artık ne yapacağımı şaşırdım

simasef .!.:

Yazıp yazmama konusunda o kadar çok kararsızdım ki yazdım-sildim, yazdım-sildim defalarca ve yine yazının en başındayım. Reelde gerçek nickimle tanıyanlar olduğu için onunla girerek yazmak istemedim ve yeni nick aldım, önyargılı olup yeni nick yalan deyip önyargılı davranmayın lütfen. Kendimden kısaca bahsedecek olursam 4 çocuklu inşaatçı bi babanın ve yeri gelip temizlikçi olan, yeri gelince fabrikada işçi olan bir annenin kızıyım. Annemin ikinci evliliği ve biz 2. evlilikteniz ilk evlilikten çocuk yok. Anne ve baba çalıştığı için anneanne tarafından büyütülüp 7. sınıfa kadar onlarla kaldım ve 8. sınıfta ailenin yanına geçtim kardeşlerimle birlikte. Geçmeden önce belki annesiz babasızdık ama her şey o kadar güzelmiş ki çok geçmeden anladık kardeşlerimle. Babam yazın güneşin alnında, kışın iş olursa buz gibi havada çalışıp bize acımasını geçtim, kendine bile acımadan o kazandığı 5 kuruşu anneme ve çocuklarına getirmeden karıya kıza yediren bi adam. Eve geleli çok bi zaman geçmemişti babam akdenizde bi ile inşaatta çalışmaya gitti tabi o dönem annem çalışmıyor babamın göndereceği parayı dört gözle bekliyoruz. Gideli aylar oldu Babamı arıyoruz defalarca paramız yok, yiyecek evde pek bişi yok durmadan bugün yollayacağım, yarın yollayacağım durmadan oyalamalar. Ve son paramızda bitti ekmek alacak paramız yok evde kalan tek bir pirinç ya da bulgur tanesi bile yok. Annem babamı aradı kavga ettiler gönderiyorum dedi postaneye gidin çekin dedi gittik öyle bi para yok . arıyoruz yolladım nasıl olmaz sisteme düşmemiştir falan filan bir sürü yalan. Ve anladık ki para yok yalan söylüyor ve artık telefonada cevap vermiyor, annem bizi anneanneme yolladı ve anneannem bize un, bulgur, yağ filan koydu eve getirip onları yedik. Cep telefonunun yeni yeni çıktığı dönemler annemin cep teli yok babam ona bırakmıştı telini bizde cep telle babamı işyerinden ya da arkadaşlarından arıyorduk. Derken birgün bir mesaj geldi babamın teline “ ne yapmaya çalışıyorsun sen, senin yüzünden Semra ve sibelle tartıştım acil konuşmamız lazım”. Annem aradı babamı kıyameti kopardı ve babam çıkıp geldi aradı etti o numarayı yanlış numaraymış deyip ört pas etti. Ve birgün kaşımı aldım diye annem beni dövmüştü ve babama da dövdürmüştü. Pantolon giymek yasak, etek giy liseye daha başlamamıştım bile ya 13 ya da 14 yaşımdayım. Sonra babam beni annemden uzaklaştırmaya çalışıp durmadan onu bana kötülemeye başladı, “annen cahil, annen deli, annen akılsız, seni dövdüm ama annen dövmemi söyledi, annen beni kışkırtıyor…….” Ve benzeri bi sürü anlamsız cümle. Çocuk aklımla anlamıyordum bile derken birgün babamla anneme annelere günü hediyesi almak için dışarı çıktığımızda biriyle telefonda konuştu ve gelin kızımla tanıştırayım dedi sizi. Aradan çok geçmeden iki tane kız geldi ve o mesajdaki kızlardı bunlar “Semra ve Sibel” bunlar kardeşlermiş, babama kredi kartıyla ilgili bir şeyler sordular. Onlar gittikten sonra kim diye sorduklarımda arkadaşlarım dedi annene söyleme, her erkeğin böyle arkadaşları olabilir annen cahil ama dedi. Neyse sustum, kimseye söylemedim. İki kızlada görüşüyor yatıyor, kalkıyor ve para yediriyor. Babam çalışıyor eve para getirmiyor ama bana annem ve kardeşlerimden gizlice para veriyor. Gelip beni okuldan alıyor cafelere götürüyor. Zavallı annemde temizliğe gidiyor 5 kuruş için derken birgün babam “ popon çok ufak geceleri yatarken masaj yap, göğüslerin ufak, yok banyoda şöyle yap çok güzel olur” evet yanlış duymadınız babamdan bahsediyorum. birgün dudaklarıma yapıştı ve göğsümü okşadı lise 1 deyim daha. Ve artık anneme söyledim her şeyi; serme ve sibeli, babamın bana söylediklerini ve yaptıklarını. annem esti gürledi. Semra ve sibeli buldu kızlarla birbirlerine girdiler, ve öğrendik ki babamın bunlarla tam 10 yıldır ilişkisi varmış, boşanma davası açtı annem, babam kemerle derfalarca beni dövdü. Aşıma su kattın dedi ve burnumdan gertirdi hayatı. Annem ve babam akraba oldukları için aileler