Babamı kaybettim:(((((

Yakın zamanda tedavi süreci çok iyi giderken, taburcu olduğu günden sonra yapmamız yani dikkat etmemiz hususlara hazırlanırken sabahın erken saatlerinde çalan telefonla aldım amcamın, esmer amcamın ölüm haberini. ölüm kelimesini de ilk defa kullandım sanırım. gitti diyordum hep, bizi bıraktı ve gitti...
3 yıldır babamda uzakta olduğum şu berbat şehirde bana babalık yapan, beni 2 gün üst üste görmeyince nerdesin sen diye fırça çeken adam gitmişti.
ağlayarak okudum yazınızı...
Allah gani gani rahmet eylesin..

💑💓
 
Yakın zamanda tedavi süreci çok iyi giderken, taburcu olduğu günden sonra yapmamız yani dikkat etmemiz hususlara hazırlanırken sabahın erken saatlerinde çalan telefonla aldım amcamın, esmer amcamın ölüm haberini. ölüm kelimesini de ilk defa kullandım sanırım. gitti diyordum hep, bizi bıraktı ve gitti...
3 yıldır babamda uzakta olduğum şu berbat şehirde bana babalık yapan, beni 2 gün üst üste görmeyince nerdesin sen diye fırça çeken adam gitmişti.
ağlayarak okudum yazınızı...
Allah gani gani rahmet eylesin..

💑💓

Amca her ne kadar baba yarısı bile dense. O babanın yerini kimse dolduramaz. Anne bile.
Allah rahmet eylesin amcanı, babana da uzun ve sağlıklı ömürler versin.
 
Ben de babamı kalp krizinden 15 ay önce kaybettim.Sabah kalkmış elini yüzünü yıkarken olduğu yere düşmüş.Musluğu bile kapatamamış.Yoğun bakımda bir hafta kaldı.Doktorlar farklı farklı konuştu.İyi diye sevinirken akrabamız hastane dışından başka bir doktora göstermiş ümit yok demiş.Haberi alır almaz yoğun bakıma girmeye bilgi almaya çalıştık.Erkek hemşir vardı.Bilgi veremem dedi.Ama bizi tek tek içeri alıp gösterdi.O da gerçeği biliyordu ki hepimizi içeri aldı son kez görsünler diye.Onu o halde görmek çok kötüydü.Ağzında tüpler,her yerinde iğneler.Doktoru halen bize ümit veriyordu.Yok bugün idrarını yapabildi yok şöyle yok böyle.İki üç gün sonra kaybettik.Tahminen babam zaten evde ölmüştü.Bir hafta boşuna hastanede yatırdılar.Öldüğünde bile doktoru niye öldüğünü,ne olduğunu gelip bize açıklamadı.Hastaneyi şikayet ettim.Çağırdılar,özür dilediler.Ama ne fayda.Acı hiç geçmiyor.Hep birşeyler eksik kalıyor.Gülüyorsun,söylüyorsun ama hep sahte.Evden bir cenaze çıkınca asla eski hayatına geri dönemiyorsun.Otururken babanın oturduğu yere gözün takılıyor,yemek yerken o da bunu çok severdi diyorsun.Yaşlı insanları görüp babamdan yaşlı bak bu yaşıyor babam niye öldü diyorsun.Niye şunu yapmadım,niye bunu yapmadım diyorsun.Kısaca acı geçmiyor ama acıyla yaşamayı öğreniyorsun.Güzel hatıraları gözünün önüne getir,hayat bu hepimiz öleceğiz.Vadesi gelen gidiyor.Alışacağız başka çaresi yok:KK43:((
 
