Babam...

irembilgic

Yeni Üye
Kayıtlı Üye
27 Ağustos 2018
33
9
35
Öncelikle hepinize merhabalar sırf bu konuyu yazabilmek belki çözüm bulabilmek için üye oldum. 29 yaşındayım ve hala babamın istediği hayatı yaşıyorum. Okuyacağım okulu mesleğimi her şeyimi kendisi seçti, istemediğim bir mesleği seçtim sırf o mutlu olsun diye. Çok başarılı öğrencilik hayatı geçirdim ama hiç takdir edilmedim, üniversitede çok başarısız oldum evden dışarı çıkmayan bir insan haline geldim. Hiçbir başarım onu mutlu etmedi başarılı olduğumda tek bir aferini bana çok gören babam her fırsatta beceriksiz ve başarısız olduğumu ima eden sözler sarfetti. Evde günaydın ve iyi geceler den daha fazla bir muhabbetimiz olmadı. Onunla bir cümle kurmak için kendimi zorladım ama oralı olmadı. Bu arada ot gibi mi yaşadın diyeceksiniz belki ama ot gibi yaşamamak için birçok şey yaptım, sergilere, müzelere gittim, çok fazla insanla tanıştım çok kitap okudum, hep yanlış sevgililer seçtim. Sevgilimle buluştuğumuzda ya karşılaşırsak ya da biri görür de babama söylerse diye hep elim yüreğimde oturdum ve kendimi açamadım kimseye. Yanlış anlamayın bu arada güzel bir kız da sayılırım, yani dışarıdan güzel bulurlar ve çok sevenim de vardır. Babamın bu tavrını bildiği icin beni tehdit eden biriyle de zorla bulusup sevgili olmak zorunda kaldım. Ve zorla sevgili olduğum sözde bana aşık olan kişiden dayaklar yedim ama görüşmemek istediğimi söylediğimde tehdit edildim. Şehir dışına hiç çıkamadım çünkü babam izin vermedi. Benim yaşımda o 3 çocuk sahibi biriydi ama ben bu yaşımda hala onun baskısı altındayım. Arkadaşlarımın hepsi beraber tatile gittiler ve sadece ben kaldım, arkadaşlarım sürekli olarak babamın bu kadar sert olamayacağını, benim onlarla gitmek istemediğimi, isteseydim gideceğimi söylüyorlar çünkü hayatlarında böyle bir baba figuruyle karşılaşmamışlar. Erkek arkadaşlarımın olduğunu bilmiyor babam etrafımda sadece kızlar var sanıyor ve korktuğum icin genellikle bulusmuyorum onlarla ve onlar da bana küsüyor. Hak da veriyorum onlara çünkü sürekli bahanelerle doluyum yapamam edemem gelemem gidemem gibi. Anlayacağınız her yerin çıkıntısıyım. Bu hayattan çok sıkıldım artık yaşama hevesim kalmadı biraz dünyayı tanımak istiyorum. Örneğin hiç İstanbul'a gidemedim arkadaşlarımla gitmek istiyorum dediğim her defasında söz verip beraber gideceğimizi söylüyor ama sözler hep orda kalıyor, kaç yer için söz vermiştir bilmiyorum... Gerçekten yıldım artık çocuk değilim. Bu arada babamı kötü bir insan sanmayın, babam diye demiyorum ama dünyanın en güzel insanlarından birisidir. Çok merhametlidir, etrafındaki herkes başı sıkıştığında ilk ona gelir, çok yardımseverdir, okuyamayan kızlara verdiği onlarca burs vardır, çocukları mutlu etmek için onlara hep hediyeler alır, annesini babasını hep ziyaret eder ihmal etmez, beraber çalıştığı herkes ondan çok razıdır ve onun kadar iyi biriyle hiç çalışmadıklarını söylerler. Bana ve diğer 2 kardeşime neden böyle yapıyor neden nefes alma şansı tanımıyor, hayatı tanımamıza neden izin vermiyor bilmiyorum. Akşam 7den geç gelmemize asla izin vermiyor, bu yüzden sabah evden erken çıkıyorum bu defa da ona karışıyor. Mütemadiyen evde oturmamı istiyor. Çok uzun biliyorum buraya kadae okuduysanız sizden yardım istiyorum ama lütfen bana babanı karşına al konuş demeyin çünkü hepimiz çok denedi ve başarısız oldu ona çok anlatmaya çalıştık ama dinlemedi bile. Kendimi çok özgüvensiz, kendi ayakları üstünde duramayacak, korkak biri gibi hissediyorum, kendimle de babamla da hayatla da barışamıyorum. Bu durumu yaşayanlarınız var mı nolur yardım edin bi çözüm yolu var mı herseye rağmen onu çok seviyorum ve kırmak istemiyorum. Onun güvenini kazan da demeyin çünkü güvenini kıracak hic birşey yapmadım, bu zamana kadar yine de güvenemediyse birsey yapılamaz zaten. Lütfen çözüm istiyorum hayatı böyle kabullen de demeyin kabullenemiyorum çünkü her günümü bu kırılmışlıkla geçiriyorum. Bu dünyadan böyle ayrılmak istemiyorum boşa geçen mutsuzlukla geçen bir ömür istemiyorum, psikolog tavsiyesi istemiyorum, geç bile olsa çözüm istiyorum, bu hayatı babamla sevebilmek istiyorum, onunla diğer insanlarla sohbet ettiğim gibi kasılmadan sohbet etmek istiyorum, gülmek istiyorum, benim onun mutlulugu için harcadığım çabanın binde biri kadar benim mutluluğumu düşünsün istiyorum.. Şükret baban hayatta demeyin çünkü zaten şükrediyorum, senin iyiliğini düşünüyor demeyin çünkü bu kadar baskının benim yararıma olamayacağı aşikar, kaldıramıyorum anlayın. Küçük bir kasabada yaşamıyorum insanların nasıl yaşadığını nasıl gezdiğini görüyorum ve kabuğumda yaşamak çok ama çok zoruma gidiyor...
 
