Babamız

2 sene önce babamı kaybettim
10 sene öncede kardeşim
10 senedir annem evlat acısı çeker.15 günde bir kabristana gider kardeşimi ziyarete.allah sıralı ölüm versin.hepimizin gideceği yer orası.....
başınız sağolsun


zaman alışmayı öğretir ama
unutmayı asla........

ben babamı en çok ihtiyacım olduğu zaman kaybettim evlenme dönemimdi
söz yüzüklerimiz takılırken yan odada yatıyordu babacım çok hastaydı ve babamı 15 gün sonra kaybettim kısa bir süre sonra eşimin babasına felç geldi uff arkadaşlar çok kötü zamanlardı evlenme arefesinde
allah herkese hayırlı ömürler versin inşallah

surqrise .!.:

canım benim öncelikle başın saolsunn

bu ayın 26'nda babamın 2 senesi dolacakk seni çok ii anlıyorum . Babamı kaybettikten sonra psikolojim bosulmuştu babam ani kalp krisinden vefat etmişti çok ani olduu ne yapacağımısı şaşırdık 2 sene olacak ama ben hala canım babamın ölümünü kabullenemiyorum bir türlü yakıştıramıyorum çok sor geçiyor saman onun yokluğuna alışmayı öğretiyor ama unutmayı aslaa sana tavsiyemm bol bol dua et o saman rahatlıyorsun tek yapacağın dua etmekk
canım benim tekrar başın saolsun
allah sabır versinn

Genişletmek için tıkla...

gecenlerde çok ilginç bişey yaşadım.paylaşmak istiyorum.ben apartmanın bahçesinde 4 tane yavru kedi besliyordum.hepsi yolumu bekler iş çıkışımda duvarda oturur beklerler.gecen hafta aralarından en sevdiğimi kaybettim.ben görmedim annem görmüş olduğunu..bu olay beni çok üzdü.elinle büyüt ve ölsün.konu bu değil aslında 1 gün sonra rüyama babam ve babaannem girdi kedi babamın kucağındaydı.bana canım sıkıldı ben cağırdım ben onu balıkla besliyorum dedi.babaannemde seviyordu.bana istersen sende gel dedi bende diğer yavrulara kim bakar ölürler dedim.gene girdi rüyama.

Bazen diyorumki acaba ahiret bu dünyadan daha mı güzel.ölüm mutluluk huzurmu demek..zaten yaşadığımın bile farkında değilim ya.

Ben Babamı kaybettiğimde 15 yaşındaydım en küçügümüz 9 yaşındaydı. Çektiğimiz maddi manevi acılar çok büyüktü. Ama acı insanı öldürmüyor. Eğer ki acı olduğu gibi kalsa delirirdik herhelde. Zaman hafifletiyor. Allah sizede sabır versin başınız sağolsun.

allah sabır versin demekten başka birşey gelmez elden
bazen hep diyorum ki allahım anne babmın kardeşlerimin canını benden önce alma
öyle iyi anlıyorum ki sizi...

nesrin111 .!.:

ya gördün mü insan babasını kaybedince nasıl da üzgün oluyor,hayata küsüyor..
daha önce açtığın konuda ,birlikte olduğun kişinin çocuğunu önemsemesi , özlemesi seni sinir ediyordu..öyle yazmıştın...aynı durumu yaşarken nasıl böyle bir cümle kurdun....o çocukta babasını çok özlüyor..

Genişletmek için tıkla...

önce çok haklısın arkadaşım, diyorum. insanların her zaman empati yapması gerektiğine inanıyorum. yarınların bize ne getireceği hiç belli olmuyor ,maalesef. bir babanın çocuğunu özledim demesinden bile rahatsızlık duyduğunu v e nefret ettiğini yazmıştı arkadaşımız.... işte o çocuğun yerine koymak gerekiyor bazen kendini...
soruya gelince hem annemi hemde babamı kaybettim. çok büyük bir acı. Allah düşmanıma vermesin. hayat devam ediyor. ama onları hala özlüyorum.... yokluklarını hep hissediyorum... zor. gerçekten çok zor....

nesrin111 .!.:

ya gördün mü insan babasını kaybedince nasıl da üzgün oluyor,hayata küsüyor..
daha önce açtığın konuda ,birlikte olduğun kişinin çocuğunu önemsemesi , özlemesi seni sinir ediyordu..öyle yazmıştın...aynı durumu yaşarken nasıl böyle bir cümle kurdun....o çocukta babasını çok özlüyor..