Ben de babamı kalp krizinden 15 ay önce kaybettim.Sabah kalkmış elini yüzünü yıkarken olduğu yere düşmüş.Musluğu bile kapatamamış.Yoğun bakımda bir hafta kaldı.Doktorlar farklı farklı konuştu.İyi diye sevinirken akrabamız hastane dışından başka bir doktora göstermiş ümit yok demiş.Haberi alır almaz yoğun bakıma girmeye bilgi almaya çalıştık.Erkek hemşir vardı.Bilgi veremem dedi.Ama bizi tek tek içeri alıp gösterdi.O da gerçeği biliyordu ki hepimizi içeri aldı son kez görsünler diye.Onu o halde görmek çok kötüydü.Ağzında tüpler,her yerinde iğneler.Doktoru halen bize ümit veriyordu.Yok bugün idrarını yapabildi yok şöyle yok böyle.İki üç gün sonra kaybettik.Tahminen babam zaten evde ölmüştü.Bir hafta boşuna hastanede yatırdılar.Öldüğünde bile doktoru niye öldüğünü,ne olduğunu gelip bize açıklamadı.Hastaneyi şikayet ettim.Çağırdılar,özür dilediler.Ama ne fayda.Acı hiç geçmiyor.Hep birşeyler eksik kalıyor.Gülüyorsun,söylüyorsun ama hep sahte.Evden bir cenaze çıkınca asla eski hayatına geri dönemiyorsun.Otururken babanın oturduğu yere gözün takılıyor,yemek yerken o da bunu çok severdi diyorsun.Yaşlı insanları görüp babamdan yaşlı bak bu yaşıyor babam niye öldü diyorsun.Niye şunu yapmadım,niye bunu yapmadım diyorsun.Kısaca acı geçmiyor ama acıyla yaşamayı öğreniyorsun.Güzel hatıraları gözünün önüne getir,hayat bu hepimiz öleceğiz.Vadesi gelen gidiyor.Alışacağız başka çaresi yok:KK43:((

Çok benzer yaşamışız bazı şeyleri ve çok benzer hissediyoruz yaşananları.
Benim babam da iyileşiyordu ve kan değeri dalgalı olsa da çok kötü değildi. Ağzından ve idrarından kan gelirken bunlar kesilmişti. Ama kan değeri her sabah düşüyordu. Bir yerde kan sızıntısı var dediler. Dışkıda gizli kan çıktı. O gün burnu kanadı baya bir. Kuruluktandır dediler ikna olduk. Gizli kan için endoskopi tehlikeli bulundu akciğerdeki hasar yüzünden tomografi çekildi. İyiye gidiyor dedikleri gece babamda akciğer kanaması başladı ve tam 12 saat sürdü. Bize hiç ümit vermediler 12 saat boyunca her zaman “her an her şey olabilir” dendi ki zaten babamın o halini görünce anlamamak mümkün değildi.
Aynen dediğin gibi akşamları o koltuğa gözüm takılıyor. Mutfakta salatasını yapıyor gibi geliyor. Parka gidiyorum kızımla babamdan yaşlı insanları görmek içimi burkuyor gibi gibi gibi….
 
Allah sabırlar versin.. Başınız sağolsun.. Babanızın mekanı cennet olsun...
Böyle büyük acıların üstüne söylenecek teselli cümlesi yok..
Ama geçecek...
 
Çok benzer yaşamışız bazı şeyleri ve çok benzer hissediyoruz yaşananları.
Benim babam da iyileşiyordu ve kan değeri dalgalı olsa da çok kötü değildi. Ağzından ve idrarından kan gelirken bunlar kesilmişti. Ama kan değeri her sabah düşüyordu. Bir yerde kan sızıntısı var dediler. Dışkıda gizli kan çıktı. O gün burnu kanadı baya bir. Kuruluktandır dediler ikna olduk. Gizli kan için endoskopi tehlikeli bulundu akciğerdeki hasar yüzünden tomografi çekildi. İyiye gidiyor dedikleri gece babamda akciğer kanaması başladı ve tam 12 saat sürdü. Bize hiç ümit vermediler 12 saat boyunca her zaman “her an her şey olabilir” dendi ki zaten babamın o halini görünce anlamamak mümkün değildi.
Aynen dediğin gibi akşamları o koltuğa gözüm takılıyor. Mutfakta salatasını yapıyor gibi geliyor. Parka gidiyorum kızımla babamdan yaşlı insanları görmek içimi burkuyor gibi gibi gibi….

