- 23 Temmuz 2019
- 14.638
- 46.646
- 39
-
- Konu Sahibi civilenginar
- #41
Peki abilerinizle aranız nasıl. Onlarda mi babaniz gibi...o kadar katı değillerdir diye düşünüyorum. Onlarla paylaşın bu durumu...halinizden anlarlar sonuctamerhaba hanımlar :)
açıkçası bu bir dert mi ya da kime neye göre dert bilmiyorum ama artık çok daraldığımı hissediyorum bu konu yüzünden.
derdime gelecek olursak; 20 yaşındayım, şehirdışında üniversite okuyorum. iç anadolulu bir ailenin tek kız çocuğuyum 2 abim var. bu yaşıma kadar asla özgürlüğüm olmadı. özgürlükten kastım ne peki?
pandemi başlayalı 8 ay oldu, 8 aydır da evdeyiz malum. ben bu süreçte ailem izin vermediği için sadece 3 kez dışarı çıktım. avm, çarşı gezmekten bahsetmiyorum. ciddi anlamda 3 kere dışarı çıkabildim. çünkü çıkıp tek başıma yürümeme izin yok, arkadaşlarımla buluşmam yılda 1 kez ise 2 olmaz. erkek arkadaş zaten asla olamaz. arkadaştan bahsediyorum, kankam bile erkek olamaz. lisede erkek kankam var diye günlerce hayatı zehir etti babam. okuldan almakla tehdit etti. neyse üniversite kazandım göndermek zorunda kaldı tabii ki kız yurduna :) özel olanlara çünkü kaçta yurda girdiğimden haberdar olmalı, her akşam en az 2 saat telefonda konuşuyoruz. bir sevgilim oldu bugüne kadar, gayet güzeldi her şey. ailem öğrenir diye korkumdan 1 yıldan fazla devam ettirmedim ve ayrıldım severken. 6 aydır bunun da acısını çekiyorum. abimlerle bile çıkamıyorum ya başka bir erkek gelirse yanımıza aman Allah korusun. bazen diyorum nabız yoklamak için işte evlenmezsem ayrı eve çıkarım diye buna bile asla diyorlar.
peki nasıl bir baba? ilgili, seven, sarılan, sevgisini hep belli eden, hiçbir şeyde gözümü bırakmayan, bir istediğim ikincisini demeden alınan bir baba. bir insanda nasıl böyle iki tezat karakter var anlamıyorum.. ben nasıl davranmalıyım, nasıl yumuşayacaklar. babamın beni mutlu etmek için yaptıkları gözümün önüne geliyor sonra bu baskısı.. nasıl düzelecek bu adamın huyu artık boğuluyor gibiyim
bu arada düzenleme yapayım elimden geldiğince tesettürlüyüm. kapanmam konusunda asla bir baskısı olmadı, istediğim tarz giyinirim. dinime elimden geldiğince bağlı olmaya çalışırım.
Klasik iç anadolu ailesi. Bizimkiler ve etrafımdaki ailelerde böyleydi. Atanınca rahatladım, evlenince de daha iyi oldu.merhaba hanımlar :)
açıkçası bu bir dert mi ya da kime neye göre dert bilmiyorum ama artık çok daraldığımı hissediyorum bu konu yüzünden.
derdime gelecek olursak; 20 yaşındayım, şehirdışında üniversite okuyorum. iç anadolulu bir ailenin tek kız çocuğuyum 2 abim var. bu yaşıma kadar asla özgürlüğüm olmadı. özgürlükten kastım ne peki?
pandemi başlayalı 8 ay oldu, 8 aydır da evdeyiz malum. ben bu süreçte ailem izin vermediği için sadece 3 kez dışarı çıktım. avm, çarşı gezmekten bahsetmiyorum. ciddi anlamda 3 kere dışarı çıkabildim. çünkü çıkıp tek başıma yürümeme izin yok, arkadaşlarımla buluşmam yılda 1 kez ise 2 olmaz. erkek arkadaş zaten asla olamaz. arkadaştan bahsediyorum, kankam bile erkek olamaz. lisede erkek kankam var diye günlerce hayatı zehir etti babam. okuldan almakla tehdit etti. neyse üniversite kazandım göndermek zorunda kaldı tabii ki kız yurduna :) özel olanlara çünkü kaçta yurda girdiğimden haberdar olmalı, her akşam en az 2 saat telefonda konuşuyoruz. bir sevgilim oldu bugüne kadar, gayet güzeldi her şey. ailem öğrenir diye korkumdan 1 yıldan fazla devam ettirmedim ve ayrıldım severken. 6 aydır bunun da acısını çekiyorum. abimlerle bile çıkamıyorum ya başka bir erkek gelirse yanımıza aman Allah korusun. bazen diyorum nabız yoklamak için işte evlenmezsem ayrı eve çıkarım diye buna bile asla diyorlar.
