ayrilik, yalniz hissetme, turkiyeye donme fikri

Durum
Mesaj gönderimine kapalı.
sassyassyy .!.:
ya belki de daha okul tam anlamiyla baslamadigi icin boyleyimdir bilmiyorum. bir de turkiyeyle aramda cok fazla zaman farki var. onlarin prime timeinda ben derste oluyorum, ben o saatlerdeyken onlar uyuyor oluyorlar. babam zaten bir yilligina yurt disi gorevinde suan kongoda olmasi lazim telefon ettigimde ulasacagim babam bile yok yani. bir anda her seyden ve herkesten uzaklasmis olmak beni cok yipratiyor. yoksa bu ilk ayriligim degil yani daha kotulerini de yasadim ama bu baska bir ulkede, herkesten uzak olunca kendimi cok cok kotu hissediyorum iste.

biraz daha bekleyecegim, turkiyeye donersem cok mutlu olacagimdan eminim ama biraz daha dayanmaya calisacagim. eger donersem de en azindan ben denedim olmadi dondum derim.
Genişletmek için tıkla...

O zaman dediğin gibi, kendine biraz zaman vermen en iyisi.
Biraz dişini sıkıp durumlara bakarsın. Belki geçici bir süreçtir.
Baktın olmuyor, dönersin. Canından kıymetli değil ya.
 
Şu an sadece ikinci bir sarsıntı yaşıyorsunuz, bir kaç aya bu duygular yok olacaktır.

Size tavsiyem , ruh ve beyin bu denli karmaşık haldeyken önemli kararlar almaktan kaçının.
 
sassyassyy .!.:
herkese selam, umarim guzel bir gun oluyordur.

iki yillik iliskim nisandan birkac gun once bitti. ikimizin de hatalari vardi tabi ama ben daha cok onu hatali goruyorum. o da kendisini hatali gordugunu soyluyordu ama ne kadar samimi bilmiyorum. butun yazi cok kotu gecirdim. onunla karsilasmamak icin ankaradan elimden geldigi kadar uzaklastim. tam ben iyilestim, kendime geldim derken okul basladi.

okulumuz yurt disinda ve biz birlikte yasiyorduk evi ortak almistik. kendisi evden cikmak istemedi. ben de o zaman parami ver ben cikayim dedim. parayi aldim evden de ayrildim. ben toplanirken o evde olmaz diyordum ama evdeydi hatta kutulari tasimama yardim etti hic konusmadan.

ben okulun icinde bir flat tuttum kendime simdilik iyiyim yani. yeni arkadaslar edindim ama tabi ki hepsi small talk yapacagim tipler. iste derste “su projeyi nasil yapsak, su hocayi droplasak, cikista kahve icelim” tarzi sohbetleri cevirip sonra dagiliyoruz. acikcasi gercek anlamda konusacagim bir arkadasim yok. ama o varken ne bileyim her seyi birlikte yapardik, ben bir seye uzulsem sevinsem heyecanlansam paylasacagim biri olurdu. su an bunun eksikligini asiri derecede yasiyorum.

ben de biriyle gorustum bir sure ama bilmiyorum kafa yapimiz uyusmadi. adam ingilizdi espri anlayislarimiz, hayata baktigimiz pencere hic uymadi yani. onu da saldim. su an yine basladigim yerdeyim.

kalk okula git, insanlarla gul eglen, ders bitince kutuphaneye gec calis, eve gel yuvarlan. bu dongunun icindeyim ve bunaldigimi asiri derecede sikildigimi hissediyorum. ne yapacagimi bilmiyorum turkiyedeyken kalabalik icindeyken bu kadar kotu degildim ama su an onu ozledigimi her anlamda hissediyorum. okulda neredeyse her gun goruyorum onu bana mi oyle geliyor yoksa gercekten oyle mi bilmiyorum ama o da cok durgun gibi.

bu okula gelebilmek icin cok cabalamistim ama simdi birakip turkiyedeki eski okuluma bile donmeyi dusunuyorum. hayattan ciddi anlamda zevk almiyorum, ne yapacagimi bilmiyorum, cok zor donemler de gecirdim ama bu kadar duygusal olarak dipte oldugumu hatirlamiyorum hic.

tavsiyesi olan, ayni seyleri yasamis olanlar varsa yazarlarsa cok sevinirim.
Genişletmek için tıkla...
Geliyorsan tatile gel derim
Burada gençlerin tek sorunu yalnızlık olsa keşke
 
İnsan başka bir ülkeye tek başına gidince alışma süreci daha uzun ve zorlu oluyor. Siz bunu biriyle yaşadığınız için aslında şu an tamamen başa dönmüş gibi oldunuz. Zamanla geçer bence, kendinize birkaç ay verin. Etkinliklere katılın, okul zamanı dışında gezeceğiniz yerleri harita ile işaretleyin ve onları teker teker yapın. Bir süre sonra arkadaş bulursunuz zaten. :)
 
Sassyy aklı basinda bir kızsın sen .Her ne olursa olsun okuluna odaklan, söylemesi çok kolay diyebilirsin ama bu senin altından kalmayacagin bir şey değil inan ki.Döndüğünde daha iyi olacağının garantisini kendine verebiliyor musun?
 
