Babamın karısı

Durum
Mesaj gönderimine kapalı.
Merhaba kızlar. Fikrinize ihtiyacım var.
29 yaşındayım. 9 yıllık evliyim 8 yaşında bir oğlum var. 9 yıl önce ailemden oldukça uzak bir şehre gelin geldim.
Annem ve babamdan üç kardeşiz. Annemle yıllardır görüşmüyoruz. Sorunlarımız çok eski ve derin. O ayrı bir başlığın konusu olabilir.
Her şey 2012 yılında başladı. O zaman üniversite sınavına hazırlanıyordum ki, babam da tuhaf hal ve hareketler başladı. Evde kavga küskünlük eksik olmazdı derken babam evi terk etti. Biz uzun süre babaannemlerle yaşıyor sanıyorduk. Meğer kendine yeni bir hayat kurmuş. Komşumuzun 20 yaş küçük kızıyla.
Ben evlendikten sonra öğrendim ki babamın bu kadınla ilişkisi varmış, hatta 13 aylık bir kızları varmış ve kadın 8 aylık hamileymiş.
Annem ve babam uzun bir boşanma sürecinden sonra boşandılar. Babam şu an o kadınla evli. Çocukları 10 ve 8 yaşında. Babam kadınla ilk birlikte oldukları dönem çok yüksek geliri olan bir iş adamıydı. 2018 de iflas etti. Şu an kirada oturuyorlar herhangi bir malvarlıkları da yok.
Kadın yıllarca bana babamın parası ile hava attı. Aramız hiçbir zaman iyi olmadı. Beni kız kardeşimi kıskanmakla suçladı. Halbuki ben kendi evimde işimi gücümü kurmuş çocuk sahibi olmuş biriyim el kadar çocuğun nesini kıskanayım.
Benim asıl büyük sorunum annemden olan şu an 20 yaşındaki en küçük erkek kardeşim. 8-9 yaşlarından beri onlarla yaşıyor. Mahkeme velayetini o dönem babama verdi. Annemin üç evladıyla da problemleri var. Ama kardeşim onların yanında hiçbir zaman mutlu olamadı. Hala da mesela evlerinin duvarı 4 kişilik aile tablosu resimleriyle doluyken kardeşimin bir tek resmi yok o duvarda.
20 yaşındaki erkek kardeşimi evdeki bir hizmetçi gibi kullanıyor. Çocuk yıllardır o kadar ezilmiş ki, benim yanımda bile sürekli diken üstünde. Ben yemek yaparken ayakta bekliyor. Üniversite sınavında Türkiye derecesiyle çok iyi bir üniversiteye yerleşti. Tamamen kendi başarısıyla dershaneye gidemeden düz liseden hem de.
Duyduğum kadarıyla aldığı burslara da bu bir yıllık süreçte el koymuş.
Yaklaşık 4 yıl kadar önce bir yazlık satın aldık. Normalde, bahsettiğim kadın, eşimin durumuyla dalga geçerdi sürekli ( dalga geçilecek bir durumumuz yoktu halbuki ki bir Büyükşehir’in küçük bir ilçesinde yaşıyoruz evimiz arabamız vardı.) derken eşimin durumu gün geçtikte iyileşti. Keza benim de. Kendi ofisimi açtım iyi gelir edinmeye başladım.
Babam daha kışın temmuz ayında yazlıkta gelip bir hafta kalmak istediklerini söyledi. Ben de o dönem tamam demiştim. Temmuz ayında tüp bebek transferi olmama rağmen onlara söz verdiğimden planı iptal de etmedim.
Geldiler çoluk çocuk bir hafta kaldılar. Bir hafta kadar sonra bir hafta daha kalmak için yol yaptılar ama ben yanaşmadım. Gitmeden önce kardeşimin bir hafta daha benle kalmasını istedim. Çünkü dört yıldır kadınla görüşmediğimden kardeşimi de yanıma göndermiyorlardı. Göndermelerini istediğim zaman tek kardeşi o değil burada iki kardeşi daha var şeklinde haber gönderiyordu. Babam deseniz sus pus. Ödü kopuyor kadından. Olay oldu. Babama bağırıp çağırmaya başladı. Ama ben babamı baskıyla ikna ettim kardeşim burada kalacak dedim babam da o sıra hamile olduğumdan beni daha fazla üzmek istemediğinden tamam dedi. Bir hafta burada onları ağırladım ama yine memnun edemedim kapıları çarpa çarpa gitti.
Neyse, kardeşim bir hafta daha burada kaldı. Döneceği gün düşük yaptım. Kardeşime onlara bu durumu söyle bu konu kapandı bu konuyla ilgili kimse beni arayıp bir şey sormasın bu şekilde söyle dedim tamam dedi.
Dün akşam telefon geldi. Normalde biz kalp atışı dinlemeye gidecektik bugün. Kadın dün akşam arayarak kaçta gidiyorsun yarın doktora dedi dalga geçer gibiydi sesi. Ben de kardeşim sana söylemedi mi dedim. Yooo dedi. Kardeşime mesaj attım abla ben söyledim dedi. Canım çok sıkıldı.
Şimdi kardeşim, yalnız yaşayan (28 yaşında ) diğer kardeşimin yaşına taşınmak istiyor. Muhtemelen büyük olaylar çıkaracak. Kardeşim babamı ikna etmemi artık dayanamadığını söylüyor. Eşim ise sen bu konuya karışma diyor. Bahsettiğim kadını zerre sevmiyor.
Şimdi hem düşük muhabbetiyle ilgili yaptığı terbiyesizliği kendisine nasıl iade edebilirim? Ayrıca bu taşınma konusuna dahil olmalı mıyım?

Ek: kardeşimin bir kız arkadaşı var şimdi. Şimdi de kadın kıza takmış kafayı. O kız bakire değil diyormuş. Evet bu kadın diyormuş. Konu neden kızın bekareti onu da anlamadım. Kime ne kazın bekaretinden. Amaç pislik yapıp sinir bozmak.
Biri yalnız yaşayan biri evli durumu da uygun iki kardeş bir küçük kardeşi acımasız üvey annenin ellerine bırakmışsınız. Hala sorumluluktan kaçıyorsunuz. Yazık sizin kardesliginize...Ben o evi o üvey annenin başına yıkar, kardeşimi de alır çıkardım. Siz bir de o kadını misafir edip agirlamissiniz. Kocam karşı çıkarsa o kocayı kardeşim için hayatımdan çıkarırdım. Hala şansınız var, kurtarın kardeşinizi...
 
Büyük konuşmayayim ama babam böyle bisey yapsa artık benim babam olmaz. O kadından olan çocuklarda çok umrumda olmaz açıkçası. Babamla devam edeyim, kardeşlerimi seveyim yapamam. O kadına tavrımı zaten tahmin edemiyorum.

Benim anlamadığım kardeşiniz madem burs almış, gitsin yurtta falan kalsın. Sizde biraz destek çıksaniz sorunsuz okuluna devam eder. Neyi sorguluyoruz ki?
 
Konu sahibi tabi ki annenizin ne yaptığını tam bilemeyiz ama annenizi çıldırtan babanizda olmuş olabilir çok normal bir adam değilmiş ki parayla genç kadına gitmiş . Allahta bir şekilde elinden almış çok iyi olmuş . Babanız size sahip cikmayi tercih etmemiş sizde normal bir hayat yaşamamıssiniz. Ama artık buyuksunuz. O adamın ilgisine sevgisine muhtaç değilsiniz. Kardesinize yardım etmeniz lazım bu yüzden insanlar size böyle yazdi
 
