merhaba arkadaşlar, çevremdeki insanlarla çok paylaşamadığım bir konuyu sizlere anlatmak istedim. tavsiyelerinize çok ihtiyacım var açıkçası. Konuya gireyim; benim yaklaşık bir senedir süren bir ilişkim var. Erkek arkadaşım bana ilişkimizin çok öncesinde aşık olmuştu ve benim en yakın arkadaşım olarak gönlümü fethetti öncelerde zaten benim de o dönem başka bir ilişkim vardı. Arkadaşlık dönemimiz benim diğer erkek arkadaşımdan ayrıldıktan bir ay sonra bitti. Her şey rüya gibi başladı. Benimle çok ilgileniyor bir dediğimi iki etmiyordu bense erkeklere güvensizliğimden onu sürekli test ediyor, yaptıklarını beğenmiyordum. Kısacası çektiriyordum çocuğa. Ben çektirsem de o benden asla vazgeçmiyordu ve her şeyime katlanıyordu. Bu arada bizim aramızda pek çok şey yaşandı. Üçüncü ayımızda ikimizinde isteğiyle beraber olduk ve birbirmizin ilkiydik. Ben ona değil o bana her zaman beni bırakmayacağını, bensiz yapamayacağını söylüyordu. Beraber olduktan sonra değişebileceğini düşünmüştüm Türk erkeği yapar dedim ama kesinlikle değişmedi. Yine bir dediğim iki edilmiyordu ama ben çektirmeye devam ediyordum. Kavga etmiyorduk ben azarlıyordum hatta bazen o kadar sinirleniyordum ki gereksiz konulara ona tokatlar bile attım, telefonunu parçaladım. O her şeye rağmen benden kopmuyor kopamıyordu. Derken dünyam tersine döndü ilişkimizin 6. 7. aylarında her şey el değiştirdi. Ektiklerimi biçmeye başladım. Benim için kul köle olan adam gitti yerine başkası geldi. Soğuk konuşmalar, benimle buluşmak istememeler. Buarada biz aynı üniversitede aynı sınıfta aynı arkadaş grubunda insanlarız. Okulda elimi bırakmayan yanımdan ayrılmayan adamdan eser yoktu artık. Benden korkuyordu ve korkusundan kaçıyordu. Sorduğumda ; sen yaptın hepsini sen korkuttun attığın tokatlarla diyordu. Sevgiliydik ama pek bir şey paylaşmıyorduk artık. Bizi bağladığını düşündüğümüz cinsellik dahil her şeyden uzaklaştık zamanla. Benden uzaklaşınca bende ısrar eden taraf olmaya başladım. Buluşuyorduk hatta bazı günler aramız mükemmel oluyordu ama sadece bi iki gün sonrası yine soğukluk. Bana hep; unutamıyorum bana yaptıklarını diyordu. Yaklaşık üç dört aydır bu böyle devam ediyor. İkimizde birbirmizden ayrılamıyoruz ama ilişkimiz de düzelemiyor. Ben ayrılalım diyorum o hayır biz birbirmize aitiz diyor ya da o ayrılmak istiyor ben bırakamıyorum. Araftayız. Çok seviyoruz birbirmizi ama bir şey paylaşamıyoruz. Geçmişte yaptıklarımı düzeltmeye çalışıyorum, her şeyiyle ilgileniyorum sürprizler yapıyorum ama olmuyor. Unuttur bana her şeyi bende çok istiyorum senle sonsuza kadar birlikte olmayı diyor bana ben çalışıyorum ama olmuyor.. Birkaç gün önce çok ciddi bi konuşma yaptık. Bana; özleyelim birbirmizi ben yine hep senin yanındayım ama beni de anla zamanla düzelicek her şey dedi. Seni ne kadar çok sevdiğimi biliyorsun, ömür boyu senle olmak istiyorum ama aşkı hissetmiyorum kalbim eskisi gibi atmıyor. Hepsinin geri gelmesini istiyorum senin için yeniden kul köle olmak istiyorum dedi. Ben de tamam dedim seni hiç zorlamıycam, sıkmıycam dedim. Ve bir iki gündür gerçekten de öyle o bana mesaj atmadıkça atmıyorum okulda yanında oturmuyorum. O nasıl istiyorsa öyle yapıyorum. Canım, cicim sıcak konuşuyoruz ama bugün biraz stresliydi sınavlardan dolayı iyi değildi sarılmak istedim kendini geri çekti, sonra ben bi an beklemiodum gel sarıl dedi. Sarıldım ama bi şey hissetmedim. Sonra hayatım ben gidiyorum eve iyi değilim dedi gitti. Ben de üstüne gitmek istemedim. Napıyosun diye aradı ben de iyiyim filan dedim. Hemen kapattık. Yani her şey allak bullak.
Biliyorum yazdıklarım uzun ama bi fikir verirseniz çok mutlu olucam okulda tüm arkadaşlarımız ortak kimseye anlatamıyorum. Sizce her şey eskiye döner mi? Ve denemeye değer mi? Yoksa en mantıklısı ayrılmamız mı?
Eden bulur tatlım sen bu çocuğu kendinden soğuttun
(
