- 30 Haziran 2009
- 2.637
- 11
İstanbul’da üniversitede okuyan genç kız Ankara’daki babasına telefon etmiş:
-”Baba,merhaba. Ben Lale….”
-”Ooooo. Güzel kızım benim. N’abersin bakalım?..”
-”Hiç sorma babacığım. Hiç keyfim yok valla…”
-”Hayırdır? Bi sorun mu var?…
Kız ağlamaya baslar; babası ise üzüntü ve meraktan kafayı yemektedir:
-”N’ooldu kızım? Anlatsana…”
-”Murat evi terk etti. Boşanmak istiyormuş…”
-”Ne evi ? Ne boşanması? Sen ne zaman evlendin de boşanıyorsun?…”
-”Hani senin hiç hoşlanmadığın yapacak bi şey yok.”
-“Versin mahkemeye, hemen boşanın…”
-”Boşanalım ama benden 10 milyar istiyor. Eğer vermezsem, iyi zamanlarımızda çektiği çıplak fotoğraflarımı Internet’ten herkese yollayacakmış….”
-”Püüh. Rezil… Çıplak fotoğraf çektirdin, öyle mi?”
-”Ama babacığım. O benim kocamdı. Ne biliyim böyle bir puştluk yapacağını.”
-”Peki. Olan olmuş artık. Yarin havale ederim parayı…Öğleden sonra Bankaya gidip çekersin; sonra da alıp yakarsın o kahrolası fotoğrafları…”
-”Sağol baba. Eeee. şey…Bi de kürtaj için 2 milyara ihtiyacım var…”
Adam artık iyice fenalaşır. Boğuk bir sesle konuşur:
-”Kürtaj mi? Bir de hamile mi kaldın o çocuktan sen?…”
-”Aslında ondan değil… Zenci bi çocuk vardı…Zaten o yüzden ayrılıyoruz ya….”
Adam bayılmak üzeredir. Nabzı yükselir, tansiyonu düşer, artık inleyerek konuşmaktadır:
-” Biz seni oraya okumaya yollamıştık. Sen ne haltlar çevirmişsin. Allah’ım. Nedir bu basımıza gelenler…Okulu bitirir bitirmez Ankara’ya dönüyorsun, yoksa kırarım bacaklarını…” -”İstersen hemen dönebilirim babacığım. Ben geçen yıl okuldan atıldım çünkü…”
Adam masanın üzerindeki soğuk su dolu sürahiyi başından aşağıya devirir ve ancak bu şekilde konuşmasını sürdürebilir:
-”Okuldan mi atıldın? Hani birlikte avukatlık yapacaktık, zilli?…Eh ? Sen hele bi gel buraya. Ben sana yapacağımı bilirim. Evden dışarıya adim attırmayacağım sana. İlk isteyenle de evlendireceğim….”
-”O is zor be baba. Biliyorsun, moda oldu, artık evlenmeden önce esler birbirlerinden sağlık raporu istiyorlar… Pek iyi bi rapor sunacağımı zannetmiyorum ben…”
-”Allahım, çıldıracağım… Bir de cinsel hastalıklar haaa…..Kesin o zencidendir…”
-”Çok pis arkadaşları vardı. Bilmem artık hangisinden kapmışımdır…”
Güm diye bir ses duyulur. Adam kısa bir süre için kendinden geçmiştir; ancak hemen kendisini toparlayıp tekrar telefonu alır.
-”Hemen bu aksam dayını yolluyorum oraya. Seni alıp gelecek. Adresini ver bakiyim…”
-” Mahmut pasa Karakolu’ndayım… Gelirken kefalet için de biraz para getirsin yanında…”
-”Karakol mu?…Bir de karakola mi düştün layyynnn? Ne yaptın?….”
-”Dün kafam çok bozuktu, çok içmişim. Araba kiralayıp dolaşmaya çıktım. O kafayla Arnavutköy’de kokoreççi dükkanına girdim. Ama neyse ki kimse ölmedi. Dükkan sahibiyle kiralık araba firmasına biraz para vermek gerekir sanırım…”
Adam artık iyice fenalaşmıştır. Hatta fenalaşmak ne kelime; adeta kahrolmuştur. Telefonda kısa bir sessizlik olur. Kız tekrar konuşmaya baslar:
-”Babacığım. Sakin üzülme. Bütün bunlar bir sakaydı. Ben sadece sınıfta kaldığımı söylemek için aramıştım…”
Bunun üzerine adam sevinçle ve mutlulukla haykırır:
-”Canin sağ olsun be güzelim, bosveeerrr. Okul da neymiş? Hiç mühim değil, tatlı canin sağolsun senin….