Arkadaşlar hepiniz döverdim söverdim yolardım atlardım zıplardım diyorsunuz da.. kadından korktuğumuzdan değil.. yani benim kişisel olarak nasıl bir korkum olabilir ki. Ben kadına uzun yıllar istediğini vermek istemedim. Bir çoğunuz benim öyle bir babam olamaz dediniz. Olayı ilk duyduğumda benim de tepkim buydu. Nitekim böyle bir şey yaşayıp nasıl o eski duygularımı besleyebilirim. Ama kadının istediği de benim bu tepkimdi. Kadının istediği babamın yuvasını bozup çocuklarıyla da arası bozulup lüks ve şatafat içindeki hayatına bakmaktı kendi doğurduğu çocuklarla. Bense hep hop noluyoruz dur bakalım biz varız diyen taraf oldum. He babamı çok etkiledi mi bu tutumum hayır. Ama çoğu zaman babamı aramam bile onu rahatsız ettiği için o rahatsız olsun diye aradığım zamanlar da oldu. Belki de tüm ipleri baştan koparmak en kolayıydı bilemiyorum.
 
Arkadaşlar hepiniz döverdim söverdim yolardım atlardım zıplardım diyorsunuz da.. kadından korktuğumuzdan değil.. yani benim kişisel olarak nasıl bir korkum olabilir ki. Ben kadına uzun yıllar istediğini vermek istemedim. Bir çoğunuz benim öyle bir babam olamaz dediniz. Olayı ilk duyduğumda benim de tepkim buydu. Nitekim böyle bir şey yaşayıp nasıl o eski duygularımı besleyebilirim. Ama kadının istediği de benim bu tepkimdi. Kadının istediği babamın yuvasını bozup çocuklarıyla da arası bozulup lüks ve şatafat içindeki hayatına bakmaktı kendi doğurduğu çocuklarla. Bense hep hop noluyoruz dur bakalım biz varız diyen taraf oldum. He babamı çok etkiledi mi bu tutumum hayır. Ama çoğu zaman babamı aramam bile onu rahatsız ettiği için o rahatsız olsun diye aradığım zamanlar da oldu. Belki de tüm ipleri baştan koparmak en kolayıydı bilemiyorum.
Yani kusura bakmayın da bu yazdıklarınız normal mi sizce? Yıllarca kadınla ikiniz birbirinizle didişmişsiniz. Sizde kaosu, kavgayı seviyorsunuz huzur aramamışsınız yani kadının dibinde bitip durmuşsunuz ve evet tabi ki de çekiniyorsunuz kadından. Yapmanız gereken akıl sağlığınız için onları silmekti. Şu yazdıklarınızla sizde kadından farklı değilsiniz. Olan kardeşinize olmuş. İlk konuyu açtığınızda da kadın şunu dedi,şunu yaptı. Kardeşiniz 2. Planda. Kendinize bir sorun bu kadın bende niye böyle bir etki bırakıyor diye.
 
Yazılan yorumları görmediniz mi, ne vicdansızlığım kalmış ne rahatlığım.
Bunca şeye rağmen eşim karışma diyor (ne vicdanlı eş!?!?) ben ne yapsam diye buraya soruyorsanız evet, ortada normal olmayan bir şeyler vardır. Siz de biliyorsunuz kendi içinizi. Bize yazdırmayın şimdi tekrar
 
Mune Mune rica etsem konuyu kapatabilir misin? Maalesef insanlar kendi yaşamadıkları konuda çok rahat atıp tutabiliyorlar. Konuyu açmakla akılsızlık etmişim.
 
Arkadaşlar hepiniz döverdim söverdim yolardım atlardım zıplardım diyorsunuz da.. kadından korktuğumuzdan değil.. yani benim kişisel olarak nasıl bir korkum olabilir ki. Ben kadına uzun yıllar istediğini vermek istemedim. Bir çoğunuz benim öyle bir babam olamaz dediniz. Olayı ilk duyduğumda benim de tepkim buydu. Nitekim böyle bir şey yaşayıp nasıl o eski duygularımı besleyebilirim. Ama kadının istediği de benim bu tepkimdi. Kadının istediği babamın yuvasını bozup çocuklarıyla da arası bozulup lüks ve şatafat içindeki hayatına bakmaktı kendi doğurduğu çocuklarla. Bense hep hop noluyoruz dur bakalım biz varız diyen taraf oldum. He babamı çok etkiledi mi bu tutumum hayır. Ama çoğu zaman babamı aramam bile onu rahatsız ettiği için o rahatsız olsun diye aradığım zamanlar da oldu. Belki de tüm ipleri baştan koparmak en kolayıydı bilemiyorum.

Ben sizi anlıyorum. Siz de bir karmaşa içinde büyümüşsünüz ve kendiniz bu karmaşa içinden çıkmışsınız. Daha ancak maddi manevi kendinize gelmişsiniz. Buraya kadar tamam hak veriyorum size ama bu saatten sonra yapacağınız belli. Kardeşinize destek olup o evden çıkmasına yardımcı olmanız. Bizi de kızdıran nokta da burası. Artık iyi durumda olmanıza rağmen aklınızda hala "acaba" olması ve eşinizin "karışma" demesi.
 
O kadını yolarim. Kardesinize çok uzuldum. Ona da ev açarım ayrı destek olurum. 20 yaşında çocuk çalışır bir şekilde kendini gecindirir. Neden sahip cikmiyorsunuz. Çok üzüldüm çocuğa. 8-9 yaşındaki hallerine. Benim de oğlum on yaşında. O zaman gücünüz yokmuş şimdi bari olaya el koyun. Çok sinir oldum.
 
Merhaba kızlar. Fikrinize ihtiyacım var.
29 yaşındayım. 9 yıllık evliyim 8 yaşında bir oğlum var. 9 yıl önce ailemden oldukça uzak bir şehre gelin geldim.
Annem ve babamdan üç kardeşiz. Annemle yıllardır görüşmüyoruz. Sorunlarımız çok eski ve derin. O ayrı bir başlığın konusu olabilir.
Her şey 2012 yılında başladı. O zaman üniversite sınavına hazırlanıyordum ki, babam da tuhaf hal ve hareketler başladı. Evde kavga küskünlük eksik olmazdı derken babam evi terk etti. Biz uzun süre babaannemlerle yaşıyor sanıyorduk. Meğer kendine yeni bir hayat kurmuş. Komşumuzun 20 yaş küçük kızıyla.
Ben evlendikten sonra öğrendim ki babamın bu kadınla ilişkisi varmış, hatta 13 aylık bir kızları varmış ve kadın 8 aylık hamileymiş.
Annem ve babam uzun bir boşanma sürecinden sonra boşandılar. Babam şu an o kadınla evli. Çocukları 10 ve 8 yaşında. Babam kadınla ilk birlikte oldukları dönem çok yüksek geliri olan bir iş adamıydı. 2018 de iflas etti. Şu an kirada oturuyorlar herhangi bir malvarlıkları da yok.
Kadın yıllarca bana babamın parası ile hava attı. Aramız hiçbir zaman iyi olmadı. Beni kız kardeşimi kıskanmakla suçladı. Halbuki ben kendi evimde işimi gücümü kurmuş çocuk sahibi olmuş biriyim el kadar çocuğun nesini kıskanayım.
Benim asıl büyük sorunum annemden olan şu an 20 yaşındaki en küçük erkek kardeşim. 8-9 yaşlarından beri onlarla yaşıyor. Mahkeme velayetini o dönem babama verdi. Annemin üç evladıyla da problemleri var. Ama kardeşim onların yanında hiçbir zaman mutlu olamadı. Hala da mesela evlerinin duvarı 4 kişilik aile tablosu resimleriyle doluyken kardeşimin bir tek resmi yok o duvarda.
20 yaşındaki erkek kardeşimi evdeki bir hizmetçi gibi kullanıyor. Çocuk yıllardır o kadar ezilmiş ki, benim yanımda bile sürekli diken üstünde. Ben yemek yaparken ayakta bekliyor. Üniversite sınavında Türkiye derecesiyle çok iyi bir üniversiteye yerleşti. Tamamen kendi başarısıyla dershaneye gidemeden düz liseden hem de.
Duyduğum kadarıyla aldığı burslara da bu bir yıllık süreçte el koymuş.
Yaklaşık 4 yıl kadar önce bir yazlık satın aldık. Normalde, bahsettiğim kadın, eşimin durumuyla dalga geçerdi sürekli ( dalga geçilecek bir durumumuz yoktu halbuki ki bir Büyükşehir’in küçük bir ilçesinde yaşıyoruz evimiz arabamız vardı.) derken eşimin durumu gün geçtikte iyileşti. Keza benim de. Kendi ofisimi açtım iyi gelir edinmeye başladım.
Babam daha kışın temmuz ayında yazlıkta gelip bir hafta kalmak istediklerini söyledi. Ben de o dönem tamam demiştim. Temmuz ayında tüp bebek transferi olmama rağmen onlara söz verdiğimden planı iptal de etmedim.
Geldiler çoluk çocuk bir hafta kaldılar. Bir hafta kadar sonra bir hafta daha kalmak için yol yaptılar ama ben yanaşmadım. Gitmeden önce kardeşimin bir hafta daha benle kalmasını istedim. Çünkü dört yıldır kadınla görüşmediğimden kardeşimi de yanıma göndermiyorlardı. Göndermelerini istediğim zaman tek kardeşi o değil burada iki kardeşi daha var şeklinde haber gönderiyordu. Babam deseniz sus pus. Ödü kopuyor kadından. Olay oldu. Babama bağırıp çağırmaya başladı. Ama ben babamı baskıyla ikna ettim kardeşim burada kalacak dedim babam da o sıra hamile olduğumdan beni daha fazla üzmek istemediğinden tamam dedi. Bir hafta burada onları ağırladım ama yine memnun edemedim kapıları çarpa çarpa gitti.
Neyse, kardeşim bir hafta daha burada kaldı. Döneceği gün düşük yaptım. Kardeşime onlara bu durumu söyle bu konu kapandı bu konuyla ilgili kimse beni arayıp bir şey sormasın bu şekilde söyle dedim tamam dedi.
Dün akşam telefon geldi. Normalde biz kalp atışı dinlemeye gidecektik bugün. Kadın dün akşam arayarak kaçta gidiyorsun yarın doktora dedi dalga geçer gibiydi sesi. Ben de kardeşim sana söylemedi mi dedim. Yooo dedi. Kardeşime mesaj attım abla ben söyledim dedi. Canım çok sıkıldı.
Şimdi kardeşim, yalnız yaşayan (28 yaşında ) diğer kardeşimin yaşına taşınmak istiyor. Muhtemelen büyük olaylar çıkaracak. Kardeşim babamı ikna etmemi artık dayanamadığını söylüyor. Eşim ise sen bu konuya karışma diyor. Bahsettiğim kadını zerre sevmiyor.
Şimdi hem düşük muhabbetiyle ilgili yaptığı terbiyesizliği kendisine nasıl iade edebilirim? Ayrıca bu taşınma konusuna dahil olmalı mıyım?

Ek: kardeşimin bir kız arkadaşı var şimdi. Şimdi de kadın kıza takmış kafayı. O kız bakire değil diyormuş. Evet bu kadın diyormuş. Konu neden kızın bekareti onu da anlamadım. Kime ne kazın bekaretinden. Amaç pislik yapıp sinir bozmak.
Kardesinize destek olun ayrilsin o evden. Gerisini bosverin ne b.k yerse yesin babanizla esi
 
Yani kusura bakmayın da bu yazdıklarınız normal mi sizce? Yıllarca kadınla ikiniz birbirinizle didişmişsiniz. Sizde kaosu, kavgayı seviyorsunuz huzur aramamışsınız yani kadının dibinde bitip durmuşsunuz ve evet tabi ki de çekiniyorsunuz kadından. Yapmanız gereken akıl sağlığınız için onları silmekti. Şu yazdıklarınızla sizde kadından farklı değilsiniz. Olan kardeşinize olmuş. İlk konuyu açtığınızda da kadın şunu dedi,şunu yaptı. Kardeşiniz 2. Planda. Kendinize bir sorun bu kadın bende niye böyle bir etki bırakıyor diye.
Sizin yazdıklarınız normal değil. Iki kardeş bi küçük kardeşi yanınıza sığdıramamis burada vicdan temizliği yapmaya çalışıyorsun. Maddi durumun iyi, avukatsin, sistemin tüm pisliğine hakimsin. İstesen o kardeşi reşit değilken bile kurtarirdin. Yok kadını rahat bırakmamış, babayı sürekli aramış. Banane o kadından, onun doğurduğu çocuklardan. Hala kardeşi değil intikamı düşünüyor. Neyse ki çocuk basariliymis, hepinizden insallah tez zamanda kendini kurtarır...
 
