Babamın borçları

angela92

Üye
Kayıtlı Üye
10 Aralık 2013
4
0
6
35
Afyon
Merhaba kızlar,

Ben 22 yaşındayım ve İstanbul'da okuyorum. Babamın 190 bin TL kredi borcu var. Bu borcu bize hiç belli etmeden 7 sene boyunca bankalara başvurarak almış. Borcunu borçla kapatmış ve şimdi ödeyememeye başlayınca olay patlak verdi.

Evimiz kendimizin ama annemle anlaşamadıkları için evi satmak konusunda her ikisi de çelişiyor. Bu durumda da babam da annem de yıpranıyor.

Ben bu durumun içerisinde çaresiz kaldım. Her gün ağlıyorum.. Haberleri okuduğumda kredi borcu yüzünden intihar edenleri falan görüyorum çok korkuyorum. Bu durumdan çıkmaları için de hiçbirşey yapamıyorum.. Bu sene mezun oluyorum ama üniversite mezunu olarak bir işe girsem bile çok yüksek bir maaşım olmayacak. Bu yüzden yüksek lisans da yapmak istiyorum. Ama bu durumda ve psikolojideyken bu kadar bencil olamıyorum.

Türkiye 400.sü olarak üniversiteye girdim ve şu anda bölüm birincisiyim. İki bölüm birden okuyorum ayrıca.. Bu durumdayken eğitime ara verip, düşük maaşlı olarak işe başlamak istemiyorum. Daha fazla masraf da olmak istemiyorum. İnanın evden kaçıp gitmeyi bile düşündüm ama yapamam çünkü ailemi çok seviyorum.

Ne olur bir akıl verin..Çok çaresizim
 
Merhaba kızlar,

Ben 22 yaşındayım ve İstanbul'da okuyorum. Babamın 190 bin TL kredi borcu var. Bu borcu bize hiç belli etmeden 7 sene boyunca bankalara başvurarak almış. Borcunu borçla kapatmış ve şimdi ödeyememeye başlayınca olay patlak verdi.

Evimiz kendimizin ama annemle anlaşamadıkları için evi satmak konusunda her ikisi de çelişiyor. Bu durumda da babam da annem de yıpranıyor.

Ben bu durumun içerisinde çaresiz kaldım. Her gün ağlıyorum.. Haberleri okuduğumda kredi borcu yüzünden intihar edenleri falan görüyorum çok korkuyorum. Bu durumdan çıkmaları için de hiçbirşey yapamıyorum.. Bu sene mezun oluyorum ama üniversite mezunu olarak bir işe girsem bile çok yüksek bir maaşım olmayacak. Bu yüzden yüksek lisans da yapmak istiyorum. Ama bu durumda ve psikolojideyken bu kadar bencil olamıyorum.

Türkiye 400.sü olarak üniversiteye girdim ve şu anda bölüm birincisiyim. İki bölüm birden okuyorum ayrıca.. Bu durumdayken eğitime ara verip, düşük maaşlı olarak işe başlamak istemiyorum. Daha fazla masraf da olmak istemiyorum. İnanın evden kaçıp gitmeyi bile düşündüm ama yapamam çünkü ailemi çok seviyorum.

Ne olur bir akıl verin..Çok çaresizim


Canım bu yıl okulun bitiyorsa bence biryerden başlamalısın hem ailene yük olmassın hemde iş hayatına erken atılmanın avantajını uzun vadede görürsün. Yüksek lisansınıda çalışırkende yapabilirsin kendine dert etme bu durumu. (Bir çok arkadaşım çalışırken yaptılar. Benimde maddi durumum el vermediği için o dönemlerde yapmamıştım ama şu sıralar düşünmüyor değilim)
Yaa tabi sıkıntılı bir durum insan demoralize oluyor ama inanın keşke insanların tek dertleri borçları olsa bunu seve seve kabul edecek okadar insan var ki.
Sakin olup ailenize özellikle babanıza moral vermelisiniz eğer borçlar zevk için yapılan borçlar değil ise şu durumda aile içinde daha çok kenetlenmelisiniz.
Moralinizi yüksek tutun çaresiz olduğunuzu da düşünmeyin. Bu arada başarılarından dolayı seni tebrik ediyorum.
Herşey gönlünce olsun :)
 
öncelikle ALLAH yardımnız olsun ailenin ve senin, yüksek lisansını iki sene sonraya bırakabilirsin, hem çalışıp hem yüksek lisans yapabilirsin..
 