İyi de, bunu verse verse psikolog verebilir en sağlıklı bilgiyi ve çözümü. Siz bayağı çıkmaz sokağa girmişsiniz.
Psikologa çok gittim yani bu çözüm değil bu alternatifi sunmayın bana anlamında yazdım. Ben de farkındayım çıkmaza girdiğimin, bu şekilde yorumların gelebileceğini düşündüğüm için yazmıştım zaten
 
Suclu baban degil sensin...benimde oglum var 30 yasina gelip hala sozumden cikmazsa zaten denetler dururum yasaklar falan koyarim cunku hala ergen olur muhtemelen gözümde...sen en az bi 10 yil once masaya elini degdirecektin hafiften...
Evet anne baba kotuluk istemez âma en buyuk kotulugu yaparlar bazen koruyarak
 
Babanız fazla korumacı sanırım. Benim babam da erkeklerle arkadaş olmamı istemez. Yada omuz açık kıyafet giymemi oje sürmemi yada ne bileyim 8 den sonra eve gelmemi istemez. Ama bunun tersinde şehir dışında okumama karışmadı yada bir keresinde kardeşimin instagramından sevgilimle bir fotoğrafımızı görmüş bana belli bile etmedi . Aslında sevgiliye de karşı.

Yani babaları tam anlamak mümkün değil . Çalışmıyorsanız çalışın . Kendinize düzen kurun. Tabiki hayatınıza birileri girecek ama siz yakınlık derecenizi ayarlayın. Babanız sizin olgun bir birey olduğunuzu anlamalı. Kabullenmeli . Sanırım bu evde oturan kızlarını olgun görmelerini engelliyor. Çalışın çalışın çalışın . Ama babanızın korkusuna da tehditle birisiyle sevgili olmayın . Babanızdan yemeye korktuğunuz o tokadı başka birinden yiyince daha mi iyi oluyor ?
Ayrıca babanız emin olun şiddet de uygulamaz. Yazık kendinizin değerini düşürüyorsunuz 5 para etmez insanların elinde
 
İki sorum var.
1. Çalışıyor musunuz? Aldığınız maaşla geçinebilir misiniz?
2. Anneniz bu olayların neresinde?
Evet çalışıyorum, aldığım maaşla şu an gecinebiliyorum çünkü kira elektrik şu bu ödemiyorum. Annem de çok mutsuz ama o da birşey yapamıyor konuşuyor ama dinlemiyor malesef sadece kendi doğrularına inanıyor bu konuda.

Suclu baban degil sensin...benimde oglum var 30 yasina gelip hala sozumden cikmazsa zaten denetler dururum yasaklar falan koyarim cunku hala ergen olur muhtemelen gözümde...sen en az bi 10 yil once masaya elini degdirecektin hafiften...
Evet anne baba kotuluk istemez âma en buyuk kotulugu yaparlar bazen koruyarak
Ne kadar acımasız ve yargılayıcı bir mesaj olmuş bu... Bu tarz ailede yetismeyenler bilemez elimi masaya vuruyorum deyip vuramazsınız. Bunlar lüks değil imkansız. Hadi ben suçluyum ve yanlış bir insanım diğer 2 kardeşim de mi suçlu? Doğrusu çözüm için yazdım sizin anlamadığınız ve size uzak olan bir konuda beni yargılamanız için değil. .

