Ayni evde devam yasamak…

Aynı evde evli olmayarak yaşayacaksanız, adamın dişarıdaki hayatına niye karışacaksınız ki, erkeğin kendini durdurabileceğini mi sanıyorsunuz? Evde olsun, yardımcı olsun ama evlilik hayatımız olmasın diyorsanız ilginç bir yaklaşım olmuş. Sizin aranızdaki sorun ne, anlaşılmıyor. Çocuk sürecinin yıpratması mı, başka bir uyumsuzluk problemi mi?
Kaç defa yazacağım erkeklerin hepsi istekli değil.karisıyla aynı yatakta yatıp yıllarca cinsellik yaşamayan erkekler var.hepsi de gay falan filan değil.hem isteği çok az olan erkekler var hem de istemediği kadınla yaşayamayan erkekler var.
Geçelim artık bu genellemeleri.ergenlik çağında kaldı bu tarz kalıp düşünceler.ergenlik çağındaki gibi her erkeği aşırı istekli sanıyorsunuz hala.benim hergün 5 defa yapan erkek arkadaşım da vardı.haftada 1 anca benim isteğimle yapan da.asıl kadınlar kendini tutamıyor.ben bir kadınım ve yanındayım nasıl da dayanıyor diye.erkek dayansa kadın depresyona giriyor güzel.değil miyim diye. bir güzel de salağa yatıyoruz nasıl olsa önce o ister diye 😁
 
Son düzenleyen: Moderatör:
Aynı evde sadece çocuk için yaşamayı teklif ederseniz ve ilişkiniz bu doğrultuda biterse örneğin karşı taraf farklı bir ilişki yaptığında aldatılıyorum tarzı bir durum yaratır mısınız? Neticede bitmiş bir ilişki var sadece maddi durum olsun işte çocuk durum olsun aynı evde ev arkadaşı oluyorsunuz bunu göze alabilir misiniz ya da siz de sonuçta bir kadınsınız insansınız sizin de duygularınız var bir başkasının etkilenebilirsiniz çok normal çünkü sizin ilişkiniz yok sadece evde çocuklarının babası ev arkadaşınız siz bunu yapabilir misiniz her şeyle düşünülmeli
 
Aynı evde evli olmayarak yaşayacaksanız, adamın dişarıdaki hayatına niye karışacaksınız ki, erkeğin kendini durdurabileceğini mi sanıyorsunuz? Evde olsun, yardımcı olsun ama evlilik hayatımız olmasın diyorsanız ilginç bir yaklaşım olmuş. Sizin aranızdaki sorun ne, anlaşılmıyor. Çocuk sürecinin yıpratması mı, başka bir uyumsuzluk problemi mi?
Kaç defa yazacağım erkeklerin hepsi istekli değil.karisıyla aynı yatakta yatıp yıllarca cinsellik yaşamayan erkekler var.hepsi de gay falan filan değil.hem isteği çok az olan erkekler var hem de istemediği kadınla yaşayamayan erkekler var.
Konudaki kocanın libidosunu bilmiyoruz. Konu sahibine de sürpriz olmasın, evlilik hayatı olmayan bir erkek dışarıda aranabilir. Size göre böyle erkekler kalmamış olabilir ama gayet gerçekçi düşünerek bir erkeğin sırf boşalmak için bile olsa eskorta, geneleve gidebilir veya sevgili yapabilir. Gerçek hayat budur ne yazık ki.
 
Konudaki kocanın libidosunu bilmiyoruz. Konu sahibine de sürpriz olmasın, evlilik hayatı olmayan bir erkek dışarıda aranabilir. Size göre böyle erkekler kalmamış olabilir ama gayet gerçekçi düşünerek bir erkeğin sırf boşalmak için bile olsa eskorta, geneleve gidebilir veya sevgili yapabilir. Gerçek hayat budur ne yazık ki.
Bu kadar kalitesiz erkeklere ben selam bile vermiyorum hayatımda.kendine koca yapan varsa da bilemiyorum artık.sizin seviyenizle de alakalı.erkek cinsellliği de bu arada nedense kadınlar arasında çok abartılıyor.milyonlarca partneri olmayan erkek yaşıyor.dünya kadar askerimiz, polisimiz var.nedense bizim kadınlar hayati bir şey sanıyor neredeyse.sonra da burada yazanlara inanıp partneri isteksiz kadın neye uğradığını şaşırıyor.😁 bu arada daha yeni kocam bana dokunmuyor konusundan geliyorum.maşallah hiç eksik olmuyor.o kadar cinselliğe düşkün olsa aynı evin içinde dayanamaz yanaşır, bu küskünlük de biter zaten .bence de siz hayatın gerçeklerine karşı fazla iyimsersiniz.
 
