Merhabalar. Sadece içimi dökmek istiyorum. Abarttığımı düşünebilirsiniz ama yaşayan bilir.
23 yaşındayım. Geçen sene mezun oldum okuduğum yerde bir tanıdık vesilesiyle firmalarında işe başladım çok ani oldu. Burada onunla tanıştım ilk başlarda çok itici gelmişti. Benimle sürekli ilgileniyor laf sokuyordu ama etraftan duyduğum kadarıyla çapkın bir tipmiş. Her neyse bana çok yakın davranmaya başladı ilgili davranmaya başladı her konuda yardımcı oluyordu bana komik kafa çocuktu ara sıra akşamlarıda çıkmaya başlamıştık. Biraz hoşlanmaya başlamıştım ama kendime bile itiraf edemedim. 2-3 ay sonra öğrendimki sevgilisi varmış ama asla belli olmuyordu. Biraz hayal kırıklığına uğramıştım. Ama kafamda tamamen sildim oda aksine dahada ilgili akşamları arıyor filan. Sonra sevgilisiyle sürekli kavga ediyor ofistekilere anlatıyor işte benlik biri değil farklı yaşam tarzlarına sahibiz kız arkadaşıda farklı bir ilde üniversite okuyor kendisi de benimle aynı yaşta bu arada. Ben tabi iş yerinde sıkıntılar yaşıyorum mopinge uğruyorum ama benim için kavga bile ediyor insanlarla. Bu kadar ilgili olması herkesin ilgisini çekiyor ben yanlış olduğunu düşünsemde içten içe mutlu oluyorum bununda sebebi içimde hep bir boşluk oldu ailevi sorunlardan dolayı arkamda bir baba bir aile olmadı hep kendi ayaklarım üzerinde durdum kimseye kolay kolay güvenmem ama o boşluğu doldurdu sanki sonra işten çıktın bazı sebeplerden dolayı ama çıkmamdan çok etkilendi sana alışmışım filan dedi sonra açıldı bana ben senden çok hoşlanıyorum biz neyiz bende sevgilin varken hayatında biri varken ne dememi bekliyosun dedim banada sevgilimden ayrılıcam kavga ediyoruz sürekli bıktım filan dedi bende ne olursa olsun hayatında biri varken cevap veremeyeceğimi söyledim. Ayrılamamasının sebebininde cinsel birliktelik yaşamış olmasıydı öyle söyledi bana. Sonra ayrılmışlar bende memlekete gidiceğim gün beni terminale bıraktı sarıldık sonra okadar kötü oldumki 2 saat ağlamışımdır otobüste 2-3 haftalığına gidiyorum ama bir gün bile uzak kalmak istememiştim o an bu yaşıma kadar ilk defa aşık olmuştum gerçek anlamda. Memleketteyken hergün aradı gece gündüz şiirler şarkılar atıyor sürekli. Döndüğümdede işe tekrar devam edeceğim bu arada. Bir sürü plan yapıyor şuraya gideriz şunu yaparız. Hepsi hayal gibi benim için. Sonra döndüm birlikte olmaya başladık herşey çok güzel gidiyor iştede beraberiz ara sıra akşamları çıkıyoruz haftasonları arkadaşlarıyla planlar yapıyoruz bana deli divane ama alrabalarıyla kuzenleriyle tanıştırdı çokta istemedim hızlı ilerlediğini düşündüm ama ipleri ona verdim çünkü çok mutluydum cinsel anlamdada ilk defa bir erkekle bukadar ileri gittim. Ufak tefek kavgalar başladı tabi bu aradada eski sevgilisi ve onları tanıştıran uzaktan kuzeni ve sevgilisi sürekli bunun instagramına bendede açık olduğunu bildikleri için bu ikisinin samimi fotoğraflarını atıyorlar. Ben bunlara göz yumdum gereken cevabı verir diye ama alaya alarak cevapladı yine aynı şeyi yapıp durdular aramızı bozmak için aynı ofisteyizya hediyeler gönderdi kız hepsini içime attım. Sonra beyefendi memlekete gitti bulunduğumuz ile çok yakın kızı bununla buluşturmuşlar zorla kız bunun ayaklarına kapanmış bunu bana kendisi anlattı sonra ilgisi azalmaya başladı 1 hafta sonra ben ara vermek istiyorum benim ailevi sorunlarım var filan dedi ben istemedim tabi sonra bi baktım kendinden soğutmak için saçma sapan konuşmalar arkadaşlarının yanında beni küçük düşürmeler. Ben konuşup düzeltmeye çalıştıkça benim uzak durmaya ihtiyacım var falan filan türlü türlü bahaneler ben yalvardım ailevi sorunların yüzünden uzaklaşma aksine ben yanında olayım dedim mahfoldum a ara meselesi açıldığından beri iştahım kapandı haftasonları memlekete gidiyor güya kafasını dağıtıyormuş. Sonra tamamen bitti filan dedi. Ama o ara vermek istediğinde devam ettiğimiz süredede çağırıyor beni gidiyorım kalıyoruz yakınlaşıyor meğersem eski sevgilisine dönmeye çalışıyormuş. Aynı ofisteyiz ya whatsapp webini açık unuttu tesadüfen gördüm neler yazmış arkadaşlarına. Hele o kızla barıştırmaya çalışan fitneye yazmış işte oğlum ayrılmaya çalışıyorum ama istemiyor bilmiyorki işte eskisinden dolayı ona dönmeye çalışıyorum filan tabi ben yıkıldım o kadar saf duygularla sevdim ve güvendimki tüm çizgilerimi sınırlarımı aştım sonra bıraktı beni ben ofiste rezil rüsva oldum meğer herşey eski sevgilisine dönmek içinmiş 1 ayda 6 kilo verdim hiçbirşeye hevesim kalmadı benide işten çıkarmak için biraz uğraştı ama sırf onun ekmeğine yağ sürmemek için kaldım çünkü istediği oydu onu her görüşümde içim parçalanıyor bitiyorum tükeniyorum nasıl bu kadar karaktersiz olabilir bir insan? Birde ilk ayrıldığımızda aradım dedimki o kızla birliktesin dimi hayır dedi ben o karakterde bir insan değilim sonra ortaya çıktı tabi. Şimdide ofiste o kızla konuşuyor insan biraz saygılı olur. Canım okadar yanıyor ki en kötüsüde kafamda bitirsemde nefret etsemde hala hislerim var ve atamıyorum. Okadar kırıldım döküldümki söyleyin bitermi bu acı bu hisler?