Genişletmek için tıkla...

nesrın111 sana katılıyorum.evlatla baba arasına gırmeden once kendını o cocugun yerıne koyacaksın önce. annem babam sag ama bazen dusunuyorumda ıcım yanıyor resmen allah kımseye gostermesın uzun omurler versın herkesın aılesıne.senınde basın sagolsun allah sabır versın

Çok kötü bir durum, hayatta insanın başına gelebilecek ve karşı koyulamayacak tek şey ölüm .Ben 22 sene önce annemi ve 9 ay sonra babamı kaybettim .Ölümler ani olunca şok daha büyük oluyor .O günleri tekrar anıp yaşamak istemiyorum .Kabus deyin ne derseniz deyin korkunç anlatılması imkansız bir duygu .Ben anneme bir şey olursa ölürüm sanırdım ama ölünmüyor, yaşam bir şekilde devam ediyor .O günleri düşününce aklıma en çok gelen, her şeyin nasıl olup da eskisi gibi sürdüğüydü .Öyle ki belki saçma ama sanki dünyanın değişeceğini sanıyorsunuz .O tarihlerde evli olduğuma şükrediyorum .Eğer eşim ve çocuklar olmasaydı Allahın gücüne gitmesin ama dayanacak gücüm olur muydu bilemiyorum.

öncelikle başın sağolsun.....
bende de bir ara saplantı olmuştu sevdiklerimi kaybetme korkusu...
ve ardarda çok zor günler geçirdik hastalıklar arka arkaya geldi sürekli...
örneğin kendi babam bi hastanede,kayınbabam bi hastanede
sonrasında ortalık sakinleşince bu duygu yapıştı kaldı üzerime,gündüz dahi telefon çalsa
aman yarabbi diye koşuyordum bakmaya...
bir ablamla dertleşirken bana önerdiği şeyi yaptım...
kuranın türkçesini okudum yaşadığımız hayatı idrak etmeme neden oldu...
bakış açım değişti,korkularımı yendim,başıma gelecek o acıyla başaçıkmak için neye sığınacağımı farkettim...
bende sana bunu tavsiye ediyorum canım...
en azından acını unutturmaz biliyorum ama içini rahatlatır diyorum......

hayatın en büyük gerceği ölüm.senı anlayabiliyorum.bende ailemı kaybettim.annemı 13 yaşında babamı da 1.5 yıl önce....
.hayatımın bir yanı eksik.onların yokluğunu hergün hissediyorum.okadar özlüyorum kı her gecen gün büyüyo hasretım.mezarlığa sık sık gitmeye çalışırım.dua ederim. bazen konuşurum benı duyduklarını,gördüklerini inanıyorum...
kolum kanadım kırık.acım hep içimde aynı yakıcılığıyla
aama hayata devam etmek için yaşamak zorunda olduğumu gördüm.eve kapattım kendimii ağladım uyumadım gecelerce....
o acı eritiyor benı onlara bir daha dokunamamak,sevememek,kokularını içime cekememek bunları düşünmek herdoğan günnde tekrar yaşatıp öldürüyor benı....
ateş düştüğü yeri yakar.anasız babasız kalmak nedir iyi bilirim..
Allahıma sığınırım bana güç ve kuvvvet ver sabrından ver benı yolundan ayırma diye...
kendini yalnız hissetme bu acıyı herkes yaşıyor...er veya gec...kaçınılmaz
Allahın takdiri diyorum.başka çare var mı?
Allahım tüm kaybettiklerimizi nurlar içinde yatırsınnnn.....
birgün bizde kavuşacağız onlaraaa....
ailenizin kıymetini bilin hayatta en değerlı en kıymetlı varlıklarımızzz....Allah uzun ömürler versin ailelerinize...

Yakınları kaybeden herkesin başı sağolsun , Allah tüm ölmüşlerimizin günahlarını affetsin...Bende önce babamı sonra annemi kaybettim...Unutuluyor diyemem sana , ASLA unutulmuyor ,önce buna alıştırmalısın kendini...Ama ne oluyor biliyormusun :Allah bu acıyla yaşamayı öğretiyor sana ,bunada sabır diyoruz zaten..İnsanın düşünmesi bile çıldırtacak şeyler başına geldiğinde ve aradan biraz zaman geçtiğinde , nasıl dayandığına kendin bile hayret ediyorsun ..Hayat çok ama çok acı...Herkesin birgün başına gelecek olan şeyler , bizim biraz daha erken başımıza geldi diye düşünüyorum ..Ama çok erkendi...Planlar vardı,daha yaşayacak görecek nice günler vardı diye düşünüyorsun bir yandan ...Ama inan hiç unutmuyorsun ama ilk günkü gibide kanamıyor yaran ,kabuk bağlıyor zamanla ..O kadar acıyı yaşadıktan sonra sen bile şaşırıyorsun etrafında olan ,başkalarının yaşadığı kötü olaylara karşı soğukkanlılığına...GEÇİYOR ARKADAŞIM ,UNUTULMUYOR AMA GEÇİYOR ,GEÇİYOR AMA DELİPTE GEÇİYOR .....

babamı kaybetmek helede bı kız cocugu ıcın ne kadar acı oncelerı dusunurken bıle ıcım sızlardı ama onu kaybedınce tek hıssettıgım sey cok buyuk bır bosluk babasız buyumek bı kız ıcın cok zor hep derdımkı babam gıbı bı ınsana asık olucam demekkı allh duamı kabul etmıs babam kadar olmasada cok ozel bır ınsanla evlenmek uzereyım babam yanımda yoksada gıderken emınımkı benı ona emanet etmıstır