Yan yatıp üzüm yiyen roma kralı tasviri gibi oldu bu da tam.
Terbiyesiz adam ya , iyi demişsin.
Yan yatıp üzüm yiyen roma kralı tasviri gibi oldu bu da tam.
Heh işte tam benim aradigim cümle bu. Hatta bununla ilgili bir konu açmak istedim hep. Buradaki bayanların düşüncelerini merak ettim ama polemik yaratmak için konu açmışsın dye saldırırlar dye vaz geçtim. Yaaa çocuğunu dünyanın en kıymetli bulunmaz paha biçilemez nesnesi zanneden kadınlara sinir olduğum kadar hiç bir şeye sinir olmuyorum arkadaş! Çocuğun kıymetliyse sadece senin için kıymetli herkesin senin çocuğuna aynı muameleyi göstermesini bekleyemezsin. Neyse efendim işe gidiyorum kasırgaya yakalanmış gibi sallanan bir minibüste ve tüm gün ayakta çalışacağım. Dönerken yine iki saat yol çekeceğim ama yine küçük çocuğuyla binen bayana acıyıp yer veriyorum o bayan napiyo sadece çocuğu oturtuyo benim kalktığım koltuğa kendi de bir sürü insan da ayakta tıklım tıkış minibüste. Yahu ben o yeri sen çocuğunla otur dye verdim minicik çocuk yayıla yayıla otursun dye değil. Bunun gibi çok kadın gördüm minibüslerde otobüslerde ya sadece çocuk oturuyor ya da hem kendisi için hem de çocuğu için koltukları zapdetmis bir sürü koca koca insan da ayakta durmaya çalışıyor ki o insanların çoğu ise gidiyor ya da gündelik işleri için dışarda kosturacak pek kıymetli çocuğu ve anası büyük ihtimalle evinde rahat rahat oturacak. Bir bana mı tuhaf geliyor bu arkadaş? Sonra da bu gençler saygısız adamlar yayılarak oturuyo dye kızarlar. İşte o gençler adamlar sizin çocukluktan tek koltukta yayılarak oturmaya alistirdiginiz kişiler!
Bence tam resimlik bi olay .Icimizdeki insansi hayvanlar baslikli bir calisma yapilabilir :) saka bi yana egitim sart edebli olmayi ogretmemis kimse. bnde binince iki buklum oturuyorum hele cam tarfindaysam utanmasam cama yapiscam insanlarin alanini gasp etmemek icin siz dogru olani yaptiniz tepki gostererek sinir olmakdada haklisiniz .Selam hanımlar, nasılsınız, nasıl gidiyor hayat?
Ben bugün halk otobüsüne bindim, baya oluyordu binmeyeli, ne biçim maceralı bir yolculuk olduğunu unutmuşum tabi bu çeşit yolculukların. Bugün de dışarılara bi gezeleyesim geldi, arkadaş ziyareti vb. Gideceğim yerlere ya bisiklet ya araba ya tabanvay giderim hani, öyle alıştım. Mecbur kalmadıkça toplu taşıma kullanmam ama kullanasım geldi; biraz da bakınmak istedim insanlara, resimlerim için, yüzler ne diyor, kendimce öyle hikayeler çıkarıyorum.
Neyse; otobüs dolu; arkada belli belirsiz bir yer boş gibi-dolu gibi. Bi baktım yer boş, ama yanda oturan adam bacağını evinin kanepesine açar gibi açarak, malum uzvunun full rahatına binaen o boşluğu da kaplamış. Adamın üstü bi yerde oturuyor, altı bir yerde oturuyor sanki tövbest. Uyuz oldum, ya bu kadar insan ayakta, insan bi yana filan kaçar azcık utanır, millete de sinir oldum kimse de bir şey demez, ayakta giderler öyle kuzu kuzu. Gördüm ya bu manzarayı, bana dert oldu. Yanımda bi amcamsı vardı ayakta (Tam amca değil böyle abi-amca arası biri) "Arkada boş yer var, dilerseniz oraya oturun, bakın şurada" dedim. Adam da "Ben iki durak sonra iniyorum, teşekkür ederim, siz oturun" dedi ama oturulacak gibi değil, olay çıkacak belli. Adam telefonuna gömülmüş, dediğim gibi işte çeşitli uzuvlarına ayrı yer tahsis etmiş... (Manzara aklıma geldikçe midem kalkıyor ya. Cidden sinirlendim insan biraz toplu oturur da insanlara yer açar, baba malı gibi... Tövbest)
Gittim adamın yanına "Biraz bacağınızı toplarsanız, oturacağım" dedim.
