- Konu Sahibi karamsar_uzgun
- #1
Yine babam, yine babam yine babam.....
Ona baba bile demek istemiyorum. O "baba" kelimsini haketmiyor. Tek yaptığı bizi üzmek, huzurumuz kaçırmak, canımızdan bezdirmek....
Şimdi de ortada hiçbir neden yokken 1 haftadır bizimle konuşmuyor. Suratını asıp oturuyor... İnanın o öyle yaptıkça biz de hiç bişey yapamıyoruz. Yemekler boğazımıza diziliyor, durduk yere huzurumuz kaçıyor.... o böyle davrandıkça da eşim de haklı olarak sıkılıyor evde. Babamın yaptıkları yüzünden eşim eve gelmek istemiyor. Aslında haksız da değil eşim. Çünkü ben bile akşam eve giderken ayaklarım geri geri gidiyor. Şimdi diyorum yine suratını asmış oturuyordur. Aynen de öyle oluyor..Ne bir selam ne bir sabah((((((( Düşünüyorum bişey mi yaptık diye ama hiçbişey bulamıyorum.. Anneme soruyorum bilmeden bişey yaptık da ona mı kızdı diye, annem yok diyor, her zamanki hali diyor (((( Artık annem de ben de eşim de çok bunaldık bu durumdan....
İnsanlar hayatlarını güzelleştirmek için çalışıp çabalarlar, babam ise hayatımızı zehir etmek için çalışıp çabalıyor ve maalesef ki bunu da başarıyor ((((
Etrafımda insanların ne türlü dertleri sıkıntıları var da yine bile gülebiliyorlarken, bizim çok şükür çok büyük sorunlarımız olmamasına rağmen ne gülebiliyoruz, ne hayattan tat alabiliyoruz....
Akşamları arkadaşlar oturmaya gelmek istiyorlar, ben bir bahane bulup reddediyorum. Çünkü misafir de istemiyor evde babam. (bilenler bilir annemler benim çocuğuma bakmak için memleketten yanıma geldiler, o nedenle aynı evde yaşıyoruz.) Misafirlere de surat yapıyor, selam sabah vermeden dönüp arkasını oturuyor, biz de o zaman rezil oluyoruz insanlara. İnsanlar yanlış anlıyor .... Arkadaşlar çağırdığında da biz de gitmiyoruzki annemlere ayıp olmasın, evde yalnız kalmasınlar diye.... çünkü babam gelmiyor ama biz gidince surat yapıp kızıyor bize ( biz de öylece evde oturuyoruz. akşam eşim eve gelince bile doğru düzgün sohbet edemiyoruz eşimle , çünkü biz konuşunca, konuşacak ne buluyorsunuz diyip, kızıyor bize...... düşünebiliyor musunuz..... bunun için insan 32 yaşındaki kızına damadına, 35 yıllık eşine bağırıp kızar mı????? bizim evde maalesef böyle (((((
Benim eğer babam üzerinde bir hakkım varsa, ben hakkımı helal etmiyorum babama... Öbür dünyada Allah her ikimize sorsun, ben yine de helal etmiycem hakkımı (((
Ona baba bile demek istemiyorum. O "baba" kelimsini haketmiyor. Tek yaptığı bizi üzmek, huzurumuz kaçırmak, canımızdan bezdirmek....
Şimdi de ortada hiçbir neden yokken 1 haftadır bizimle konuşmuyor. Suratını asıp oturuyor... İnanın o öyle yaptıkça biz de hiç bişey yapamıyoruz. Yemekler boğazımıza diziliyor, durduk yere huzurumuz kaçıyor.... o böyle davrandıkça da eşim de haklı olarak sıkılıyor evde. Babamın yaptıkları yüzünden eşim eve gelmek istemiyor. Aslında haksız da değil eşim. Çünkü ben bile akşam eve giderken ayaklarım geri geri gidiyor. Şimdi diyorum yine suratını asmış oturuyordur. Aynen de öyle oluyor..Ne bir selam ne bir sabah((((((( Düşünüyorum bişey mi yaptık diye ama hiçbişey bulamıyorum.. Anneme soruyorum bilmeden bişey yaptık da ona mı kızdı diye, annem yok diyor, her zamanki hali diyor (((( Artık annem de ben de eşim de çok bunaldık bu durumdan....
İnsanlar hayatlarını güzelleştirmek için çalışıp çabalarlar, babam ise hayatımızı zehir etmek için çalışıp çabalıyor ve maalesef ki bunu da başarıyor ((((
Etrafımda insanların ne türlü dertleri sıkıntıları var da yine bile gülebiliyorlarken, bizim çok şükür çok büyük sorunlarımız olmamasına rağmen ne gülebiliyoruz, ne hayattan tat alabiliyoruz....
Akşamları arkadaşlar oturmaya gelmek istiyorlar, ben bir bahane bulup reddediyorum. Çünkü misafir de istemiyor evde babam. (bilenler bilir annemler benim çocuğuma bakmak için memleketten yanıma geldiler, o nedenle aynı evde yaşıyoruz.) Misafirlere de surat yapıyor, selam sabah vermeden dönüp arkasını oturuyor, biz de o zaman rezil oluyoruz insanlara. İnsanlar yanlış anlıyor .... Arkadaşlar çağırdığında da biz de gitmiyoruzki annemlere ayıp olmasın, evde yalnız kalmasınlar diye.... çünkü babam gelmiyor ama biz gidince surat yapıp kızıyor bize ( biz de öylece evde oturuyoruz. akşam eşim eve gelince bile doğru düzgün sohbet edemiyoruz eşimle , çünkü biz konuşunca, konuşacak ne buluyorsunuz diyip, kızıyor bize...... düşünebiliyor musunuz..... bunun için insan 32 yaşındaki kızına damadına, 35 yıllık eşine bağırıp kızar mı????? bizim evde maalesef böyle (((((
Benim eğer babam üzerinde bir hakkım varsa, ben hakkımı helal etmiyorum babama... Öbür dünyada Allah her ikimize sorsun, ben yine de helal etmiycem hakkımı (((