- 22 Eylül 2017
- 81
- 76
- 37
- Konu Sahibi neslihanot
- #1
Arkadaşlar Merhaba ,
Eminim burda binlerce sorun var ben biraz içine girdim bir derya yanlız benim çok farklı değişik sorunlarım var . Ben 6-7 yaşındayken annem ve babam boşandılar . 22 yıllık evliliklerini bitirdiler . 2 abim var . Şuan ben 30 bir büyük abim 33 diğeri ise 40 yaşında . Annem babamla 14 yaşında ilk regl olduğu ayın ertesinde evlenmiş . Kadıncagızla babam arasında 10 yaş var . Annem sevmemiş babam alkol ve dayak bağımlısıymış. Annem ilkokul babam ortaokul mezunu . Annem en sonunda bize danışıp ben artık babanızın dayağına alkolüne dayanamıyorum deyip biz izin verdik anne artık ayrılmak istiyorsan ayrıl diye . Ondan sonra boşandı abilerimin yaşı biraz büyüktü bir ekonomik gücümüz yoktu annem çok genç ve güzeldi . Boşınınca küçük bir muhitte oturduğumuz için herkes dedikodu yaptı . Biz istanbuldan çok şık bir semtten kalkıpKonyanın küçücük bir yerine taşınmıştık ailemizin istanbulda arsa ve apartmanı vardı onu sattılar ve biz o parayla babamında zoruyla kalkıp oraya gittik . Ne manaya oraya yerleştiysek . Ailemiz geniş ve köklü bir aileydi ama babam buraya gelince hep kopukluklar oldu amcamlarla . Derken annem boşandıktan sonra babam tüm parasını pavyon , gazino tarzı yerlerde yedi . Annemde bu arada çalışıyordu. Büyük abimde . ben ilkokulda okuyordum küçük abimle . Anneme herkes birşey dedi . Saçı açıktı güzel giyiniyordu dudu arkadaşları bile eşlerinden kıskanmaya başladı ve annem kimsenin evine gitmemeye başladı. Sonra bizim orda çürüyeceğimizi düşünüp babamdan kalan son paralarla bizi bodruma taşıyıp orda küçücüük bir ev yemeleri lokantası açtık . Babam bu sırada istanbula geri döndü ve bir gün babamın intihar haberini aldık içmiş içmiş kendini arabanın birinin altına atmış ve sakat kaldı ayağına platin taktılar . O sırada hepimiz annemde dahil yanına gittik yanında olduk . Amcalarım bizi yargıladılar . ben zaten küçücüktüm niye babanızı terkettiniz diye biz dedik o bizi terketti hergün hepimizi dövdü annemi dövdü içti içti bizi herkese rezil etti neyse hepsi bizi sildi daha babamın o olaylarına şahit olmamışlardı. Biz bir şekilde babam toplanınca yine hepimiz işimize gücümüze döndük .daha birsürü olay neyse büyük abim evlendi annem 2. evliliğini yaptı 15 yıl oldu ben üniv. okudum ben başka şehirdeyim diğer abim halen bir baltaya sap olamadı hepimiz dağıldık ben tek kızım evin . Ve yıllardır gurbette tek başıma birçok şeyin savaşını veriyorum . Öğretmenim atamam olmadı yanlış insanlara gönül verdim sıkıntılar yaşadım . derken içimde hep bir aile boşluğu oldu mal gibi tek başıma ne anam gelir yanıma ne babam ne abilerim . Patladım resmen o kadar yanlızım ki bunu kelimelere sığıramam. İnsanın ailesi hayatta olup yanında hiç olmamaması o kadar kötü ve acı verici ki . Bende kendi ailemi kurmak isterken yanlış insanlara bulaştım hep aldatıldım. Valla bu devirde babana bile güvenmicen diyorlar ya yemin ederim doğru . Bu kadar yıldır tek başıma savaş verdim bu saatten sonra yanımda gibi sadece telefonda arayıp hal hatır sormalarını bile istemiyorum bazen . Tüm arkadaşalarım ailesiyle , yani olmayan en azından yok diyor ben kimseye birşey diyemiyorum konu komşu soruyor senin ailen yokmu diye öyle ağrıma gidiyorki beni hep yanlız sanmaları .