araya girdi hata dediler, cahillik dediler ve tekrar barıştı bunlar. Ve ben, benim duygularım, yaşadıklarım unutuldu gitti. Annem dönüp sormadı bile babama. Bu saatten sonra babam beni okuldan almaya çalıştı, defalarca dövdü, kısacası hayatı zindan etti. Kaç kez intihara kalkıştım ama annem hiç kocasından vazgeçmedi. Yıllar geçti Tabi bu süreçte babam eski tas, eski hamam aynen devam etti arada kaç kere yakaladı annem; gizli kullandığı telefonunu, sevgilisine aldığı yatak odasını, verdiği paraları ve bi sürü şey ama yine bırakmadı . ben liseyi ardından myo yu öğrenim kredisiyle şunla bunla bi şekilde okudum. Kardeşim ünv bıraktı ve babam sevdiği kızı kaçırıp evlendirdi. Kız tarafı başlık parası istiyor, beni rahatsız ediyorlar ve babam bütün işçilerin parasını işverenden teslim etmek için alarak milletin parasıyla antalyaya kaçıp gidiyor ve top bizde artık. Kız tarafı bi yandan işçiler bi yandan para, para, para. Tabi annem o dönem yine çalışmıyor benim myo yeni bitmiş para yok elde apartopar iş bulup bi işe girdim. Allah işimi rast getirdide güzel ve temiz bi iş buldum şans eseri. Çalıştım eve baktım, çalıştım aylarca eve para götürdüm. Kardeşim sevdiği kızla evlenen kardeşim daha kaç ay olmuştu ki evleneli karısını aldatmaya başlamıştı o da. Ev böyle karışınca Ve yine babam çıkıp geldi. Güya kardeşime bi iki kızıp yine annemi kandırıp barıştı ve yine bizimle yaşadı. Ben çalışmaya devam ettim annemin emekliliğine 1 yılı vardı ki ben kendi çalıştığım yerde kendi sigortamı değilde annemin sigortasını gösterttim, annem 1 yıl sonra emekli oldu. Ve şimdi ben ne mi yapıyorum??? Özel sektörde 3 yıl çalışmanın ardından kpss ye girdim ve onlardan çok uzak bir şehirde memurum şu an. Herkesi bıraktım o şehirde; annemi, ş.r.siz babamı, kardeşlerimi, arkadaşlarımı benimle gelen bi tek gözyaşlarım oldu öyle ki şu an bunları yazarken gözyaşları içindeyim, vücudum zangır zangır titriyor, sanki ruhum karşımda beni izliyor ama ben yokum sanki. Evet memur oldum şükürler olsun ama geçmişin seni asla bırakmıyor ki… her an pat diye karşına çıkıyor. Nişanlıyım şu an ve babamdan ilk defa bana babalık yapıp ben o şehirde olmadığım için düğün salonunun kaporasını ödemesini istedim ama yine yapmadı, yine olmadı, yine acımadı…..ve artık ipleri kopardım telefonu açıp anneme de babamada lügatımda ne kadar kötü söz varsa saydım nişanımı bile ben yaptım. Ve karar verdim ailemin bulunduğu ilde kına filan yapmıyorum, nişanlımın ailesinin memleketinde sadece düğün olcak. Erkek tarafına ne derim nasıl açıklarım kına olmayacak diye bilmiyorum. Kardeşim aradı biraz önce babam ödemediği için elektrik ve doğalgaz kesikmiş. 2 aydır kirayı ödemiyormuş. Evli olan kardeşimi eşi evinde kızla aynı yatakta yakalamış, birbirlerine girmişler kardeşim intihar etmeye kalkmış az kalsın diğer kardeşimle ikiside 7. kattan aşağı düşüyorlarmış, annem bayılmış ve 2 gün konuşamamış, babam kardeşimin üzerine bıçakla yürümüş…. Bıktım, usandım ve hayattan nefret ettim. Ne olur, ne nereye kadar gider bilmiyorum ama artık dayanamıyorum

Genişletmek için tıkla...

simasef .!.:

memurluğa ilk atanırken zaten yeni bi hayata başlayacaktım, her şeyi unutacaktım ama olmuyo sen istediğin kadar bırak peşinden geliyor. evleneceğin erkek inşallah doğru kişidir demişsiniz istediği kadar doğru olsun babası tarafından öpülmüş, okşanmış biri sizce ne kadar güvenebilir ki başka bir erkeğe? hayat bana mutlu olma şansı vermedi, ne doğru düzgün bi ailem oldu, ne bi yaşantım, ne çocukluğum ne de gençliğim, hani buraya gelip yok kaynanam bana bunu dedi, yok bu böyle oldu yok şu şöyle oldu diyorsunuz ya Allah başka dert vermesin size, o kadar ağır bi imtihanım var ki dayanamıyorum artık. ilk dudaklarından öpenin baban olması, göğüslerin daha yeni yeni büyürken baban tarafından sıkıp okşanılması kadar kötü bir şey olamazz sadece şükredin ne diyeyim

Genişletmek için tıkla...

fatosch88 .!.:

Unutamazsin ama tekrar tekrar hatirlamak icinde onlarla gorusmemelisin...

Genişletmek için tıkla...