peki nasıl bir baba? ilgili, seven, sarılan, sevgisini hep belli eden, hiçbir şeyde gözümü bırakmayan, bir istediğim ikincisini demeden alınan bir baba. bir insanda nasıl böyle iki tezat karakter var anlamıyorum.. ben nasıl davranmalıyım, nasıl yumuşayacaklar. babamın beni mutlu etmek için yaptıkları gözümün önüne geliyor sonra bu baskısı.. nasıl düzelecek bu adamın huyu artık boğuluyor gibiyim
bu arada düzenleme yapayım elimden geldiğince tesettürlüyüm. kapanmam konusunda asla bir baskısı olmadı, istediğim tarz giyinirim. dinime elimden geldiğince bağlı olmaya çalışırım.
merhaba hanımlar :)
açıkçası bu bir dert mi ya da kime neye göre dert bilmiyorum ama artık çok daraldığımı hissediyorum bu konu yüzünden.
derdime gelecek olursak; 20 yaşındayım, şehirdışında üniversite okuyorum. iç anadolulu bir ailenin tek kız çocuğuyum 2 abim var. bu yaşıma kadar asla özgürlüğüm olmadı. özgürlükten kastım ne peki?
pandemi başlayalı 8 ay oldu, 8 aydır da evdeyiz malum. ben bu süreçte ailem izin vermediği için sadece 3 kez dışarı çıktım. avm, çarşı gezmekten bahsetmiyorum. ciddi anlamda 3 kere dışarı çıkabildim. çünkü çıkıp tek başıma yürümeme izin yok, arkadaşlarımla buluşmam yılda 1 kez ise 2 olmaz. erkek arkadaş zaten asla olamaz. arkadaştan bahsediyorum, kankam bile erkek olamaz. lisede erkek kankam var diye günlerce hayatı zehir etti babam. okuldan almakla tehdit etti. neyse üniversite kazandım göndermek zorunda kaldı tabii ki kız yurduna :) özel olanlara çünkü kaçta yurda girdiğimden haberdar olmalı, her akşam en az 2 saat telefonda konuşuyoruz. bir sevgilim oldu bugüne kadar, gayet güzeldi her şey. ailem öğrenir diye korkumdan 1 yıldan fazla devam ettirmedim ve ayrıldım severken. 6 aydır bunun da acısını çekiyorum. abimlerle bile çıkamıyorum ya başka bir erkek gelirse yanımıza aman Allah korusun. bazen diyorum nabız yoklamak için işte evlenmezsem ayrı eve çıkarım diye buna bile asla diyorlar.
peki nasıl bir baba? ilgili, seven, sarılan, sevgisini hep belli eden, hiçbir şeyde gözümü bırakmayan, bir istediğim ikincisini demeden alınan bir baba. bir insanda nasıl böyle iki tezat karakter var anlamıyorum.. ben nasıl davranmalıyım, nasıl yumuşayacaklar. babamın beni mutlu etmek için yaptıkları gözümün önüne geliyor sonra bu baskısı.. nasıl düzelecek bu adamın huyu artık boğuluyor gibiyim
bu arada düzenleme yapayım elimden geldiğince tesettürlüyüm. kapanmam konusunda asla bir baskısı olmadı, istediğim tarz giyinirim. dinime elimden geldiğince bağlı olmaya çalışırım.
