Merhaba öncelikle. Ekimde Allah nasip ederse düğünüm var. Ben 3 sene önce annemi kaybettim. Babam ve kardeşim var Çanakkale' de. Ben 4 sene İstanbul' da okudum. Yani 3 senedir evden ayrıyım. Bu sene mezun oluyorum. Nişan süresini iki taraf da uzatmak istemiyor. Hem dinen uygun olmadığı için hem de arada mesafe olacak gidip gelmesi çok zor olacak bizim açımızdan. Babamın durumu yok bizi çok seviyor tabiki bunun farkındayım canını verir fakat çok gamsız. Bugün ekmek bulursa bugün yer yarınını düşünmez. Ben de evlenince mecburen Kpss atamaları olana kadar İstanbul' da yaşayacağım. Kardeşimi babamı bırakmak çok zor geliyor. 3 senedir zaten ayrıyım evden fakat bu durum daha farklı sanki Nasıl yeneceğim bu korkuyu? Aranızda bunu yaşayan var mı* 
Allah kimsenin başına vermesin. Ah annem başımda olsaydı dünyanın öbür ucuna giderdim sevdiğim adamla. Şimdi bu psikolojiden nasıl kurtulucam
Allah kimsenin başına vermesin. Ah annem başımda olsaydı dünyanın öbür ucuna giderdim sevdiğim adamla. Şimdi bu psikolojiden nasıl kurtulucam Son düzenleme:
