aşırı yalnızlık, nefes alamadığını hissetme

ben de istanbuldayım. Bu kadar kalabalık ve imkanları bu kadar geniş bir şehirde yalnızlık çekmek ilginç oluyor :)
ama mesele şey değil burada yazan arkadaşların dediği işte kursa katıl , çevre edin yeni insanlar çıkar karşısına olayı benim için geçerli olmuyor malesef. yüzeysel kalıyor insan ılışklilerim ve bu beni daha çok yoruyor üzüyor. geldiğim noktada yanlış demek ki cunku hadi sahile inelim kahve içelim diyecek insan yok kalmadı hayatımda
Valla insana en çok kalabalık içindeki yalnızlık ağır geliyor. Seni anlıyorum kurs vs de çok sığ kalıyor. Dans kursu gecesine gittim pek faydasını görmedim. Kafa dengi insan bulmak zor. Ne bileyim içini dökmek istediğinde o samimiyette kimsen olmayınca kalp kırılıyor. Günün sonunda evde suratı asık bira-şarap içip düşünmek istememeye döndü.
 
Evet ama olumsuz duygusal ilişkiler, arkadaşın olmaması derken o yalnızlık öldürmeye başlıyor. Tüm yazanların önerilerini dikkate alacağım dilerim başarırım.
Çağın sorunu bu .Aşırı kalabalık da bile yalnızlık Cok çok az insan bence bundan muaf Yoksa günümüzde iki yıl iyi sonra biten şeyler çok.Cok nadir degilmi başarılı iş hayatı iyi bir ilişki iyi dostlar mükemmel sağlık.Olani olduğu kadar iyi yapmak üzerine motivasyon şart herbirimize.Aşmanizi dilerim sadece yalnızlıktan kurtulmak için onu bile aratacak insanlara temkinli olun nacizane
 
Ben de aynı durumdayım. Koskoca istanbulda kaybolmuş, yönünü şaşırmış gibi hissediyorum. İnsan bir nefese bir sese çok ihtiyacı oluyor. Çok yalnızım. Çevreme bakıyorum da kimse arkadaş aramıyor gibi. İnssn ilişkileri çok zayıfladı
 
Ben de aynı durumdayım. Koskoca istanbulda kaybolmuş, yönünü şaşırmış gibi hissediyorum. İnsan bir nefese bir sese çok ihtiyacı oluyor. Çok yalnızım. Çevreme bakıyorum da kimse arkadaş aramıyor gibi. İnssn ilişkileri çok zayıfladı
Çoğumuz aynı berbat şeyleri yaşıyoruz demek ki. Evet insan ilişkileri bayağı zayıfladı kullan at seviyesinde kimse samimi arkadaşlık kurmak istemiyor. Ya da çocukluk arkadaşı vs var. Belli yaştan sonra edinmek zor yalnız hissetmek de
 
İstanbullu arkadaşlar bi buluşsak mı acaba? 😅 Belki bazılarımız arkadaş olabiliri.
Aklıma geldi. Tek değilmişim, böyle düşünenler olarak bir atak yapıp istanbulda olanlar toplaşsak mı? Birbirimizin halinden anlarız belki güzel arkadaşlıklar çıkabilir
 
Aklıma geldi. Tek değilmişim, böyle düşünenler olarak bir atak yapıp istanbulda olanlar toplaşsak mı? Birbirimizin halinden anlarız belki güzel arkadaşlıklar çıkabilir
Beşiktaş ve çevresine ben okeyim. Hatta kendi ofisim olduğu için gündüz saatleri daha uygunum. Hadi çılgınlık yapalım 😅
 
Ben Anadolu yakasındayım gündüz çalışıyorum ama iş çıkışı veya hafta sonu orta bir nokta olabilir. 😌
 
İstanbullu arkadaşlar bi buluşsak mı acaba? 😅 Belki bazılarımız arkadaş olabiliri.
Valla ya :) ama kesin bir yerde tıkanıriz3. Yukarıda bir arkadaş demiş artık kimse kimseye tahammül edemiyor . Aynen öyle yaş geçince gençlikteki gibi insanlar bosver diyemiyor nedense
 
Güzel fikir ama zoraki arkadaşlıklar ilerlemiyor
Bazı şeyler kendiliğinden olağan gelişmeli sevgili işleri de öyle

