Babamın Yaptıkları Artık Çekilmez Oldu !!!!

karamsar_uzgun .!.:

Yine babam, yine babam yine babam.....

Ona baba bile demek istemiyorum. O "baba" kelimsini haketmiyor. Tek yaptığı bizi üzmek, huzurumuz kaçırmak, canımızdan bezdirmek....

Şimdi de ortada hiçbir neden yokken 1 haftadır bizimle konuşmuyor. Suratını asıp oturuyor... İnanın o öyle yaptıkça biz de hiç bişey yapamıyoruz. Yemekler boğazımıza diziliyor, durduk yere huzurumuz kaçıyor.... o böyle davrandıkça da eşim de haklı olarak sıkılıyor evde. Babamın yaptıkları yüzünden eşim eve gelmek istemiyor. Aslında haksız da değil eşim. Çünkü ben bile akşam eve giderken ayaklarım geri geri gidiyor. Şimdi diyorum yine suratını asmış oturuyordur. Aynen de öyle oluyor..Ne bir selam ne bir sabah((((((( Düşünüyorum bişey mi yaptık diye ama hiçbişey bulamıyorum.. Anneme soruyorum bilmeden bişey yaptık da ona mı kızdı diye, annem yok diyor, her zamanki hali diyor (((( Artık annem de ben de eşim de çok bunaldık bu durumdan....

İnsanlar hayatlarını güzelleştirmek için çalışıp çabalarlar, babam ise hayatımızı zehir etmek için çalışıp çabalıyor ve maalesef ki bunu da başarıyor ((((

Etrafımda insanların ne türlü dertleri sıkıntıları var da yine bile gülebiliyorlarken, bizim çok şükür çok büyük sorunlarımız olmamasına rağmen ne gülebiliyoruz, ne hayattan tat alabiliyoruz....

Akşamları arkadaşlar oturmaya gelmek istiyorlar, ben bir bahane bulup reddediyorum. Çünkü misafir de istemiyor evde babam. (bilenler bilir annemler benim çocuğuma bakmak için memleketten yanıma geldiler, o nedenle aynı evde yaşıyoruz.) Misafirlere de surat yapıyor, selam sabah vermeden dönüp arkasını oturuyor, biz de o zaman rezil oluyoruz insanlara. İnsanlar yanlış anlıyor .... Arkadaşlar çağırdığında da biz de gitmiyoruzki annemlere ayıp olmasın, evde yalnız kalmasınlar diye.... çünkü babam gelmiyor ama biz gidince surat yapıp kızıyor bize ( biz de öylece evde oturuyoruz. akşam eşim eve gelince bile doğru düzgün sohbet edemiyoruz eşimle , çünkü biz konuşunca, konuşacak ne buluyorsunuz diyip, kızıyor bize...... düşünebiliyor musunuz..... bunun için insan 32 yaşındaki kızına damadına, 35 yıllık eşine bağırıp kızar mı????? bizim evde maalesef böyle (((((

Benim eğer babam üzerinde bir hakkım varsa, ben hakkımı helal etmiyorum babama... Öbür dünyada Allah her ikimize sorsun, ben yine de helal etmiycem hakkımı (((

Genişletmek için tıkla...

MERITAMEN .!.:

bazen yoklukları varlıklarından daha az uzuyor..babam artık hayatımda degıl varlıgı benı hergun aglatıyordu sorunlar bıtmıyordu ozluyorum ama huzurluyum

Genişletmek için tıkla...

sashamia88 .!.:

Anneniz bilir, babaniz gençken de böyle geçimsiz bir adam mıydı ? şayet öyleyse yapacak birşey yok çünkü huyu bu Yaşlandıktan sonra birden böyle geçimsiz biri olduysa eğer ,malesef üzgünüm ki yine yapacak birşey yok çünkü yaşlılar belli bir yaştan sonra çok cocuklaşıyorlar .çocuk gibi küserler ,alınırlar ,her şeyi sorun eden surat asıp tepkilerini gösteren huysuz amca/teyze oluyorlar :) idare etmekten öyle kabullenip sevmekten başka malesef ki çare yok .çünkü dediğim gibi yaşlılıktan böyle çocuklaşıyorlar onların da bilinçli yaptıkları şey değil .

Fakat her ne olursa olsun o sizin babanız ,bu sebepten dolayı hak helali etmemezlik olur mu hiç . Kim bilir bu yaşınıza kadar babanızın ne emeği geçmiştir üzerinize .Böyle yapmayın kendınızı de babanızı da üzmeyin .

Genişletmek için tıkla...

ailanthus .!.:

Depresyonda filan mı acaba yoksa hep mi huyu kötüydü? Huyu kötüyse umursamayın yaptığı ayıbı, onu yok sayın, demesi kolay dersiniz belki ama ben bana insan gibi davranmayan, ağzımın tadını bozan kişiye babam bile olsa eyvallah etmem, onu yok sayarım hayatımda. Ha huy değil de yeni türediyse bu sorun bir doktora gösterin bence. Yaşlılarda çok sık görülüyor bu gibi depresif, anksiyete durumları.

