24 yaş farkı var normal değil mi ayda 1 olması :/Bende ayni durumu yasiyorum. Bu konuyu paylaşabileceğim kimse yok. 1 yillik bi beraberlik yasiyorum. Ben 36 yasindayim o 60. İlk bu adamla yasadim ve hep istiyorum. 1 aydan önce olmuyo. Kendisine defalarca dedim hep bi bahane duzelecek filan. Birde ben tatmin olmuyorum iliski de. Bunun icin de bana diyor ki sen yeni yasamaya basladin ondan.. zamanla tatmin olacaksin.. kandırıyor bence beni. Duygularım olmasa bende hemen ayrilicam. Bu yasimda bende yaşlılar gibi oldum
Bize düşmez tabi ama düşünün artık yani. O yaştaki birinden haftada bir bile zor bence. Siz kendi değerinizin farkında değilsiniz gibi duruyor. Sevgi saygı tabi ki olmazsa olmaz ama genç biri olsaydı ilişkide sizi de memnun edebilirdi diye düşünüyorum.Yasiyla ilgili olduğunu düşünmüyorum.
Uzun zamandır canım çok sıkılıyor, kısaca özetleyeyim: 4,5 yıllık birlikteliğimizin(ben 37, o 41) son 1,5 yılında aynı evde yaşamaktayız. Aslında gayet mutluyuz işin ‘o’ kısmına takılmazsak, bunu öylesine yazmıyorum, birbirimizi sevdiğinizi biliyorum. AMA İlk birkaç yıl normal sıklıkta olan cinselliğimiz son zamanlarda ölme noktasına geldi. Onun tarafındaki tensel arzulama bitti korkarım ki. Erkek arkadaşım sıklıkla porno izliyor ve inanın buna karşı bile değilim(arada beni arzuladığı sürece) Fiziksel olarak çekici olmayan biri değilim ve seks esnasında onun sevdiği herşeyi yapıyorum, fantezi kıyafetler, oral seks dahil. Birlikte porno izlemeyi önerdim, buna yanaşmıyor.
Çok kereler tartıştık, çözüm bulmak için çok çabaladım, doktora ya da psikoloğa gitmeyi önerdim, istemiyor. 2019 da 3 haftada bir gerçekleşen seks, 2020’de ayda 1’e düştü. Beni aldatmadığına eminim, sorun onun dünyası iyiden iyiye sanala bağlanmış durumda, işten geldiğinde, yemekten sonra Video oyunlarının başına oturup kalkmazdı, şu karantina günlerinde daha da geç yatıyor ve biliyorum ki en az iki günde bir mastürbasyon yapıyor.
Konuşmaya çalıştığımızda söylediği şey, bu konuyu çok fazla tartışma konusu yaptığım için onda bir çekingenliğe dönüştüğü ve akışına bırakırsam normale döneceği. Hiçbir şey normale falan dönmeyecek gibi geliyor artık. *bu arada önemli bir şeyden bahsetmem gerek: seksi onun başlatmasını bekliyorum hep. Bu yüzden eleştirilebilirsiniz ama bikaç kez başlatmaya çalışıp reddedildiğim için (oyun oynuyor oluşu, yorgun oluşu vs. yüzünden) artık bi daha davet edecek enerjim yok. Ben bir kadın olarak arzulandığımı bilirsem davetin en güzelini yaparım yapacağım ama artık bu duruma katlanamıyorum ve ne kadar çok seversem seveyim ayrılmayı ciddi olarak düşünmeye başladım. İlişkide kadınlığımı unuttum, aramızdaki sevgi uyumu mükemmel olsa da cinsellik içermeyen bir birlikteliğe sevgililik denebilir mi? Daha ne yapabilirim? Belki de yalnız kalmayı bu duruma yeğlemeliyim diye düşünüyorun çünkü içim içimi yiyor her ay. Cinselliği yaşadığımızda gerçekten ikimizde keyif alıyoruz bu arada, iki tarafın mutlu olması konusunda bir problem yok ama işte bu kadar nadir gerçekleşmesini anlamıyorum...
not: Bu arada evlenmeden bunu yaşamamızı yanlış görenler varsa litfen bunu belirtmeyin. Biz evlilik taraftarı bir çift değiliz ki bir yandan da zaten evli gibiyiz, ailelerimizle tanıştık.
Bu konuyu kimseye anlatamadığım için sizlere danışmak istedim, lütfen düşüncelerinizi paylaşın, benim için çok değerli olacak. Ne yapmalıyım?