-”Baba,merhaba. Ben Lale….”
-”Ooooo. Güzel kızım benim. N’abersin bakalım?..”
-”Hiç sorma babacığım. Hiç keyfim yok valla…”
-”Hayırdır? Bi sorun mu var?…
Kız ağlamaya baslar; babası ise üzüntü ve meraktan kafayı yemektedir:
-”N’ooldu kızım? Anlatsana…”
-”Murat evi terk etti. Boşanmak istiyormuş…”
-”Ne evi ? Ne boşanması? Sen ne zaman evlendin de boşanıyorsun?…”
-”Hani senin hiç hoşlanmadığın yapacak bi şey yok.”
-“Versin mahkemeye, hemen boşanın…”
-”Boşanalım ama benden 10 milyar istiyor. Eğer vermezsem, iyi zamanlarımızda çektiği çıplak fotoğraflarımı Internet’ten herkese yollayacakmış….”
-”Püüh. Rezil… Çıplak fotoğraf çektirdin, öyle mi?”
-”Ama babacığım. O benim kocamdı. Ne biliyim böyle bir puştluk yapacağını.”
-”Peki. Olan olmuş artık. Yarin havale ederim parayı…Öğleden sonra Bankaya gidip çekersin; sonra da alıp yakarsın o kahrolası fotoğrafları…”
-”Sağol baba. Eeee. şey…Bi de kürtaj için 2 milyara ihtiyacım var…”
Adam artık iyice fenalaşır. Boğuk bir sesle konuşur:
-”Kürtaj mi? Bir de hamile mi kaldın o çocuktan sen?…”
-”Aslında ondan değil… Zenci bi çocuk vardı…Zaten o yüzden ayrılıyoruz ya….”
Adam bayılmak üzeredir. Nabzı yükselir, tansiyonu düşer, artık inleyerek konuşmaktadır:
-” Biz seni oraya okumaya yollamıştık. Sen ne haltlar çevirmişsin. Allah’ım. Nedir bu basımıza gelenler…Okulu bitirir bitirmez Ankara’ya dönüyorsun, yoksa kırarım bacaklarını…” -”İstersen hemen dönebilirim babacığım. Ben geçen yıl okuldan atıldım çünkü…”
Adam masanın üzerindeki soğuk su dolu sürahiyi başından aşağıya devirir ve ancak bu şekilde konuşmasını sürdürebilir:
-”Okuldan mi atıldın? Hani birlikte avukatlık yapacaktık, zilli?…Eh ? Sen hele bi gel buraya. Ben sana yapacağımı bilirim. Evden dışarıya adim attırmayacağım sana. İlk isteyenle de evlendireceğim….”
-”O is zor be baba. Biliyorsun, moda oldu, artık evlenmeden önce esler birbirlerinden sağlık raporu istiyorlar… Pek iyi bi rapor sunacağımı zannetmiyorum ben…”
-”Allahım, çıldıracağım… Bir de cinsel hastalıklar haaa…..Kesin o zencidendir…”
-”Çok pis arkadaşları vardı. Bilmem artık hangisinden kapmışımdır…”
Güm diye bir ses duyulur. Adam kısa bir süre için kendinden geçmiştir; ancak hemen kendisini toparlayıp tekrar telefonu alır.
-”Hemen bu aksam dayını yolluyorum oraya. Seni alıp gelecek. Adresini ver bakiyim…”
-” Mahmut pasa Karakolu’ndayım… Gelirken kefalet için de biraz para getirsin yanında…”
-”Karakol mu?…Bir de karakola mi düştün layyynnn? Ne yaptın?….”
-”Dün kafam çok bozuktu, çok içmişim. Araba kiralayıp dolaşmaya çıktım. O kafayla Arnavutköy’de kokoreççi dükkanına girdim. Ama neyse ki kimse ölmedi. Dükkan sahibiyle kiralık araba firmasına biraz para vermek gerekir sanırım…”
Adam artık iyice fenalaşmıştır. Hatta fenalaşmak ne kelime; adeta kahrolmuştur. Telefonda kısa bir sessizlik olur. Kız tekrar konuşmaya baslar:
-”Babacığım. Sakin üzülme. Bütün bunlar bir sakaydı. Ben sadece sınıfta kaldığımı söylemek için aramıştım…”
Bunun üzerine adam sevinçle ve mutlulukla haykırır:
-”Canin sağ olsun be güzelim, bosveeerrr. Okul da neymiş? Hiç mühim değil, tatlı canin sağolsun senin….