Bana "Gelen geçen de bi fırça kayıyor yeaa" filan dedi, toparlandı ama yanına oturduğumda eti etime değiyordu. En arka kapıdan inerken sanırım adama sallayıp sallayıp inmişler, olay çıkaracak bi tipi vardı adamın alırsınız o elektriği oturuşundan zaten. (Ne oturuşmuş, bitmedi, anlat anlat bitmeyecek gibi... Öyle gıcık oldum kızlar ya.O ne rahatlık ya -on kere tekrar edeceğim galiba- ana evinde divana bağdaş kurar gibi)
İnadına kalkmadım yanından "Güzel oturursanız, kimse de sizi uyarmak zorunda kalmaz, bi düşünün bence bunu" dedim ama adam lafımı bitirtmeme müsaade etmeden, paldır küldür başladı , ne dediği belli değil, küfür hakaret yok ama dikleşiyor sanki lütfetti hani, ben yerini gasp etmişim gibi. Beni bilirsiniz medyum Memiş hissi gelir arada, yine tam sağımda oturuyor öyle elimin tersiyle bi Keto'ya vurur gibi geldim gittim geldim gittim. Adamı süzdüm "Döversin ama dayak da yersin, gözünde gözlüğün var kızım yapma, saçın uzun eline meline dolar kalırsın, sonra eşin bulaşır adam sakat kalır yapma" dedim içimden. Dışımdan da "Kulağımın dibinde, amma uzattınız; öff, son sözü söyleyin he rahatlayın" dedim bulaşmadım daha. Adam da "Siz söyleyin son sözü esas ben size bırakıyorum, alın meydan sizin!!" filan dedi. Onu da lütfetti sağ olsun.Da işte ben olayı bi önce kestiğim için son sözü o söylemiş oldu yine ama haberi yok. Neyse. Söylene söylene kalktı gitti durakta indi. İyi oldu oh.
Otobüs ahalisinden bir alkış beklerdim ama kısmet değilmiş, neyse
Ne diyordum ha, çok sinirlendim kızlar. Bu adamların bacak açarak oturması, buna kimsenin bi şey demeyişi, halk otobüsündeki bu macera bana dert oldu. Ya dibine oturdum adamın, bacağını biraz kapadı o kadar. Ben bacak bacak üstüne attım adamın bacağı değip durmasın diye. Bu ne rahatlık ya?
Oyh uzattım. İki dökeyim ben de rahatlayayım dedim.
Sinirlendim ya, hayır kavga edilecek sebebe bak, sebep mi? Adam gibi oturmayı bilmezler...
Neyse. Burayı dışarıdan okuyan erkeklerimiz duyun şu sesi, düzgün oturmayı bilin lütfen.Bi gün olduğu gibi, robot resim çıkarmayı öğrenip; ifşa hareketi başlatacağız kadınlar olaraktan, yapmayın böyle şeyler.
Evet ben de o kültürün çocuğuyum. Zayıf cılız bir çocuktum küçükken ve şehir merkezine uzak bir ilçede oturuyorduk. Bir yere gitmek için en az bir iki saat yol giderdik ve hiç bilmem rahat rahat oturarak gittiğimi. Minicik cılız halimle otobüste savrulmamak için tutunmaya çalışırdım. Bu anlayış da normal değil dediğin gibi ama küçücük çocuk da koca koca insanlar ayaktayken kendi konforundan azıcık ödün verip annesinin kucağında oturmayı bilmeli. Kendi dışında insanların da önemli olduğunu böyle böyle anlayacaklar. Bunları gördüğümden beri ben de kendimi düşünmeyi öğrendim. Çok zor durumda olmadıkça yer vermiyorum artık. ya da benden başka oturan adamlar gençler varsa onlar yer vermeli bana kalmadan dye düşünüyorum
Bir toplu taşımada bunca düşünceye gark oluyosan toplu taşıma kullanmamak senin yararına olurDoğru diyorsun. Ben derim, bi Kara Murat havası vardır bende; kendim hariç herkes için sanki cengaver gibi kendimce fedakar olurum, hak da savunuveririm. Bu biraz da enayiliğe kayıyor, eskiden daha beterdim. Laf da lafı açıyor, ben de az savrulmadım, demire filan gafam az gelmedi ani frenlerde; belki de ondan böyle oldum.
İşte aşırılığın alışkanlığın; alışkanlığın karakterin, karakterin kaderin olur gibi bi hal... Çocuk yetiştirmek de bi sanat, inceden güzel işlemek lazım ki kaderi de güzel olsun yavrucakların. Ben de zamanla törpülendim, daha katıydım çocukla beraber daha bi kendime geldim, kendi çocukluğumu irdeledim derken öyle yol alıyorum.
Ama biliyorum ki bazı şeyler, belli bir dozun üstünde geliyorsa bana, tepkimi koymadan, ya da karışmadan edemem.
