Merhabalar yeni katıldım kulübünüze çünkü çok büyük bir derdim var , ben de ayrıldım
ben üniversite 1 in sonundaydım onla ilişkiye başladığımızda o da üniversite 2nin sonundaydı yani aramızda 1 yaş var aynı üniversitenin aynı bölümündeyiz.çok mutlu bir ilişkim vardı çok seviyordum o da beni çok seviyordu birbirimiz için herşeyi yapıyorduk. en azından ilk 1 buçuk sene böyleydi. sonra ben onu sıkmaya başladım nası olsa beni hiç bırakmaz diye. kavgalarda çok uzattım istemediğim şeyler dedim bile bile kırdım onu. erkek arkadaşlarından kıskandım hep benm yanımda olsun istedim. hatta bi kere ( geçtiğimiz 7 şubat günü ) ondan sırf bnm kıymetimi anlasın diye (biraz arkadaşlarımın gazına gelmiştim
) onu terkettim uyduruk bir nedenden.(neden memleketindeyken telefonunun 4 saat çekmemesi idi bana niye haber vermiyorsun diye kızıp terketmiştim ) telefonda ağladı ben tersledim onu
bana hediye almış o zaman üstünde eğer yeniden seçebilseydim seni seçerdim yazan bir kitap ayıracı :) sonra çok pişman oldum 2 gün sonra buluşup barıştık. 14 şubatı kutladık beraber. derken ben yine başladım onun üstüne gitmeye (bu arada onun son sınıfı bitirme projesi stresi vardı bir yandan da çalışmaya başlamıştı) ben anlayışsız davrandm ona hep benimle ilgilensin istedim.
kavgalarımızda ona seni sevmiyorum dedim , sen erkeksin sen birşeyler yap dedim , kendimi hiç onun yerine koymadım. ama dediğim gibi bunlar son bir iki ayda oldu çünkü onu kaybetme korkum yoktu beni hiç bırakmaz sanıyordum
derken bir gün bir kavgamızda ben dedim "bana ayrılcaz gibi gelio" die o da "bana da " dedi sonra buraya kadarmış dedik telefonun kontorü bitti ve kapandı telefon . arkadaş gibi konuştuk biraz msnde önce . ayrılıktan iki gün sonra okulda gördüm günaydın dedim sadece hiç yanına gitmedim. ama sonra farkettim ki onsuz olamıyorum buluşma teklif ettim buluştuk bana yaptıklarımdan dolayı küskün olduğu belliydi, gözleri dolu doluydu çok üzgündü ve sordm beni sevmior msn artık die seviorm ama aşığım diemem dedi
ben de kalkalım dedim kalktık beni otobüse kadar bıraktı . o günün akşamı arayıp yalvardım barışalım nolur dedim o bardaymış o sırada sonra konuşalım dedi kendine gel dedi kapattık telefonu.
sonra msnde çok az muhabbet ettik sert konuşuodu benle msnde . bir kere dayanamayıp aradm 1 bçk saat konuştm söledim hatalarımı anladığımı bna hiç bir zaman olmaz demiyorum sana ama biraz zamana ihtiyacım var dedi o ilk ayrılığın (7 şubatta olan ) ilişkinin büyüsünü bozduğunu söyledi demek ki ayrılabiliyormuşuz biz de diye düşündüğünü söyledi ve o ayrılığın onu değiştirdiğini söyledi. vizeler zamanı msnde bana yazdı bana okulum uzayabilir falan dedi kendiliğinden . vizelerden sonra ben msj attm yine dayanamayıp işten çıkarılacağını falan söyledi bana. bundan bir hafta sonra tekrar aradım bana yine anlattı hayatının nasıl gittiğini falan sni seviorm dedim ben de seni seviyorum tabi ki de dedi. söyledim ona onsuzluğu anladığımı hatalarımı anladığımı o ise şunu dedi bana " tekrar aramızda birşeyler olabilmesi için sen bensizliğin nasıl bir şey olduğunu anladın benim de sensizliğin nasıl birşey olduğunu anlamam lazım " peki dedim ben de . kapattık . bu olay da dün oluyor. ayrıca telefon konuşmamızda perşembe akşamı (yani yarın ) iş çıkışı önce eve uğrayıp sonra ablasına (edremit'te oturuyor otobüsle gidecek ) gideceğini söylemişti.
Çok şey paylaştık onla ilişkimizde annemle tanıştı , yeri geldi bizde kaldı her yeri gezdik onla, heryerde anım var .okulda evimde yollarda . . . . fotoğraflarını silemedim bile . . . facebookta ve msnimde hala ekli çıkaramam ki hayatımdan hatta facebookta arkadaşlarımızın eklediği fotolarda hala ikimiz de etiketliyiz yani onu fotoğraflarına bakmak isteyen bir insan benle yanak yanağa el ele fotoğraflarımızı da görebilir hala . . . onu her memleketine gidişinde ya da ablasına gidişinde otogardan ben yolcu ederdim arkasından el sallardım otobüsle giderken o. size sorum da bunla alakalı .
bu konu içinde bütün yazılanları okudum genelde aramamak lazım demiş herkes ama bnm (eski) erkek arkadaşım etrafındakilerin (ailesi arkadaşları artı ben) trip atmasından bıkmış huzura sakinliğe ihtiyacı olan bir insan onu trip atmadan bir şeyler beklemeden sevecek birine ihtiyacı var (en azından ben böyle hissediorm ) yani ben ondan çok ilgi bekledim gösterdiği ilgiyi beğenmedim çok hata yaptım yani
bu yüzden sizce herşeye rağmen yarın iş çıkışı onun yoluna çıkıp otobüse bineceği otogara kadar beraber gitmeli miyim ? ona ondan karşılık beklemeden sadece onu sevdiğim için onu yolcu edeceğimi ona göstermeli miyim ?
yoksa ihtiyacı olan yalnızlığı ona verip bensizliği anlamasını sağlamalı mıyım ?
ayrılalı bir ay oldu ve en son burda da yazdığım gibi dün konuştum onla telefonda ve onu çok özlediğimi biliyor.
sorarsanız niye hala ümidin var diye beni sevdiğini söylüyor,hiç bir zaman olmayacak demiyorum diyor, facebookta fotoğraflarımız var , aradığımda açıyor, msj attığımda cvp yazıyor, bana bir sıkıntısı olduğunu söylüor (okulunun uzayacağını ve işten çıkartılacağını) yani benden ilgi beklediğini düşündürüyor bu da
düşüncelerinizi bekliorm eğer üşenmeyip de okuduysanız