Sevgili hanımlar merhaba. Değerli fikrlerinize ihtiyacım var, uzatmadan konuya girmek istiyorum. Ben 29 erkek arkadaşım 31 yaşında. Ben asgari ücretli bir işte çalışıyorum kendi alanım ama maalesef asgari alıyorum. Ve bölümünün ataması da yok. Bulunduğumuz şehir küçük çok secenegim de yok bir baska yerde olsa benim alacağım maaş ya hep asgari olucak ya da hadi olsun birkaç bin üstü. Erkek arkadaşım ise 30bin lira maaş alıyor. Ben normalde maddiyati hiç dusunmeyen bir insandim ama işler ciddiye bindikce ulkede geçim sıkıntısı arttıkça korkmaya başladım. Evlenirsek evimiz de yok kira verecegiz. Küçük şehirde olmamıza rağmen kiralar çok uçuk burada. Şunu sormak istiyorum, tamam iki kisiyken hiç sorun yok ama ileride çocuk olursa eğer ben ya isten cikmam gerekicek ya da kreşe başka secenegimiz yok. Kresler cok uçuk ben bir süreligine çıksam o zamanda tüm giderleri düşünce elde bir şey kalmıyor, kalmamasini geçtim yetebilecek mi, gereksiz bir endişeye mi kapılıyorum yoksa bu düşüncenin beynimi kemirmesi normal mi bilmiyorum da. Sizce bahsettiğim bu şartlarda çocuk dünyaya getirmek akıl işi değil mi yoksa fazla mı abartiyotum. Teşekkür ederim şimdiden hanimlar
Ya iki asgari ücretli olsaydı aynı şartlarda. Ülkenin gençleri bunları düşünerek yaşamayı hak etmiyor ya çok üzülüyorum. 
Ama senede 10 kere tatile giden biri için de 4 kere gitmek çok azdır, imkanım yok 4 kere gittim der 
. Aile ilgisi + gelir durumunun parktaki çocuklar üzerindeki etkisini dışarda gözle görülür bir şekilde farkedebiliyorum ben.
