Aylar sonra ben, doğum yaptım geldim yeni bir dertle..

Esoskirec .!.:

girdim gibi zaten. tek rolüm anne olmakmış gibi. aslında bebeği şöyle iki saat birine bırakıp kuaföre gitsem her şey düzelecek gibi :)) ama kimse yok çıldırmak üzereyim

Genişletmek için tıkla...

kuaför o kadar önemliyse çocukla da gidebilirsiniz (ben kuaföre giden insan değilim)
sakin zamanda gidin h.içi, ya da önce bi çocuğu arabaya koyup sağa sola biraz gidin, kuaförü de o sırada bulun konuşun olur yani.
boya içinse kendiniz de boyarsınız aslında.

ben saçımı kendim kesiyorum vs. ama tamam kuaför ihtiyacı olabilir koy arabaya uyur zaten azcık da mızmızlansın yani ölmez çocuk yarım saatte. kaldi ki türkiye bir hizmet sektörü cenneti her sokakta kuaför var...benim kardeşim 6 gün çalışıyor işten gelirken berberi arıyor randevu alıyor işten sonra gidiyor, çoğu zaman eve gelip yemek yeyip berbere öyle gidiyor hatta.. (eşiniz ne zaman gidiyor mesela berbere o da 6 gün çalışıyormuş?) tamam berberler genelde geç kapatır da geç kapatan kuaförler de var, randevu alır, eşiniz eve gelir gelmez gidiverirsiniz, misal. yani ben anlamıyorum 6 ay kuaföre gidemeyecek kadar da ne yaşıyorsunuz?

bakın ben açık net konuşmayı severim
işin açıkçası benim arkadaş çevrem genel olarak yabancı, çünkü genelde tr'de /türk firmalarda çalışmadım
buradaki yeni nesil türk anneleri bu yüzden fazla anlamıyorum herhalde sizin çocuklar uzaylı
benim arkadaşlarım %90 hem tez yazıp/proje yönetip hem bebek büyüttüler, hepsi de tek başınaydı (eş var tabi, genelinde, bazısında o da yoktu). türk olanlardan da en fazla olanın senede 1 2 ay yanında annesi olabildi. bir memleket ziyareti demek 1.5-2 gün 3 aktarma yolculuk demek bu insanlar için kimse mırın kırın etmiyor yani.

ay yok ben yapamam diyen de bebek yapmadı bu kadar kısa bu aslında ben de etrafımda bebek yapılacak adam yok maalesef, dedim yapmadım. sevgilim çok istedi, güvenmediğim için yine yapmadım.

öte yandan çok cocuklu aileden geliyorum, çok da bebek baktım, bir kardeşimi kanserden kaybettim bir kardeşim daha yaşına girmeden ameliyatlar oldu hep kucakta büyüdü, çok nazlı zor bebekler de büyüttük yani. otistik olan engelli olan hen hepsini gördüm. o yüzden cidden anlamıyorum dişini fırçalayamayacak duşa giremeyecek kuaföre gidemeyecek çıldıracak kadar kadar insan ne yaşar...

Saçını boyayarak başlangıcı yapabilirsin. Bebeği 1-2 saat güvendiğin anneanne babaanneye bırakıp eşinle yürüyüşe, kahve içmeye gidebilirsin.
Evde daha özenli görünebileceğin(kendini iyi hissetmen için eşin için değil) eşofman alabilirsin.
Ayrıca o göbek 1 yıla toparlanır yediklerine dikkat etsen bile yeter.
2 yavrum var Allah bağışlar inş. Bana göre bekarlığımdaki halimden daha iyi görünüyorum.
Kendini motive edecek şeylere yönel içine kapanma

Öncelikle kendinize haksızlık etmeyin ve bu günlerin geçici olduğunu bilin. Hamile olmak, doğum yapmak, bebeğe bakmak kolay işler değil. İçinizden bir insan çıkardınız, vücudunuzun değişmiş olması normal. Herşeyi birden değiştirmeye çalışmak motivasyonunuz kırıyor olabilir. Küçücük değişiklikler ile adım adım başlayın. Bir gün oje sürün, bir gün saçınızı boyayın. Bahsettiğiniz gibi 5-10 dakikalık egzersizler yapın. En önemlisi kendinizi sevin ve takdir edin.