Babanız fazla korumacı sanırım. Benim babam da erkeklerle arkadaş olmamı istemez. Yada omuz açık kıyafet giymemi oje sürmemi yada ne bileyim 8 den sonra eve gelmemi istemez. Ama bunun tersinde şehir dışında okumama karışmadı yada bir keresinde kardeşimin instagramından sevgilimle bir fotoğrafımızı görmüş bana belli bile etmedi . Aslında sevgiliye de karşı.

Yani babaları tam anlamak mümkün değil . Çalışmıyorsanız çalışın . Kendinize düzen kurun. Tabiki hayatınıza birileri girecek ama siz yakınlık derecenizi ayarlayın. Babanız sizin olgun bir birey olduğunuzu anlamalı. Kabullenmeli . Sanırım bu evde oturan kızlarını olgun görmelerini engelliyor. Çalışın çalışın çalışın . Ama babanızın korkusuna da tehditle birisiyle sevgili olmayın . Babanızdan yemeye korktuğunuz o tokadı başka birinden yiyince daha mi iyi oluyor ?
Ayrıca babanız emin olun şiddet de uygulamaz. Yazık kendinizin değerini düşürüyorsunuz 5 para etmez insanların elinde
Ben çalışıyorum zaten mimarım sürekli evde oturmuyorum ki. Babam böyle şeyleri öğrenirse bir ömür yüzüme bakmaz ve bunu göze alamıyorum malesef.
 
Evet çalışıyorum, aldığım maaşla şu an gecinebiliyorum çünkü kira elektrik şu bu ödemiyorum. Annem de çok mutsuz ama o da birşey yapamıyor konuşuyor ama dinlemiyor malesef sadece kendi doğrularına inanıyor bu konuda.


Ne kadar acımasız ve yargılayıcı bir mesaj olmuş bu... Bu tarz ailede yetismeyenler bilemez elimi masaya vuruyorum deyip vuramazsınız. Bunlar lüks değil imkansız. Hadi ben suçluyum ve yanlış bir insanım diğer 2 kardeşim de mi suçlu? Doğrusu çözüm için yazdım sizin anlamadığınız ve size uzak olan bir konuda beni yargılamanız için değil. .


Ben çalışıyorum zaten mimarım sürekli evde oturmuyorum ki. Babam böyle şeyleri öğrenirse bir ömür yüzüme bakmaz ve bunu göze alamıyorum malesef.
Yargiladigim falan yok...sozunden cikmayarak daha cok bekler durursun onu diyorum...30 yasinda insanin ya hala ne izini?
 
Size onu sormamıştım. Tek başınıza 1+1 bile olsa bir eve çıkıp kendinizi geçindirecek para kazanıyor musunuz diye sordum.
 
Yargiladigim falan yok...sozunden cikmayarak daha cok bekler durursun onu diyorum...30 yasinda insanin ya hala ne izini?
Benim de anlatmak istediğim şey bu, 30 yaşında insanım hala ne izni diye? Anlatmaya çalıştığımı bana anlatmanıza gerek yok, doğrusu anlamanızı da beklemiyorum muhtemelen yargılamaya ve suç sende demeye devam ediceksiniz. İhtiyacim olan şeyin çözüm olduğunu ve bunları duymak istemediğimi belirtmiştim zaten yeterince zorluk yaşıyorum sizden çözüm önerisi isteyen arkadaşınıza bu şekilde mi teselli verirsiniz ya da birseye uzuldugunuzde beklediğiniz teselli 'sen suclusun, sen hakediyorsun' bunlardan mı ibaret??
 
Evet çalışıyorum, aldığım maaşla şu an gecinebiliyorum çünkü kira elektrik şu bu ödemiyorum. Annem de çok mutsuz ama o da birşey yapamıyor konuşuyor ama dinlemiyor malesef sadece kendi doğrularına inanıyor bu konuda.


Ne kadar acımasız ve yargılayıcı bir mesaj olmuş bu... Bu tarz ailede yetismeyenler bilemez elimi masaya vuruyorum deyip vuramazsınız. Bunlar lüks değil imkansız. Hadi ben suçluyum ve yanlış bir insanım diğer 2 kardeşim de mi suçlu? Doğrusu çözüm için yazdım sizin anlamadığınız ve size uzak olan bir konuda beni yargılamanız için değil. .


Ben çalışıyorum zaten mimarım sürekli evde oturmuyorum ki. Babam böyle şeyleri öğrenirse bir ömür yüzüme bakmaz ve bunu göze alamıyorum malesef.