Genişletmek için tıkla...

MERITAMEN .!.:

bazen yoklukları varlıklarından daha az uzuyor..babam artık hayatımda degıl varlıgı benı hergun aglatıyordu sorunlar bıtmıyordu ozluyorum ama huzurluyum

Genişletmek için tıkla...

06bebe06 .!.:

allah akıl fıkır versınnn babanıza....

Genişletmek için tıkla...

06bebe06 .!.:

allah akıl fıkır versınnn babanıza....

Genişletmek için tıkla...

tecrubesiz .!.:

aaaahhh gülüm aaahh... seninle daha önce babalarımız konusunda bi konuda daha konuşmuştuk sanırım hatırlıyorum... yemin ederim aynı tıp demiş benim babamın burnundan düşmüş ..... emin ol seni öyle iyi anlıyorum ki... aynı şeyleri yaşadım bende.... hayatından çıkaramıyorsun ki işte bi başkası gibi el gibi...atsan atılmıyor satsan satılmıyor... o ara safta kalmak nedir iyi biliyorum.... bi cümle kurmuşsun yazının sonunda..... ( Etrafımda insanların ne türlü dertleri sıkıntıları var da yine bile gülebiliyorlarken, bizim çok şükür çok büyük sorunlarımız olmamasına rağmen ne gülebiliyoruz, ne hayattan tat alabiliyoruz.... ) işte bu ara safı diyorum... ortada çok büyük bi dert yokken gülememek......... insanın sevinecek birşeyi olur gülemez.. en güzel anlar korkuyla karışıktır hep acaba babam yine ne kavga edecek diye.. eve gelirsin gülsen bi dert ağlasan bi dert konuşsan bi dert.....konuşmasan bi dert böyle adamcağızların yanında malesef... bekarken öyle kötü günlerim olmuş ki baba evinde... bazen dönüp arkama bakıyorum hatırlamamak istemiyorum.. o günleri yaşanmamış olsun istiyorum... şimdi evliyim ve zaman zaman bulaşık yıkarken vs ütü yaparken falan dalıyorum .... o babamın sinirli halleri gelir oturur zihnime... evimizin o kasvetli havaları insanın boğazına çöken o kacaman düğüm nedir iyi bilirim... hemen toplarım kendimi ammaaan geçti artık diye .. şimdi içerde mutlu mesut konuşkan bi eşim oturuyor derim hemen giderim yanına onun yüzüne bakarım uzun uzun sırf o kasvetimi o hüznümü dağıtmak için.....duruup dururken ağlayasım gelir babam aklıma gelince.... nedense hep suratını asıp bize bağırdığı yumruğunu gösterdiği anları hatırlıyorum... babamın keyifle güldüğü anlar çok az nadir yer alıyor zihnimde... başkasının yanında nasıl davranacağı belli olmaz işte...rezil de eder... aşağılar da ... küçültür de... ooooooooff ki ne oooff... anlatsan anlatsan bitmez gülüm bu dert... madem şuan senin yanındalar... sana tek tavsiyem ne olur biliyor musun canım...eşine ayır vaktini....gülümsemeni....sıcaklığını.... akşam eviniz her zaman ki gibi mutsuz tabi... eşin lavaboya mı çıktı hemen yakala onu koridorda gülümse ona sarılıver iki dakkacık...sürekli yüzüne gülümse.... özellikle odanıza çekildiğinde eşine kesinlikle vakit ayır onu güldürmek için uğraş... hem onun morali düzelir hemde sana iyi gelir biraz gülmek .. unutma ki o evde herşeye rağmen biri gülmeli... oda sen olacaksın ki hiç olmazsa eşin hayatından bıkmasın... allah yardımcın olsun dert arkadaşım.... selametle..

Genişletmek için tıkla...

karamsar_uzgun .!.:

Beni anlayan birisi olmasi bir nebze rahatlatti beni.cunku bilmeden etmeden "gonder babaniriitsin,niye cagirdin,bakici bul,vs "gibi yorumlarnormal beni daha cokuzuyor.....
Ahhh ahhh dert arkadasim neler yasadim ve yasamaya devam ediyorum ve bunlar beni nasil uzuyor bilemezsin...bende geriye bakinca sadece kotu anlari babamin kufurlerini bagirip cagirmalarini hatirliyorum...daha dogrusu onlar maakesef cikmiyor hic aklimdan.sanirim boyle giderse dusunmekten kafayi yicem...babadiyla mutlu ve rahat olan insanlara hep giptayla bakiyitum.sonra biz neden oyle degiliz diye uzuluyotum.her gece aglamaktan sabah gozletim sis kalkmaktan artik cok sikildim...

Genişletmek için tıkla...