Uzun suredir yurtdisinda olan,Abdyi de Avrupa'yida deneyimlemis ve Abd'nin ucsuz bucaksiz yalnizligini cok iyi bilen biri olarak seni cok iyi anliyorum.
Tr'ye geldigimde yalnizlik, aidiyet duygusu eksikligi,aile-dost-bi cay ocaginda sohbet esliginde icilen demli bir cay...kiaaca ozlemimi anlattigimda herkesin ortak soyledigi "donme,keske senin yerinde olsam"
Biz de kendimizce hakliyiz,cunku o bosluk anlatilir ve de bilmeyen tarafindan anlasilabilir bi his degil.
Ama donme diyenler de gecerli sebeplere sahip. Yurtdisinda lise/lisans/ master vs egitimi almak cogu cocuk,genc icin oyle buyuk bi hayal ki.
Hedeflerinden vazgecme bence. Okulunu bitir en azindan. Bittikten sonra karar ver napicagina.
Ic sesini dinle.
 
Angelo bianco .!.:
Sassyy aklı basinda bir kızsın sen .Her ne olursa olsun okuluna odaklan, söylemesi çok kolay diyebilirsin ama bu senin altından kalmayacagin bir şey değil inan ki.Döndüğünde daha iyi olacağının garantisini kendine verebiliyor musun?
Genişletmek için tıkla...

bilmiyorum yani sadece turkiyeyi dusununce ne kadar mutlu oldugum geliyor aklima. belki de geri donunce eskisi gibi olmayacagim ama iste o ozlem ve yalnizlik duygusu cok kotu
 
Kacinci yilin okulda. Zor bir durum iliskinim ilk bitis zamanlari surekli bazi seyleri hatirlaman vs. Ama bulundugun yerin kiymetini bil. Ben yeni dondum türkiyeye ve deli gibi ozluyorum yurt disinda ki ogrencilik donemimi . Çoğu gece yalnızlıktan algıladığım halde. Klupleri takip etmeye calış. Bu üzüntüyü kabul et ve bununla yaşamayı öğren zamanla hepsi geçecek .
 
Değerli sassy. Burdaki çoğu yorum okuman vs demiş.

Çok haklisin. Çünkü insan yaşı ilerledikçe daha çok insana ihtiyaç duyuyor. İnsanı yalnızlık daha yoruyor maalesef. Şuanda pek çok hanım genç ulaşabildiği için bu şekilde yorumda bulunuyor.

Yurtdışına giderken dr bir hanımla karşılaştım. Alanında uzman herkesin yerinde olmak istediği bir hanım. 50 küsür yaşında. Bende sizin gibi kararsızdım. Çok bunalmıştım. Kedi köpeğe bakıp keşke yerlerinde olsaydım dediğim dönemde bana ışık olan değerli bir hanım. Bana dedi ki çevresi olan ailesi yanında olan bir ev hanımı olmak çok isterdim dedi. Ruh ve sinir hastanesine bazen gidiyorum dedi. Orada bakıyorum hep okumuş işi olan insanlar. Ama yalnızlar dedi. Ve o ruh durumları sebebiyle işlerini de kaybetmişler. Mutlu olmak daha önemli. Tekrarını yapabileceğin şeyler sebebiyle bir daha elde edemeyeceğin şeyleri kaybetme, ruh sağlığını geri çok zor kazanırsın dedi.

O günden sonra hep aklımdadır. Huzurun insanın neredeyse orada olmalısın. Allah yalnızlıkla imtihan etmesin. Başarılar diliyorum.
 