Ne güzel elinizde bir mesleğiniz var . Üstelik saygın görülen bir meslek . Bence babanız belli etmese de gurur duyuyor dur. Bazı insanların karakteri ketumdur.

Ama aranız daha iyi olsun istiyorsanız sadece günaydın veya iyi gecelerle günü kapatmayın . Size bir cevap vermeyecek iki cevap vermeyecek ama bir yerde göreceksiniz ki aranızda ki diyolog gelişme göstermiş olacak. Dua edeceğim sizin için . İyi geceler
 
Size onu sormamıştım. Tek başınıza 1+1 bile olsa bir eve çıkıp kendinizi geçindirecek para kazanıyor musunuz diye sordum.
evet verdiğim cevapta da onu belirttim zaten, başkalarına verdiğim cevapla karıştırdınız sanırım, yani kendim bir eve çıkmaya kalkışsam parayı yetiremem zaten kendim bir eve de çıkamam bu da imkansız malesef :KK43:
 
Ne güzel elinizde bir mesleğiniz var . Üstelik saygın görülen bir meslek . Bence babanız belli etmese de gurur duyuyor dur. Bazı insanların karakteri ketumdur.

Ama aranız daha iyi olsun istiyorsanız sadece günaydın veya iyi gecelerle günü kapatmayın . Size bir cevap vermeyecek iki cevap vermeyecek ama bir yerde göreceksiniz ki aranızda ki diyolog gelişme göstermiş olacak. Dua edeceğim sizin için . İyi geceler
inanın bıkmadan bu yaşıma kadar yaptım ama sonuç her geçen gün daha kötüye gitti söylediklerimi duymamaya başladı. Ne kadar güzel bir insansınız, benim duam da sizinle. Çok teşekkür ederim, huzurlu geceler diliyorum
 
Malesef babanız sizi korumak ve güvende tutmak adına bazı kurallar geliştirmiş. Sizde bu kurallar çerçevesinde yaşamışsınız gerek korkudan gerek saygı ve sevgiden, bu duruma da babanız alıştığı için şuan için onla konuşma yapmanız onu ters psikolojiye sokacaktır. Yani demem o ki kabuğunuzdan çıkıp kendi kurallarınızı ona benimseticek yaşlarda onu kırmamak adına durumdan kaçmışsınız gibi hissettim. O da bu otoriteyi kurduğu için kaybetmek istemiyor ve genelde babalar benim evimde benim kurallarım evlenince kocasıyla nasıl yaşarsa yaşasın gibi düşünür.
Ve ayrıca bazı babalar sohbet etmez mesela benim babam arkadal gibidir ama eşimin babası naber işi naptın var mı sorundan öteye gitmez. O da öyle kabullenmiş bir yerde sevdiğini biliyor ama hiç söylenmemiş.
Şuan yapabiliceğiniz geçil karşısına “Babacım ben artık büyüdüm ve iş arkadaşlarımla sosyalleşmek istiyorum ve bazı kararları artık kendin alabilirim.” Temalı bir konuşma yapmak veya ne üzücü ki baba mantığına göre evlenmeyi beklemek. Hakkınızda hayırlısı olsun.
 
Benim de anlatmak istediğim şey bu, 30 yaşında insanım hala ne izni diye? Anlatmaya çalıştığımı bana anlatmanıza gerek yok, doğrusu anlamanızı da beklemiyorum muhtemelen yargılamaya ve suç sende demeye devam ediceksiniz. İhtiyacim olan şeyin çözüm olduğunu ve bunları duymak istemediğimi belirtmiştim zaten yeterince zorluk yaşıyorum sizden çözüm önerisi isteyen arkadaşınıza bu şekilde mi teselli verirsiniz ya da birseye uzuldugunuzde beklediğiniz teselli 'sen suclusun, sen hakediyorsun' bunlardan mı ibaret??
Hayda...tek cozumu babana karsi cikman baska yolu yok ...karşı cikmadigin her an icin suclusun cunku hayat kisa ...
Benim annem de baban gibiydi ama normaldi cunku ergendim o zaman (gerci yapacaklarimi gene yapardim da ) ve ise girip calismaya baslayinca da tavrimi bir kere koydum oldu bitti...
 
