selamlar buraya en son 2012 de mesaj yazmışım ve sizlere derdimi anlatmışım.premeatüre annesi olmak malesef 10 yıl geçmiş olmasına rağmen benim içi hala zor ve zorlu..oğlum 2 yaşındayken boşandığım için tek başıma daha da zorlu..çok şükür ki 1300 gr ve 33 cm doğmuş olan yiğit oğlumun bedensel yada zihinsel bir engeli yok.tabiki bende o yılları türlü endişeler ve gözyaşlarıyla atlattım.ama söz konusu evlatsa biz anneler herşeyi dert edebiliyoruz derde doymuyoruz sanırım:)) şimdide derdimiz boyumuz.çok kısa doğduk ve malesef hala çok kısayız.sınıfın en minyonu en küçüğüyüz.ve malesef artık sadece benim derdim değil oğlumda dertleniyor kompleks yapıyor..arkadaşlarına ben erken doğdum diye açıklama yapmak zorunda kalıyormuş yavrum.varmıdır yaşayan bana bir akıl verecek olan?