• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

Baba kırgınlığı

Çok teşekkür ederim öncelikle 🫶 belki de öyleydi, hani yeğen kendi akrabası gibi düşünmüş olabilir
Peki niye çok ilgili olunca rahatsız oluyorsun?
Cunku alisik olmadigim bi durum
Bana ve diger cocuklarina gostermedigi sevgiyi gozume batirircasina alay edercesine benim cocuklarimi sevmesi hergun hergun onlari gormek istemesi beni cok rahatsiz ediyor.

Benim babam seninki kadar masum diyemem. Biz cok seyler yasadik ne travmalar atlattik. Bizi rezil rusva etti ac birakti ama ona ragmen ben ve diger kardeslerim Allah rizasi icin ona sahip cikiyoruz . Ama yinede bazi seyleri icim almiyo
 
Bu arada aşırı yeğen sevgisi bana hep çok itici gelmiştir ya. Hele böyle kendi evladından falan çok sevenler oluyor. Ciddiyim midem bulanıyor. Çok saçma bir hareket.
Kesinlikle öyle. Kendi çocuğunun hakkına girmek bence bu. Yeğenlerinin de anasından babasından rol çalmak.
 
Bir süre önce bebeğim oldu, eşim de babalık iznini uzattı bir ay. Bebeğimizin tüm bakımına ortak oldu hatta benim toparlanmam uzun sürdüğü için geceleri de dahil olmak üzere benden daha çok o ilgilendi. Tabii haliyle çok güçlü bir bağ oluşmaya başladı aralarında.
Böyle olunca hem bebeğim adına seviniyorum hem kendi baba ilişkimi sorguluyorum. Babam hayatımın hiçbir döneminde benimle kesinlikle bu kadar ilgili değildi. Yeğenlerine karşı daha ilgiliydi. Hatta işin kötüsü yeğenlerinin çocuklarına karşı da daha ilgili. Onlara hep torun gibi yaklaştı, evimize geleceklerinde oyuncaklar aldı. Benimkine düşünüp birşeyler yapacağını hiç sanmıyorum. Mesela bebeğimi henüz iki dedesi de görmedi ama eşimin babası iki günde bi bebeği görmek için görüntülü arar benimkinde tık yok. Kötü bi baba mıydı? Burda okuduğum konulardan sonra asla kötü diyemem. Maddi olarak birşeyi kısmadı, sürekli döven söven biri değildi. Amaaaa 30 yıl sonra hala içim burkularak hatırlarım ki bi kere yaz tatilinde akrabaları da vardı ben 6 7 yaşında olmalıyım, malum yazlık akşamı okey oynuyorlar ben de onlarla oynamak istiyordum, belki vakit geçirmek belki ilgi bilmiyorum. Biraz ısrarcı olunca akrabalarının da kışkırtmasıyla (Of puf bununla mı uğraşacağız gibi) “gel seninle içeride oynayalım” diyip beni eve sokmuş ve içeride dövmüştü. Asla affetmem. İçeriye oyun hevesiyle giren çocuk kalbim orda dayak yiyince o kadar ezildi o kadar kırıldı ki… yetişkin olduğumda sürekli o akrabası hakkında laf söylerim babamın yanında, yaşanılanla ilgili değil ama genel olarak ne kadar çirkin, uyumsuz, kendiyle sorunlu biri olduğunu söyler dururum ama içim soğumaz. Şimdi de babama birşeyler söylemek istiyorum bazen geçmişi hatırlatıp canını acıtmak bazen laf sokmak… hadi benden geçti de torununa olan bu tavrı için birşeyler söylemek kırıp dökmek istiyorum ama ne söyleyebilirim ki? Zorla ilgilen, sev, görüntülü ara oyuncak al mı diyeceğim?
Bilmiyorum belki lohusalık hezeyanları yaşıyorum. sizden birşeyler duymaya ihtiyacım var. Sizde durumlar nasıldı?
Bence babanizla yüzlesin söylemek istiyorsun bu seni rahatlatacaksa
 
O 7 yaşındaki yavruya hiç kıyamadım…

Zaten görüşmüyormuşsun.

Allahım nasip ederse yavrun büyüdükçe o kadar meşgul olacaksın ki aklına bu düşünceler geldiğinde hemen uçup gidecek. Çünkü yavrun seni hep oyalayacak.