Anne baba psikolojisi çok farklı aslında. Şu an erkekler 20li yaşlarda çok iyi niyetli değil anne babalara göre.merhaba hanımlar :)
açıkçası bu bir dert mi ya da kime neye göre dert bilmiyorum ama artık çok daraldığımı hissediyorum bu konu yüzünden.
derdime gelecek olursak; 20 yaşındayım, şehirdışında üniversite okuyorum. iç anadolulu bir ailenin tek kız çocuğuyum 2 abim var. bu yaşıma kadar asla özgürlüğüm olmadı. özgürlükten kastım ne peki?
pandemi başlayalı 8 ay oldu, 8 aydır da evdeyiz malum. ben bu süreçte ailem izin vermediği için sadece 3 kez dışarı çıktım. avm, çarşı gezmekten bahsetmiyorum. ciddi anlamda 3 kere dışarı çıkabildim. çünkü çıkıp tek başıma yürümeme izin yok, arkadaşlarımla buluşmam yılda 1 kez ise 2 olmaz. erkek arkadaş zaten asla olamaz. arkadaştan bahsediyorum, kankam bile erkek olamaz. lisede erkek kankam var diye günlerce hayatı zehir etti babam. okuldan almakla tehdit etti. neyse üniversite kazandım göndermek zorunda kaldı tabii ki kız yurduna :) özel olanlara çünkü kaçta yurda girdiğimden haberdar olmalı, her akşam en az 2 saat telefonda konuşuyoruz. bir sevgilim oldu bugüne kadar, gayet güzeldi her şey. ailem öğrenir diye korkumdan 1 yıldan fazla devam ettirmedim ve ayrıldım severken. 6 aydır bunun da acısını çekiyorum. abimlerle bile çıkamıyorum ya başka bir erkek gelirse yanımıza aman Allah korusun. bazen diyorum nabız yoklamak için işte evlenmezsem ayrı eve çıkarım diye buna bile asla diyorlar.
peki nasıl bir baba? ilgili, seven, sarılan, sevgisini hep belli eden, hiçbir şeyde gözümü bırakmayan, bir istediğim ikincisini demeden alınan bir baba. bir insanda nasıl böyle iki tezat karakter var anlamıyorum.. ben nasıl davranmalıyım, nasıl yumuşayacaklar. babamın beni mutlu etmek için yaptıkları gözümün önüne geliyor sonra bu baskısı.. nasıl düzelecek bu adamın huyu artık boğuluyor gibiyim
bu arada düzenleme yapayım elimden geldiğince tesettürlüyüm. kapanmam konusunda asla bir baskısı olmadı, istediğim tarz giyinirim. dinime elimden geldiğince bağlı olmaya çalışırım.
Ya her seyi anladim da abinlerle bile cikamaman hic ama hic normal degil yani ne muhafazakarliga ne korumaya yani hic bir seyle aciklanabilecek durum degil bence once abinlerin yardimiyla bunu degistirerek baslaman en dogrusu. Abinler dicek hergun bu kizda bunalima girmesin baba biz onun yanindayiz ve hergun alip seni bir yuruyus yapcaklar.bence abileri yaniniza cekip baslangici guclu yapin.merhaba hanımlar :)
açıkçası bu bir dert mi ya da kime neye göre dert bilmiyorum ama artık çok daraldığımı hissediyorum bu konu yüzünden.
derdime gelecek olursak; 20 yaşındayım, şehirdışında üniversite okuyorum. iç anadolulu bir ailenin tek kız çocuğuyum 2 abim var. bu yaşıma kadar asla özgürlüğüm olmadı. özgürlükten kastım ne peki?
pandemi başlayalı 8 ay oldu, 8 aydır da evdeyiz malum. ben bu süreçte ailem izin vermediği için sadece 3 kez dışarı çıktım. avm, çarşı gezmekten bahsetmiyorum. ciddi anlamda 3 kere dışarı çıkabildim. çünkü çıkıp tek başıma yürümeme izin yok, arkadaşlarımla buluşmam yılda 1 kez ise 2 olmaz. erkek arkadaş zaten asla olamaz. arkadaştan bahsediyorum, kankam bile erkek olamaz. lisede erkek kankam var diye günlerce hayatı zehir etti babam. okuldan almakla tehdit etti. neyse üniversite kazandım göndermek zorunda kaldı tabii ki kız yurduna :) özel olanlara çünkü kaçta yurda girdiğimden haberdar olmalı, her akşam en az 2 saat telefonda konuşuyoruz. bir sevgilim oldu bugüne kadar, gayet güzeldi her şey. ailem öğrenir diye korkumdan 1 yıldan fazla devam ettirmedim ve ayrıldım severken. 6 aydır bunun da acısını çekiyorum. abimlerle bile çıkamıyorum ya başka bir erkek gelirse yanımıza aman Allah korusun. bazen diyorum nabız yoklamak için işte evlenmezsem ayrı eve çıkarım diye buna bile asla diyorlar.
