- 18 Ağustos 2020
- 2.202
- 2.075
- 83
- 34
- Konu Sahibi LarkeTanner
- #1
Merhabalar, yani gece gece derdine bak diyebileceğiniz bir konu ile geldim. Ama napim içime dert oldu. Biraz saçma ve dert edilmesi gereksiz gelebilir ama bana dert oldu. Neyse konuya girelim;
Ben biraz ayran gönüllü bi kızım yani daha doğrusu kızdım . 11 12 yaşlarımda başlayıp 21 22 yaşıma kadar süren bir ayran gönüllük hali yaşadım. Şuan 30 yaşımdayım. Nerden aklıma geldi şimdi bu şöyle gece gece çook eski bir parça dinliyodum ve aklıma ilk platoniğimi düşünüp o şarkıda ağladığım günler geldi
sonra oturdum düşündüm ve ne kadar çok ondan bundan hoşlanmış olduğumu anımsadım. Oturdum üşenmedim hesap ettim Yani bir ilişki içindeyken terk edilmelerimi artık istenmememi falan saymazsak , direk platonik 9 kişiden etkilenmişim ,bunlardan 5 ine doğru yada dolaylı yoldan açılıp red cevabı yemişim , 3 ü sonradan kendisi benimle görüşmek istemiş , bu sefer ben görüşmemişim . Bu anlattıklarımın çoğu ortaokul ve lise çağımda oldu. Tamam cahillik çocukluk dönemi ama şimdi düşününce çok kötü hissediyorum kendimi. Benimle en ufak konuşan ilgi gösteren erkeği benden hoşlanıyor sanıp ona karşı kendi kendime ilgi duymaya başlıyordNe kadar ayran gönüllü saf bi kızmışım diye geçiriyorım içimden .
Yaklaşık 21 22 yaşımdan sonra böyle bi hissiyatım olmadı ama bunun etkileri sanki sonraki ilişkilerimde devam etti. Gene ayran gönüllü olarak bir sürü farklı kişiyle ilişki yaşamış oldum yani belki 20 , 30 farklı kişi ile çıkmışımdır. Tabi küçük dateler fln da dahil . Ama bunların en fazla 4 veya 5 i ilişki diyebileceğimiz cinsten oturaklı aşk dolu ve uzun vadeli idi.
Yaklaşık 2 3 senedir bunlardan çok farklıyım. Şükür o hızlı dönem kapandı. Şimdi ne ayran kaldı ne gönül. İnsan karantinada yalnız kalınca böyle gereksiz de olsa hayatını bi sorguluyor işte. Yazmak istedim. Sizce de çok mu saflık yoksa o yaşta normal mi
Ben biraz ayran gönüllü bi kızım yani daha doğrusu kızdım . 11 12 yaşlarımda başlayıp 21 22 yaşıma kadar süren bir ayran gönüllük hali yaşadım. Şuan 30 yaşımdayım. Nerden aklıma geldi şimdi bu şöyle gece gece çook eski bir parça dinliyodum ve aklıma ilk platoniğimi düşünüp o şarkıda ağladığım günler geldi
sonra oturdum düşündüm ve ne kadar çok ondan bundan hoşlanmış olduğumu anımsadım. Oturdum üşenmedim hesap ettim Yani bir ilişki içindeyken terk edilmelerimi artık istenmememi falan saymazsak , direk platonik 9 kişiden etkilenmişim ,bunlardan 5 ine doğru yada dolaylı yoldan açılıp red cevabı yemişim , 3 ü sonradan kendisi benimle görüşmek istemiş , bu sefer ben görüşmemişim . Bu anlattıklarımın çoğu ortaokul ve lise çağımda oldu. Tamam cahillik çocukluk dönemi ama şimdi düşününce çok kötü hissediyorum kendimi. Benimle en ufak konuşan ilgi gösteren erkeği benden hoşlanıyor sanıp ona karşı kendi kendime ilgi duymaya başlıyordNe kadar ayran gönüllü saf bi kızmışım diye geçiriyorım içimden .Yaklaşık 21 22 yaşımdan sonra böyle bi hissiyatım olmadı ama bunun etkileri sanki sonraki ilişkilerimde devam etti. Gene ayran gönüllü olarak bir sürü farklı kişiyle ilişki yaşamış oldum yani belki 20 , 30 farklı kişi ile çıkmışımdır. Tabi küçük dateler fln da dahil . Ama bunların en fazla 4 veya 5 i ilişki diyebileceğimiz cinsten oturaklı aşk dolu ve uzun vadeli idi.
Yaklaşık 2 3 senedir bunlardan çok farklıyım. Şükür o hızlı dönem kapandı. Şimdi ne ayran kaldı ne gönül. İnsan karantinada yalnız kalınca böyle gereksiz de olsa hayatını bi sorguluyor işte. Yazmak istedim. Sizce de çok mu saflık yoksa o yaşta normal mi
bu şekilde okudum konuyu. Uykusuzluktan belki de.
Yani normal ama sanki bi tıkk ucu kaçmış gibi. Hani insan birileriyle bi şeylere başlamaya yoruluyor üşeniyor falan o yüzden diyorum. Sonuç olarak boşverin gitsinn
hı de bakiyim
