haftanın 6 günü çalışıyor sadece pazar günü evde onda da dinleniyor. o konuda da dertliyim de kendimi doldurmak istemiyorum
haftanın 6 günü çalışıyor sadece pazar günü evde onda da dinleniyor. o konuda da dertliyim de kendimi doldurmak istemiyorumAllah kolaylık versinneden kimse yok dediniz eşiniz napiyor hafta içi çok geç saatlere kadar çalışıp hafta sonunu da mı işte geçiriyor
Henüz tam anlamıyla oturamıyor öne devriliyor. mama sandalyesinde oturuyor çorbasını orda veriyorum ama biberonu yatırarak veriyorum. Evet eskisi gibi olmayacak canı sağolsun kızımınArtık oturması lazım bebeğinizin. Mama sandalyesi veya destekli bir şekilde. Çorbalara geçmişsinizdir. Size tavsiyem her ne verirseniz verin üzerine birkaç damla zeytinyağı damlatmanız. Kabızlığı giderir. Ayrıca gün içinde bebeği hareket ettirmeniz. Masaj yapmak özellikle bisiklet hareketi bacaklara. Bu bağırsakları harekete geçirir. Kabızlık için mama tarifleri var baktınız mı onlara?Bakın geçirdiğimiz süreç gerçekten çok yıpratıcı çok yorucu evet ama biz birşeyler yapmazsak kimse elimizden tutup bizi iyi etmeyecek. Bebek için bişeyler araştırmak bile iyi gelir size yeni şeyler deneyimlemek. Şunu da kabullenin. Artık eski hayat yok yeni hayata adapte olmak var. Sormak istediğiniz bişeyler olursa yine yanıtlarım elimden geldiğince.
Herşeyden önce en çok bebeğinin mama yememesinden yakindigin için ordan başlayacağım. 3 çocuğum var elbette aç kalacak diye sinirlenirimin yiprandigi dönemler oldu. Ama sonra dedim illaki acikacak zorlamayacagim. Belli bir süre yemesi için uğraşmadım. Şuan en küçük cocugum 7 aylık. Belli bir düzeni yok kahvaltı saati meyve saati yoğurt saati fln yapmıyorum. Agladiginda ya uykusu geliyor yada acıkmış oluyor o an elimin altında ne varsa onu yediriyorum takmıyorum kafama bu doyururmu onu diye. Bazen çorba bazen meyve oluyo. Dışarıyada eşimle 3 çocukla beraber çıkıyoruz kimseye bırakmıyoruz tek başına vakit geçirmek istediğimiz zamanlarda anca bırakıyoruz. Birde eşim falan gergin bı tıptir dışarda acikirsalar paramız varsa güzel bir restoranda otururuz yoksa birer simit bile kafi maksat dışarda vakit geçirmek. Ne kadar dert edersen okadar eve tikilirsin. Dışarı çıkacağımız zaman 3 cocuguda eşime 5dk oyala bı giyineyim diyorum makyajına kadar yapıyorum. Ev iside aynı şekilde büyüğünü okula yolluyorum sonrasında ev sil supur çamaşır varsa as topla işi yapıyorum. Akşam yemeginide akşama doğru yaparım diyip yapıp kahvemi oturuyorum koltuguma. Kafanıza takarsanız üzülürsünüz. Akşam yemeğini yetircem diyede yıpratmam kendimi eşim işten gelince o çocuğu oyalar ben yaparım herzaman herşeyin hazır ve nazır değilMerhaba herkese öncelikle sağlıklı bir yıl diliyorum.
Eski konularımdan (özellikle abim üzerine açtığım) beni tanıyan üyeler vardır. Hamilelik doğum derken ara verdim siteye. Şimdi bebeğim 6 buçuk aylık oldu ben de her zamanki gibi iç dökmek için buraya koştum.