Allah yardımcın olsun bir arkadaş şu şekilde kurtardı ... beş altı sene ödemedi icra ailesinin evine gitmiş ama onlar nufusa burda yaşamıyor diye bildirim yapmışlar ailesinin evini icra edemediler , banka borcu başka yere devretmiş ordan yazı gelince avukat borcu devrettiği yerle iletişime geçti anapara ödenir şekilde borcu kapamayı kabul ettiler iki arkadaş kredi çekti kendide biraz biriktirmiş dükkanından kalanlar vs. derken 60bin gibi bir rakama kurtamış oldu. anaparası 60 bin ama fazileriyle ikiyüzbine felan yaklaşmıştı.
 
Merhaba kızlar,

Ben 22 yaşındayım ve İstanbul'da okuyorum. Babamın 190 bin TL kredi borcu var. Bu borcu bize hiç belli etmeden 7 sene boyunca bankalara başvurarak almış. Borcunu borçla kapatmış ve şimdi ödeyememeye başlayınca olay patlak verdi.

Evimiz kendimizin ama annemle anlaşamadıkları için evi satmak konusunda her ikisi de çelişiyor. Bu durumda da babam da annem de yıpranıyor.

Ben bu durumun içerisinde çaresiz kaldım. Her gün ağlıyorum.. Haberleri okuduğumda kredi borcu yüzünden intihar edenleri falan görüyorum çok korkuyorum. Bu durumdan çıkmaları için de hiçbirşey yapamıyorum.. Bu sene mezun oluyorum ama üniversite mezunu olarak bir işe girsem bile çok yüksek bir maaşım olmayacak. Bu yüzden yüksek lisans da yapmak istiyorum. Ama bu durumda ve psikolojideyken bu kadar bencil olamıyorum.

Türkiye 400.sü olarak üniversiteye girdim ve şu anda bölüm birincisiyim. İki bölüm birden okuyorum ayrıca.. Bu durumdayken eğitime ara verip, düşük maaşlı olarak işe başlamak istemiyorum. Daha fazla masraf da olmak istemiyorum. İnanın evden kaçıp gitmeyi bile düşündüm ama yapamam çünkü ailemi çok seviyorum.

Ne olur bir akıl verin..Çok çaresizim

Evinizi satın. Ev satın alınır ama ne senin geleceğin ne de ailenizin psikolojisi satın alınmaz.

Durumunuz düzelince bir ev daha alırsınız.

Sakın ama sakın okuluna ara verme, mezun ol, işe gir, calısırken de yaparsın yüksek lisans.
 
imkanın varsa partime bir iş bulmaya çalış ancak 2 bölüm birden okurken vaktin olmayabilir ne kadar üzüldüğünü tahmin ediyorum ama son senendesin biraz daha dişiniz sıkın geçmiş olsun
 
Evinizi satın. Ev satın alınır ama ne senin geleceğin ne de ailenizin psikolojisi satın alınmaz.

Durumunuz düzelince bir ev daha alırsınız.

Sakın ama sakın okuluna ara verme, mezun ol, işe gir, calısırken de yaparsın yüksek lisans.

O kadar geçimsizler ki annem satılmasına izin vermiyor babam satmak istio.. Zaten anlaşıp konuşamadıkları için bu duruma geldik..
 
O kadar geçimsizler ki annem satılmasına izin vermiyor babam satmak istio.. Zaten anlaşıp konuşamadıkları için bu duruma geldik..

Aslında anneniz haklı, bana haber vermeden eşim bu kadar borç yapsa bende razı olmazdım evin satılmasına. Peki borçların sebebini söyledi mi babanız. 3-5 değil çünkü :26:
Üniversite yarım bırakılmaz, lütfen devam edin. En kısa vadede çözüm evin satılması, yenisini alırsınız durumunuzu düzeltince, siz annenizi ikna etmeye çalışın.
 
Merhaba kızlar,

Ben 22 yaşındayım ve İstanbul'da okuyorum. Babamın 190 bin TL kredi borcu var. Bu borcu bize hiç belli etmeden 7 sene boyunca bankalara başvurarak almış. Borcunu borçla kapatmış ve şimdi ödeyememeye başlayınca olay patlak verdi.

