Böyle bi' hareket başlatmıştı kadınlar bi' ara , yurt dışındaydı hatta.Burda da yaptılar kızlar fotosunu çekip paylaşıyorlardı öyle oturan erkeklerin.İfşa ediyorlardı.Otobüs kullanmıyorum da metroda yanıma denk gelen erkeklerden biri böyle oturursa uyarıyorum , çok olmadı gerçi bir iki kere oldu ama benimkiler yine insanmış hemen toparlandı hatta birisi kalktı bir kadına yer verdi ben biraz toparlanalım diyince.Ama kavga edecek tip olsa ben de ederim dayanamam.Medeniyetsiz insanlar ya.
Yan yatıp üzüm yiyen roma kralı tasviri gibi oldu bu da tam.O videoyu izledim sanırım ya hatırlar gibi oldum. Kadın döküp kaçıyordu evet. Ya asabım bozuldu o an, adam yayılmışzzaten, uzamasına ramak kalmış, eline bi salkım üzümü, yanına ince ince yelpazeleyen iki cariyesi eksik. Sanırsın oturduğu halk otobüsü koltuğu değil, adamın tahtı.
Cidden buna bi tepki bi şey lazım ya.
Yan yatıp üzüm yiyen roma kralı tasviri gibi oldu bu da tam.Terbiyesiz adam ya , iyi demişsin.
Heh işte tam benim aradigim cümle bu. Hatta bununla ilgili bir konu açmak istedim hep. Buradaki bayanların düşüncelerini merak ettim ama polemik yaratmak için konu açmışsın dye saldırırlar dye vaz geçtim. Yaaa çocuğunu dünyanın en kıymetli bulunmaz paha biçilemez nesnesi zanneden kadınlara sinir olduğum kadar hiç bir şeye sinir olmuyorum arkadaş! Çocuğun kıymetliyse sadece senin için kıymetli herkesin senin çocuğuna aynı muameleyi göstermesini bekleyemezsin. Neyse efendim işe gidiyorum kasırgaya yakalanmış gibi sallanan bir minibüste ve tüm gün ayakta çalışacağım. Dönerken yine iki saat yol çekeceğim ama yine küçük çocuğuyla binen bayana acıyıp yer veriyorum o bayan napiyo sadece çocuğu oturtuyo benim kalktığım koltuğa kendi de bir sürü insan da ayakta tıklım tıkış minibüste. Yahu ben o yeri sen çocuğunla otur dye verdim minicik çocuk yayıla yayıla otursun dye değil. Bunun gibi çok kadın gördüm minibüslerde otobüslerde ya sadece çocuk oturuyor ya da hem kendisi için hem de çocuğu için koltukları zapdetmis bir sürü koca koca insan da ayakta durmaya çalışıyor ki o insanların çoğu ise gidiyor ya da gündelik işleri için dışarda kosturacak pek kıymetli çocuğu ve anası büyük ihtimalle evinde rahat rahat oturacak. Bir bana mı tuhaf geliyor bu arkadaş? Sonra da bu gençler saygısız adamlar yayılarak oturuyo dye kızarlar. İşte o gençler adamlar sizin çocukluktan tek koltukta yayılarak oturmaya alistirdiginiz kişiler!Ben de kucağına alabileceği çocuğu o kadar dolu otobüste koltukta oturtan insanlara ayar oluyorum.
Bence tam resimlik bi olay .Icimizdeki insansi hayvanlar baslikli bir calisma yapilabilir :) saka bi yana egitim sart edebli olmayi ogretmemis kimse. bnde binince iki buklum oturuyorum hele cam tarfindaysam utanmasam cama yapiscam insanlarin alanini gasp etmemek icin siz dogru olani yaptiniz tepki gostererek sinir olmakdada haklisiniz .Selam hanımlar, nasılsınız, nasıl gidiyor hayat?
Ben bugün halk otobüsüne bindim, baya oluyordu binmeyeli, ne biçim maceralı bir yolculuk olduğunu unutmuşum tabi bu çeşit yolculukların. Bugün de dışarılara bi gezeleyesim geldi, arkadaş ziyareti vb. Gideceğim yerlere ya bisiklet ya araba ya tabanvay giderim hani, öyle alıştım. Mecbur kalmadıkça toplu taşıma kullanmam ama kullanasım geldi; biraz da bakınmak istedim insanlara, resimlerim için, yüzler ne diyor, kendimce öyle hikayeler çıkarıyorum.
Neyse; otobüs dolu; arkada belli belirsiz bir yer boş gibi-dolu gibi. Bi baktım yer boş, ama yanda oturan adam bacağını evinin kanepesine açar gibi açarak, malum uzvunun full rahatına binaen o boşluğu da kaplamış. Adamın üstü bi yerde oturuyor, altı bir yerde oturuyor sanki tövbest. Uyuz oldum, ya bu kadar insan ayakta, insan bi yana filan kaçar azcık utanır, millete de sinir oldum kimse de bir şey demez, ayakta giderler öyle kuzu kuzu. Gördüm ya bu manzarayı, bana dert oldu. Yanımda bi amcamsı vardı ayakta (Tam amca değil böyle abi-amca arası biri) "Arkada boş yer var, dilerseniz oraya oturun, bakın şurada" dedim. Adam da "Ben iki durak sonra iniyorum, teşekkür ederim, siz oturun" dedi ama oturulacak gibi değil, olay çıkacak belli. Adam telefonuna gömülmüş, dediğim gibi işte çeşitli uzuvlarına ayrı yer tahsis etmiş... (Manzara aklıma geldikçe midem kalkıyor ya. Cidden sinirlendim insan biraz toplu oturur da insanlara yer açar, baba malı gibi... Tövbest)
Gittim adamın yanına "Biraz bacağınızı toplarsanız, oturacağım" dedim.
Bana "Gelen geçen de bi fırça kayıyor yeaa" filan dedi, toparlandı ama yanına oturduğumda eti etime değiyordu. En arka kapıdan inerken sanırım adama sallayıp sallayıp inmişler, olay çıkaracak bi tipi vardı adamın alırsınız o elektriği oturuşundan zaten. (Ne oturuşmuş, bitmedi, anlat anlat bitmeyecek gibi... Öyle gıcık oldum kızlar ya.O ne rahatlık ya -on kere tekrar edeceğim galiba- ana evinde divana bağdaş kurar gibi)
İnadına kalkmadım yanından "Güzel oturursanız, kimse de sizi uyarmak zorunda kalmaz, bi düşünün bence bunu" dedim ama adam lafımı bitirtmeme müsaade etmeden, paldır küldür başladı , ne dediği belli değil, küfür hakaret yok ama dikleşiyor sanki lütfetti hani, ben yerini gasp etmişim gibi. Beni bilirsiniz medyum Memiş hissi gelir arada, yine tam sağımda oturuyor öyle elimin tersiyle bi Keto'ya vurur gibi geldim gittim geldim gittim. Adamı süzdüm "Döversin ama dayak da yersin, gözünde gözlüğün var kızım yapma, saçın uzun eline meline dolar kalırsın, sonra eşin bulaşır adam sakat kalır yapma" dedim içimden. Dışımdan da "Kulağımın dibinde, amma uzattınız; öff, son sözü söyleyin he rahatlayın" dedim bulaşmadım daha. Adam da "Siz söyleyin son sözü esas ben size bırakıyorum, alın meydan sizin!!" filan dedi. Onu da lütfetti sağ olsun.Da işte ben olayı bi önce kestiğim için son sözü o söylemiş oldu yine ama haberi yok. Neyse. Söylene söylene kalktı gitti durakta indi. İyi oldu oh.
Otobüs ahalisinden bir alkış beklerdim ama kısmet değilmiş, neyse
Ne diyordum ha, çok sinirlendim kızlar. Bu adamların bacak açarak oturması, buna kimsenin bi şey demeyişi, halk otobüsündeki bu macera bana dert oldu. Ya dibine oturdum adamın, bacağını biraz kapadı o kadar. Ben bacak bacak üstüne attım adamın bacağı değip durmasın diye. Bu ne rahatlık ya?
Oyh uzattım. İki dökeyim ben de rahatlayayım dedim.
Sinirlendim ya, hayır kavga edilecek sebebe bak, sebep mi? Adam gibi oturmayı bilmezler...
