- Konu Sahibi Kulubun1uyesi
-
- #21
Ay lütfen bitir bana daral geldi
Ay lütfen bitir bana daral geldiÖyle valla aslında aramızda adını koyamadığım bişey var çok kez problemler yaşadık çözmeye çalıştık ergenken. Ama o samimiyet nedense sadece mesajda gibi. Gelince bı kahve çay iki dertlenme tamamm. Aslında senle hadi çık gel şuraya gidelim diyemiceksem 20 senedir niye varsın oldum benhep ben bitiriyorum arkadaşlıkları vallahi bıktım
Sizde evinize almamakla çok iyi yapmışsınız. Bende herkesi evime almam. Lisedeyken çok gidip gelirdik bu arkadaşla da. Bekarım o da bekar param var onun da var yani bakıyorum millet arkadaşlarıyla sürekli organize olup bir yerlere gidebiliyor bende bunu ondan talep etmeyi hak gördüm mesela ama olduramadı bir türlü. İşin kötüsü de 20 senedir var yani kabaca. Artık insanlara bir kahve için bile zaman ayirmamak lazım o zaman bile kıymetli.En ufak örnek bi kaç anne samimi gibiyiz.
Ama ben evime kimseyi sokmadım.
Neyse x se gidilecek ama benim cocuk hasta oldu okula gitmedik kimsenin haberi yok doğal olarak arayan da yok hiç sorun değil (çünkü ben bir kural koydum kendime iyice tanımadan kimseyi evime sokmama).
Neyse x evine gidileceği gün aramış duymadım mesaj atmış.
Yazdım cocuk hasta vs.
Gecmis olsun dedi o kadar.
Hele bir digeri onunla daha samimiyiz ne arama ne sorma.
O kadar bağışıklık kazandım ki bu tarz insanlara.
Eşime dedim mesafeli iyi ki durmuşum.
Çocuklar karne alacak. Pastörize ettim.
Bende usta oldum bu insanlara karşı sıcak ama mesafem yanı başımda davranışı.
Zaten belirli bi olgunluktan sonra o kadar doyuyoruz ve yoruluyoruz ki… Asla fazla, gereksiz ve hep bana insanları elinin tersiyle itiyorsun.
Bunlar hep var ve olacaklar.
Önemli olan fark ettiğimizde kendimizden vermemek.
Hahaha motivasyonum yıllardır süre gelmis olması olabilir kakdkf mutlaka nasılsın napiyorsun gibi sohbeti diri tutacak şekilde olması olabilir 5 senedir başka şehirde işte geldikçe görüşmek vs. Yine benden beslendi vala düşünüyorum da dinleyip durdum hakkını verdimAy lütfen bitir bana daral geldiyani belki de o kafasında bitirmiştir o yüzden mesafelidir olmuyorsa olmuyor bazen neden kafa enerjisi harcıyorsun ki hayat zaten yeterince zor ekstra zorlaştıran birilerini etrafında tutma motivasyonun ne
Olabilir vallahi :) dert babası değilsiniz sonuçta. Ohh iyi derdini dinle dinle, başka birşey yok. Belki paylaşımınızı görünce sorar hayırdır diye. Sizde genelleme yaparak cevap verirsiniz. Aptal değilse anlar herhalde.WhatsApp tek kişilik durum atayım
Yapcaz artık bir şeyler ortaya karışıkOlabilir vallahi :) dert babası değilsiniz sonuçta. Ohh iyi derdini dinle dinle, başka birşey yok. Belki paylaşımınızı görünce sorar hayırdır diye. Sizde genelleme yaparak cevap verirsiniz. Aptal değilse anlar herhalde.