Allahım yavrunu sağlıkla mutlulukla analı babalı büyütmeyi nasip etsin inşallah arkadaşım.
 
Ben anne olduktan sonra aileme kızgınlıklarımi bir kenara ittim. Ellerinden gelen buydu diyorum mesela,öyle kabullendim.
Annem hayatta bir tek o da sık sık günah çıkartıyor,kendisi söylüyor keşke şöyle yapsaydım,böyle yapsaydım diye.
Çocuklarım olunca erişti annemde bu olgunluğa,duyguya. Temizlik hastası annem,evde bizi oraya oturmayın,buraya dokunmayın diye darlayan annem,şimdi çocuklarımla ortalığı dağıtıyor. Ben söylenecek olsam,olsun kızım bosver bir daha çocuk olmayacaklar bırak dağıtsınlar diyor. Bende bize demedigini bırakmıyordun,diken üstünde oturuyorduk vs diye söylediğimde,hata etmişim diyor mesela.
Bence babanızda torununu eminim çok sevecek.
Belki sevgisini göstermeyi bilmiyordu,belki elalem ne der kafasındaydi bilemiyorum ama torun başka oluyor onlar için,bunu biliyorum.
Yüzleşmek sizi rahatlatacaksa tabi ki yüzleşin.
İçinizde kalmasın.
Sağlıkla büyütün bebeğinizi
 
Bir süre önce bebeğim oldu, eşim de babalık iznini uzattı bir ay. Bebeğimizin tüm bakımına ortak oldu hatta benim toparlanmam uzun sürdüğü için geceleri de dahil olmak üzere benden daha çok o ilgilendi. Tabii haliyle çok güçlü bir bağ oluşmaya başladı aralarında.
Böyle olunca hem bebeğim adına seviniyorum hem kendi baba ilişkimi sorguluyorum. Babam hayatımın hiçbir döneminde benimle kesinlikle bu kadar ilgili değildi. Yeğenlerine karşı daha ilgiliydi. Hatta işin kötüsü yeğenlerinin çocuklarına karşı da daha ilgili. Onlara hep torun gibi yaklaştı, evimize geleceklerinde oyuncaklar aldı. Benimkine düşünüp birşeyler yapacağını hiç sanmıyorum. Mesela bebeğimi henüz iki dedesi de görmedi ama eşimin babası iki günde bi bebeği görmek için görüntülü arar benimkinde tık yok. Kötü bi baba mıydı? Burda okuduğum konulardan sonra asla kötü diyemem. Maddi olarak birşeyi kısmadı, sürekli döven söven biri değildi. Amaaaa 30 yıl sonra hala içim burkularak hatırlarım ki bi kere yaz tatilinde akrabaları da vardı ben 6 7 yaşında olmalıyım, malum yazlık akşamı okey oynuyorlar ben de onlarla oynamak istiyordum, belki vakit geçirmek belki ilgi bilmiyorum. Biraz ısrarcı olunca akrabalarının da kışkırtmasıyla (Of puf bununla mı uğraşacağız gibi) “gel seninle içeride oynayalım” diyip beni eve sokmuş ve içeride dövmüştü. Asla affetmem. İçeriye oyun hevesiyle giren çocuk kalbim orda dayak yiyince o kadar ezildi o kadar kırıldı ki… yetişkin olduğumda sürekli o akrabası hakkında laf söylerim babamın yanında, yaşanılanla ilgili değil ama genel olarak ne kadar çirkin, uyumsuz, kendiyle sorunlu biri olduğunu söyler dururum ama içim soğumaz. Şimdi de babama birşeyler söylemek istiyorum bazen geçmişi hatırlatıp canını acıtmak bazen laf sokmak… hadi benden geçti de torununa olan bu tavrı için birşeyler söylemek kırıp dökmek istiyorum ama ne söyleyebilirim ki? Zorla ilgilen, sev, görüntülü ara oyuncak al mı diyeceğim?
Bilmiyorum belki lohusalık hezeyanları yaşıyorum. sizden birşeyler duymaya ihtiyacım var. Sizde durumlar nasıldı?
Baban kadar olmasa da bizi sürekli ailesine tercih eden bir annem var.Ben de laf soka soka(hatta babam da) biraz düzeldi ama ne yazık ki ben de tercih edilme şeması bıraktı yani hayatım boyunca beni birinci önceliği yapmayan adamlar seçtim
 
Back