peki nasıl bir baba? ilgili, seven, sarılan, sevgisini hep belli eden, hiçbir şeyde gözümü bırakmayan, bir istediğim ikincisini demeden alınan bir baba. bir insanda nasıl böyle iki tezat karakter var anlamıyorum.. ben nasıl davranmalıyım, nasıl yumuşayacaklar. babamın beni mutlu etmek için yaptıkları gözümün önüne geliyor sonra bu baskısı.. nasıl düzelecek bu adamın huyu artık boğuluyor gibiyim
bu arada düzenleme yapayım elimden geldiğince tesettürlüyüm. kapanmam konusunda asla bir baskısı olmadı, istediğim tarz giyinirim. dinime elimden geldiğince bağlı olmaya çalışırım.
Allah kurtarsın diyeceğim. Çünkü baban değişmez. Umarım onlardan uxak güzel bir hayatın olur. Onların evine de sadece misafir olarak gidip gelirsinbabamdan ciddi manada korkuyorum, bazen anneme dikleniyorum sadece. abimler bu kadar serbestken ben neden böyleyim diye. ama annem de korkuyor babamdan. iş çıkarma başımıza, baban sus diyip susturuyor.
nasıl anlatmam gerek bilmiyorum ama bir abim evli. birkaç ay kadar önce pikniğe gitmek istediler, oraya yengemin erkek kardeşi de gelir diye izin verilmedi :)Biraz abartıyor olabilir misin? Bu kadar tutucu bir baba üniversite için şehir dışına göndermez. Hatta abilerinle bile dışarı çıkamıyorum demen çok mantıklı gelmedi bana.
Eeeee bu zamana kadar nasıl kanser olmadın bide onu anlat bizenasıl anlatmam gerek bilmiyorum ama bir abim evli. birkaç ay kadar önce pikniğe gitmek istediler, oraya yengemin erkek kardeşi de gelir diye izin verilmedi :)
okumaya, eğitime hep çok önem veren biri oldu bu yüzden eğitimim için hiç karışmıyor. ama bunun dışında sosyallik alanı bırakmıyor. kastım da bu zaten.
elden ne gelir? devamlı baskılanan biri olarak hep özgüvensiz, arkadaşları arasında kendini ezik gören, hiçbir şeyi kendine layık görmeyen 20 yaşında bir kadın oldum işte. bir dünyam var odamda, internetten insanların hayatlarını izleyip belki bir gün diye hayal kurarak geçiyor işte :))Eeeee bu zamana kadar nasıl kanser olmadın bide onu anlat bize
Yiyecek miymiş yengenin erkek kardeşi? Bizimkiler de muhafazakar, böyle şey görmedim. Kusura bakma ama bu kadarı da pis düşünce. Bu durumdan ancak kendi paranı kazandığın gün kurtulursun, şimdi mecbur susacaksın canım.nasıl anlatmam gerek bilmiyorum ama bir abim evli. birkaç ay kadar önce pikniğe gitmek istediler, oraya yengemin erkek kardeşi de gelir diye izin verilmedi :)
okumaya, eğitime hep çok önem veren biri oldu bu yüzden eğitimim için hiç karışmıyor. ama bunun dışında sosyallik alanı bırakmıyor. kastım da bu zaten.
Hiç erkek görmeden nasıl evlenekmişsiniz peki? Görücü usulü mü? Bu arada iç anadoluluyuz demişsiniz muhtemelen Konyadır. Oraların zihniyeti genel olarak çok kötü maalesef.nasıl anlatmam gerek bilmiyorum ama bir abim evli. birkaç ay kadar önce pikniğe gitmek istediler, oraya yengemin erkek kardeşi de gelir diye izin verilmedi :)
okumaya, eğitime hep çok önem veren biri oldu bu yüzden eğitimim için hiç karışmıyor. ama bunun dışında sosyallik alanı bırakmıyor. kastım da bu zaten.