Çok zor bir doğumum oldu neyse ki ben de bebeğim de şu an sağlıklıyız. Ama doğduğu günden beri emme problemi olan bir çocuk ne meme tuttu ne doğru düzgün biberon tutuyor. Bütün günüm ona bir damla mama verebilmekle geçiyor zaten ufak tefek zayıf bir bebek, gören herkes de sinir bozucu yorumlar yapıyor ne kadar zayıf aç mı bilmem ne. Bunlar sorun değil her bebek iştahlı olacak diye bir kaide yok. Sadece süreç beni çok yıpratıyor, onu beslemekten baska bir şey düşünemez yapamaz oldum.
Benim sorunum doğumdan sonra kendimi tanıyamıyorum. Ne eve ne kendime vakit ayıramıyorum. Kocaman çatlak dolu bir sezaryen göbeği, bembeyaz pırasa gibi saçlar, ensemde kamburluktan hörgüç çıktı (sürekli yerde iki büklüm mama yedirmeye çalışmaktan olduğunu düşünüyorum)... Aynaya bakasım bile yok. Bunların yanında eşimle 6 buçuk ayda 3-4 kere yakınlaştık. (zaten mükemmel bir c*nsel hayatımız yoktu). Sosyal hayatım sıfır, bebekle dışarı nasıl çıkılır aman acıkırsa ne yaparım diye düşünmekten aylardır evdeyim.
Mutlaka benzer sorunları yaşayanlar olmuştur işin içinden nasıl çıktınız zamana bırakayım diyorum ama zaman geçtikçe olan isteğim de kalmıyor. Kendimi nasıl toparlayabilirim nereden başlamam lazım? Ha bu arada malum ekonomi de çok kötü tek maaşla geçiniyoruz varsa tavsiyeleriniz bunu göz önünde bulundurarak yaparsanız minnettar olurum :*
Sling denediniz mi?evet iki gündür youtube 'dan duruş bozukluğu için bulduğum videoları uygulamaya çalışıyorum. Sütüm tamamen bitti sadece mama alıyor. yaşayan bir ölü gibiyim. kızımın gündüz uykuları yarım saati geçmiyor bir çamaşır asana kadar hop uyanmış oluyor. kendi kendine oynamayı ne zaman öğrenir acaba... kucağımdan indiremiyorum çığlık çığlığayız
Kizinizi kucagina oturtup sizde arkaniza yaslanin. Poponuzu one ittirin yani yayilir gibi oturun. Bu sekilde kizinizin kafasi yari yatar pozisyon alacaktir. Biberonu bu sekilde verin. Ben boyle alistirmistim.Henüz tam anlamıyla oturamıyor öne devriliyor. mama sandalyesinde oturuyor çorbasını orda veriyorum ama biberonu yatırarak veriyorum. Evet eskisi gibi olmayacak canı sağolsun kızımın
Benim eşim de malesef çocuk konusunda bana yardımcı değil ve akşam eve geldiğinde direkt sofraya oturmak istiyor. Ha Allah var yumurta bile kırsam kafi onun için ne versem yer. Ama mesela bir yere gideceğimiz zaman bir saatte hazirlanamiyorum, saçlarım süpürge gibi şekle girmiyor, yüzüm iğrenç makyaj yakışmıyor, eski kiyafetlerimin içine asla giremiyorum giydiğim iki taytim var sadece. Resmen çöküşteyim bu yüzden. Kızım zaten çok ağlak yemek yemeye restorana gitsek birimiz yiyor digerimiz kızı oyalıyor falan. Hiçbir yol bulamıyorum büyümesini bekliyorum sabırlaHerşeyden önce en çok bebeğinin mama yememesinden yakindigin için ordan başlayacağım. 