Neyse. Burayı dışarıdan okuyan erkeklerimiz duyun şu sesi, düzgün oturmayı bilin lütfen.Bi gün olduğu gibi, robot resim çıkarmayı öğrenip; ifşa hareketi başlatacağız kadınlar olaraktan, yapmayın böyle şeyler.
Heh işte tam benim aradigim cümle bu. Hatta bununla ilgili bir konu açmak istedim hep. Buradaki bayanların düşüncelerini merak ettim ama polemik yaratmak için konu açmışsın dye saldırırlar dye vaz geçtim. Yaaa çocuğunu dünyanın en kıymetli bulunmaz paha biçilemez nesnesi zanneden kadınlara sinir olduğum kadar hiç bir şeye sinir olmuyorum arkadaş! Çocuğun kıymetliyse sadece senin için kıymetli herkesin senin çocuğuna aynı muameleyi göstermesini bekleyemezsin. Neyse efendim işe gidiyorum kasırgaya yakalanmış gibi sallanan bir minibüste ve tüm gün ayakta çalışacağım. Dönerken yine iki saat yol çekeceğim ama yine küçük çocuğuyla binen bayana acıyıp yer veriyorum o bayan napiyo sadece çocuğu oturtuyo benim kalktığım koltuğa kendi de bir sürü insan da ayakta tıklım tıkış minibüste. Yahu ben o yeri sen çocuğunla otur dye verdim minicik çocuk yayıla yayıla otursun dye değil. Bunun gibi çok kadın gördüm minibüslerde otobüslerde ya sadece çocuk oturuyor ya da hem kendisi için hem de çocuğu için koltukları zapdetmis bir sürü koca koca insan da ayakta durmaya çalışıyor ki o insanların çoğu ise gidiyor ya da gündelik işleri için dışarda kosturacak pek kıymetli çocuğu ve anası büyük ihtimalle evinde rahat rahat oturacak. Bir bana mı tuhaf geliyor bu arkadaş? Sonra da bu gençler saygısız adamlar yayılarak oturuyo dye kızarlar. İşte o gençler adamlar sizin çocukluktan tek koltukta yayılarak oturmaya alistirdiginiz kişiler!
Evet ben de o kültürün çocuğuyum. Zayıf cılız bir çocuktum küçükken ve şehir merkezine uzak bir ilçede oturuyorduk. Bir yere gitmek için en az bir iki saat yol giderdik ve hiç bilmem rahat rahat oturarak gittiğimi. Minicik cılız halimle otobüste savrulmamak için tutunmaya çalışırdım. Bu anlayış da normal değil dediğin gibi ama küçücük çocuk da koca koca insanlar ayaktayken kendi konforundan azıcık ödün verip annesinin kucağında oturmayı bilmeli. Kendi dışında insanların da önemli olduğunu böyle böyle anlayacaklar. Bunları gördüğümden beri ben de kendimi düşünmeyi öğrendim. Çok zor durumda olmadıkça yer vermiyorum artık. ya da benden başka oturan adamlar gençler varsa onlar yer vermeli bana kalmadan dye düşünüyorumBen de hatırlarım; eskiden araba pek yoktu; bizim arabayı ben ilkokula giderken almıştı annemler, ondan önce bi mobilet dedikleri motorun bisiklet hali gibi olan daha ucuzu vardı, yokuşta filan eline almak zorunda kalırdın öyle bi araçtı. Annemle biz otobüsle giderdik, babam genelde onu kullanırdı. Biz hep "Yer ver amcana-teyzene" kültürü ile büyüdük. O kadar sıkı bir tembih ki bu, ben şu yaşa geldim, hala yerimi veririm insanlara dayanamam. Kendimden yorgun gördüğüm, gözüme "O otursun" diye kestirdiğim herkese bi teklif sunarım, sonra otururum yoksa içim rahat etmez.
Bu da tik olmuş bende sanki. Bu olayda bile amcaya sordum işte gözüme kestirdim "Onun oturmaya ihtiyacı var" diye. Sonra kimse yanaşmıyor, ben de inada bindirdim oturdum. İkisinin ortası olmalı; ne yaysınlar çocukları, ne de indirsinler "Kalk yer ver" diye. Çocuğa öğretmek lazım genel görgü kurallarını kendini ezdirmeyecek şekilde...