Çokta samimi 20 yıllık dost gibi gelmediniz bana ya. Benimde 20 yıllık dostumla ilişkim bitti. Artık bitmesi gerekiyordu. İkimizde bitirdik. Ama sessiz bitirdik. Onca yılın hatrına ben saygısız bir şey diyemem. Artık görüşmeyelim de diyemem oda diyemedi zaten hiç kavgada etmedik ama artık hayata çok farklı bakıyorduk ve birbirimize iyi gelmiyorduk. Bitmedi gereken bir ilişkiydi. Bazen bazı ilişkiler bitmeli fakat illa kalp kırmaya gerek yok. Sizde karşılıklı birbirinize öyle bir değer göremedimEveett. Bayadir sohbet etmediğimizi düşündüm ve bir konuyla giriş yapmak istedim.
Ah kimleri kimleri kimleri gömdük hepimiz..
Ama kafamı karıştıran şu ki. Son konuşma yapıyoruz diyelim tüm eteklerimdeki taşları döktüm "sana bu bu bu noktalarda şu şu şu olaylarda aslında çok kırıldım ve kendimi geri çektim yakın olmadığımızı farkettim vs" dediğimizde karşı taraf toparlama çabasına girmek istiyor ama sen acayip soğumuş oluyorsun ya.. hislerin geri iadesi olmuyor malum.
Hiç bir şey söylemediğinde, sessiz bir tepki verdiginde sürekli bir göz senin hikayelerini izliyor, sormuyor.. bir gariplik olduğunun o da farkında ama. Soracağı gün de gelecek biliyorsun
Yapıcı olunmalı mi bilmiyorum insan kaybetmek gibi düşünmüyorum nedense.
Artık eskisi gibi gorusmeyelim demekte bir şekilde hayatından çıkartmak değil mi mesela. Ama açıkça söyleyince yine ben bitirmiş oluyorum süreç değil sonuca bakılıyor.
Nerdeyse 20 senelik bir arkadaşımla bu yaz tanıştım gibi oldu.
Tatile gidecektik son hafta başka bir otele gitmek istediğini ve başka bir zamanda gitmek istediğini söyledi. Beraber gideceğimiz bir yere bir kaç ay sonra tek gitti ve haber vermedi. Farklı bir şehire taşınacaktı, taşınmadan önce beni çağırmasını bekledim mesela evim çok güzel ayrılmak istemiyorum vs konuştuk bu sonbaharda gelebilirim diye de konuştuk ama çağırmadı çağırsa beraber toplamasına yardımcı da olurdum arkadaslik birazda bu değil midir ya. Mesajda da sürekli mutsuz ve mental destek bekliyor farkettim ki dert anlatma arkadaşlığı sadece keyifli bir paylasim buluşup kahve içmek falan farklı bir etkinlik yok. E yanına cagir geliyim yani sen musaitsin ben müsaitim ve yakın arkadaşız ya. Sorguluyorum şuansonrasında Ege'ye tayin oldu ve hala diyorum boşver unut farketmedi belki de yaptığını. Çağırır belki seni. tek yani. çağır gezebiliriz. istemediği bir yere tayin olduğu için mutsuz fln. Yok çağırmadı. Lafa gelince yakın değil miyiz şimdi soruyorum ha bu da geçen senenin konusu; uzakta olduğu için bir pastaneden pasta sipariş vermiştim evine sürpriz olsun 30 yaşına giriyor diye ben girdim 30 yaşıma genelde gece msj atardi. Bu sefer onu da unuttu. mesela çok bozulmustum aylarca da bunun soğukluğunu yaşadım of neyse sizce tatil konularını yüzüne vurmalı ve mesafe kararı aldığımı söylemeli miyim en önemlisi haksız mıyım ?
