- 7 Kasım 2013
- 13.435
- 31.575
-
- Konu Sahibi meredithgrey
- #21
Haklısınız. Aslında eşim takmıyor ama benim yaşanmışlıklarım var, tek olduğumdan silip atamadım da. E şimdi de hastalık çıktı. Kendimi sıyırmam lazım bu durumdan doğru diyosunuz.
Hep konularınız annenizin ve babanızın baskısı üzerine …
Yani hayatta hep sizi yanlış anlamayın ama eşya gibi görmüşler
Sanırım tek çocuktunuz ve sizde hep onların çizgisinde onların memnun olacağı şekilde yaşamaya çalışmışsınız.
Evlilikte de eşinizle çok iyisiniz denksiniz uyumlusunuz aslında ama ailevi sorunlar sizinde çekirdek aile huzurunuzu bozuyor.
Herkese merhabalar, aslında beni tanıyan eski konularımı bilenler üç aşağı beş yukarı aynı şeyleri yazacak muntemelen ama bu konu inanılmaz sinirimi bozuyor o nedenle yazmak istedim. Kısa özet geçersem; ruh hastası bir baba problemim var, annem güya psikolog doktor ama o da hiç sağlam bir ruh halinde değil ve bizim benim sürekli üzülmem, kırılıp bozulmama dayalı bir ilişkimiz var. Lanet olsun ki kesemediğim bir ilişki neden derseniz de annemin baskısı kaldı ki şimdi de hasta olduğundan üzülmesin diye bir şey yapamıyorum.
Annem iki ay önce kısmi felç geçirdi bir gece yoğun bakımda yattı ve toplamda dört gece hastanede kaldı. Yardım ile yürüyebiliyor, yürüteç aldı eşim ve ilk etapta durumun ciddiyetini bilmezken hastanede yatılı yardımcı konuştuk ama babam tabi ki olmaz dedi. Annemin de durumu yatalak olmadığından sadece sağ tarafta kısmi bir his kaybı olduğundan o opsiyonu daha ciddi durumlar için tutalım ama size yardımcı bir kadın bulalım dedik babam ona da sıcak bakmadı! En son evi b*k götürdüğü için en azından temizlikçi alalım evi bir toplayalım dedim haftada bir de gelir gibi düşündüm ama babam beni aradı istemiyorum dedi. Gerekçe yok keyfi istemiyor kendisi askerlik gibidir zaten mantık aranmaz aranırsa deli olunur. Neyse ben babamla tartıştım telefonda ve yüzüme kapadı telefonu. Sonra anneme yemek götürdüğümüzde ziyaretlerimiz şu şekilde geçti: annem odasında babam bizle (eşimle de) konuşmuyor biz sanki mapusane damında görüşte gibi annemi görüp yemekleri mutfağa fırlatıp gidiyoruz.
İşte beni delirten de bu nokta oldu. Bende evin anahtarı yok (why yok?) Kapıyı babam ucundan açıyor arkasını eşime de dönüp gidiyor ve eşimle de konuşmuyor? Sebep? 70 Km var evlerimizin arasında insaf eşimin suçu ne ayıp! Anneme 1-2 kez söyledim çok mahçup oluyorum diye ama oralı olmadı çünkü şu an babamla papaz olamaz ona baktığı için.
Adam 40 senedir winner ya! Şaka gibi hep yaptığı hödüklükler yanına kâr kaldı yine kaldı. Annemi onlarca kez çağırdım bana gelip kalmadı en son bari gel bir haftasonu kal dedim gezme zamanı değil dedi gezme mi ?????
Ben çok sinirliyim anneme soğuk yapacak oluyorum hastayım yine felç iner üzme beni diyor. En son böyle söylediğinde sen üzülme diye kocama mahçup oluyorum, sen iyi ol diye evime çağırdım seni düşündüm kadın istedim dedim. Eskiden beri bu şekilde vicdanıma oynadı ve ben ele karıştık, kayınvalidemlere, ele güne rezil olmayım falan derken koparamadım bağları şimdi de hastalık kartını oynuyor annem.