Evimiz kendimizin ama annemle anlaşamadıkları için evi satmak konusunda her ikisi de çelişiyor. Bu durumda da babam da annem de yıpranıyor.

Ben bu durumun içerisinde çaresiz kaldım. Her gün ağlıyorum.. Haberleri okuduğumda kredi borcu yüzünden intihar edenleri falan görüyorum çok korkuyorum. Bu durumdan çıkmaları için de hiçbirşey yapamıyorum.. Bu sene mezun oluyorum ama üniversite mezunu olarak bir işe girsem bile çok yüksek bir maaşım olmayacak. Bu yüzden yüksek lisans da yapmak istiyorum. Ama bu durumda ve psikolojideyken bu kadar bencil olamıyorum.

Türkiye 400.sü olarak üniversiteye girdim ve şu anda bölüm birincisiyim. İki bölüm birden okuyorum ayrıca.. Bu durumdayken eğitime ara verip, düşük maaşlı olarak işe başlamak istemiyorum. Daha fazla masraf da olmak istemiyorum. İnanın evden kaçıp gitmeyi bile düşündüm ama yapamam çünkü ailemi çok seviyorum.

Ne olur bir akıl verin..Çok çaresizim

canım hemen evi başkasının üstüne devredin.ev satılmasın.yeni bir eve çıkın bir süre ailen adresini köy felan göstersin ya da boş bir gecekondu.borcu yüzünden hapse girme olayı felan yok.sonra sen okulunu bitir.biraz yardım edersin.başka çare gözükmüyor
 
O kadar geçimsizler ki annem satılmasına izin vermiyor babam satmak istio.. Zaten anlaşıp konuşamadıkları için bu duruma geldik..

Peki evi ipotek gösterip kredi cekip ödeme imkanınız yok mu?
 
sayısal bir bölümdeysen ve yan dal yapıyorsan, son senede çalışman hayal.. kimse kendini kandırmasın part time iş bulabilirsin diye..
az da kalmış, derslerin de iyiymiş madem, sen yoluna devam et. hali hazırda bir eviniz varmış. onu elden çıkarmak yerine senin çalışman uygun mu? kaldı ki en çok 400-500 alsan bununla geçinecek misin, kredi mi ödeyeceksin?
 
Bence sağlığınızı ve eğitim hayatınızı kaybetmemek için evi satmalısınız. Farkındayım bir ev kolay alınmıyor. Ama başka da bir çare yok. Bu kadar başarılıyken kafanızı böyle şeylerle meşgul etmenize üzüldüm. Allah yardımcınız olsun.
 
boru değil 190 bin tl ne yapılır ki? nerelerde yemiş o paraları? şahsen annenin yerinde ben olsam o evin satılmasına asla müsade etmem. kadıncağız neler çekmiştir bir parça eve sahip olmak için. ama babanın sorumsuzluğu yüzünden bu yaştan sonra kiralara düşecek. hak mıdır, reva mıdır?
 
Son düzenleme:
türkiye 400. cüsü kızı var ve evine bakacağı yerde baban evinizi kaybedecek kadar borç yapmış, gerçekten inanamadım ve annene üzüldüm. annen evi satmak istememekte çok haklı, ama bunun çözümü senin okuldan filan çıkıp çalışman değil, arkadaşların dediği gibi 1000-2000 tl maaş alıp onun ne kadarı ile 190000 lik borç ödeyeceksin ki? önündeki parlak kariyer ve yaşamını bunun için feda etme.
annen çalışmıyorsa o çalışamaz mı?
 
baban bu kadar parayı ne yapmış?

Babam esnaf benim.. Dükkana mal almak için sürekli kredi çektiğini söyledi. Ama bu durum ve çektiği miktar gerçekten bu sebebin doğru olup olmadığını düşünmeme neden oldu..

Aslında ne yapmış olduğunu düşünmek yerine durumu nasıl çözmem gerektiğini düşünüyorum çünkü annem de söz konusu..
 
babanin nasil bir dükkani var ki bu kadar mal aliyor? çalişayim diyorsunda ne kadar maaş alacaksin ki ne kadar ödeyeceksiniz..ihtiyaç kredisi çeksen en fazla bildiğim kadariyla 5 yil geri ödemeli oluyor..hiç faiz koymasalar bile aylik 3100 lira falan yapiyor ki faizle daha fazla olacak...bu kadar para ödenir ,ev nasil geçinir..bencede en iyisi evi satmak....Allah yardimciniz olsun...
 
benzer seyler yasamisiz borcumuz o kadar olmasa da.evimizi sattik.huzur parayla alinmiyor cunku.
 
