Evet. Söze nereden başlasam bilmiyorum. Fakat artık burada yazmak istiyorsam son noktadayım. 18 Temmuz'da evliliğimin 7. yılını dolduracağım. Belli ki bu tarihte de bir şeyler bitmiş olacak. Yazacaklarım çok uzun olacak biliyorum ama yorumlarınıza ihtiyacım var. Siz olsaydınız ne yapardınız... 2008 yılında bir otobüste tanıştım eşimle sevdim ve evlenmeden önce karşı koyamadığım için birlikte oldum. Her zaman öfke nöbetleri vardı aslında. Problemli , baba sevgisi olmayan, ruhsal durumları iyi olmayan bir aileden gelmişti. İlk başlarda bu durumu hiç görmedim ben , gözüm hiç bir şey görmedi ve 1. hatam onunla birlikte olmak oldu. Sonrasında 2. hatam bu hata sonucunda evlendim. Evlendiğimizin 10. gününde arkadaşımın düğününe gittim. Eve geldiğimde tartıştık o yumruğunu duvara vurdu beni de gece kıyafetimle kapının önüne koydu sonra içeriye aldı ve bu psikolojik buhranların devamı ardı sıra geldi. Bir kaç defa şiddete başvurdu. böyle 3 yılı devirdik. Sonrasında bir gün gece elinde çorap kokladığını fark ettim. Gözleri kan çanağına dönmüştü, korktum tiner çekiyordu. Daha sonra uyuşturucu kullandığını anladım ben içme deyip zararlı olduğunu söyledikçe , o zararlı olmadığını savunup benim bile içmemi istedi. Sonrasında boşanmaya karar verdim. İş ortamından uzaklaşacağını , iş değiştireceğini ve bir daha kullanmayacağını söyledi babama. Kabul etmedim. Akşamında eve geldi yalvardı. 3. hatam Affettim. Devamında işi değiştirdi kullanmadığını söyledi ara ara içmeye başladı. Sonrasında istemeden hamile kaldım. Kıyamadım. 2 yaşında dünya tatlısı bir oğlum var şimdi. Beni her şeyden soyutladı. Tüm sosyal çevremi, arkadaşlarımı silip attım. Görüşemedim. Öyle bir hayat ki . Onun ailesi-benim ailem ve iş hayatım. Evet çalışıyorum. Özel bir şirkette müdürüm. O hiç benimle gurur duymadı. Hep aşağıladı. Öküz, geri zekalı ve bir sürü hakaretler. Ama hep çok sevdiğini de söyledi. Bende inandım. Bir arkadaşı var ben hamileyken ona en ihtiyaç duyduğum zamanlar ondan nefret ettiğim zamanlar oldu. Çok defa kavga ettik. Beni itti merdivenden düştüm. Sürekli hakaret etti ev pismiş , temizlik yapmıyormuşum, ütü yapmıyormuşum vs. O arkadaşıyla takıldı gece 3-4 ler de eve geldi. Ben bekledim. Hamileyken de boşanmak istedim. Arkadaşıyla görüşmeyeceğini söyledi. 4. hatam affettim. Bebeğim oldu o arkadaşıyla görüşmeyi bıraktı. Daha bu arada çok konu var ama şimdiye geleceğim. Benimle ters ilişki yaşamak istediğinde reddediyorum. O ısrarla yaşamak istiyor. Fantezileri var. Ben hep giyinip süsleneyim onunla olayım istiyor. Ben ondan soğudum. Hiç bir zevk almıyorum. Kendimi kukla gibi hissediyorum. Onu artık sevmiyorum, istemiyorum. O beni sevdiğini söylüyor. 4 gün önce dışarda çok beğenildiğini, çok yakışıklı olduğunu etrafında kızların koşturduğunu söyledi. Benim neden onu ittiğimi, herkes böyle davranırken onun anahtarı bende diye mi böyle davrandığımı sordu. Dedim ki dışardan bakınca öyle görünebilirsin, benim yaşadıklarım.... Hakaretler, vurmaların, sözlü tacizlerin , çektiklerim , her cinsel isteğine karşılık vermek zorunda bırakman.... Sen gidip onlarla birlikte olabilirsin ben seni istemiyorum dedim. Onunla dışarıya çıkmak istemiyorum. Dışarıda hep tartışıyoruz . İnsan eşi dediği kişiyle vakit geçirmek, yanında mutlu olmak ister. Biz yapamıyoruz. Dünde kahvaltıya gittik . Ekmek almayı unuttum diye dışarıda bana sen geri zekalısın 3 parça bir şey alamıyorsun dedi. Ben artık bu adamla evli kalmak istemiyorum. Fakat beni sevdiğini , boşandığımda evlenmezsem oğlumu bana vereceğini yoksa vermeyeceğini söylüyor. Sizce ne yapmalıyım.
Bu arada benim gelirim ondan fazla. Ona da parasal konuda baskı yapmıyorum. Bana az bir para veriyor. Gerisini de zaman zaman sorguluyorum. Her zaman değil. Allah izin verdikçe maddi olanaklarım da var. Cinsel isteklerinden, hakaretlerinden bir şey yapacağı zaman önceden kılıf hazırlamasından , onunla dışarıda vakit geçirememekten, beni rencide etmesinden çok yoruldum. Ben artık ben değilim. Hiç bir şeyden zevk almıyorum. Eski hayat dolu insan olmak istiyorum. Önerileriniz nedir. Bana yardımcı olabilir misiniz.