Esoskirec .!.:

Benim eşim de malesef çocuk konusunda bana yardımcı değil ve akşam eve geldiğinde direkt sofraya oturmak istiyor. Ha Allah var yumurta bile kırsam kafi onun için ne versem yer. Ama mesela bir yere gideceğimiz zaman bir saatte hazirlanamiyorum, saçlarım süpürge gibi şekle girmiyor, yüzüm iğrenç makyaj yakışmıyor, eski kiyafetlerimin içine asla giremiyorum giydiğim iki taytim var sadece. Resmen çöküşteyim bu yüzden. Kızım zaten çok ağlak yemek yemeye restorana gitsek birimiz yiyor digerimiz kızı oyalıyor falan. Hiçbir yol bulamıyorum büyümesini bekliyorum sabırla

Genişletmek için tıkla...

Eşin akşamları çocuğu oyalayabilir,uyutabilir , cocukla bağ kurması gerekir.Verin kocanız çocuğu rahat rahat banyo yapın.
Kendinize de internetten birkac parça alışveriş yapın taksitlendirin.Biraz modunuzu yukseltmeniz lazım.
Bu arada ben de 4 ay emzirebildim göğüs ucum yoktu sütüm azdı...emzirme işinden çok çektim ama inanın hepsi geçiyor...Bu arada anneniz evi satmış miydi onu hatırlayamadım. Abiniz hala rahatsız etmiyordur umarim

Bebeğinizin kabızlığı için bal kabagini öneririm benimde 9 aylık bebeğim var kabız olunca biraz bal kabagini hasliyorum bazen çorba yapıyorum bazen biraz pekmez biraz ceviz rendeliyorum çok iyi geliyor hemen kakasını yapıyor. Bu yaşadıklarınız çok normal bende kilolarımi veremedim benimde saçlarım beyaz dolu ama inanın takmıyorum hiç ilk bebegimde çok takmıştım şimdi diyorum ki en güzel zamanları bu zamanlarını gerginlikle stresle geçirmeye hiç gerek yok çünkü çok çabuk büyüyorlar sonra dönüp bakınca birçok şey için keşke diyor insan.

Esoskirec .!.:

Merhaba herkese öncelikle sağlıklı bir yıl diliyorum.
Eski konularımdan (özellikle abim üzerine açtığım) beni tanıyan üyeler vardır. Hamilelik doğum derken ara verdim siteye. Şimdi bebeğim 6 buçuk aylık oldu ben de her zamanki gibi iç dökmek için buraya koştum.
Çok zor bir doğumum oldu neyse ki ben de bebeğim de şu an sağlıklıyız. Ama doğduğu günden beri emme problemi olan bir çocuk ne meme tuttu ne doğru düzgün biberon tutuyor. Bütün günüm ona bir damla mama verebilmekle geçiyor zaten ufak tefek zayıf bir bebek, gören herkes de sinir bozucu yorumlar yapıyor ne kadar zayıf aç mı bilmem ne. Bunlar sorun değil her bebek iştahlı olacak diye bir kaide yok. Sadece süreç beni çok yıpratıyor, onu beslemekten baska bir şey düşünemez yapamaz oldum.
Benim sorunum doğumdan sonra kendimi tanıyamıyorum. Ne eve ne kendime vakit ayıramıyorum. Kocaman çatlak dolu bir sezaryen göbeği, bembeyaz pırasa gibi saçlar, ensemde kamburluktan hörgüç çıktı (sürekli yerde iki büklüm mama yedirmeye çalışmaktan olduğunu düşünüyorum)... Aynaya bakasım bile yok. Bunların yanında eşimle 6 buçuk ayda 3-4 kere yakınlaştık. (zaten mükemmel bir c*nsel hayatımız yoktu). Sosyal hayatım sıfır, bebekle dışarı nasıl çıkılır aman acıkırsa ne yaparım diye düşünmekten aylardır evdeyim.
Mutlaka benzer sorunları yaşayanlar olmuştur işin içinden nasıl çıktınız zamana bırakayım diyorum ama zaman geçtikçe olan isteğim de kalmıyor. Kendimi nasıl toparlayabilirim nereden başlamam lazım? Ha bu arada malum ekonomi de çok kötü tek maaşla geçiniyoruz varsa tavsiyeleriniz bunu göz önünde bulundurarak yaparsanız minnettar olurum :*

Genişletmek için tıkla...