evet verdiğim cevapta da onu belirttim zaten, başkalarına verdiğim cevapla karıştırdınız sanırım, yani kendim bir eve çıkmaya kalkışsam parayı yetiremem zaten kendim bir eve de çıkamam bu da imkansız malesef :KK43:
Mimarım demişsiniz. Bir mimar tek başına yaşayacak parayı kazanamaz mı hiç? Ofiste falan tek yaşayan hiç olmadı arkadaşıyla yaşayan biri yok mu?
Neyse zaten imkansız malesef diyerek o kapıyı kapatmışsınız siz. O zaman hayatınıza bu şekilde devam edeceksiniz gibi gözüküyor babanız ölene ya da görücüye biri gelene kadar.. İyi geceler
 
Malesef babanız sizi korumak ve güvende tutmak adına bazı kurallar geliştirmiş. Sizde bu kurallar çerçevesinde yaşamışsınız gerek korkudan gerek saygı ve sevgiden, bu duruma da babanız alıştığı için şuan için onla konuşma yapmanız onu ters psikolojiye sokacaktır. Yani demem o ki kabuğunuzdan çıkıp kendi kurallarınızı ona benimseticek yaşlarda onu kırmamak adına durumdan kaçmışsınız gibi hissettim. O da bu otoriteyi kurduğu için kaybetmek istemiyor ve genelde babalar benim evimde benim kurallarım evlenince kocasıyla nasıl yaşarsa yaşasın gibi düşünür.
Ve ayrıca bazı babalar sohbet etmez mesela benim babam arkadal gibidir ama eşimin babası naber işi naptın var mı sorundan öteye gitmez. O da öyle kabullenmiş bir yerde sevdiğini biliyor ama hiç söylenmemiş.
Şuan yapabiliceğiniz geçil karşısına “Babacım ben artık büyüdüm ve iş arkadaşlarımla sosyalleşmek istiyorum ve bazı kararları artık kendin alabilirim.” Temalı bir konuşma yapmak veya ne üzücü ki baba mantığına göre evlenmeyi beklemek. Hakkınızda hayırlısı olsun.
Evet çok haklısınız belki geç kaldım ama çok zordu benim için herşey, çok duygusal bir çocuktum olsun babam yanımda diye hep teselli buldum. Belki hiç evlenmeyecegim bilemiyorum ama bunu beklemek o kadar çaresiz ki ve yanlış kararlar almak istemiyorum bu sebeple. Cevabınız için çok teşekkür ediyorum.
 
Hayda...tek cozumu babana karsi cikman baska yolu yok ...karşı cikmadigin her an icin suclusun cunku hayat kisa ...
Benim annem de baban gibiydi ama normaldi cunku ergendim o zaman (gerci yapacaklarimi gene yapardim da ) ve ise girip calismaya baslayinca da tavrimi bir kere koydum oldu bitti...
Anneler zamanla değişiyor, benim annem de eskiden bir çok konuda daha katı bir insandı ama şimdi hep tam tersini düşünüyor. Bir çok arkadaşımın da böyle bu.
 
inanın bıkmadan bu yaşıma kadar yaptım ama sonuç her geçen gün daha kötüye gitti söylediklerimi duymamaya başladı. Ne kadar güzel bir insansınız, benim duam da sizinle. Çok teşekkür ederim, huzurlu geceler diliyorum
Çok teşekkür ederim o sizin iç güzelliğiniz ama sohbet etmeye uğraşmaya devam edin. Nereye görmüyor baktınız cevap vermiyor biraz çocuklaşın babanıza şımarın . Olgunluk ise yaramıyorsa sizde tersini deneyin. Benim de sorunlarım oluyor babamla ama ben her yolu deniyorum. Baktınız daha da mı olmuyor üzgünüm babanızın karakteri bu der susarım ama bu demek değildir ki size sevmiyor size saygı duymuyor. Sadece belli etmek istemiyordur. Son kez iyi geceler fazla konuştum kusura bakmayın:)
 
Mimarım demişsiniz. Bir mimar tek başına yaşayacak parayı kazanamaz mı hiç? Ofiste falan tek yaşayan hiç olmadı arkadaşıyla yaşayan biri yok mu?
Neyse zaten imkansız malesef diyerek o kapıyı kapatmışsınız siz. O zaman hayatınıza bu şekilde devam edeceksiniz gibi gözüküyor babanız ölene ya da görücüye biri gelene kadar.. İyi geceler
Allah korusun her ikisi için de. Gerçekten kalpleriniz ne kadar kötü ben çözüm isterken sizin bana söylediklerinize bakın ! Ayrıca mimarım diye çok zengin olmamı beklemissiniz sanırım ama kurumsal ve cok iyi bir şirkette çalışıyorum bu haliyle de standart bir maas alıyorum, daha cok para kazanacağım ama bana birsey katmayacak isler de var tabi ki ama o şekilde çalışmak istemiyorum.
 
X