kendimden sakladim seni sevdigimi
Ruzgara, buluta soyledim
Yoklugunda yandim
Sigara gibi
Ates kirkbir
Yanik uc
Duman oldum
Duman oldun
Benim oldun
Dumanini cigerime ufledim
Seni sevdim iste
Daha ne olsun
Seni sevdim
Seni sevdigimi kimseye soylemedim

Bahattin KABAHASANOGLU

duydum ki öylece bırakıp gitmişsin kendini

duydum ki öylece bırakıp gitmişsin kendini
vazgeçmişsin bütün ümitlerin güzelliğinden
yeni bir şey aramanın ve bulmanın sevincinden
artık bitti diyorsan unuttuğun bir şeyler var
hala mavi gökyüzü bak hala çok güzelsin
ve sakin bir rüzgarda dinleniyor dalgalar
hayatın anlamını yanlış çözmüş gibisin
herkes sevgi bekliyor yalnızca sen değilsin
sevgini söylemekle başlar her şey birdenbire
bir çocuğun başını okşayarak gülümse
küçük bir pırıltıyla yolunu o göstersin
yeniden başlamak istersen bu bile sana yeter
bu sabah sevinçle uyan,
gerin pencerende
paslı bir tat gibi kalsın yalnızlığın
yeniden başlamanın keyfini duy içinde..

Dost dediğin
Dostun yüreğinden geçeni bilmeli
Dost dediğin
Dostunu karşılıksız sevmeli
Dost dediğin
Verecekse almadan vermeli
Dost dediğin
Yüreği kan ağlarken, dost için gülmeli
Dost dediğin
Kara toprak gibi sadık kalabilmeli
Dost dediğin
Sığınacak yerin yoksa kucağını açabilmeli
Dost dediğin
Güne sıcak bir güneş olup doğabilmeli
Dost dediğin
Geceye parlayan yıldız olabilmeli
Dost dediğin
Sırtını yasladığın asırlık bir çınar
Dost dediğin
Gerektiğinde bir kalkan olabilmeli
Dost dediğin
Kahpe kurşuna göğsünü siper yapabilmeli
Dost dediğin
Velhasıl dost olduğunu bilmeli
Dost dediğin
İki yüreği bir beden sayabilmeli
Ben herkese dost demem
Benim dostum
Yüreğimin sesini uzaklardan duyabilmeli
Dost o zaman dosttur
Dost dediğin
Bir batında doğan kardeş olabilmeli
BİR ÖMÜR BOYU DOST KALMAK DİLEĞİYLE..

Sizin Için Günlerdir Pul Biriktiriyorum
.
dün sesiniz kalmisti durakta
arkanizdan yetisemedim
bari simdi dinleyin lütfen
kanat uçup durmasin adimlariniz
günler var ki size niyetliyim
ama hep böyle durgun dudaklisiniz

Çok mu gevezeyim -
haklisiniz...

bir tarihiniz vardir elbette
peki ya cografyaniz
küçük bir gezinti yapardik sizinle
sözcüklerinize kadar islanirdiniz
yanlis anlamayin lütfen
birlikte kaynardi suyumuz

Çok mu cüretliyim -
haklisiniz...

size dokunsam
- biliyorum - hükümet sarsilir ama
bir ah ile bu alemi viran ederim ben de
divan sairleri bile söyleyemez bu lafi
inanir misiniz
öyle bakmayin lütfen
yalan söyleyecek degilim ya göz göre göre
hem bir tutusursam dilimde patlarsiniz

Çok mu serseriyim -
haklisiniz

ama siz tam da bu siirin fikrisiniz