Şu dönem herkes yalnız hissediyor
Kimse artık alttan almak vakit ayırmak istemiyor
Bir de karşılıklı olmalı arkadaşlık ilişki vs hep bir taraf verince olmuyor
En temel sorun da evde mesajlaşmaya alışmış insanlar sokağa çıkmaya üşeniyor
 
Ben de uzun ilişkimden ayrıldım. Yeni İstanbul'a taşındım. İşyerinden arkadaşlarım var ama ne bileyim sanırım eski ortamımı, samimiyeti, bağlılığı arıyorum ama bu yaştan sonra zor gibi.
Niyeyse insanlar flörte bu kadar anlam yüklerken arkadaşlığı pek sallamıyor.
Kurslar falan hep günlük yüzeysel arkadaşlık getiriyor. Kurs bitince de konuşulmuyor. Gerçi zaten 30'larda kafa uyması daha da zorlaşıyor. Bekar da az. Tahammülsüzüz. Herkesin başka bir personası, duvarları oluyor. Samimiyet pek olmuyor. Zor işler gerçekten.
 
merhaba arkadaşlar, ilk defa bir konu açıyorum çünkü çıkmazlara girdim. kendimi gerçekten berbat hissettiğim bir aşamadayım. 1 yıl önce bitirdiğim bir uzun ilişkim vardı 3 seneye yakın sürmüştü. sonra kendimi nadasa bıraktım 4 ay önce bir ilişkim oldu ve yeni bitti. 4 ayı dolu dolu geçirdik aslında ciddi bir kavga yoktu ama ayrıldık. aşırı sevgi pompalaması vardı bir anda pes etmesi sanırım beni şu an daha kötü hissettiriyor. genel olarak sorunlardan kaçan yapısını biraz anlamıştım, benim de kafamda soru işaretleri vardı ama bu kadar kolay biteceğini sanmazdım. her neyse, bunu aşarım. ama benim sorunum aşırı yalnız olmak. evde 4 duvar üstüme geliyor, arkadaşım yok denilebilir. olanlar evlendi dağıldık gibi durumlar. hayatımda biri olmasa da şöyle dışarı çıkıp sohbet edeceğim birisi bile yok. haftada 1 dans gecesine gidiyorum oradan da pek çevre yapmam, (bilen bilir dans ortamı samimiyetsizdir) yaşım 30 bu yaşta arkadaş edinmek biriyle tanışmak zor. aplikasyonlardan arkadaş edinmeyi de düşünmüyorum malum oralar tamamen cinsellik beklentisi içinde. işin içinden çıkamadım aşırı bunaldım. boğuluyorum sanki göğsüm sıkışıyor. yeni hobiler için de isteksizlik var. her günüm işe git eve gel alkol al uyu rutinine döndü. kilo da aldım. kendimi bu kadar yalnız hissetmek yavaş yavaş öldürüyor gibi. önerisi fikri olan var mı bilmiyorum ama içimi dökmem lazımdı.
Kız biz burdayız ya yaz buraya 😗
 
Ben de uzun ilişkimden ayrıldım. Yeni İstanbul'a taşındım. İşyerinden arkadaşlarım var ama ne bileyim sanırım eski ortamımı, samimiyeti, bağlılığı arıyorum ama bu yaştan sonra zor gibi.
Niyeyse insanlar flörte bu kadar anlam yüklerken arkadaşlığı pek sallamıyor.
Kurslar falan hep günlük yüzeysel arkadaşlık getiriyor. Kurs bitince de konuşulmuyor. Gerçi zaten 30'larda kafa uyması daha da zorlaşıyor. Bekar da az. Tahammülsüzüz. Herkesin başka bir personası, duvarları oluyor. Samimiyet pek olmuyor. Zor işler gerçekten.
Ne yapıyorsun peki haftasonlari ya da birseyler yapmak istediğinde? Yalnızlık bir süre sonra sıkmıyor mu ? Ben çok özlüyorum eskiyi ya ama maalesef hersey tam olmuyor şu hayatta
 
Ne yapıyorsun peki haftasonlari ya da birseyler yapmak istediğinde? Yalnızlık bir süre sonra sıkmıyor mu ? Ben çok özlüyorum eskiyi ya ama maalesef hersey tam olmuyor şu hayatta
Arkadaşlarım var dediğim gibi goygoy çevirip dağılıyoruz:) Eskiyi ben de çok özlüyorum açıkçası ama elden gelen bir şey yok, oyalanıyorum. Zaten çok az insanın derin bağlar kurduğu insanlar var bence. Olsa iyi olur ama zaman böyle bir zaman:KK43:
 
X