Ayni ben benim oğlumda yaklaşık 7 aylik oldu
Hiç emmedi sagarak besliyorum doğduğundan beri sosyal hayatım sıfır bende sagdigim için gittiğim yerde yapamam diye hiçbir yere gitmiyorum.O kadar bunaldım ki oturup ağlıyorum.
Birde kizim var onunlada yeterince ilgilenemediğimi düşünüyorum.bunu düşündükçe daha çok ağlıyorum.Aklim zaten hep dolu bebeğim doğduğundan beri hep bir hastalığı varmış gibi geliyor bana ben bide bu düşüncelerle boğuşuyorum
Hiçbir tavsiyem yok malesef senin varsa sen bana tavsiye ver

Bebegi mama sandalyesinde besleyin surekli yedirmeye calismayin birakin aciksin her gun disari cikmaniz lazim nasil bunca zaman evde durdunuz ayrica cocugu o sekilde alistirirsaniz cok zorlanirsiniz yaniniza atistirmalik alin cikin park bahce gezin yuruyus sizede iyi gelir bebek buyudukce uykusu duzene girer ama siz panik ve pimpjrikli gorunuyorsunuz aksamlari esiniz biraz ilgilensin sizde kendinize vakit ayirin spor yada baska bisey ama bunlar hep sizin elinizde durmuyor olmuyorla ilerleme kaydedemezsiniz

Esoskirec .!.:

Eds denemedim. Sütüm o kadar boldu ki. Çocuk memeyi de biberonu da almak istemiyor. Ek gıdaya erken başladık iyi kötü yiyor ama sürekli kabız bir şey verirken korka korka veriyorum

Genişletmek için tıkla...

Kabız bebek iştahsız ve mutsuz olur huysuz olur zaten
Birşeye alerjisi mi var?
Önce kabızlığına çözüm bulun doktora gidin

Esoskirec .!.:

Şu an ekstra bir tl harcayacak durumumuz yok malesef. Biberondan bahsediyorum istemiyor içmeyi dikkatini dağıtarak oynaya oynaya içirmeye çalışıyorum bir bakıyorum ikiye katlanmışım :))

Genişletmek için tıkla...

Ben anlayamadım galiba, bebeği yere yatırıp mı beslemeye çalışıyorsunuz? Koltuğa bir çarşaf yada sofra bezi serin köşeye gelecek şekilde oturtun sağına soluna yastık koyun yıkılmasın sizde oturun besleyin

Esoskirec .!.:

Merhaba herkese öncelikle sağlıklı bir yıl diliyorum.
Eski konularımdan (özellikle abim üzerine açtığım) beni tanıyan üyeler vardır. Hamilelik doğum derken ara verdim siteye. Şimdi bebeğim 6 buçuk aylık oldu ben de her zamanki gibi iç dökmek için buraya koştum.
Çok zor bir doğumum oldu neyse ki ben de bebeğim de şu an sağlıklıyız. Ama doğduğu günden beri emme problemi olan bir çocuk ne meme tuttu ne doğru düzgün biberon tutuyor. Bütün günüm ona bir damla mama verebilmekle geçiyor zaten ufak tefek zayıf bir bebek, gören herkes de sinir bozucu yorumlar yapıyor ne kadar zayıf aç mı bilmem ne. Bunlar sorun değil her bebek iştahlı olacak diye bir kaide yok. Sadece süreç beni çok yıpratıyor, onu beslemekten baska bir şey düşünemez yapamaz oldum.
Benim sorunum doğumdan sonra kendimi tanıyamıyorum. Ne eve ne kendime vakit ayıramıyorum. Kocaman çatlak dolu bir sezaryen göbeği, bembeyaz pırasa gibi saçlar, ensemde kamburluktan hörgüç çıktı (sürekli yerde iki büklüm mama yedirmeye çalışmaktan olduğunu düşünüyorum)... Aynaya bakasım bile yok. Bunların yanında eşimle 6 buçuk ayda 3-4 kere yakınlaştık. (zaten mükemmel bir c*nsel hayatımız yoktu). Sosyal hayatım sıfır, bebekle dışarı nasıl çıkılır aman acıkırsa ne yaparım diye düşünmekten aylardır evdeyim.
Mutlaka benzer sorunları yaşayanlar olmuştur işin içinden nasıl çıktınız zamana bırakayım diyorum ama zaman geçtikçe olan isteğim de kalmıyor. Kendimi nasıl toparlayabilirim nereden başlamam lazım? Ha bu arada malum ekonomi de çok kötü tek maaşla geçiniyoruz varsa tavsiyeleriniz bunu göz önünde bulundurarak yaparsanız minnettar olurum :*

Genişletmek için tıkla...

