- 8 Ekim 2010
- 847
- 177
- 323
- 37
- Konu Sahibi siyahbeyazbilgisayar
- #1
hayatım boyunca hiç zayıf olmadım ben bir kere bile ne kadar zayıfım demedim özellikle ergenlik döneminden sonra almaya başladığım kilolarla irileşmeye başladım. uzun boyum bide kilolarım yüsünden dev gibi biri oldum
ortaokulda jileden çıkan popomdan utandım lise de bedenime bulamadığımız için içine ek yaptırılmış okul eteğimden üniversitede ordan burdan fırtlayan her yerimden hep utandımm başka insanların yanında yemek yemekten iinci tabak yemeği rica etmekten markette alış veriş yapmaktan acıktım demekten utandım hep. mağazalara gidip 3xl bedeni sormaktan kapıdan sessizce byük beden var mı deyip hayır cevabını alınca çıkmaktan paramla rezil olmaktan nefret ediyorum.söylememe gerek yok bilirsinz şişmanların üzülmeye hakkı yoktur.morali bozuk olamaz karşı masadan bakanlar hiç bir zaman size bakmaz yanınızdakilere bakar birgün biri farkedersiniz ki etrafınızda dolaşıyordur seslenir ve hep o bahsedeceği mesele malumdur seni kardeşim gibi görüyorum filan arkadaşıyın görüştüğü var mı vs vs
eğer şişmansanız bunları hep yaşamışsınızdır hele şu bankaların ayna gibi olan camları yok mu dönüp onlara bakmaya utanırsınız çünkü bi yerden fırlamış fazlalıklarınızı gçreceksinizdir
ha tabi bide şu nasihat eselesi kızım oğlum çok yeme bak yaşın genç yarın iki gün sonra.. bak filanca bi diyet yapmış.. aklını başına al böyle olmaz vs vs
zaten bir çok insan da sizin kırılacağınızı düşünmez sizin üzerinzden şişman esprileri yapılır sizde gülersiniz mecburen gülmesen ne yapacan şişmansın işte. canınız sıkkın olsa herkes sorarken pek de ciddiye almaz malum sizin erkek arkadaşınız gibi bi meseleniz olmadığından sorununuz ya düşük alınan sınav notudur ya da başka önemsiz bişey hepsini yaşadım iliklerime kadar hemde
en yakın akrabalarımdan hiç tanımadığım insanlara kadar hepsinden her türlü lafı duydum
daha söylenecek o kadar şey var ki
kıyafet ayrı bi sorun sosyal hayat öyle
ha bide sinirlenince yiyen tayfa vardır ya ben onlardanım kızdım mı kıyafet bulamadım mı 40 liralık şeye bedenime olan bir yerde olduğu için 100 lirayı verdim mi gelirim eve ne bulduysam yerim tüm sinirimi yemekten çıkarırım gitsin
senelerce bu böyle devam etti
ta ki tartıda 104 ü görene dek az ye işte ne bileyim dikkat et derken 3 4 sene içinde 90 kiloyu gördüm bir senedir 90 kiloyum 14 kilo az değil ama çoktan azı alınca belli olmuyor tabi daha doğrusu ben öyle anıyorum bi gün hastanede biriyle karşılaştık anneme beni sordu napıyor diye annem yanımda ya deyince tanıyamadım dedi ne kadar zayıflamışsın ben şoktayım böyle şeyleri duymaya alışık değilim çünkü sonra başkaları başkaları derken herkes demeye başladı ama inanmıyorum ben bir hafta kadar önce eski fotoğraflara bakıyordum hakkaten zayıflamışım kendşmde fark ettim
o kadar uzun zamandır diyetti az yemeydi onların içindeyim ki zayıfladığıma inanmıyordum artık inandım evet ben 104 den 90 adüştüm defalarca bozduğum diyetler ağladığım geceler rezil olduğum toplantılar bulamadığım kıyafetler paramla rezil olmalar hepsi ama hepsi geride kalsın istiyorum hayatımda şimdiye kadar özellikle okul bakımından istediğim herşeyi elde ettim daha doğrusu nasip oldu.bi bu kaldı zayıflamak..
tabi bunca zamandır bu esnada üzüldüğüne üzüldüğüm tek bi insan var annem..
hiç bir zaman kırmak istemediğim kırmamaya çalıştığım annem.. düşündüm neden kırıyorum onu diye pis boğazım yüzünden utanarak söylüyorum tutamadığım pis boğazım yüzünden.