Son düzenleyen: Moderatör:
Evleri ayırmayacaksanız boşanıp da nikahınızı vermeyin, aynı evde yaşama durumunda ileride yumuşayacaksınız bence. Bu defa onu kendinize bağlamak için buraya yazacağınızı düşünüyorum. Boşanmayın ama bir tık sakin davranın, beklentilerinizi minimuna düşürün gerekirse çift terapisi alın. Herkese boşanın der ama aynı evde yaşamaya devam edecek iki insana denmez.
 
Merhaba hanimlar,

8 bucuk senedir evliyiz, uzun süre cocugumuz olmadi, defalarca tüp bebek denedik, ücüzlere hamile kaldim sonunda, 24 haftalik erken dogum yaptim, birini kaybettik, 4 ay yogun bakimda kaldi diger ikisi, cok sükür hayattalar, su an bir bucuk yasindalar, yaramaz ama cok sükür saglikli iki yavrumuz var (birinin hafif sol tarafinda engeli var ama cok degil, fizik tedavi görüyoruz bol bol)

Esimle eskiden de tartisirdik ama normal evli insanlardan fazla degil, ama cocuklar oldu olali öyle siddetli kavgalarimiz oluyor ki, birbirimize giriyoruz adeta. Saygidan eser kalmadi, ikimiz de cirkinlesiyoruz ve nihayet herkesin gercek yüzü cikti ortaya. Cumartesi günü agza alinmayacak seyler söyledik birbirimize, yilan hikayesi misali burdan artik geri dönüs yok, en azindan benim acimdan.

Kendine bir ev bul ve cik git dedim, cocuklarimi birakip bir yere gitmem, burasi benim de evim dedi. Ben de asla evi terk etmem, cünkü bu ev icin cooooook caba sarf ettik. Baba evine dönmek söz konusu bile olamaz su an benim icin; ayri bir ev maddi olarak mümkün olabilir ama su an bir bucuk yasindaki ikizlere kendi basima bakamam. Annemler cok uzak degiller, arabayla 15-20 dakika mesafedeler, ama ne yalan söyleyim, öyle cok icli bir iliskimiz yok, hergün onlari görmek beni gerer…

Soracagim su ki: ayrilip yine de ayni evde devam yasanabilir mi? Esim iyi bir es degil belki bana göre ama cok iyi bir baba, cocuklar icin ölüyor ve onlara cok iyi bakiyor. Gözüm kapali cocuklari emanet edebilirim. Cocuklarimiz hastalandiginda mutlaka hastanelik oluyoruz, biri evde kaldiginda is yerinden izin alip esim bakiyor mesela. Geceleri uyandiklarinda da yardim eder, ev islerinde de, cocuk yedirmek icirmekte de - o yönden hicbir sorunumuz yok.

Ayni evde sadece anne baba iliskisini sürdürmemiz mümkün olur mu sizce? Su an kavgamiz cok taze, ama bunu fikir olarak sunmayi düsünüyorum.

Kanepede yatiyor, pisirdigimi yemiyor, cocuklar hakkinda konusuyoruz sadece. Bana göre böyle devam edebiliriz, bana dokunmasin yeter.
Adam çocuklarına ilgili baba ve begenmiyorsunuz bu devirde öyle kocayı öpüp alnına koyun.
 
Cok cirkin bir hayat olur bence. Cocuklara cok kotu bir ornek en basta. Yuzunu gormeye ayni evde durmaya tahammulunuz varsa bosnamayjn evi ayirana kadar. Bosanip ne yapacaksiniz? Baska insanlarla baska iliskiler mi yasuaacaksiniz? Aynj evdeyken? Yok oyle bisey yapmayacaksaniz evli kalin madem.
 
Çok sudan sebep geldi bu kadar çocuklarına merhametli bir adamsa birbirinize adım atın ve aile danışmanına gidin . Kavga üstüne kavga edince herşey dağ gibi görünüyor insana belki de tüm sorunlarınız uzaktan bakınca çok küçüktür . Saygı yeniden kazanılabilir çocuklarınızın çok sevdiği aslında içten içe ayrılmak istemediğiniz kişiyi bırakmayın . Yapıcı olmayan yorumlarım fazladır genelde ama burda onarılacak bir iliski olduğunu düşündüm
 
Merhaba hanimlar,

8 bucuk senedir evliyiz, uzun süre cocugumuz olmadi, defalarca tüp bebek denedik, ücüzlere hamile kaldim sonunda, 24 haftalik erken dogum yaptim, birini kaybettik, 4 ay yogun bakimda kaldi diger ikisi, cok sükür hayattalar, su an bir bucuk yasindalar, yaramaz ama cok sükür saglikli iki yavrumuz var (birinin hafif sol tarafinda engeli var ama cok degil, fizik tedavi görüyoruz bol bol)