Aynen eski derinliği yok eskiden de başka en yakın arkadaşlarımız zaten vardı hiç bı zaman en ve tek diyemedim o da demedi benim için. Yıllardır süregelen sürekli nasılsın diye yoklayan, napiyorsun diye kendini unutturmaya fırsat vermeyen, diyaloğu elden bırakmayan. işte yaz tatilinde yarıyıl tatillerinde geldiğinde görüşmek isteyen birisi 6 senedir fln ztn aynı şehirde değiliz. Çoğu kişi söyleme dedi, kırılır mı bilmiyorum kırıcı bir uslupla soylemicektim zaten ama. yüzleşmek de iyidir diye düşünmüştüm fikrim değişti galiba sessizleri oynamak daha iyi olacakÇokta samimi 20 yıllık dost gibi gelmediniz bana ya. Benimde 20 yıllık dostumla ilişkim bitti. Artık bitmesi gerekiyordu. İkimizde bitirdik. Ama sessiz bitirdik. Onca yılın hatrına ben saygısız bir şey diyemem. Artık görüşmeyelim de diyemem oda diyemedi zaten hiç kavgada etmedik ama artık hayata çok farklı bakıyorduk ve birbirimize iyi gelmiyorduk. Bitmedi gereken bir ilişkiydi. Bazen bazı ilişkiler bitmeli fakat illa kalp kırmaya gerek yok. Sizde karşılıklı birbirinize öyle bir değer göremedim
İşte biraz önce onu düşündüm ne kadar aptalca. Bu yaptığını unutmayacağım bu sefer dediğin şeyleri bile unuttun. Örneğin 30 yaş için yaptığım o doğum günü jesti gibi. Ameliyat olunca gelmeyen yakın arkadaş gibi. Bir arkadaşıma da kutu yapmıştım gratisten 30 yaş muhabbetine o yine bana bir şey yapmamıştıÇok sevdiğim ve kalbimde yeri bambaşka olan bir arkadaşım vardı, ruhumun güneşi gibiydi neredeyse.. Her doğum gününde ben birşeyler yapardım ama o doğum günlerimi hep unuttu. En son dedim ki ben bu kadar değer veriyorsam o da verebilir; demek ki vermiyor. Kendimi daha çok sevdiğimi farkettim ve mesafe koydum.
Aslında doğum günü de değil mevzu o kişinin samimiyetinin bir noktada patlak verişini görmüş olmak. İnsan en çok o hisse üzülüyor. Benimde vardı öyle arkadaşım vedalasirken aglardik falan kalp atışını hissederdimÇok sevdiğim ve kalbimde yeri bambaşka olan bir arkadaşım vardı, ruhumun güneşi gibiydi neredeyse.. Her doğum gününde ben birşeyler yapardım ama o doğum günlerimi hep unuttu. En son dedim ki ben bu kadar değer veriyorsam o da verebilir; demek ki vermiyor. Kendimi daha çok sevdiğimi farkettim ve mesafe koydum.
Hayatımdan bayağı bir arkadaşı çıkarttım, dışardan gören sorun sende mi diye düşünebilir ama hayır, verdiğim değeri, inceliği göremedim, hiç bir zaman da geri dönüp aramadım, onlar geri döndü aradı, tekrar barışmak istedi. En son 12 sene sonra gene aradı bir arkadaşım, barıştım senelerin hatrına, dedim zaten önemli birşeyden küsmemiştik ancak sonrasında hatırladım ki zaten bizi o küsme sürecine götüren şeyler olmuştu, o son küsme hadisesi patlama noktasıydı. Ne oldu peki şimdi... Hayatıma geri döndüğü andan itibaren aslında neden koptuğumuzu hatırlamaya başladım. 12 sene boyunca ne bir olumlu değişim ne olgunlaşma hiçbir gelişim yok..Gene bende daha çok değer verme,birşeyleri toparlamaya çalışma çabası. Şimdi tekrar küsmedim, oluruna biraktim, samimi bir sürekli görüşme yok zaten, ben 5-6 defa aradiysam 1 defa aramıştır, kendi haline bıraktım arada nadiren görüşme olur sonra da tekrar kopulur, olacağı o.. Evlendiğim gün benimle olan arkadaşlığına es verdi, bekar kız gezip tozuyor bana artık vakit ayıramamasj normal dedim, çocuğum bir dogdugunda hastaneye geldi. Bir de 2,5 yaşına geldiğinde başka bir arkadaşın hadi gidelim diye ısrarı ile geldi. Onca zaman sonra memedeki bebeği anneme bırakıp bir gece dışarı çıkalım dedik o gece gittiğimiz yerde bizi ekti başka yere geçti falan filan. Barışmanın anlamı yoktu da biraz gafil avlandımEveett. Bayadir sohbet etmediğimizi düşündüm ve bir konuyla giriş yapmak istedim.