Ben büyük oğlumda çok zorlandım 2 ayı bittikten sonra emmek istemedi çok uğraştım çok sabırlıyımdır pes etmedim mama vs vermedim yere yatırdım ayakta gezdim poposunu pışpışladım sütümü kaşığı silip verdim yeterli anne sütü alsın dedim 7 ay bittikten sonra düzeldi emmeye başladı anne sütü ekonomik ve sağlıklıdır sütün varsa eğer mamayı bırak kendi sütünü ver emzir emmek istemiyorsa sütünü sağ masadan daha iyidir

Meme tutmamış, biberon emmeyen bebek aklıma ilk dil yada dudak bagını getiriyor, çocuk cerrahi gördü mü? Belkide bosa sütten mahrum kaldı çocuk doktorları anlamıyor cerrahi görmeli (hemşire görüşüm) onun dışında zamanla toparlıcaksınız böyle gitmeyecek merak etmeyin kolaylıklar diliyorum

Esoskirec .!.:

Merhaba herkese öncelikle sağlıklı bir yıl diliyorum.
Eski konularımdan (özellikle abim üzerine açtığım) beni tanıyan üyeler vardır. Hamilelik doğum derken ara verdim siteye. Şimdi bebeğim 6 buçuk aylık oldu ben de her zamanki gibi iç dökmek için buraya koştum.
Çok zor bir doğumum oldu neyse ki ben de bebeğim de şu an sağlıklıyız. Ama doğduğu günden beri emme problemi olan bir çocuk ne meme tuttu ne doğru düzgün biberon tutuyor. Bütün günüm ona bir damla mama verebilmekle geçiyor zaten ufak tefek zayıf bir bebek, gören herkes de sinir bozucu yorumlar yapıyor ne kadar zayıf aç mı bilmem ne. Bunlar sorun değil her bebek iştahlı olacak diye bir kaide yok. Sadece süreç beni çok yıpratıyor, onu beslemekten baska bir şey düşünemez yapamaz oldum.
Benim sorunum doğumdan sonra kendimi tanıyamıyorum. Ne eve ne kendime vakit ayıramıyorum. Kocaman çatlak dolu bir sezaryen göbeği, bembeyaz pırasa gibi saçlar, ensemde kamburluktan hörgüç çıktı (sürekli yerde iki büklüm mama yedirmeye çalışmaktan olduğunu düşünüyorum)... Aynaya bakasım bile yok. Bunların yanında eşimle 6 buçuk ayda 3-4 kere yakınlaştık. (zaten mükemmel bir c*nsel hayatımız yoktu). Sosyal hayatım sıfır, bebekle dışarı nasıl çıkılır aman acıkırsa ne yaparım diye düşünmekten aylardır evdeyim.
Mutlaka benzer sorunları yaşayanlar olmuştur işin içinden nasıl çıktınız zamana bırakayım diyorum ama zaman geçtikçe olan isteğim de kalmıyor. Kendimi nasıl toparlayabilirim nereden başlamam lazım? Ha bu arada malum ekonomi de çok kötü tek maaşla geçiniyoruz varsa tavsiyeleriniz bunu göz önünde bulundurarak yaparsanız minnettar olurum :*

Genişletmek için tıkla...

Ben önceki konuları bilmiyorum. Ama aynı durumları yaşamış biri olarak fikir verebilirim. Ilk çocuk mu?

