Merhaba hanımlar.
Daha önceki konularımda bahsettiğim bir sevgilim vardı 3 senelik hatta evlilik düşündüğümüz falan neyse en sonunda beni terk etmeye karar verdi. Ayrılalı neredeyse 40 gün falan oldu. İlk 15 gün sürekli ağlayıp kusuyordum, yataktan kalkacak gücüm olmuyordu 5 kilo verdim tüm bu süreçte. Şimdi çoğu geçti ama kalbimdeki o iç sıkıntısı, huzursuzluk, burukluk hissi, ara ara gelen ağlama krizleri vb. geçmiyor. Dışardaki tüm erkeklerden sanki nefret ediyormuşum gibi bir his var. Tabii ki bu yanlış biliyorum ama yani şuan durum bu. Bir de kendimi teselli etmek için sürekli şey diyorum demek Allah benim görmediğim bir şey gördü nasip etmedi diye ama inanın yine de çok zorlanıyorum Evet zor bir süreç ama bunu atlatanlara sormak istiyorum ya 40.günde hâlâ böyle olmak normal mi terapi de alıyorum ayrıca
Daha önceki konularımda bahsettiğim bir sevgilim vardı 3 senelik hatta evlilik düşündüğümüz falan neyse en sonunda beni terk etmeye karar verdi. Ayrılalı neredeyse 40 gün falan oldu. İlk 15 gün sürekli ağlayıp kusuyordum, yataktan kalkacak gücüm olmuyordu 5 kilo verdim tüm bu süreçte. Şimdi çoğu geçti ama kalbimdeki o iç sıkıntısı, huzursuzluk, burukluk hissi, ara ara gelen ağlama krizleri vb. geçmiyor. Dışardaki tüm erkeklerden sanki nefret ediyormuşum gibi bir his var. Tabii ki bu yanlış biliyorum ama yani şuan durum bu. Bir de kendimi teselli etmek için sürekli şey diyorum demek Allah benim görmediğim bir şey gördü nasip etmedi diye ama inanın yine de çok zorlanıyorum Evet zor bir süreç ama bunu atlatanlara sormak istiyorum ya 40.günde hâlâ böyle olmak normal mi terapi de alıyorum ayrıca