sassyassyy .!.:
turkiyedeki cevremi cok ozluyorum. ben her ortama ayak uydurabilirim yani yine insanlarla gulup egleniyorum ama gunun sonunda eve geldigimde icimdeki bosluk dolmuyor. sevgilimin eksikligi degil yani bu belki bir dost, aileden biri ne bileyim oyle bir eksiklik. yoksa sevgilimdeb ayrildim onu gormemek icin turkiyeye donecegim diye bir sey kesinlikle olamaz.
Genişletmek için tıkla...
sassyassyy .!.:
ablacim ben adam icin donecegim demiyorum ki. ben bu okulda, bu ulkede kendimi yalniz hissediyorum. yanimda ailem, arkadaslarim kimse yok ve gun bitip eve geldigimde icimde koca bir bosluk hissediyorum. bu adam evet sevgilimdi ama ayni zamanda ben sizin bahsettiginiz gibi hastane koridorlarinda surunurken de yanimdaydi. belki de icimdeki boslugun sebebi bu. yani ben ah hayatimda ask yok pes ediyorum demiyorum. yanimda kimsenin olmayisindan yakiniyorum bu bir dost olabilir anne olabilir baba olabilir.
Genişletmek için tıkla...
sassyassyy .!.:
ya okula gidiyorum derse giriyorum iste sohbetler “sunun basina if atsak duzelir, bunu agile yazalim, su projeyi su gune yetistirelim, bu hoca soyle” gibi. veya kitaplar filmler vs hani kalabalik bir ortamda ne konusulursa o. ama gunun sonunda beni uzen, sevindiren, heyecanlandiran seyleri paylasacagim kimse yok. konu ayriliktan acildigi icin yazmadim ama anne babamla bile maalesef 3 gunde bir konusuyorjm telefonda. yani her acidan yalniz hissediyorum. turkiyede yuz tane arkadasim var biri olmazsa biri olur yani oturur konusurum. bilmiyorum inanilmaz bir bosluktayim ve sebebinden bile emin degilim...
Genişletmek için tıkla...

Tüm yazdıklarınız asıl yurt dışı deneyimi, aramıza hoş geldiniz! Sakın dönmeyin bu hisler yüzünden. Her ne kadar zor olsa da bir hedef pahasına yaşanan hisler bunlar. Yalnız değilsiniz, yurt dışında yalnız yaşayan herkes bu yollardan geçip bir düzen oturtuyor inanın.
 
sassyassyy .!.:
herkese selam, umarim guzel bir gun oluyordur.

iki yillik iliskim nisandan birkac gun once bitti. ikimizin de hatalari vardi tabi ama ben daha cok onu hatali goruyorum. o da kendisini hatali gordugunu soyluyordu ama ne kadar samimi bilmiyorum. butun yazi cok kotu gecirdim. onunla karsilasmamak icin ankaradan elimden geldigi kadar uzaklastim. tam ben iyilestim, kendime geldim derken okul basladi.

okulumuz yurt disinda ve biz birlikte yasiyorduk evi ortak almistik. kendisi evden cikmak istemedi. ben de o zaman parami ver ben cikayim dedim. parayi aldim evden de ayrildim. ben toplanirken o evde olmaz diyordum ama evdeydi hatta kutulari tasimama yardim etti hic konusmadan.

ben okulun icinde bir flat tuttum kendime simdilik iyiyim yani. yeni arkadaslar edindim ama tabi ki hepsi small talk yapacagim tipler. iste derste “su projeyi nasil yapsak, su hocayi droplasak, cikista kahve icelim” tarzi sohbetleri cevirip sonra dagiliyoruz. acikcasi gercek anlamda konusacagim bir arkadasim yok. ama o varken ne bileyim her seyi birlikte yapardik, ben bir seye uzulsem sevinsem heyecanlansam paylasacagim biri olurdu. su an bunun eksikligini asiri derecede yasiyorum.

ben de biriyle gorustum bir sure ama bilmiyorum kafa yapimiz uyusmadi. adam ingilizdi espri anlayislarimiz, hayata baktigimiz pencere hic uymadi yani. onu da saldim. su an yine basladigim yerdeyim.

kalk okula git, insanlarla gul eglen, ders bitince kutuphaneye gec calis, eve gel yuvarlan. bu dongunun icindeyim ve bunaldigimi asiri derecede sikildigimi hissediyorum. ne yapacagimi bilmiyorum turkiyedeyken kalabalik icindeyken bu kadar kotu degildim ama su an onu ozledigimi her anlamda hissediyorum. okulda neredeyse her gun goruyorum onu bana mi oyle geliyor yoksa gercekten oyle mi bilmiyorum ama o da cok durgun gibi.

bu okula gelebilmek icin cok cabalamistim ama simdi birakip turkiyedeki eski okuluma bile donmeyi dusunuyorum. hayattan ciddi anlamda zevk almiyorum, ne yapacagimi bilmiyorum, cok zor donemler de gecirdim ama bu kadar duygusal olarak dipte oldugumu hatirlamiyorum hic.

tavsiyesi olan, ayni seyleri yasamis olanlar varsa yazarlarsa cok sevinirim.
Genişletmek için tıkla...


Bir erkek ve sebep olduğu bunalım için okul bırakılmaz.