Artık bu adam da nerenin ininde hayatını sürdürdüyse bu yaşa kadar; görmem yetti. Hani otomatik bi tip vardır ya kafanızda, bellidir hani o -bu adam adam değil- önyargılı kendinizi korumaya alma ihtiyacı hissettiğiniz bi bölge. Bu adam o kısımdaydı benim için işte. Çok insan gördüm, tanıdım; az buçuk bilirim kolay da yanılmam. Tahmin ettiğim gibi de çıktı.
Evet ben de o kültürün çocuğuyum. Zayıf cılız bir çocuktum küçükken ve şehir merkezine uzak bir ilçede oturuyorduk. Bir yere gitmek için en az bir iki saat yol giderdik ve hiç bilmem rahat rahat oturarak gittiğimi. Minicik cılız halimle otobüste savrulmamak için tutunmaya çalışırdım. Bu anlayış da normal değil dediğin gibi ama küçücük çocuk da koca koca insanlar ayaktayken kendi konforundan azıcık ödün verip annesinin kucağında oturmayı bilmeli. Kendi dışında insanların da önemli olduğunu böyle böyle anlayacaklar. Bunları gördüğümden beri ben de kendimi düşünmeyi öğrendim. Çok zor durumda olmadıkça yer vermiyorum artık. ya da benden başka oturan adamlar gençler varsa onlar yer vermeli bana kalmadan dye düşünüyorum
Bir toplu taşımada bunca düşünceye gark oluyosan toplu taşıma kullanmamak senin yararına olurDoğru diyorsun. Ben derim, bi Kara Murat havası vardır bende; kendim hariç herkes için sanki cengaver gibi kendimce fedakar olurum, hak da savunuveririm. Bu biraz da enayiliğe kayıyor, eskiden daha beterdim. Laf da lafı açıyor, ben de az savrulmadım, demire filan gafam az gelmedi ani frenlerde; belki de ondan böyle oldum.
İşte aşırılığın alışkanlığın; alışkanlığın karakterin, karakterin kaderin olur gibi bi hal... Çocuk yetiştirmek de bi sanat, inceden güzel işlemek lazım ki kaderi de güzel olsun yavrucakların. Ben de zamanla törpülendim, daha katıydım çocukla beraber daha bi kendime geldim, kendi çocukluğumu irdeledim derken öyle yol alıyorum.
Ama biliyorum ki bazı şeyler, belli bir dozun üstünde geliyorsa bana, tepkimi koymadan, ya da karışmadan edemem.
"Başkası yer versin bu kez" dediğim durumları da belli bir dakika dilimi içinde beklerim. Baktım yer gelmedi 2 dkda, ben kalkarım. Ne stresliyim ya fark ettim de :) Toplu taşıma benim neyime, bordo bereli olmak lazım bizim ülkede layığıyla hayata tam karışmak için :)
Bence tam resimlik bi olay .Icimizdeki insansi hayvanlar baslikli bir calisma yapilabilir :) saka bi yana egitim sart edebli olmayi ogretmemis kimse. bnde binince iki buklum oturuyorum hele cam tarfindaysam utanmasam cama yapiscam insanlarin alanini gasp etmemek icin siz dogru olani yaptiniz tepki gostererek sinir olmakdada haklisiniz .
Ama işte bu resmen manyak olma sebebi. Bi şey demediniz mi hiç? Ben dayanamazdım sanırım illa bi şey derdim. İyi sabretmişsiniz vallahi. :/Geçen hafta benzer bir olay yaşadım hatta burda paylaşıp sinirimi atmak istedim, neyseki eve gelene kadar sinirim geçmişti. 2 küçük çocukla bir kadın ikili koltukta oturmuş, Adam dörtlü koltukların birinde, yanı da boş. Boş koltuk buldum diye sevinçle oturdum. Çok geçmedi kadın çocukların birini kocasının yanına yolladı. İkili koltuğa analı oğullu yayıldılar. Adam benden tarafta çocuğu, sağ elinde de telefonunu tutuyor. Yayıldıkça yayıldı bu kolu bana değiyor. Ben kenara kayıyorum o daha da yayılıyor. Karşı koltuk boşaldı oraya geçtim. Kadın diğer çocuğu da gönderdi o da babasının yanındaki koltuğa sığmadı geldi yanıma oturdu. Ayağa kalkıyor, oturuyor, dönüyor iki dakka durmuyor. 3 yaşında çocuk tek başına oturuyor. Otobüs fren yapsa düşecek. Anne 2 li koltukta keyifli yolculuk yapıyor. Baba 2 li koltukta bir elinde çocuk bir elinde telefon keyifli yolculuk yapıyor. Bense bütün yolculuk boyunca bu insanların neden bu kadar düşüncesiz nasıl bu kadar umursamaz olduklarını düşünerek sinir harbi yaşıyorum. ben çok tahammülsüz bir insanım, hele böyle bencil insanlara gram tahammülüm yok.
Ama işte bu resmen manyak olma sebebi. Bi şey demediniz mi hiç? Ben dayanamazdım sanırım illa bi şey derdim. İyi sabretmişsiniz vallahi. :/
Kendimi terbiye ediyorum. artık kimseye sataşmıyorum, yoksa adım çıkacak deliye:))
Şu mükemmeliyetçi ve egoist kadınlarda çekilmiyor vallahiBenim çıkmış dokuza inmez sekize misali, haydan huya gidiyorum. Ben de bi terbiye perhizi yapayım diyorum, olmuyor. Fırsat vermiyorlar :))) Bak az önce bi komşu çıktı geldi "Ben arabayı oraya park edeceğim, siz çekin oradan, ora benim yerim" diyor. Apartmanın, arabaların yerleri belli olmayan gelişi güzel otoparkı var, yer kalmamış içeride, öyle kaç kere yol kenarına park etmek zorunda kaldık. Ama adam yol kenarına park etmeyecek, eşim de mülayim durur "Aman cekivereyim hiç uğraşamam" tarzıdır, ben daldım "çekmiyoruz arabayı, yola park edin" dedim. Komşu diyor "Senle konuşmuyorum eşinle konuşuyorum lütfen araya girmeyin".. "Geç bu kibar ağızları, eşim huyuna gider çeker nasılsa arabasını kim isterse diye nedense ona deniyor her şey. Araba anahtarı bu gün bende, ben de çekmiyorum hadi size iyi sohbetlerrr" dedim kapıdan ayrıldım. Kaldı adam öyle. Ben gittikçe delirdim Lady, delirttiler ve sanırım ben bu yoldan dönemem. :)) Biraz dönsem yine Kara Murat olur "Yeminimi bozdum, isyanım var ulen" e bağlarım. Şindi arasınlar 155i, hayın oldum iyice napim
Şu mükemmeliyetçi ve egoist kadınlarda çekilmiyor vallahi
yok kadın demiş ya arabayı çek ben park edecem hem düzen manyağı hem egoistKonular mı karıştı Ema? :)
Benim çıkmış dokuza inmez sekize misali, haydan huya gidiyorum. Ben de bi terbiye perhizi yapayım diyorum, olmuyor. Fırsat vermiyorlar :))) Bak az önce bi komşu çıktı geldi "Ben arabayı oraya park edeceğim, siz çekin oradan, ora benim yerim" diyor. Apartmanın, arabaların yerleri belli olmayan gelişi güzel otoparkı var, yer kalmamış içeride, öyle kaç kere yol kenarına park etmek zorunda kaldık. Ama adam yol kenarına park etmeyecek, eşim de mülayim durur "Aman cekivereyim hiç uğraşamam" tarzıdır, ben daldım "çekmiyoruz arabayı, yola park edin" dedim. Komşu diyor "Senle konuşmuyorum eşinle konuşuyorum lütfen araya girmeyin".. "Geç bu kibar ağızları, eşim huyuna gider çeker nasılsa arabasını kim isterse diye nedense ona deniyor her şey. Araba anahtarı bu gün bende, ben de çekmiyorum hadi size iyi sohbetlerrr" dedim kapıdan ayrıldım. Kaldı adam öyle. Ben gittikçe delirdim Lady, delirttiler ve sanırım ben bu yoldan dönemem. :)) Biraz dönsem yine Kara Murat olur "Yeminimi bozdum, isyanım var ulen" e bağlarım. Şindi arasınlar 155i, hayın oldum iyice napim
yok kadın demiş ya arabayı çek ben park edecem hem düzen manyağı hem egoist
Neyse iyi akşamlar
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?