Bu arada biz aracımızı sattık, biraz birimim yapıp yüksek bir model alacağız bu nedenle gitmiyoruz artık bu da iyi bir bahane oldu ama zaten ben artık bayram vs de gitmeyi düşünmüyorum. Eğer annem babama en azından damada iyi davran diyebilseydi giderdim ama ölü taklidi yaptı. En azından haklısın deseydi bari.
Sizin babanız eşinize böyle yapsa ne yapardınız? Ben ne yapayım bundan sonra? Okuyan herkese çok teşekkür ederim.
anneniz psikolog doktor derken o nasıl oluyor
O zaman en sağlıklısı ailenizden olduğundan uzak kalmanız hem sizin hem eşiniz için bu ilişkinizi de etkiler. Tabi ki tamamen demiyorum yanlış anlamayın sağlık sorunu var diyorsunuz isteseniz de şuan uzak kalamıyorsunuz insan maalesef ne kadar aşağılansa da ailesi olduğu için kolay kolay kesip atamıyor. Ama sizin yapabileceğiniz çok bir şey yok gördüğüm kadarıyla eşinizden geldiğince ilgilenmeye çalışmışsınız. Çok iyi anlıyorum sizi aynı durum bende de mevcut. Üvey babamla da ben anlaşamam asla bana muhtaçsınız kafasında hep bir de çalışmıyorum daha onun rahatlığı üzerinde annem de sizin ki gibi bu olanlara izin verenlerden olay yine kadınlarda başlayıp kadınlarımız da bitiyor maalesef. Ben yine kendimi çok ezdirmeden cevabını veriyorum kendisine ama annem aman kavga olmasın aman tartışılmasın düşüncesiyle o an susup her yapılana tamam diyor. Ben nefret ederim yanlışları kabullenmekten büyükte olsa babamda olsa yanlış derim. Babam da aksine en doğrusu benim ben bilirim kafasında garibim gerçeklerin farkında değil :) Ama ne benim ne sizin bu aileyi değiştirme gibi bir yeteneğimiz, vasfımız ne bileyim bir hareketimiz olamıyor maalesef bu böyle devam edecek. Eşiniz de az çok farkındadır karakterinin böyle olduğunun ama tavsiyem madem babanız bu denli doğuk davranıyor bence eşinizi her zaman götürmeyin ailenize giderken en azından adamın morali bozulmasınNeyim eksik ayol Duygu’danşaka bir yana dilimize dikkat ediyor olmanız çok güzel. Benim babamla ilgili ilk konum 2013’e dayanıyor sanıyorum ki, burada da eski üye olduğumdan çok detay vermedim az çok konularım bilindiği için ama tabii yeniler var haklısınız. Babam narsist bir adam, annem de mesleğine rağmen ona boyun eğip tepesine çıkartmış bir kadın. Benim ergenliğimden beri babamla problemlerim var, hakaret, aşağılama, yasaklad koyma, sosyal yaşantıma ket vurma, ilk evliliğim bittiğinde destek olacağı yerde yaşattığı ağır travmalar vs. Eşime olan tavrı da bunlardan biri elbette yani evlendiğim gün yoktu bilmem daha nasıl anlatayım. Evet gelmedi bana küstüğü için, konuşmuyorduk çünkü eşim evimize ilk yemeğe geldiği günü burnumuzdan getirmişti bana ayrı anneme ayrı bağırıp çağırıp…..
Hasta işte ya hasta yani ne denir.
Eşim dediğim gibi önemsemiyor ama bunları hak edecek bir insan değil, gelmişsin 77 yaşına azcık bilge ol ya azcık durul, nobranlığı bırak di mi?
Ben buna siz olsaydıniz yorumu yapamiyorum çunkü annemde babamda böyle davranmaz naparsan yap onların ilişkisi bu şekilde böyle anlasiyorlar maalesef en iyis gidip gelmemek diyoruz ama sen gene de gidip geliyorsun sonra söyle oldu böyle oldu artik kendi hayatına bak annenin seçimi kocası sen değilo yüzden vicdan yapacak birşeyde yok bence
Herkese merhabalar, aslında beni tanıyan eski konularımı bilenler üç aşağı beş yukarı aynı şeyleri yazacak muntemelen ama bu konu inanılmaz sinirimi bozuyor o nedenle yazmak istedim. Kısa özet geçersem; ruh hastası bir baba problemim var, annem güya psikolog doktor ama o da hiç sağlam bir ruh halinde değil ve bizim benim sürekli üzülmem, kırılıp bozulmama dayalı bir ilişkimiz var. Lanet olsun ki kesemediğim bir ilişki neden derseniz de annemin baskısı kaldı ki şimdi de hasta olduğundan üzülmesin diye bir şey yapamıyorum.
