- 4 Aralık 2012
- 2.995
- 4.437
- 38
eniştemin hastalığı bilirimGözler kapalı keşke bana baksa beni görsebilinç kapanıyor sürekli uyuyor kendine gelemiyor
Öyle çok değişti ki babam ne sesini ne de eski yüzünü hatırlamaz oldum , ben başka bi şehirde yasıyordum ben geldiğimde babam bu kim diye bağırdı4 martta 4 sene olacak babamı kaybedeli,resimler sayesinde yüzünü unutmam mümkün değil ama sesini unutmaktan korkuyorum bir kere düğün cd sini izlemek istedim şiddetli bir panik atak geçirdim acillik oldum,artık bu acı benim kimliğimin bir parçası oldu geçsin bitsin de istemiyorum
Öyle çok değişti ki babam ne sesini ne de eski yüzünü hatırlamaz oldum , ben başka bi şehirde yasıyordum ben geldiğimde babam bu kim diye bağırdıen çokta içimi o acıtmıstı ve o günden sonra bilinci kapalı yetişemedim babamla son bir defa konuşmaya sohbet etmeye yetişemedim ciğerin parca parca sizler nasıl dayandınız bu acıya bi tek benmi dayanamıyorum ya kafayı yiycem artık
Gecen sene bugündü, safra kesesi diye ameliyata alınacaktı babam, Doktor hastaneye yatırmıştı, 1 hafta hastanede yattı babam dedik doktora altı üstü safra ameliyatı bu kadar neden yatırıyorsunuz dedik, sonuç bekliyoruz dedi kesinleşmeden söyleyemeyiz dedi, o kara haberi aldığımız gün gecen sene bugündü, akciğer kanseri ileri evre denildi hemen onkolojiye gidin zaman kaybetmeyin dedi, ertesi gün gittik işte o gün değişmeye başladı hayatımız...
O anı o şoku hiç ama hiç unutamam , doktorlar bile inanmadı bu adam kanser olamaz diye inanmadılar kaldıki biz hiç inanmadık, hemen tedaviye başlandı ilk yıkımımı babanın ağzında o maskeyi takılı görünce yaşadım ve o andan itibaren dedim bu adam hasta kabul etmelisiniz diye kendi kendime....
Hastalık öyle ileri evreydiki akciğerle başladı , beynine sıçradı günlerce ışın aldı beyninden tamam kurtulduktan dedik, sonra omuriliğine sıçradı , felç üstüne felç geçirdi, sonra belinden ışın tedavisi başladı 1 sene boyunca hastanelerde geçti günlerimiz dert üstüne dert eklendi ve biz babamın akciğer kanseri olduğunu çoktan unutmustuk ...
Şimdi ise bilinci kapalı yatıyor, tanımıyor beni , kolları tutmuyor, bacakları basmıyor, kalk babam diyorum kalk diye haykırıyorum, 25 yıllık soforsün sen diyorum, nasıl tutmaz bacakların nasıl tutmaz kolların diyorum
Çok uğraştık olmadı olmadı illet hastalık bu lanet hastalık buiçim yanıyor ciğerim parçalanıyor, babamı her gün erirken görmek mahvediyor beni dayanamıyorum kaldıramıyorum hatta kabullenemiyorum
Ah babam ah ne tatli şeymişsin sen keşke diyorum sesini özledim babam sesini: ( gülbadem diye severdin beni BabammmAllah rızası için dua istiyorum hepinizden çok zor durumdayız analarınızın babalarınzın kıymetini bilin ,kızdı bahırdı çağırdı diye ailenize kin beslemeyin şuan sesine hasret kaldık
Off of anlattıklarınız içimi parçaladı çok çok zor, bende babama hasrettim geldiğim gün bilincini kaybetmişti benim babam da dağ gibi adamdı boylu poslu şimdi çocuk gibi kalmışBen de babamla vedalaşamadım, batmandaydım ailem ankaradaydı, doğum için ankaraya 1 martta geldim, babam 21 şubatta ameliyata alınmış ki daha önce bilinen hiçbir hastalığı yoktu boylu poslu dağ gibi adamdı, aort anevrizması...havaalanından eve geldik annemle kardeşim geldi almaya, 1 saat 2 saat 3 saat geçti babam yok haliyle sordum nerde babam ben gelmişim o nerelerde diye...annem söyledi durumu, hamileydim 8 aylık, yoğun bakıma almadılar, 4 martta kaybettik, vefat ettiğinde 7 aydır zaten görmemiştim babamı, vedalaşamadım da. nasıl delirmedin dersen, delirmediğimden de pek emin değilim ya neyse,1 ay sonra oğlum doğdu onunla hayata tutunduk, dişi gazı uykusu emmesi aşısı derken hayat sana gaileler veriyo ben istemem diyemiyosun, zaman akıyo gidiyo, ateşi gitti közü kaldı, ateş varken herkes görüyodu acımı şimdi közü göremiyolar için için yanıyorum, alışmak falan yok, normallik yok, doğal mutluluk bitti, özlem bu iyi bişey gül, buna ağla, buna mutlu ol şeklinde kendime komutlar veriyorum
Hissetmem mi ilimlerini kadar sızlıyorum ,öpe öpe doyamıyordumKendimden birşeyler buldum15 yıl önce annem beyin kanaması sonucu sağ tarafı felç oldu ve sesinide kaybettik artık konuşamıyordu uzun süre algılaması bile zayıftı sonra zamanla anlamaya başladı uzun uğraşlar sonrası fizik tedavi vs.yürümeye başladı baston yardımıyla. Çok ağladık üzüldük kabul edemedik derken yıllar geçti alıştık bunada şükür dedik ve annemin sessizliğine alışmışken sapasağlam babamın akciğer kanseri olduğunu öğrendik bir bucuk yıl hastahaneler tedaviler vs.ama olmadı babamı kaybettik ve ben son babamı bilinci kapalıyken gördüm ama elleri sıcacıktı şimdi sen çaresizlik ne fena bişeymiş iliklerine kadar hissediyorsun değilmi? Ama hala sıcakken babanın elleri sımsıkı tut sarıl öp onu bunada şükür de anne babalarımızın çocuklarıyken büyüyüp onların anne babası oluyoruz hayat böyle bir şey malesef.Rabbim şifasını versin İnşAllah.
Allah razı olsunAllah yardımcınız olsun bende ya şafi okurum babana şifa olur inşallah okurken çok kötü oldum rabbim kimseyi taşıyamayacağı yükle sınamasın sevdiklerine sağlık sıhhat versin cümlesininde senin babacığınada inşallah
Cümlemizden canım yarın cuma mübarek gün okuyabildiğim kadar okuyacam inşallahAllah razı olsun
Bugün mü yatın mı kötü bişey olacak diye yüreğimiz agzımızda yaşıyoruz, şimdide de steril odaya aldılar gösteriyorlarda çaresizlikten daha kötüyüz inanın duygularımı nasıl ifade edeceğimi şaşırdımRabbim sizlere sabır ve dayanma gücü versin babanızı size bağışlasın. Öyle iyi anlıyorum ki seni. Benim babam da safra kesesi diye gitti hastaneye ama pankreas kanseri olduğunu öğrendik. Son evre ve metastaz var. Umut yok. Öyle zor ki hayata gözlerini yumacağını bile bile ona güç ve moral vermeye çalışmak, sohbet etmek. Her gün acaba bugün mü ayrılacağım babamdan diye tetikte beklemek, acı ve ağrıları karşısında çaresiz kalmak. Rabbim düşmanımın başına vermesin.