ama sanmayınki bizim yeri geldiğinde kısacık ama şehvetli süren sevişmelerimiz,sizin vaktiniz çooook bol olduğu için izmir marşıyla gelip mehter marşıyla giden sevişmelerinizden daha az zevk veriyor:teselli:
yazılan bütün yorumları okudum....
alıntı yapmayacağım çünkü arada o kadar saçma sapan laflarda edildiki hangi birini alıntı yapayım.:)
bir kere çocuk istememek gayet doğal.herkes çocuk yapacak her ailede çocuk olacak diye bir şey yok...tercih meselesi.buraya kadar saygı duyarım.
geleceğinden endişe ettiğim için istemiyorum,bakamayacağımdan korktuğum için istemiyorum diyenlerede bi derece saygı duyarım.
ama söylermisiniz nerenizden uydurdunuz çocuk sahibi olan çiftlerin sosyal hayattan kesildiğini,evliliklerinde eski tadın tuzun kalmadığını,yok kadın oğluyla ans edermişte yok kocası etrafa bakarmışta bilmem nee....yok kadının çalışma hayatı bitermiş.laf yani...
birincisi asla bilemeyeceğiniz bir duygudan bahsediyoruz.(istemediğiniz için öyle söylüyorum)dünyadaki başka hiç bir zevkle kıyaslanamaz.en büyük aşkın bile yanında küçücük kaldığı bir sevgi bu...ama ben burasını tartışmıcam sizinle...
maalesef evlenmeyi,hayatı sadece gezip tozmankatn,yiyip içmekten,sevişmekten ibaret sanıyorsunuz ve gerçek mutluluğu bilmediğiniz için bunlarla avunuyorsunuz.çocuk sahibi olan çiftler evet düzen oturana kadar biraz zorluk çekerler.uykusuzluk vs...
ama sanmayınki bizim yeri geldiğinde kısacık ama şehvetli süren sevişmelerimiz,sizin vaktiniz çooook bol olduğu için izmir marşıyla gelip mehter marşıyla giden sevişmelerinizden daha az zevk veriyor:teselli:
Yoo hayır ben sırf size baksın diye çocuk yapın anlamında söylemedim bunu. Sadece yaşlılığınızda size mutluluk verecek bir aktivite örneği verdim. Yoksa çocuğunuz bile olsa herkesin hayatı bireyseldir ve istediğini yaşar. Benim oğlum var ben ondan hiçbişi beklemiyorum kendi adıma. Ama bunun tam tersi kendimi onun hayattaki herşeyinden sorumlu hissediyorum çünkü ben anneyim.
Ben sana 'herkes aynı derecede güçlü değil' noktasında katılıyorum. Ben güçlü bir kadınım. Hergün kendi arabamla 200 km (gidiş dönüş iş yolu) yol gidip akşam 7'ye kadar çalışıp, haftasonları ayrıca hoşlandığım başka bir işe (ticarete) el atacak kadar cesaretli; bir çocukla ve bir çocuk gibi koca ile uğraşıp evimi de misafirimi de ihmal etmeyecek kadar maharetliyim. Bu kadar uğraşın içinde çocuk sorumluluğu bana çoook zor gelmiyor.
Kendime aşık oldum yav:Roflol:
27 yaşındayım o güdüyü hala hissetmiyorum.
evet bende hissetmiyorum.Hayatım boyunca bir insanın sorumluluğunu almak çok zor geliyor bana ,çocuklarıda severim ama yinede çocuk istemiyorum.Doğum korkusuda bir etken tabii
laalecim bütün yazılarını okudum sanki ikiz çiftiz:) bizde hala büyümedik hala evin içinde çocuklar gibi elele tutuşup laylay şeklinde dolaşan bir çiftiz karı kocayız cümlesi bile bize ağır geliyor sanki ayrı eve çıkmış her gününü laylaylom geçiren bir çiftiz hala bir sebep yokkken birbirimize bakıp sırıtabiliyoruz çocuk gibi inatlaşıyoruz oyunlar oynuyoruz eve bazen büyükler geliyo işte o zaman çok zorlanıyor evin hanımı ve beyi olmakta:))
bende senin gibi nazlı kaprisli hatta şımarık biriyim ama hepsini dozunda yaparım ben çok zorumdur eşimde zordur evlilik asla planlarımda yoktu istemezdim eşim 4 yıl boyunca teklif etti en sonunda bi gün dalavereyle yüzüğü parmağıma geçiriverdi ne sözler verdi allah var hepsinide tuttu.
biz 30 değil 3 yaşında iki bebeğiz ben eşimin eşim benim bebeğim ve hiç büyüyeceğimiz sanmıyorum ee bu durumda çocuk işi zor:) ne sorumluluğunu almak istiyorum ne ihtiyaç duyuyorum ne de gerek görüyorum. ona harcayacağım maddi manevi herşeyi eşime ve kendime harcarım . olsa nolacak ben ona yıllarımı verecem sonra evlenip gidecek (böylede olmalı) ayda yılda bir görecem sonra en yakından kendimizden biliyorum eşimin günlerce konuşamadığı oluyo ailesiyle herkes kendi hayat telaşına düşüyor yani...
ben isteyen herkese allah nasip etsin isterim bebek özlemi çeken bütün çiftlerin bebeği olsun herkese saygım var ama ben istemiyorum böyle bir şeye ne ihtiyaç ne gerek duyuyorum hayatta yapacak o kadar çok şey var ki bana göre..
Kızlar merhaba! Aranıza yeni katıldım ve burayı çok beğendim. Biraz geç bir saat olmasına rağmen böyle bir konu açmak istedim zaten yarın tüm gün forumda olacağım inşallah yorumlarınıza katılırım..
Mesela ben; bebeklerle aram hiç iyi değildir açıkçası pek sevmem de... Bu ağustosta evliliğimin 2.yılını kutluycaz inşallah.. Annem ve ablam çok baskı yapıyor ama bir türlü bu derdimi anlatamıyorum...
Ben birbirini seven iki kişinin çocuğu olmasa da ömür boyu mutlu olacağına inanıyorum.
Bu konuda siz neler düşünüyorsunuz?:uhm:
Hepinize tekrardan sevgilerimi gönderiyorum...
sen ne zaman evlendinde çocuk istiyon kızlaelaelaelaelaeben istiyorum bi bebek sahibi olmak ama hemen değil en az 3-4 sene sonra istiyorum..önce evliliğimin tadını çıkarmak istiyorum eşimle doya doya evliliğimizi yaşamak istiyorum ama sonra bi bebek istiyorum ben çünkü ben çok severim bebekleri o kadar masum okadar tatlı oluyolar ki üstelik o sadece 2 mizin yapabileceği bişey 2mize ait...
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?