- 27 Mart 2017
- 9.509
- 48.090
-
- Konu Sahibi sassyassyy
- #1
herkese selam, umarim guzel bir gun oluyordur.
iki yillik iliskim nisandan birkac gun once bitti. ikimizin de hatalari vardi tabi ama ben daha cok onu hatali goruyorum. o da kendisini hatali gordugunu soyluyordu ama ne kadar samimi bilmiyorum. butun yazi cok kotu gecirdim. onunla karsilasmamak icin ankaradan elimden geldigi kadar uzaklastim. tam ben iyilestim, kendime geldim derken okul basladi.
okulumuz yurt disinda ve biz birlikte yasiyorduk evi ortak almistik. kendisi evden cikmak istemedi. ben de o zaman parami ver ben cikayim dedim. parayi aldim evden de ayrildim. ben toplanirken o evde olmaz diyordum ama evdeydi hatta kutulari tasimama yardim etti hic konusmadan.
ben okulun icinde bir flat tuttum kendime simdilik iyiyim yani. yeni arkadaslar edindim ama tabi ki hepsi small talk yapacagim tipler. iste derste “su projeyi nasil yapsak, su hocayi droplasak, cikista kahve icelim” tarzi sohbetleri cevirip sonra dagiliyoruz. acikcasi gercek anlamda konusacagim bir arkadasim yok. ama o varken ne bileyim her seyi birlikte yapardik, ben bir seye uzulsem sevinsem heyecanlansam paylasacagim biri olurdu. su an bunun eksikligini asiri derecede yasiyorum.
ben de biriyle gorustum bir sure ama bilmiyorum kafa yapimiz uyusmadi. adam ingilizdi espri anlayislarimiz, hayata baktigimiz pencere hic uymadi yani. onu da saldim. su an yine basladigim yerdeyim.
kalk okula git, insanlarla gul eglen, ders bitince kutuphaneye gec calis, eve gel yuvarlan. bu dongunun icindeyim ve bunaldigimi asiri derecede sikildigimi hissediyorum. ne yapacagimi bilmiyorum turkiyedeyken kalabalik icindeyken bu kadar kotu degildim ama su an onu ozledigimi her anlamda hissediyorum. okulda neredeyse her gun goruyorum onu bana mi oyle geliyor yoksa gercekten oyle mi bilmiyorum ama o da cok durgun gibi.
bu okula gelebilmek icin cok cabalamistim ama simdi birakip turkiyedeki eski okuluma bile donmeyi dusunuyorum. hayattan ciddi anlamda zevk almiyorum, ne yapacagimi bilmiyorum, cok zor donemler de gecirdim ama bu kadar duygusal olarak dipte oldugumu hatirlamiyorum hic.
tavsiyesi olan, ayni seyleri yasamis olanlar varsa yazarlarsa cok sevinirim.
iki yillik iliskim nisandan birkac gun once bitti. ikimizin de hatalari vardi tabi ama ben daha cok onu hatali goruyorum. o da kendisini hatali gordugunu soyluyordu ama ne kadar samimi bilmiyorum. butun yazi cok kotu gecirdim. onunla karsilasmamak icin ankaradan elimden geldigi kadar uzaklastim. tam ben iyilestim, kendime geldim derken okul basladi.
okulumuz yurt disinda ve biz birlikte yasiyorduk evi ortak almistik. kendisi evden cikmak istemedi. ben de o zaman parami ver ben cikayim dedim. parayi aldim evden de ayrildim. ben toplanirken o evde olmaz diyordum ama evdeydi hatta kutulari tasimama yardim etti hic konusmadan.
ben okulun icinde bir flat tuttum kendime simdilik iyiyim yani. yeni arkadaslar edindim ama tabi ki hepsi small talk yapacagim tipler. iste derste “su projeyi nasil yapsak, su hocayi droplasak, cikista kahve icelim” tarzi sohbetleri cevirip sonra dagiliyoruz. acikcasi gercek anlamda konusacagim bir arkadasim yok. ama o varken ne bileyim her seyi birlikte yapardik, ben bir seye uzulsem sevinsem heyecanlansam paylasacagim biri olurdu. su an bunun eksikligini asiri derecede yasiyorum.
ben de biriyle gorustum bir sure ama bilmiyorum kafa yapimiz uyusmadi. adam ingilizdi espri anlayislarimiz, hayata baktigimiz pencere hic uymadi yani. onu da saldim. su an yine basladigim yerdeyim.
kalk okula git, insanlarla gul eglen, ders bitince kutuphaneye gec calis, eve gel yuvarlan. bu dongunun icindeyim ve bunaldigimi asiri derecede sikildigimi hissediyorum. ne yapacagimi bilmiyorum turkiyedeyken kalabalik icindeyken bu kadar kotu degildim ama su an onu ozledigimi her anlamda hissediyorum. okulda neredeyse her gun goruyorum onu bana mi oyle geliyor yoksa gercekten oyle mi bilmiyorum ama o da cok durgun gibi.
bu okula gelebilmek icin cok cabalamistim ama simdi birakip turkiyedeki eski okuluma bile donmeyi dusunuyorum. hayattan ciddi anlamda zevk almiyorum, ne yapacagimi bilmiyorum, cok zor donemler de gecirdim ama bu kadar duygusal olarak dipte oldugumu hatirlamiyorum hic.
tavsiyesi olan, ayni seyleri yasamis olanlar varsa yazarlarsa cok sevinirim.