Annem iki ay önce kısmi felç geçirdi bir gece yoğun bakımda yattı ve toplamda dört gece hastanede kaldı. Yardım ile yürüyebiliyor, yürüteç aldı eşim ve ilk etapta durumun ciddiyetini bilmezken hastanede yatılı yardımcı konuştuk ama babam tabi ki olmaz dedi. Annemin de durumu yatalak olmadığından sadece sağ tarafta kısmi bir his kaybı olduğundan o opsiyonu daha ciddi durumlar için tutalım ama size yardımcı bir kadın bulalım dedik babam ona da sıcak bakmadı! En son evi b*k götürdüğü için en azından temizlikçi alalım evi bir toplayalım dedim haftada bir de gelir gibi düşündüm ama babam beni aradı istemiyorum dedi. Gerekçe yok keyfi istemiyor kendisi askerlik gibidir zaten mantık aranmaz aranırsa deli olunur. Neyse ben babamla tartıştım telefonda ve yüzüme kapadı telefonu. Sonra anneme yemek götürdüğümüzde ziyaretlerimiz şu şekilde geçti: annem odasında babam bizle (eşimle de) konuşmuyor biz sanki mapusane damında görüşte gibi annemi görüp yemekleri mutfağa fırlatıp gidiyoruz.
İşte beni delirten de bu nokta oldu. Bende evin anahtarı yok (why yok?) Kapıyı babam ucundan açıyor arkasını eşime de dönüp gidiyor ve eşimle de konuşmuyor? Sebep? 70 Km var evlerimizin arasında insaf eşimin suçu ne ayıp! Anneme 1-2 kez söyledim çok mahçup oluyorum diye ama oralı olmadı çünkü şu an babamla papaz olamaz ona baktığı için.
Adam 40 senedir winner ya! Şaka gibi hep yaptığı hödüklükler yanına kâr kaldı yine kaldı. Annemi onlarca kez çağırdım bana gelip kalmadı en son bari gel bir haftasonu kal dedim gezme zamanı değil dedi gezme mi ?????
Ben çok sinirliyim anneme soğuk yapacak oluyorum hastayım yine felç iner üzme beni diyor. En son böyle söylediğinde sen üzülme diye kocama mahçup oluyorum, sen iyi ol diye evime çağırdım seni düşündüm kadın istedim dedim. Eskiden beri bu şekilde vicdanıma oynadı ve ben ele karıştık, kayınvalidemlere, ele güne rezil olmayım falan derken koparamadım bağları şimdi de hastalık kartını oynuyor annem.
Bu arada biz aracımızı sattık, biraz birimim yapıp yüksek bir model alacağız bu nedenle gitmiyoruz artık bu da iyi bir bahane oldu ama zaten ben artık bayram vs de gitmeyi düşünmüyorum. Eğer annem babama en azından damada iyi davran diyebilseydi giderdim ama ölü taklidi yaptı. En azından haklısın deseydi bari.
Sizin babanız eşinize böyle yapsa ne yapardınız? Ben ne yapayım bundan sonra? Okuyan herkese çok teşekkür ederim.
doktora yapmadıysa psikolog doktor olmuyor. psikiyatrist = doktor, psikolog = psikoloji mezunu.Psikolog doktor oluyor, olmuyor mu? Manav mı oluyor?
Daha önce de söyledimPsikolog doktor oluyor, olmuyor mu? Manav mı oluyor?
Bundan önceki konusunda aynı aciklamalari yaptım ama yine aynı şekilde yazmışdoktora yapmadıysa psikolog doktor olmuyor. psikiyatrist = doktor, psikolog = psikoloji mezunu.