hanımlar sizlere birşey danışmak istiyorum. sanıyorum ki bana sizden başkası yardım edemez. çünkü etrafımda benimle aynı durumu yaşayan kimse yok. durum şu ki : benim 4 yıldır konuştuğum biri var. gerçekten birbirimizi çok seviyoruz. o şu an jandarma astsubay öğrencisi bu sene mezun olucak inş. İlk görevini şark görevi olarak yapıcak ve gideceği yer şırnak. nasıl dayanıcam bu 3 yıla bilemiyorum. sıkıntı şu benim konuştuğumu babam hariç neredeyse tüm akrabalar biliyolar. annem biliyo ve bana diyo ki. baban seni ona asla vermez. her defasında bunu söylüyor. niye vermesin ki anne diyorum. o bi asker diyo. uzaklara gidiceksin. habire ev değiştirceksin. baban seni uzaklara göndermezz diyoo bide sevdiğimm bordo bereli olmak istiyoo. ama ben istemiyorum . çünkü onların aldığı eğitimde duygu ve merhamet söz konusu değill. çok acımasızz olabiliyolarr ve haliyle bu durum ev hayatınna yansıyo. şimdi ben onu 3 yıl bekliycem inş. 3 yıl doğu görevini yaptıktan sonra bordo bere eğitimini alıcakmışş. birde bunu beklersem 6 yıl beklemek zorunda kalıcam. Allah aşkına siz söyleyin hangi kız bu kadar bekler. siz bu durumda ne yaprdınızz. bana bi abla tavsiyesi lazımm. siz nasıl evlendiniz babanızz karşı geldimi bi asker le evlenmenize. hiç tepki aldınız mı. ilk gittiğiniz tayin yerinde neler hissettiniz . neler yaşadınızz. bana nasihat verin nolurr
Herkes adına konuşamam ama ben kendi adıma eşimlede, mesleğiylede gurur duyuyorum çünkü askerlik gerçekten çook onurlu bir meslek. Evet mutlaka zorlukları var ama sevgiyle aşılamayacak zorluk değil hiçbirisi. Babana sormadan baban adına konuşulmuş hep bence babanla kendin konuş hiçbir baba evladı üzülsün istemez. Amaa senin sevginden en ufacık bir şüphen varsa bu işten uzak dur derim çünkü sevgi yoksa kaldırmak gerçekten zorlaşır.