Valla isyan ettim artık !
Eminim burda binlerce sorun var ben biraz içine girdim bir derya yanlız benim çok farklı değişik sorunlarım var . Ben 6-7 yaşındayken annem ve babam boşandılar . 22 yıllık evliliklerini bitirdiler . 2 abim var . Şuan ben 30 bir büyük abim 33 diğeri ise 40 yaşında . Annem babamla 14 yaşında ilk regl olduğu ayın ertesinde evlenmiş . Kadıncagızla babam arasında 10 yaş var . Annem sevmemiş babam alkol ve dayak bağımlısıymış. Annem ilkokul babam ortaokul mezunu . Annem en sonunda bize danışıp ben artık babanızın dayağına alkolüne dayanamıyorum deyip biz izin verdik anne artık ayrılmak istiyorsan ayrıl diye . Ondan sonra boşandı abilerimin yaşı biraz büyüktü bir ekonomik gücümüz yoktu annem çok genç ve güzeldi . Boşınınca küçük bir muhitte oturduğumuz için herkes dedikodu yaptı . Biz istanbuldan çok şık bir semtten kalkıpKonyanın küçücük bir yerine taşınmıştık ailemizin istanbulda arsa ve apartmanı vardı onu sattılar ve biz o parayla babamında zoruyla kalkıp oraya gittik . Ne manaya oraya yerleştiysek . Ailemiz geniş ve köklü bir aileydi ama babam buraya gelince hep kopukluklar oldu amcamlarla . Derken annem boşandıktan sonra babam tüm parasını pavyon , gazino tarzı yerlerde yedi . Annemde bu arada çalışıyordu. Büyük abimde . ben ilkokulda okuyordum küçük abimle . Anneme herkes birşey dedi . Saçı açıktı güzel giyiniyordu dudu arkadaşları bile eşlerinden kıskanmaya başladı ve annem kimsenin evine gitmemeye başladı. Sonra bizim orda çürüyeceğimizi düşünüp babamdan kalan son paralarla bizi bodruma taşıyıp orda küçücüük bir ev yemeleri lokantası açtık . Babam bu sırada istanbula geri döndü ve bir gün babamın intihar haberini aldık içmiş içmiş kendini arabanın birinin altına atmış ve sakat kaldı ayağına platin taktılar . O sırada hepimiz annemde dahil yanına gittik yanında olduk . Amcalarım bizi yargıladılar . ben zaten küçücüktüm niye babanızı terkettiniz diye biz dedik o bizi terketti hergün hepimizi dövdü annemi dövdü içti içti bizi herkese rezil etti neyse hepsi bizi sildi daha babamın o olaylarına şahit olmamışlardı. Biz bir şekilde babam toplanınca yine hepimiz işimize gücümüze döndük .daha birsürü olay neyse büyük abim evlendi annem 2. evliliğini yaptı 15 yıl oldu ben üniv. okudum ben başka şehirdeyim diğer abim halen bir baltaya sap olamadı hepimiz dağıldık ben tek kızım evin . Ve yıllardır gurbette tek başıma birçok şeyin savaşını veriyorum . Öğretmenim atamam olmadı yanlış insanlara gönül verdim sıkıntılar yaşadım . derken içimde hep bir aile boşluğu oldu mal gibi tek başıma ne anam gelir yanıma ne babam ne abilerim . Patladım resmen o kadar yanlızım ki bunu kelimelere sığıramam. İnsanın ailesi hayatta olup yanında hiç olmamaması o kadar kötü ve acı verici ki . Bende kendi ailemi kurmak isterken yanlış insanlara bulaştım hep aldatıldım. Valla bu devirde babana bile güvenmicen diyorlar ya yemin ederim doğru . Bu kadar yıldır tek başıma savaş verdim bu saatten sonra yanımda gibi sadece telefonda arayıp hal hatır sormalarını bile istemiyorum bazen . Tüm arkadaşalarım ailesiyle , yani olmayan en azından yok diyor ben kimseye birşey diyemiyorum konu komşu soruyor senin ailen yokmu diye öyle ağrıma gidiyorki beni hep yanlız sanmaları .
Valla isyan ettim artık !