Esimle eskiden de tartisirdik ama normal evli insanlardan fazla degil, ama cocuklar oldu olali öyle siddetli kavgalarimiz oluyor ki, birbirimize giriyoruz adeta. Saygidan eser kalmadi, ikimiz de cirkinlesiyoruz ve nihayet herkesin gercek yüzü cikti ortaya. Cumartesi günü agza alinmayacak seyler söyledik birbirimize, yilan hikayesi misali burdan artik geri dönüs yok, en azindan benim acimdan.

Kendine bir ev bul ve cik git dedim, cocuklarimi birakip bir yere gitmem, burasi benim de evim dedi. Ben de asla evi terk etmem, cünkü bu ev icin cooooook caba sarf ettik. Baba evine dönmek söz konusu bile olamaz su an benim icin; ayri bir ev maddi olarak mümkün olabilir ama su an bir bucuk yasindaki ikizlere kendi basima bakamam. Annemler cok uzak degiller, arabayla 15-20 dakika mesafedeler, ama ne yalan söyleyim, öyle cok icli bir iliskimiz yok, hergün onlari görmek beni gerer…

Soracagim su ki: ayrilip yine de ayni evde devam yasanabilir mi? Esim iyi bir es degil belki bana göre ama cok iyi bir baba, cocuklar icin ölüyor ve onlara cok iyi bakiyor. Gözüm kapali cocuklari emanet edebilirim. Cocuklarimiz hastalandiginda mutlaka hastanelik oluyoruz, biri evde kaldiginda is yerinden izin alip esim bakiyor mesela. Geceleri uyandiklarinda da yardim eder, ev islerinde de, cocuk yedirmek icirmekte de - o yönden hicbir sorunumuz yok.

Ayni evde sadece anne baba iliskisini sürdürmemiz mümkün olur mu sizce? Su an kavgamiz cok taze, ama bunu fikir olarak sunmayi düsünüyorum.

Kanepede yatiyor, pisirdigimi yemiyor, cocuklar hakkinda konusuyoruz sadece. Bana göre böyle devam edebiliriz, bana dokunmasin yeter.
Öfkeyle saçma sapan kararlar almayın. Bu işin sonu açık evliliğe, evli gibi gözüküp herkesin kendi hayatını yasamasina doğru gider. Şu an sinirli bir şekilde mantıklı gelebilir ama siniriniz geçince kendinize ileride gönül rahatlığıyla sizi aldatmasina izin vereceğiniz bir eş yaratmış olursunuz sadece.

Çocuklar daha küçük. Olması için de ugrasmissiniz. Birkaç gün eşiniz bir yere gitsin sakinleşin ama bence böyle ani bir ayrılık kararı almak için çok erken.

Ayrı evde olmak için uygun değilseniz boşanmak için de uygun değilsiniz demektir. Ani kararlar almak yerine ev içinde sessizce triplesmeden konusmayin o şekilde vakit geçsin daha iyi.
 
Sanirim yanlis ifade ettim kendimi, bosanma olmayacak tabi, ona ailem de izin vermez. Kari koca iliskisi olmayacak aramizda, öyle diyeyim.
Eger iyice sapitir bir de sevgili yapmaya kalkarsa tabii ki de bavuluyla kendini kapi önünde bulur.
E bosanmiyorsaniz aynı evde arkadaş gibi olalım bundan sonra demenin ne farkı var sizce ayrı olmaktan? Kendi elinizde adamı başka birine itmiş olursunuz yine.

Cok mu zor ya bir şey dememek? İlla ani karar alıp geleceginizi etkileyecek mantıksız bir karar mı almak zorundasınız sizce? Bi sakinleşin bir durun.

Çok ayrilcam diyorsanız da adam gibi ayrılma planı yapın vakti gelince düzgünce birkaç sene sonra ayrılın.

Amaaa bu kadar çocuk için tedavi görmüşsünüz. Önce kendinize bu sürece neden girdiginizi hatırlatın. Eşinizle mutlu oldugunuz için çocuk istemediniz mi? Yoksa çocuk sahibi olmak için mi eşinizi kullandiniz da şimdi sahip olunca adamdan kurtulmaya çalışıyorsunuz ben anlamadım.

8.5 sene evlilik, bunca uğraş. Tam mutlu olmanız gereken zamanlarda bunca uzaklık, bilemiyorum. Bi oturup bence bu durum nasıl bu raddeye geldi diye once siz düşünün bence.
 
X