Bir zahmet mesleğini eline almış çalışan bir kadın olarak "hayır gelemezsiniz, ben artık kendi hayatımı kurucam" deyip sınırlarınızı cizersiniz siz de zamanı gelince. 23-25 yaşındaki kadını napicaklar dovucekler mi eve mi kilitleyecekler? Babanız size bireysel özgürlüklerinizi vermeyecek, siz onları söke söke almak zorundasınız ve bunu gücü elinize geçirdiğinizde bile cici evlat olarak yapamazsinizkendisi emekli, evleri var kiraya verir çıkıp gelirim diyorlar. kendimi zor tutuyorum bazen
Üniversitede bi kiz arkadasim vardi ailesi her seye izin verirdi oyle ki babasinin durup ozanla seks yaptiniz mi yoksa beklemeyi mi düşünüyorsunuz biraz diye sormuslugu bile var o derece modern bi aileydi. Ama biz okulda pinpon masasinin ustunde cimlerde anfide sevisirken bu kız misyoner dışında bi pozisyonda sevismez her turlu cinsel fanteziyi saykoluk olarak görür aşırı tutucu davranırdi her turlu cinsellige karsi.Bu mesajında aklıma kırmızı odadaki Meliha'nın kızı melek geldi..
Annem toka takmama izin vermezdi, nolurdu sanki taksam diyodu..
En son kaçıp hayat kadını oldu maalesef. Ve suçu annesine atıyor.
Annem hep kısıtladı beni diye.
Zaten o kadar kısıtlamasa hevesimi alır bırakırdım diyo.
Annesi de (anneanne ve abla hayat kadını olduğu için böyle davranıyordu kızına)
Böyle izlerken çok üzüldüm, insan evladını korurken maalesef bazen çok kötü şeylere sebep olabiliyor. Yanlıs koruyarak yani.
Benim babam da çok tutucuydu, o yüzden tercihlerimi kendi yaptı. Benim olduğum şehirden başka bir yere okumaya gidemezsin dedi. En ufak yanlışım da okuldan alacağını söylüyordu. Okulumu bitirip kendi hayatımı kazanana kadar ses çıkarmamaya karar verdim. Ama ne oldu? Ben okurken babam vefat etti. Annem de ben çok küçükken bırakmıştı beni. Yapayalnız kaldım. Istediğim kadar gezdim. Sosyallestim ama hiç zevk almadım. Yazarken bile karışık duygular içindeyim. Keşke bazı şeyler bu kadar zor olmasanasıl anlatmam gerek bilmiyorum ama bir abim evli. birkaç ay kadar önce pikniğe gitmek istediler, oraya yengemin erkek kardeşi de gelir diye izin verilmedi :)
okumaya, eğitime hep çok önem veren biri oldu bu yüzden eğitimim için hiç karışmıyor. ama bunun dışında sosyallik alanı bırakmıyor. kastım da bu zaten.
İyi de adamın zihniyeti belli. Kızı açık olsa saygı duyacak hali yok. Yani konu sahibi kendi isteğiyle türbana girmiş olabilir ancak açık olmak istese babası zaten izin vermezdi.Yorumların bir çoğunda "Tesettürlü olmasaydın görürdün" tarzı şeyler yazılmış alakasız bir şekilde.
Konu sahibi kendi isteği ile kapanmış. Ve bu konuda baskı yapılmadığını belirttiği halde ne alakaysa birçok kişi böyle bir şey söylemiş.
Babanız fazla korumacı alıp karşınıza samimi bir şekilde hislerinizi söyleyin.
Daha önce konuşmamışsınız bu konuda öyle bir izlenime oluştu bende.
Annenizle de konuşun o da destek olsun.
Ama hislerinizi açmazsanız anlaşılamazsınız
Kıyafet konusunda baskı yapmadığını açıkça yazmışken neye göre belli. Çok ön yargılı bir düşünce.İyi de adamın zihniyeti belli. Kızı açık olsa saygı duyacak hali yok. Yani konu sahibi kendi isteğiyle türbana girmiş olabilir ancak açık olmak istese babası zaten izin vermezdi.