Esoskirec .!.:

Merhaba herkese öncelikle sağlıklı bir yıl diliyorum.
Eski konularımdan (özellikle abim üzerine açtığım) beni tanıyan üyeler vardır. Hamilelik doğum derken ara verdim siteye. Şimdi bebeğim 6 buçuk aylık oldu ben de her zamanki gibi iç dökmek için buraya koştum.
Çok zor bir doğumum oldu neyse ki ben de bebeğim de şu an sağlıklıyız. Ama doğduğu günden beri emme problemi olan bir çocuk ne meme tuttu ne doğru düzgün biberon tutuyor. Bütün günüm ona bir damla mama verebilmekle geçiyor zaten ufak tefek zayıf bir bebek, gören herkes de sinir bozucu yorumlar yapıyor ne kadar zayıf aç mı bilmem ne. Bunlar sorun değil her bebek iştahlı olacak diye bir kaide yok. Sadece süreç beni çok yıpratıyor, onu beslemekten baska bir şey düşünemez yapamaz oldum.
Benim sorunum doğumdan sonra kendimi tanıyamıyorum. Ne eve ne kendime vakit ayıramıyorum. Kocaman çatlak dolu bir sezaryen göbeği, bembeyaz pırasa gibi saçlar, ensemde kamburluktan hörgüç çıktı (sürekli yerde iki büklüm mama yedirmeye çalışmaktan olduğunu düşünüyorum)... Aynaya bakasım bile yok. Bunların yanında eşimle 6 buçuk ayda 3-4 kere yakınlaştık. (zaten mükemmel bir c*nsel hayatımız yoktu). Sosyal hayatım sıfır, bebekle dışarı nasıl çıkılır aman acıkırsa ne yaparım diye düşünmekten aylardır evdeyim.
Mutlaka benzer sorunları yaşayanlar olmuştur işin içinden nasıl çıktınız zamana bırakayım diyorum ama zaman geçtikçe olan isteğim de kalmıyor. Kendimi nasıl toparlayabilirim nereden başlamam lazım? Ha bu arada malum ekonomi de çok kötü tek maaşla geçiniyoruz varsa tavsiyeleriniz bunu göz önünde bulundurarak yaparsanız minnettar olurum :*

Genişletmek için tıkla...

Sizi çok iyi anlıyorum. Bende 2 ay önce ilk çocuğumu doğurdum. 53kg hamile kaldım 90 kg doğuma gittim şu anda 67 kiloyum. Kendimi tanıyamıyorum. Oysaki hamile kalmadan önce. Aşırı bakımlıydım makyajsız evden çıkmıyordum. Doğumdan sonra kendimi tanıyamaz hale geldim aldığım kiloları gördükçe özgüvenimi iyice kaybettim. Dediğiniz gibi kendimi kadın gibi değildi sadece anne gibi hissediyorum. Ama bir yandada bunun geçici bir süreç olduğunu kendimi tekrar ediyorum. Çünkü etrafımda bir sürü çocuklu anne görüyorum. Bakımlı, zayıf , özgüvenli. Demekki bu bir süreç ve bu süreçten sağlıklı geçebilmemiz için kendimize biraz zaman vermeliyiz.
İllakide dışarı çıkıp para harcamanız gerekmiyor. Mesela eşiniz evdeyken bırak eşiniz ilgilensin kızınızla siz kendinize zaman ayırın. Sonra güzelce hazırlanıp beraber yürüyüşe çıkın. İlk zamanlar bende dışarı çıkmaya korkuyordum oğlum acıkır diye o yüzden hep eşimle çıktım eşim yanımda olunca daha güvende hissediyorum. Şimdi artık yavaş yavaş yanlız yürüyüşlere çıkmaya başladım oğlumla. Depresyonana girmemek için çabalayın. Biliyorum çok zor mesela ben kilolalarımı gördükçe gözlerimden yaş geliyo, birde üstüne normal doğum yaptım genişledim diye eşimle ilişkiye bile girmek istemiyorum. Piskolojim öyle bir inişli çıkışlı ki sormayın. Ama önemli olan sağlıklı birer bebek dünyaya getirmiş olmamız. Ve bu süreçte eşlerimizin bize destek olması. Zor bir süreçten geçiyoruz ama bu ömür boyu sürmeyecek.