Her biten ilişki sonrası olduğu gibi belirli bir süre bunalım ya da sıkıntı da olman normal. Kısa süre sonra kendine gel ve bir an önce hayatın tadına bak. O şartlara kavuşmak isteyen nice gençlerimiz vardır, ama sen elindeki fırsatı tepiyorsun.

Emin ol o delikanlı kızlarla pek güzel takılıyordur oralarda :KK66:

Sende onu unut ve gezmene tozmana bak...
 
maddi durumun iyi diye hatirliyorum.
turkiyeye donsen de ileride istediginde istedigin ulkeye gitme sansin var.
bolumun turkiyede de gecerli bir bolum.
kendini bu kadar mutsuz hissediyorsan ve turkiyede yasamanin sana mutluluk katacagina eminsen don bence.
kendine eziyet etmene gerek yok, ozellikle kanser atlatmisken.
mutlu olacagin yerde ol.
 
Ben madde madde yazayim.
1- Anladigim kadariyla cok basarili bir egitim hayatiniz var ve kendinize guveniyorsunuz. Turkiye'ye donseniz enerji, mutluluk depolayip sonra yurt disi icin kaldiginiz yerden devam etme gibi bir ozguveniniz var. Bu iyi bir sey.
2- Arkadas cevresi edinmek icin universtenin kuluplerine ve gezilerine katilabilirsiniz ve inat edip o her gun gordugunuz ex'inize ragmen hayatin zorluklariyla cebellesebilirsiniz.
3- Yukarida bir arkadasin dedigi gibi kafanizin karisik oldugu durumlarda ve en zayif anlarinizdan birinde hayatiniz hakkinda onemli kararlar almayiniz. Sabirli olunuz.
4- Bir psikiyatrdan yardim aliniz ve aklina cok guvendiginiz bir arkadasa , bir aile buyugune danisip fikir aliniz.

Sevgilerimle.
 
Okulu bırakırsanı cok pişman olursunuz.hiçbir karar saglıksız ruh halındeyken alınmamalı.üzgün mutsuz yalnız hissederken hayatınızı etkileyecek kararlar almayın. Hissettıklerınız normal ama güçlü durun. Yalnız kalmamak için ülke degistirmek ya da sewgılınıze donmeyı va va dusınmeyın.sabırlı olun her sey yoluna girecektir.
 
sassyassyy .!.:
ayrildik evet...

turkiyedeki okulumu inanilmaz seviyorum yani burayi da seviyorum tabi imkanlari daha gelismis ama turkiyede ne bileyim en azindan ders bitince arkadaslarimla oturup sohbet edebilirdim, istedigim yerde gezebilirdim vs. cok kucuk bir yerde suanki okulum. insanlar genel olarak ders/proje odakli. bence kimsenin oyle dostu yok yani. ama ben alismisim ilk okuldan arkadaslarimla bile ayni universitede olmaya, bocaliyorum su an yanimda kimse olmayinca.
Genişletmek için tıkla...
Bilkent de özlenir ama o konuda haklısın.. lakin neticede o da bitecekti, hayatımızın bazı dönemlerinde yalnızlığın buruk tadına içimiz bayılana kadar maruz kalıyoruz maalesef. Sen ayrılık acısı değil ağırlaştırılmış homesick yaşıyorsun bence, anı atlatmaya bakmanı, evde zamanın çabuk akmasını sağlayacak ve aklını meşgul edecek başka alışkanlıklar edinmeni (dünyanın en orijinal olmayan fikri fakat diziye başlamak bile iyi geliyor ), yapacakların hakkında checklist falan hazırlayıp onları yetiştirme telaşına düşmeni tavsiye ederim. Minicik de bedensel yorgunluk eklersek bu formüle, zaman daha hızlı akar, içindeki boşluk daha hızlı kapanır diye umuyorum.
 
Durum
Mesaj gönderimine kapalı.

Benzer Konular

Y
Eski flörtüm sürekli karşına çıkıyor ve derdi ne anlamıyorum. Ne yapmalıyım?
2
Yorumlar
26
Görüntüleme
1K
Koton prenses
Koton prenses
Mavinin her tonunaa
Yorumlarınıza düşüncelerinize ihtiyacım var
2
Yorumlar
36
Görüntüleme
1K
Led_BiR_Vele_DisTiri
Led_BiR_Vele_DisTiri
A
Duygusal ilişkilerde sağlıklı bağ kuramıyorum. Kendimi çok değersiz hissediyorum. Bu döngü kırılır mı?
2
Yorumlar
20
Görüntüleme
998
garciaas
garciaas
M
Ne yapmalıyım ?
Yorumlar
2
Görüntüleme
401
gizemliasli
gizemliasli
D
FİKİRLERİNİZE İHTİYACIM VAR
2
Yorumlar
35
Görüntüleme
2K
Mevanisa
M
X