"Başkası yer versin bu kez" dediğim durumları da belli bir dakika dilimi içinde beklerim. Baktım yer gelmedi 2 dkda, ben kalkarım. Ne stresliyim ya fark ettim de :) Toplu taşıma benim neyime, bordo bereli olmak lazım bizim ülkede layığıyla hayata tam karışmak için :)
şaka bir yana işte hep başkası başkaları elalem için yetiştirilmiş nesilden olduğumuzdan bunca düşünce böyle ince düşünmek bu kadar fedakarlık... Anne değilim hatta evli de değilim ama otuzlarin başlarını adımlarken ben de anladım ki fedakar olmak iyi bir şey degil. Hep kendimizden çalıyoruz. En yakınına bile fedakar olmamak gerektiğini gösterdi hayat kaldı ki dışardakini hiç düşünmem bu saatten sonra. Hayat işte hepimize farklı yüzünü gösteriyor hepimize farklı tecrübeler katıyor... gafanın demirlere vurması da gözümde canlandı 
Ama işte bu resmen manyak olma sebebi. Bi şey demediniz mi hiç? Ben dayanamazdım sanırım illa bi şey derdim. İyi sabretmişsiniz vallahi. :/
Şu mükemmeliyetçi ve egoist kadınlarda çekilmiyor vallahiBenim çıkmış dokuza inmez sekize misali, haydan huya gidiyorum. Ben de bi terbiye perhizi yapayım diyorum, olmuyor. Fırsat vermiyorlar :))) Bak az önce bi komşu çıktı geldi "Ben arabayı oraya park edeceğim, siz çekin oradan, ora benim yerim" diyor. Apartmanın, arabaların yerleri belli olmayan gelişi güzel otoparkı var, yer kalmamış içeride, öyle kaç kere yol kenarına park etmek zorunda kaldık. Ama adam yol kenarına park etmeyecek, eşim de mülayim durur "Aman cekivereyim hiç uğraşamam" tarzıdır, ben daldım "çekmiyoruz arabayı, yola park edin" dedim. Komşu diyor "Senle konuşmuyorum eşinle konuşuyorum lütfen araya girmeyin".. "Geç bu kibar ağızları, eşim huyuna gider çeker nasılsa arabasını kim isterse diye nedense ona deniyor her şey. Araba anahtarı bu gün bende, ben de çekmiyorum hadi size iyi sohbetlerrr" dedim kapıdan ayrıldım. Kaldı adam öyle. Ben gittikçe delirdim Lady, delirttiler ve sanırım ben bu yoldan dönemem. :)) Biraz dönsem yine Kara Murat olur "Yeminimi bozdum, isyanım var ulen" e bağlarım. Şindi arasınlar 155i, hayın oldum iyice napim
yok kadın demiş ya arabayı çek ben park edecem hem düzen manyağı hem egoist
Benim çıkmış dokuza inmez sekize misali, haydan huya gidiyorum. Ben de bi terbiye perhizi yapayım diyorum, olmuyor. Fırsat vermiyorlar :))) Bak az önce bi komşu çıktı geldi "Ben arabayı oraya park edeceğim, siz çekin oradan, ora benim yerim" diyor. Apartmanın, arabaların yerleri belli olmayan gelişi güzel otoparkı var, yer kalmamış içeride, öyle kaç kere yol kenarına park etmek zorunda kaldık. Ama adam yol kenarına park etmeyecek, eşim de mülayim durur "Aman cekivereyim hiç uğraşamam" tarzıdır, ben daldım "çekmiyoruz arabayı, yola park edin" dedim. Komşu diyor "Senle konuşmuyorum eşinle konuşuyorum lütfen araya girmeyin".. "Geç bu kibar ağızları, eşim huyuna gider çeker nasılsa arabasını kim isterse diye nedense ona deniyor her şey. Araba anahtarı bu gün bende, ben de çekmiyorum hadi size iyi sohbetlerrr" dedim kapıdan ayrıldım. Kaldı adam öyle. Ben gittikçe delirdim Lady, delirttiler ve sanırım ben bu yoldan dönemem. :)) Biraz dönsem yine Kara Murat olur "Yeminimi bozdum, isyanım var ulen" e bağlarım. Şindi arasınlar 155i, hayın oldum iyice napim
Benim de apartmanda kavga etmediğim insan kalmadı nerdeyse. Eşime kalsa ne yapalım şimdi kavga mı edelim diyor. Ben de sen etmiyorsan ben ederim diyorum:)) artık duruldum çünkü anlamıyorlar çünkü beni suçlu çıkarıyorlar. Çöp atmayın başımdan aşağıya diyorum suçlu ben oluyorum. Geçen sene üst sokakta göğsüme sümük düştü kafamı bi kaldırdım adam burnunu karıştırıyor. Saydım adama o da bi şeyler dedi anlamadım girdi içeriye. Bir kaç sene önce yan apartmandan saçıma sigara izmariti düştü. Kafamı kaldırırken kaçtığını gördüm ona da saymıştım duydu mu beni bilmiyorum. Kocaman çocuklar bizim kapının önünde top oynuyor, top ya cama ya duvara vuruyor. 3.kattayım benden başka kimse rahatsız olmuyor. onlara önce güzellikle söyledim sonra bağırdım sonra yine güzellikle söyledim işe yaramadı. Bu sene askere gittiler herhalde görünmüyorlar. Benim adım da çıkmış burda da ünüm İstanbul’a yayılmasın diye artık susuyorum:)