Esoskirec .!.:

Merhaba herkese öncelikle sağlıklı bir yıl diliyorum.
Eski konularımdan (özellikle abim üzerine açtığım) beni tanıyan üyeler vardır. Hamilelik doğum derken ara verdim siteye. Şimdi bebeğim 6 buçuk aylık oldu ben de her zamanki gibi iç dökmek için buraya koştum.
Çok zor bir doğumum oldu neyse ki ben de bebeğim de şu an sağlıklıyız. Ama doğduğu günden beri emme problemi olan bir çocuk ne meme tuttu ne doğru düzgün biberon tutuyor. Bütün günüm ona bir damla mama verebilmekle geçiyor zaten ufak tefek zayıf bir bebek, gören herkes de sinir bozucu yorumlar yapıyor ne kadar zayıf aç mı bilmem ne. Bunlar sorun değil her bebek iştahlı olacak diye bir kaide yok. Sadece süreç beni çok yıpratıyor, onu beslemekten baska bir şey düşünemez yapamaz oldum.
Benim sorunum doğumdan sonra kendimi tanıyamıyorum. Ne eve ne kendime vakit ayıramıyorum. Kocaman çatlak dolu bir sezaryen göbeği, bembeyaz pırasa gibi saçlar, ensemde kamburluktan hörgüç çıktı (sürekli yerde iki büklüm mama yedirmeye çalışmaktan olduğunu düşünüyorum)... Aynaya bakasım bile yok. Bunların yanında eşimle 6 buçuk ayda 3-4 kere yakınlaştık. (zaten mükemmel bir c*nsel hayatımız yoktu). Sosyal hayatım sıfır, bebekle dışarı nasıl çıkılır aman acıkırsa ne yaparım diye düşünmekten aylardır evdeyim.
Mutlaka benzer sorunları yaşayanlar olmuştur işin içinden nasıl çıktınız zamana bırakayım diyorum ama zaman geçtikçe olan isteğim de kalmıyor. Kendimi nasıl toparlayabilirim nereden başlamam lazım? Ha bu arada malum ekonomi de çok kötü tek maaşla geçiniyoruz varsa tavsiyeleriniz bunu göz önünde bulundurarak yaparsanız minnettar olurum :*

Genişletmek için tıkla...

beni anlatmissiniz sanki. ben de dogum yapali 47 gun oldu. lohusaligi dibine kadar yasadgim yetmezmis gibi esimin gerizekali ailesi ile ugrasiyorum bir de. hele ki ben 30 agustostan beri sosyal hayatim yok cunku 6 aylik hamileyken hastanede yatmak zorunda kalip 3 ay hastaned3 yattim. ama kendime soyledigim gibi sizr de soyluyorum gececek bugunler. Biraz daha bebeginiz buyusun insallah

Esoskirec .!.:

Merhaba herkese öncelikle sağlıklı bir yıl diliyorum.
Eski konularımdan (özellikle abim üzerine açtığım) beni tanıyan üyeler vardır. Hamilelik doğum derken ara verdim siteye. Şimdi bebeğim 6 buçuk aylık oldu ben de her zamanki gibi iç dökmek için buraya koştum.
Çok zor bir doğumum oldu neyse ki ben de bebeğim de şu an sağlıklıyız. Ama doğduğu günden beri emme problemi olan bir çocuk ne meme tuttu ne doğru düzgün biberon tutuyor. Bütün günüm ona bir damla mama verebilmekle geçiyor zaten ufak tefek zayıf bir bebek, gören herkes de sinir bozucu yorumlar yapıyor ne kadar zayıf aç mı bilmem ne. Bunlar sorun değil her bebek iştahlı olacak diye bir kaide yok. Sadece süreç beni çok yıpratıyor, onu beslemekten baska bir şey düşünemez yapamaz oldum.
Benim sorunum doğumdan sonra kendimi tanıyamıyorum. Ne eve ne kendime vakit ayıramıyorum. Kocaman çatlak dolu bir sezaryen göbeği, bembeyaz pırasa gibi saçlar, ensemde kamburluktan hörgüç çıktı (sürekli yerde iki büklüm mama yedirmeye çalışmaktan olduğunu düşünüyorum)... Aynaya bakasım bile yok. Bunların yanında eşimle 6 buçuk ayda 3-4 kere yakınlaştık. (zaten mükemmel bir c*nsel hayatımız yoktu). Sosyal hayatım sıfır, bebekle dışarı nasıl çıkılır aman acıkırsa ne yaparım diye düşünmekten aylardır evdeyim.
Mutlaka benzer sorunları yaşayanlar olmuştur işin içinden nasıl çıktınız zamana bırakayım diyorum ama zaman geçtikçe olan isteğim de kalmıyor. Kendimi nasıl toparlayabilirim nereden başlamam lazım? Ha bu arada malum ekonomi de çok kötü tek maaşla geçiniyoruz varsa tavsiyeleriniz bunu göz önünde bulundurarak yaparsanız minnettar olurum :*

Genişletmek için tıkla...