Başlığa epey geç döndüm. Mesajınızı yeni görüyorum. “Seks sizin için ilişkinin temeli ise problem sizde bence” epey ağır olmuş :) eğer iki kişinin arasında ayda bir zorla aktivite oluyorsa ona sevglilik/evlilik değil ev arkadaşlığı denir. Bu da benim kişisel kanaatim.oluruna bırakmak da bir fikir ama, sonuçta aşk bitiyor biliyoruz, ama cinsel çekim pek azalmaz, 20 yıldır da beraber değilsiniz. E yazdıklarınızdan çok monoton bir seks hayatınızın olmadığı da anlaşılıyor. Konuşup daha da üstelemeyin, seks sizin için ilişkinin temeli ise problem sizde bence. Bence diyorum tabii. Siz de kendinizi tarttıysanız, ona göre hareket edersiniz.
Hala aynı mı?Başlığa epey geç döndüm. Mesajınızı yeni görüyorum. “Seks sizin için ilişkinin temeli ise problem sizde bence” epey ağır olmuş :) eğer iki kişinin arasında ayda bir zorla aktivite oluyorsa ona sevglilik/evlilik değil ev arkadaşlığı denir. Bu da benim kişisel kanaatim.
2-3 ay önce ültimatom çektim ve düzenli, (en azından) her hafta sonunu sekse ayırmamızı, aksi takdirde ayrılmayı göze aldığımı söyledim. (Ama bunları aşırı sakin, tüm rasyonel sebebleriyle belirterek anlatıyorum) ben daha önce defalarca konuyu açtığımda öf pöf yapıp sıkılan adam “haklısın” dedi! Ve bir-bir buçuk ay kadar mutlu bir dönem yaşadım. Seks muhteşemdi diyemem ama ben buna da razıydım taa ki sonuncusuna kadar. O kadar hızlı yapıp bitirdi ki resmen irite oldum ama yine de bişey söylemedim. Ondan sonrasında aramızda başka bir konu hakkında tartışma yaşandı, ben kendime pek gelemedim o olaydan sonra ve ilişkiyi her yönüyle sorgulayıp bu adamla yaşlanabilir miyim, mutlu olabilr miyiz diye düşün düşün kendimi yeniden yemeye devam ettim:) ikimiz epey farklı insanlarız. Bunu aşk ve sevginin sarhoşluğuyla 5 yıldır görmezlikten gelmişim ama artık gerçek üzerime çöktüHala aynı mı?
Bu konuları o kadar çok açtım ki:) onun karakteri ‘elverdiği’ ölçüde konuştuk ki iletişime açık biri değil. role playinden oralına kadar her türlü ilgiyi gösterdim, birkikte porno izlemeyi teklif ettim, reddetti- kendi özeliymiş vs. Konu 6 ay öncesinden kalmış bu arada, ilişkimiz ayrılığa doğru gidiyor ve doğru olanın bu olduğunu düşünüyorum artık. Mutsuzlukla yaşanmaz yaşlanılmaz, hala seviyorum ama artık bir insan olarak. Bakalım hayırlısıSizi seviyor olabilir ama belki cinsel anlamda size karşı ilgisini yitirmiştir, bilemiyorum, belki izlediği pornolara bir göz atıp ne tür içeriklerden haz aldığını anlayıp ona göre adım atabilirsiniz zira biz burada ne kadar konuşursak konuşalım kişinin iç benliğini bilemeyiz; bunu söyleme nedenim cinselliği yöneten temel etken cinsel organlardan ziyade zihin ve zihinin de sürekli akış halinde olduğunu biliyoruz.
Belki de size söylemek isteyip de yanlış anlayacağınızı düşündüğü bir fantezisi/düşüncesi vardır (zamanla kafasında oluşturduğu), dolayısıyla en mantıklı çözüm her iki tarafın cinsellikte kartları açık oynaması yani açık açık diyalog halinde olmasıdır bana kalırsa.
Daha çok seven tarafın siz olduğu o kadar belli ki...ayrılmayı düşünüyorum ve onu üzmeden bunu nasıl yapabilirim, arkadaş kalabilir miyiz bunları kafamda tartıp duruyorum...
Gitmek isteyen taraf ta benim, onu üzmek istemeyen taraf ta. Gerçekten o kadar ağır bi karar ki. O da kendince seviyor ama bu ‘kendince’ ne kadar yeterli, kabullenebileceğim bi seviye mi değil mi?- sorun bu. Kalırsam kendime ihanet edeceğim, gidersem aklımın bi köşesinde onu sevmeye ve özlemeye devam edeceğim ki bu zamanla iyileşebilir. Kendime ihaneti ise bi ömür taşıyamam. Zor.Daha çok seven tarafın siz olduğu o kadar belli ki...
İlişkide sorun olduğunu kabul edip çözmeye çabalayan siz, ayrılmak isterken bile onu üzmeden nasıl yaparım diye düşünen yine siz.
Düzeltmek için çaba sarf etmeyen, sizin ne kadar üzüldüğünüzü görmek istemeyende o.
En azından siz ondan daha dürüst ve cesaretlisiniz.