Herkese merhaba.. Yıllar sonra bu yazdıgımı okuyunca neler kaybettiğimizi anlatmak istedim.

Evet mezun oldum üstelik birincilikle bitirdim fakülteyi. Son sınıftayken o çaresiz halimle bu yazıyı yazdıktan sonra da bir işe girdim özel sektorde. Mezun olduktan bir hafta sonra da başka bir yerde tam zamanlı işe basladım.

Başımıza gelenleri anlatayım:
Evimizi sattık. Hemde yarı fiyatına.
Sonra o da yetmedi babam dükkanını da sattı.
Yine borç bitmedi, arabamızı da sattık.
Şu an evimiz bile yok kirada yasıyoruz. Evin kirasını da ben ödüyorum. Babam hala uslanmadı :)

Artık bu duruma guluyorum. Aynı evde 3 yabancıyız. Kimse kimsenin ne durumda olduguna bakmıyor bile. Ben sadece ay sonunda kirayı odeyeyim de sokakta kalmayalım diye didiniyorum. Erkek arkadasım ile evlenemiyoruz cunku benim 55 ve 62 yasında iki adet sorumlulugum var.

Şu an 25 yasındayım. Hayattan öğrendiklerim inanılmaz bir bakış açısı kazandırdı bana.

Aileniz için birşeyler yaparken kendinizi unutmak belki bir borçmuş gibi geliyor. Sizi yetiştirmişler ve onlardan kotu gunlerde sorumlusunuz hissi veriyor. Ama bunun ne kadar yanlış bir düşünce tarzı oldugunu anladım. Eğer siz çabalıyorsanız ama hala karsınızdakiler ufak da olsa olumlu bir adım atmıyor ise, çabalamayın. Hayatınıza aileniz bile olsa baskalarının hatalarını sırtlamak için yön vermeyin.
 
Herkese merhaba.. Yıllar sonra bu yazdıgımı okuyunca neler kaybettiğimizi anlatmak istedim.

Evet mezun oldum üstelik birincilikle bitirdim fakülteyi. Son sınıftayken o çaresiz halimle bu yazıyı yazdıktan sonra da bir işe girdim özel sektorde. Mezun olduktan bir hafta sonra da başka bir yerde tam zamanlı işe basladım.

Başımıza gelenleri anlatayım:
Evimizi sattık. Hemde yarı fiyatına.
Sonra o da yetmedi babam dükkanını da sattı.
Yine borç bitmedi, arabamızı da sattık.
Şu an evimiz bile yok kirada yasıyoruz. Evin kirasını da ben ödüyorum. Babam hala uslanmadı :)

Artık bu duruma guluyorum. Aynı evde 3 yabancıyız. Kimse kimsenin ne durumda olduguna bakmıyor bile. Ben sadece ay sonunda kirayı odeyeyim de sokakta kalmayalım diye didiniyorum. Erkek arkadasım ile evlenemiyoruz cunku benim 55 ve 62 yasında iki adet sorumlulugum var.

Şu an 25 yasındayım. Hayattan öğrendiklerim inanılmaz bir bakış açısı kazandırdı bana.

Aileniz için birşeyler yaparken kendinizi unutmak belki bir borçmuş gibi geliyor. Sizi yetiştirmişler ve onlardan kotu gunlerde sorumlusunuz hissi veriyor. Ama bunun ne kadar yanlış bir düşünce tarzı oldugunu anladım. Eğer siz çabalıyorsanız ama hala karsınızdakiler ufak da olsa olumlu bir adım atmıyor ise, çabalamayın. Hayatınıza aileniz bile olsa baskalarının hatalarını sırtlamak için yön vermeyin.
Birincisi şifreyi mi unuttun?? Ikinci olarak ben annenin yerinde olsam evimi satan adamdan boşanırdım annen ile sen neden hala babanla birlikte yaşıyorsun ki?? Kimse için hayatından vazgeçme.. onlar kendi hayatını yaşadı ve sonlarına geldiler. Sıra sende......
 
Back
X