Üniversite okuyan bir çocuk. Kyk başvurusunda bulunsun yurda çıksın siz de diğer kardeşinize birlikte maddi manevi destek de bulunun. Ayrıca terapi almasını sağlayın bir şekilde. Babanızla da Görüşmezseniz görüşmeyin. Şu radde de anne baba rızası değil anne babanın sorumluluğu söz konusu. Kimse de sorumluluğunu yerine getirmemiş kendini kurtarma yolunda sizler daha başarılı olmuşsunuz. Diğer kardeşiniz çok küçük yaşlardan itibaren onlarla olduğu için doğru/yanlış davranış kalıbında bile güçlük çekiyordur. Destek olun hayatını kurması için.
 
Burda yazılanlara da kızmak kolay olani. Maddi durumum olmasa bile kardeşimi yanima alırdım. Tamam hadi velayet olayı sorundu diyelim. İki yıldır cocuk reşit. Manevi olarak bile yönlendirebilirdiniz. Çoğu genç bu yaşlarda ayrı yasiyor ailesinden zaten.

Kadının ne istediği kimin umrundaki. Babamla da kadinla da görüşmezdim. Bu saatten sonrasını kurtarmaya calisin.
 
Arkadaşlar hepiniz döverdim söverdim yolardım atlardım zıplardım diyorsunuz da.. kadından korktuğumuzdan değil.. yani benim kişisel olarak nasıl bir korkum olabilir ki. Ben kadına uzun yıllar istediğini vermek istemedim. Bir çoğunuz benim öyle bir babam olamaz dediniz. Olayı ilk duyduğumda benim de tepkim buydu. Nitekim böyle bir şey yaşayıp nasıl o eski duygularımı besleyebilirim. Ama kadının istediği de benim bu tepkimdi. Kadının istediği babamın yuvasını bozup çocuklarıyla da arası bozulup lüks ve şatafat içindeki hayatına bakmaktı kendi doğurduğu çocuklarla. Bense hep hop noluyoruz dur bakalım biz varız diyen taraf oldum. He babamı çok etkiledi mi bu tutumum hayır. Ama çoğu zaman babamı aramam bile onu rahatsız ettiği için o rahatsız olsun diye aradığım zamanlar da oldu. Belki de tüm ipleri baştan koparmak en kolayıydı bilemiyorum.


Normal olaylardan bahsetmiyoruz ki. Sizin evinizde kapilari carpma hakki yok. Kan baginiz yok, kadinin sizde emegi yok, ustelik kotuluk yapmis. Siz misafirlige gittiginiz evde afra tafra yapip, kapilari carpabilir misiniz? Yapamazsiniz degil mi? Onunda haddini bilmesi gerekiyor.
Babaniz tarafini secmis, ipler kadinin elinde istedigi gibi davraniyor. Bence biraz olsun sesinizi cikartma vakti
 
Annenizle neden konuşmuyorsunuz bilemiyorum, uzun hikaye demişsiniz de babanızla yaptıkları onca şeyden sonra niye görüşüyorsunuz, hem de o kadını evinizde niye ağırlıyorsunuz? Ben size anlam veremedim kusura bakmayın. Sizi o kadın için terk eden babayla görüşmemelisiniz. Hele o kadın, onla hiç muhatap olmamalısınız. Annenizden daha az şey yapmış değildir sanırım size. Anne affedilmiyor ama sizi ezen, yuva yıkan bu yılan kadın evde ağırlanıyor. Neyse kardeşinizi tabi ki ordan kurtarın. Okulunu bitirene kadar destek olun. Sonra o düzenini kurar zaten
 
Durum
Mesaj gönderimine kapalı.
X