Merhabalar neden bu kadr karamsarsiniz ki ayrica 6.5 aylik bebek ile neden disari cikmiyorsunuz kendinizi eve hapsedip.bunalima giriyorsunuz kucuk bebek ile gayette disari cikilir bn her gun ciktim kizim yasini gecti hala cikiyorm bir markete gitmek bile sizede bebeginizede iyi gelir aynaya bakmayi ihmal etmeyin unutmayin mutlu anne mutlu bebek

2minnosannesi .!.:

Ayni ben benim oğlumda yaklaşık 7 aylik oldu
Hiç emmedi sagarak besliyorum doğduğundan beri sosyal hayatım sıfır bende sagdigim için gittiğim yerde yapamam diye hiçbir yere gitmiyorum.O kadar bunaldım ki oturup ağlıyorum.
Birde kizim var onunlada yeterince ilgilenemediğimi düşünüyorum.bunu düşündükçe daha çok ağlıyorum.Aklim zaten hep dolu bebeğim doğduğundan beri hep bir hastalığı varmış gibi geliyor bana ben bide bu düşüncelerle boğuşuyorum
Hiçbir tavsiyem yok malesef senin varsa sen bana tavsiye ver

Genişletmek için tıkla...

6 aylık olmuş artık zor zamanlarda ek gıda kurtarıcıniz olur. Sagarak çok iyi dayanmissiniz ilk altı ayı almış zaten...bu kadar kasmayın birden kesin demiyorum ama süt sagmam lazım diye bı yere gitmemezlik yapmayın..altı aylıkken dört saat bırakıp kuaföre gittiğimi bilirim az süt bırakıp az ek gıda bırakmıştım.anne mutsuz olursa cocukda esde mutsuz olur

Sibelim84 .!.:

6 aylık olmuş artık zor zamanlarda ek gıda kurtarıcıniz olur. Sagarak çok iyi dayanmissiniz ilk altı ayı almış zaten...bu kadar kasmayın birden kesin demiyorum ama süt sagmam lazım diye bı yere gitmemezlik yapmayın..altı aylıkken dört saat bırakıp kuaföre gittiğimi bilirim az süt bırakıp az ek gıda bırakmıştım.anne mutsuz olursa cocukda esde mutsuz olur

Genişletmek için tıkla...

Süt vermiyorum şu an sadece mama. Sütüm bitti sagmayi esnetince. Ek gıdayı hemen hemen oturtmak üzereyim çok şükür özellikle yoğurt çok sevdi en kotu bir yere gidince yanıma yoğurt almayı planlıyorum şu an mesajlar bana çok iyi geldi

AlmanyaTreni .!.:

öncelikle hayirli olsun güle güle büyütün bebeginizi. Benim 2 numarada boyleydi emmezdi emse yarisini kusardi cok zorlu bir sürec biliyorum. Benim oglumda demireksikligi cikmisti ondan emmiyormus ilaca basladiktan sonra emmeye basladi kan tahlili yaptirdinizmi hic. Bellki sizdede böyle birsey vardir.

Genişletmek için tıkla...

Yaptırdık değerleri normal görünüyor 4 ayından beri demir takviyesi kullanıyoruz

Papatya_3333 .!.:

Merhabalar neden bu kadr karamsarsiniz ki ayrica 6.5 aylik bebek ile neden disari cikmiyorsunuz kendinizi eve hapsedip.bunalima giriyorsunuz kucuk bebek ile gayette disari cikilir bn her gun ciktim kizim yasini gecti hala cikiyorm bir markete gitmek bile sizede bebeginizede iyi gelir aynaya bakmayi ihmal etmeyin unutmayin mutlu anne mutlu bebek

Genişletmek için tıkla...

Ya bilmiyorum ilk bebeğim diye ben mi abartiyorum acaba. Ama o kadar mızmız sürekli ağlıyor ki anlatamam. Bebek arabasına koyuyorum yol boyu bağıra bağıra ağlıyor kucağıma gelmek istiyor. Yeme problemi zaten başlı başına işkence