zayıflamak istiyorum annemle gidip şöyle istediğim yerden bişeyler almak istiyrum artık utanmaktan bıktım şişmanlığıma acınan değil zeraftine imrenilen olmak istiyorum
175 boyum 90 kilom yaşımda 21 bugün benim hayatımın miladı olsun istiyorum bir ay sonra burdan sevinçle bişeyler yazmka istiyorum dualarınızı ve desteklerinizi bekliyorum:)
ortaokulda jileden çıkan popomdan utandım lise de bedenime bulamadığımız için içine ek yaptırılmış okul eteğimden üniversitede ordan burdan fırtlayan her yerimden hep utandımm başka insanların yanında yemek yemekten iinci tabak yemeği rica etmekten markette alış veriş yapmaktan acıktım demekten utandım hep. mağazalara gidip 3xl bedeni sormaktan kapıdan sessizce byük beden var mı deyip hayır cevabını alınca çıkmaktan paramla rezil olmaktan nefret ediyorum.söylememe gerek yok bilirsinz şişmanların üzülmeye hakkı yoktur.morali bozuk olamaz karşı masadan bakanlar hiç bir zaman size bakmaz yanınızdakilere bakar birgün biri farkedersiniz ki etrafınızda dolaşıyordur seslenir ve hep o bahsedeceği mesele malumdur seni kardeşim gibi görüyorum filan arkadaşıyın görüştüğü var mı vs vs
eğer şişmansanız bunları hep yaşamışsınızdır hele şu bankaların ayna gibi olan camları yok mu dönüp onlara bakmaya utanırsınız çünkü bi yerden fırlamış fazlalıklarınızı gçreceksinizdir
ha tabi bide şu nasihat eselesi kızım oğlum çok yeme bak yaşın genç yarın iki gün sonra.. bak filanca bi diyet yapmış.. aklını başına al böyle olmaz vs vs
zaten bir çok insan da sizin kırılacağınızı düşünmez sizin üzerinzden şişman esprileri yapılır sizde gülersiniz mecburen gülmesen ne yapacan şişmansın işte. canınız sıkkın olsa herkes sorarken pek de ciddiye almaz malum sizin erkek arkadaşınız gibi bi meseleniz olmadığından sorununuz ya düşük alınan sınav notudur ya da başka önemsiz bişey hepsini yaşadım iliklerime kadar hemde
en yakın akrabalarımdan hiç tanımadığım insanlara kadar hepsinden her türlü lafı duydum
daha söylenecek o kadar şey var ki
kıyafet ayrı bi sorun sosyal hayat öyle
ha bide sinirlenince yiyen tayfa vardır ya ben onlardanım kızdım mı kıyafet bulamadım mı 40 liralık şeye bedenime olan bir yerde olduğu için 100 lirayı verdim mi gelirim eve ne bulduysam yerim tüm sinirimi yemekten çıkarırım gitsin
senelerce bu böyle devam etti
ta ki tartıda 104 ü görene dek az ye işte ne bileyim dikkat et derken 3 4 sene içinde 90 kiloyu gördüm bir senedir 90 kiloyum 14 kilo az değil ama çoktan azı alınca belli olmuyor tabi daha doğrusu ben öyle anıyorum bi gün hastanede biriyle karşılaştık anneme beni sordu napıyor diye annem yanımda ya deyince tanıyamadım dedi ne kadar zayıflamışsın ben şoktayım böyle şeyleri duymaya alışık değilim çünkü sonra başkaları başkaları derken herkes demeye başladı ama inanmıyorum ben bir hafta kadar önce eski fotoğraflara bakıyordum hakkaten zayıflamışım kendşmde fark ettim
o kadar uzun zamandır diyetti az yemeydi onların içindeyim ki zayıfladığıma inanmıyordum artık inandım evet ben 104 den 90 adüştüm defalarca bozduğum diyetler ağladığım geceler rezil olduğum toplantılar bulamadığım kıyafetler paramla rezil olmalar hepsi ama hepsi geride kalsın istiyorum hayatımda şimdiye kadar özellikle okul bakımından istediğim herşeyi elde ettim daha doğrusu nasip oldu.bi bu kaldı zayıflamak..
tabi bunca zamandır bu esnada üzüldüğüne üzüldüğüm tek bi insan var annem..
hiç bir zaman kırmak istemediğim kırmamaya çalıştığım annem.. düşündüm neden kırıyorum onu diye pis boğazım yüzünden utanarak söylüyorum tutamadığım pis boğazım yüzünden.
zayıflamak istiyorum annemle gidip şöyle istediğim yerden bişeyler almak istiyrum artık utanmaktan bıktım şişmanlığıma acınan değil zeraftine imrenilen olmak istiyorum
175 boyum 90 kilom yaşımda 21 bugün benim hayatımın miladı olsun istiyorum bir ay sonra burdan sevinçle bişeyler yazmka istiyorum dualarınızı ve desteklerinizi bekliyorum:)