3 çocuğum var elbette aç kalacak diye sinirlenirimin yiprandigi dönemler oldu. Ama sonra dedim illaki acikacak zorlamayacagim. Belli bir süre yemesi için uğraşmadım. Şuan en küçük cocugum 7 aylık. Belli bir düzeni yok kahvaltı saati meyve saati yoğurt saati fln yapmıyorum. Agladiginda ya uykusu geliyor yada acıkmış oluyor o an elimin altında ne varsa onu yediriyorum takmıyorum kafama bu doyururmu onu diye. Bazen çorba bazen meyve oluyo. Dışarıyada eşimle 3 çocukla beraber çıkıyoruz kimseye bırakmıyoruz tek başına vakit geçirmek istediğimiz zamanlarda anca bırakıyoruz. Birde eşim falan gergin bı tıptir dışarda acikirsalar paramız varsa güzel bir restoranda otururuz yoksa birer simit bile kafi maksat dışarda vakit geçirmek. Ne kadar dert edersen okadar eve tikilirsin. Dışarı çıkacağımız zaman 3 cocuguda eşime 5dk oyala bı giyineyim diyorum makyajına kadar yapıyorum. Ev iside aynı şekilde büyüğünü okula yolluyorum sonrasında ev sil supur çamaşır varsa as topla işi yapıyorum. Akşam yemeginide akşama doğru yaparım diyip yapıp kahvemi oturuyorum koltuguma. Kafanıza takarsanız üzülürsünüz. Akşam yemeğini yetircem diyede yıpratmam kendimi eşim işten gelince o çocuğu oyalar ben yaparım herzaman herşeyin hazır ve nazır değil
Umarım dedikleriniz gerçekleşir geçer bu günlerAkisina birakin gercekten. Oglum 3 bucuk yasinda, daha yeni yeni kendimi toparlanmis hissediyorum. Ilk 6 ay zaten cok kotuydu. Sirt agrilarimdan ayakta duramiyordum. Fizik tedavi ve masaja gittim. Cok ise yaramadi. Ne zamanki ufak ufak disarida yuruyus yapmaya basladim, agrilarim azaldi. Siz de ufak ufak baslayin. Mesela once sacinizi boyatmakla baslayin. Sonra gece bebek uyuyunca tirnaklariniza, cildinize, saciniza bakimlar yapin. Kendinizi iyi hissettirir. Birliktelik icin kendinizi zorlamayin ama ne kadar ara verirseniz daha zor oluyor. Pratik yapmak gibi dusunun. Belli araliklarla birlikte olmaya calisin firsat buldugunuzda. Bu da size kendinizi iyi hissettirir. Zamanla isteginiz de yerine gelir.
Kabızlığı alerjiden kaynaklı olabilir mi ? Kakasında mukus yada kan var mı ? Benim kızımda 7 aylık.Yaşadığınız süreç normal ve doğal.Ev işleri yemek bebek bakımı gerçekten zahmetli bir süreç.Bu psikolojiden çıkmanın yolu bence dışarı çıkmak.Bana çok iyi geliyor bebeği de dışarı çıkartın uyaran alsın dış dünyaya alışsın yoksa zorluk çekersiniz.Zamanlhepimiz rahatlayacağız inşallahEds denemedim. Sütüm o kadar boldu ki. Çocuk memeyi de biberonu da almak istemiyor. Ek gıdaya erken başladık iyi kötü yiyor ama sürekli kabız bir şey verirken korka korka veriyorum
Etrafınızda yardım edecek kimse yoksa cocuk büyütmek çok zor ciddenBazen bu evin anası gini hissediyorum kendimi. Aynaya bakınca sanki eşimden 10 yaş büyükmüşüm gibi geliyor. Aynen yere bıraktığımız an basıyor yaygarayı
O kadar normal süreçler ki. Çocuk doğduktan sonra ki ilk bir yıl çok zor geçiyor. Hele de uyumayan ,huzursuz bir bebekse. Bu sürecin normal olduğunu bilin ,kendinize yuklenmeyinevet iki gündür youtube 'dan duruş bozukluğu için bulduğum videoları uygulamaya çalışıyorum. Sütüm tamamen bitti sadece mama alıyor. yaşayan bir ölü gibiyim. kızımın gündüz uykuları yarım saati geçmiyor bir çamaşır asana kadar hop uyanmış oluyor. kendi kendine oynamayı ne zaman öğrenir acaba... kucağımdan indiremiyorum çığlık çığlığayız
Bebeğinizin dil bağına bakıldı mi, halk arasında arka dil bağı olarak bilinen bir durum var. Her doktor anlayamıyor. Murat enoz bu konuda en iyisi diye biliyorum. Beslenme sorunu için dil bağını bir araştırın.Merhaba herkese öncelikle sağlıklı bir yıl diliyorum.
Eski konularımdan (özellikle abim üzerine açtığım) beni tanıyan üyeler vardır. Hamilelik doğum derken ara verdim siteye. Şimdi bebeğim 6 buçuk aylık oldu ben de her zamanki gibi iç dökmek için buraya koştum.
Çok zor bir doğumum oldu neyse ki ben de bebeğim de şu an sağlıklıyız. Ama doğduğu günden beri emme problemi olan bir çocuk ne meme tuttu ne doğru düzgün biberon tutuyor. Bütün günüm ona bir damla mama verebilmekle geçiyor zaten ufak tefek zayıf bir bebek, gören herkes de sinir bozucu yorumlar yapıyor ne kadar zayıf aç mı bilmem ne. Bunlar sorun değil her bebek iştahlı olacak diye bir kaide yok. Sadece süreç beni çok yıpratıyor, onu beslemekten baska bir şey düşünemez yapamaz oldum.
Benim sorunum doğumdan sonra kendimi tanıyamıyorum. Ne eve ne kendime vakit ayıramıyorum. Kocaman çatlak dolu bir sezaryen göbeği, bembeyaz pırasa gibi saçlar, ensemde kamburluktan hörgüç çıktı (sürekli yerde iki büklüm mama yedirmeye çalışmaktan olduğunu düşünüyorum)... Aynaya bakasım bile yok. Bunların yanında eşimle 6 buçuk ayda 3-4 kere yakınlaştık. (zaten mükemmel bir c*nsel hayatımız yoktu). Sosyal hayatım sıfır, bebekle dışarı nasıl çıkılır aman acıkırsa ne yaparım diye düşünmekten aylardır evdeyim.
Mutlaka benzer sorunları yaşayanlar olmuştur işin içinden nasıl çıktınız zamana bırakayım diyorum ama zaman geçtikçe olan isteğim de kalmıyor. Kendimi nasıl toparlayabilirim nereden başlamam lazım? Ha bu arada malum ekonomi de çok kötü tek maaşla geçiniyoruz varsa tavsiyeleriniz bunu göz önünde bulundurarak yaparsanız minnettar olurum :*
önceden koyduklarımı bitirdim malesef sağmayı bırakınca sütüm de bitti. İnek gibi gece gündüz süt sağıyordum. sonra geceleri sağmak zor geldi bıraktım. gündüz ağlama krizinde dur mama veriyim dedim malesef bitti sadece sağ göğsümden damla damla geliyor. yoğurt sebze meyve herşeyi tattırdım. yoğurdu çok severek yiyor
Öncelikle bebeğiniz ve size sağlıklı güzel bir önür dilerim. Anne olmak gerçekten zor . Bende ilk başlarda çok tökezledim , düştüm bazen kalkmak bile istemedim. Bu yüzden sizi çok iyi anlıyorum. İşe öncelikle saçlarınızı boyatmakla başlayabilirsiniz. Kısa gündüz uykuları için de bebek uyandığında enerjik ve gülerek bile uyansa uyuttuğunuz şekilde geri uyutun yarım saate kadar uğraşabilirsiniz ama bir kaç hafta sonra uykuları uzayacak. Benim kızım 19 aylık hala Kendi kendine oynamayı çok sevmiyor. O un kendi kendine oynamasını beklemek yerine onu ev işlwrine dahil edin. Uyanıkken yapabildiğiniz tüm işleri yapın ki uyuduğunda dinlenin. Dışarı çıkmak için kanguru kullanabilirsiniz. Her gün mutlaka en az 1 saat dışarı çıkın bu insana çok iyi geliyor. Ben kızım 6 aylıkken evden max. 20 dk uzak mesafeye gidebiliyordum şimdi ise toplu taşıma kullanarak her yere gidiyorum. Kendinize cesaret verin sürekli mesafeyi yükseltin. Ben kızımın uyku saatine denk getirip kuaföre onunla gidiyorum hep de öyle yaptım çünkü kızımı bir yere bırakmayı sevmiyorum. Siz öz güveninizi arttırdıkça eşiniz ile ilişkiniz de düzelecektir.evet iki gündür youtube 'dan duruş bozukluğu için bulduğum videoları uygulamaya çalışıyorum. Sütüm tamamen bitti sadece mama alıyor. yaşayan bir ölü gibiyim. kızımın gündüz uykuları yarım saati geçmiyor bir çamaşır asana kadar hop uyanmış oluyor. kendi kendine oynamayı ne zaman öğrenir acaba... kucağımdan indiremiyorum çığlık çığlığayız
Oyle cok kisi yasiyor ki hu yasadiklarinizi. Kendinizi asla yalniz hissetmeyin. Biberon icin farkli marka ve uclari denemenizi tavsiye ederim. Benim cocuklarim lansinoh sevdiler mesela. Mama icin de kac marka denedim, bu cocuk icmiyor diyordum, sonra bir markayi icer oldu. Ben emzirmek istemistim, ama bebegim emzirdigim donemde cok az besleniyordu. Sonra mama vermeye baslayinca ben de cok mutsuz oldum. Bebek buyuturken hepimizi mutsuz eden farkli seyler oluyor.Merhaba herkese öncelikle sağlıklı bir yıl diliyorum.
Eski konularımdan (özellikle abim üzerine açtığım) beni tanıyan üyeler vardır. Hamilelik doğum derken ara verdim siteye. Şimdi bebeğim 6 buçuk aylık oldu ben de her zamanki gibi iç dökmek için buraya koştum.
Çok zor bir doğumum oldu neyse ki ben de bebeğim de şu an sağlıklıyız. Ama doğduğu günden beri emme problemi olan bir çocuk ne meme tuttu ne doğru düzgün biberon tutuyor. Bütün günüm ona bir damla mama verebilmekle geçiyor zaten ufak tefek zayıf bir bebek, gören herkes de sinir bozucu yorumlar yapıyor ne kadar zayıf aç mı bilmem ne. Bunlar sorun değil her bebek iştahlı olacak diye bir kaide yok. Sadece süreç beni çok yıpratıyor, onu beslemekten baska bir şey düşünemez yapamaz oldum.
Benim sorunum doğumdan sonra kendimi tanıyamıyorum. Ne eve ne kendime vakit ayıramıyorum. Kocaman çatlak dolu bir sezaryen göbeği, bembeyaz pırasa gibi saçlar, ensemde kamburluktan hörgüç çıktı (sürekli yerde iki büklüm mama yedirmeye çalışmaktan olduğunu düşünüyorum)... Aynaya bakasım bile yok. Bunların yanında eşimle 6 buçuk ayda 3-4 kere yakınlaştık. (zaten mükemmel bir c*nsel hayatımız yoktu). Sosyal hayatım sıfır, bebekle dışarı nasıl çıkılır aman acıkırsa ne yaparım diye düşünmekten aylardır evdeyim.
Mutlaka benzer sorunları yaşayanlar olmuştur işin içinden nasıl çıktınız zamana bırakayım diyorum ama zaman geçtikçe olan isteğim de kalmıyor. Kendimi nasıl toparlayabilirim nereden başlamam lazım? Ha bu arada malum ekonomi de çok kötü tek maaşla geçiniyoruz varsa tavsiyeleriniz bunu göz önünde bulundurarak yaparsanız minnettar olurum :*
İlk bebeğimde ben de bırakacak kimseyi bulamamıştım, baktım canıma tak ediyor, kızım 5 aylık olduğunda attım arabaya, bezini mamasını, gerekli her şeyi doldurdum çantasına, soluğu kuaförde aldım, boya, kesim, bakım, saatlerce kaldım orada, biraz kucağıma aldım emzirdim, biraz çalışan kızlar arabayla gezdirdi, biraz ağda odasında uyudu derken, halloldu bitti, çıktığımda yeniden doğmuş gibiydim.girdim gibi zaten. tek rolüm anne olmakmış gibi. aslında bebeği şöyle iki saat birine bırakıp kuaföre gitsem her şey düzelecek gibi :)) ama kimse yok çıldırmak üzereyim