Bize de doktoru ümit vermese kendimizi hazırlardık.Çok ani oldu.Bazı hastaneler devletten para almak için boşuna yatırıyormuş hastayı.Hasta ölmüş oluyormuş ama yalanda makineye bağlıyorlarmış.Sizin babanızınki böyle değildir muhakkak.İşte ne desek boş vadeleri bitmiş.Ölüm Allah'ın emri şu ayrılık olmasa diye bir laf vardır ya:KK43: Anılar hiç bitmiyor.İnsanın inanası gelmiyor.Meğer kıymetini bilememişiz diyoruz.Keşke bir şansımız daha olsaydı onlarla olmak için.İkisine de Allah Rahmet eylesin.Sabır versin size de:KK43:
 
Başın sağolsun Mekanı cennet olsun ben de babamı kaybedeli 8 sene oldu ama sanki daha ilk günmüş gibi geçmek bilmiyor acısı
 
Bize de doktoru ümit vermese kendimizi hazırlardık.Çok ani oldu.Bazı hastaneler devletten para almak için boşuna yatırıyormuş hastayı.Hasta ölmüş oluyormuş ama yalanda makineye bağlıyorlarmış.Sizin babanızınki böyle değildir muhakkak.İşte ne desek boş vadeleri bitmiş.Ölüm Allah'ın emri şu ayrılık olmasa diye bir laf vardır ya:KK43: Anılar hiç bitmiyor.İnsanın inanası gelmiyor.Meğer kıymetini bilememişiz diyoruz.Keşke bir şansımız daha olsaydı onlarla olmak için.İkisine de Allah Rahmet eylesin.Sabır versin size de:KK43:

Çok doğru söylüyorsun.
Anılar bitmiyor, bir de eşyaları topladıkça çok eski şeyler çıkıyor bizim dahi unuttuğumuz.
Yani şu sıralar aldığım nefes boğazımı acıtıyor.
Dün kardeşimin kızı doğdu mesela. 1 hafta arayla..
Babam ne de çok beklemişti.
Dün hastaneye gittik sevindik ama eksik bir şeyler sevincimiz bile..
Benim en sevdiğim mevsim yaz. Ama bu yazsın çok çabuk geçmesini istiyorum.
Allah senin de babanı rahmet eylesin. Okuduklarımız senin bana da gitsin.
 
Yaklaşık 2 aylık tedavi sürecinin sonunda her şey iyiye giderken, biz artık iyileşti derken, babam hastaneden çıktıktan sonra bir sürü planlar yaparken her şey bir gecede oldu.. Böbrek sorunuyla başlayan bir süreç sonrasında akciğer mantarı ve zatürre….bir gece içinde bizi yalnız bıraktı ve sonsuzluğa gitti.
1 haziran pazar akşamı son kez telefonda konuştuğumu bilemezdim. bilseydim koşardım yanına sarılırdım boynuna nefes alırken. sabah 6 da telefon çok acı bir şekilde çaldı. Annem ağlıyordu. "Baban öldüüü" diye. Nasıl yani? Rüya mı acaba?? Nasıl giyinip çıktım evden bilmiyorum. Hastaneye vardım herkes ağlıyor, babam yoğun bakımda ve uyanma ihtimali sadece 10% olarak uyutulmuş. Yalvardım, yakardım göstermedi derken kafamı uzattığım an canım babamın ağzından kanlar geldiğini gördüm. O an anladım sanırım artık bizimle olmayacağını.
1 saat sonra içeri aldılar beni. babamın gözleri açık ve tavana bakıyordu. ama uyuyordu. Belli artık..
Elini tuttum sıcaktı, öptüm “bırakma bizi dayan baba” dedim. Olmadı.. Dayanamadı babacım..
3 kez kalbi durdu 4. De çalıştıramadılar..İnsan kendi babasından ürkmüyormuş, normalde mezarlığın kıyından geçerken tırsan ben morgda babamı öptüm, konuştum, gözlerini kendi ellerimle kapattım. Sonrası malum.. şimdi yapayalnızım. Bir tarafım hiç dolmayacak gibi, hep kanıyor.
Yaşayan arkadaşlar nasıl ve kadar zamanda atlattınız bunu?
ek:İlerleyen sayfalarda yasin okuma fikri verdi bir arkadaş sağolsun. Arkadaşlar 40 yasin dağıtıyorum. Almak isteyen olursa çok sevinirim. Aslında 1 kişi 1 yasin okuması lazımmış yani 40 ayrı ağızdan. Ama yeterli sayı olmazsa alınan sayı kadar da okunursa çok sevineceğim gerçekten. 30 tane kaldı.

canım yazdıklarını ağlayarak okudum. öncelikle başınsağolosun. ben babamı kaybedeli3 sene oldu ama acısı aynı günkü gibi taze malesef o acı hiç geçmiyor. ben babamı malesef sigaraya kurban verdim 20 ay mücadele etti hatta ilk öğrendiğimizde en fazla 1 ay demişlerdi allahım bize onunla 20 ay yaşama şansı verdi ama sonuç malesef hüsran... seninde dediğin gibi bende mezarlıktan çok korkardım babam yıkanırken yanından çıkmak istemedim sürekli tek istediğim onun kokusunu tekrar tekrar içime çekmekti. ne yaparsam yapayım artık hayatımda hep bişeyler eksik ben babamı kaybettiğimde herkese aynı şeyi söyledim benim arkamdaki kocaman bi dağı kaybettim. neyse çok uzattım tekrar başın sağolsun
 
Çok doğru söylüyorsun.
Anılar bitmiyor, bir de eşyaları topladıkça çok eski şeyler çıkıyor bizim dahi unuttuğumuz.
Yani şu sıralar aldığım nefes boğazımı acıtıyor.
Dün kardeşimin kızı doğdu mesela. 1 hafta arayla..
Babam ne de çok beklemişti.
Dün hastaneye gittik sevindik ama eksik bir şeyler sevincimiz bile..
Benim en sevdiğim mevsim yaz. Ama bu yazsın çok çabuk geçmesini istiyorum.
Allah senin de babanı rahmet eylesin. Okuduklarımız senin bana da gitsin.

Eşyaları başkasına verme olayını hiç sevmiyorum.Ben hiç istemedim karşı çıktım ama verilmesi gerekiyormuş.Vasiyet bile ettim benimkileri vermeyin siz giyin diye.Anı onlar.Başkası kıymetini bilecek mi.Benim babama aldığım bir kazağın başkasının sırtında ne işi var.Yanlış da olsa böyle düşünüyorum.

Sizin yeğeninizi de Allah bağışlasın.Allah analı babalı büyütsün.O sizi biraz teselli eder.Bu mutluluk tam olsaydı ne güzel olurdu.Ama kader işte.Önüne geçilmiyor.Kızına sarıl bol bol kendini kötü hissedince.Teşekkür ederim ayrıca.
 
Son düzenleme:
canım yazdıklarını ağlayarak okudum. öncelikle başınsağolosun. ben babamı kaybedeli3 sene oldu ama acısı aynı günkü gibi taze malesef o acı hiç geçmiyor. ben babamı malesef sigaraya kurban verdim 20 ay mücadele etti hatta ilk öğrendiğimizde en fazla 1 ay demişlerdi allahım bize onunla 20 ay yaşama şansı verdi ama sonuç malesef hüsran... seninde dediğin gibi bende mezarlıktan çok korkardım babam yıkanırken yanından çıkmak istemedim sürekli tek istediğim onun kokusunu tekrar tekrar içime çekmekti. ne yaparsam yapayım artık hayatımda hep bişeyler eksik ben babamı kaybettiğimde herkese aynı şeyi söyledim benim arkamdaki kocaman bi dağı kaybettim. neyse çok uzattım tekrar başın sağolsun

Ben de diyorum bazen keşke 20 ay mücadele edebilseydi diye. 1 kere hastaneye yattı çıktı. 1 hafta sonra yine yattı sadece 10 gün dayanabildi. Akciğer mantarı.
Hayatımda ilk kez duyduğum bir şey, ne kadar tehlikeliymiş meğer. Bu da zatürreye çevirmiş.
Ben de doktora dedim” kanser olsa yıllarca yaşıyor bu neden böyle risk altında?” adam bana dedi ki: kanser olsa kesip atarsın ama bunu kesemiyorsun.
Çok hızlı yayılıyormuş. Öyle ya da böyle sonuç hepimiz için acı, geriye bakınca bir ton hatıra, ileri bakınca yaşanmamış tonlarca şey..
Allah bize sabır, onlara güzel mekan nasip etsin.
 
X