Ah kimleri kimleri kimleri gömdük hepimiz..
Ama kafamı karıştıran şu ki. Son konuşma yapıyoruz diyelim tüm eteklerimdeki taşları döktüm "sana bu bu bu noktalarda şu şu şu olaylarda aslında çok kırıldım ve kendimi geri çektim yakın olmadığımızı farkettim vs" dediğimizde karşı taraf toparlama çabasına girmek istiyor ama sen acayip soğumuş oluyorsun ya.. hislerin geri iadesi olmuyor malum.
Hiç bir şey söylemediğinde, sessiz bir tepki verdiginde sürekli bir göz senin hikayelerini izliyor, sormuyor.. bir gariplik olduğunun o da farkında ama. Soracağı gün de gelecek biliyorsun
Yapıcı olunmalı mi bilmiyorum insan kaybetmek gibi düşünmüyorum nedense.
Artık eskisi gibi gorusmeyelim demekte bir şekilde hayatından çıkartmak değil mi mesela. Ama açıkça söyleyince yine ben bitirmiş oluyorum süreç değil sonuca bakılıyor.
Nerdeyse 20 senelik bir arkadaşımla bu yaz tanıştım gibi oldu.
Tatile gidecektik son hafta başka bir otele gitmek istediğini ve başka bir zamanda gitmek istediğini söyledi. Beraber gideceğimiz bir yere bir kaç ay sonra tek gitti ve haber vermedi. Farklı bir şehire taşınacaktı, taşınmadan önce beni çağırmasını bekledim mesela evim çok güzel ayrılmak istemiyorum vs konuştuk bu sonbaharda gelebilirim diye de konuştuk ama çağırmadı çağırsa beraber toplamasına yardımcı da olurdum arkadaslik birazda bu değil midir ya. Mesajda da sürekli mutsuz ve mental destek bekliyor farkettim ki dert anlatma arkadaşlığı sadece keyifli bir paylasim buluşup kahve içmek falan farklı bir etkinlik yok. E yanına cagir geliyim yani sen musaitsin ben müsaitim ve yakın arkadaşız ya. Sorguluyorum şuansonrasında Ege'ye tayin oldu ve hala diyorum boşver unut farketmedi belki de yaptığını. Çağırır belki seni. tek yani. çağır gezebiliriz. istemediği bir yere tayin olduğu için mutsuz fln. Yok çağırmadı. Lafa gelince yakın değil miyiz şimdi soruyorum ha bu da geçen senenin konusu; uzakta olduğu için bir pastaneden pasta sipariş vermiştim evine sürpriz olsun 30 yaşına giriyor diye ben girdim 30 yaşıma genelde gece msj atardi. Bu sefer onu da unuttu. mesela çok bozulmustum aylarca da bunun soğukluğunu yaşadım of neyse sizce tatil konularını yüzüne vurmalı ve mesafe kararı aldığımı söylemeli miyim en önemlisi haksız mıyım ?
Valla ilk dediğin cümleler o kadar ben kiHayatımdan bayağı bir arkadaşı çıkarttım, dışardan gören sorun sende mi diye düşünebilir ama hayır, verdiğim değeri, inceliği göremedim, hiç bir zaman da geri dönüp aramadım, onlar geri döndü aradı, tekrar barışmak istedi. En son 12 sene sonra gene aradı bir arkadaşım, barıştım senelerin hatrına, dedim zaten önemli birşeyden küsmemiştik ancak sonrasında hatırladım ki zaten bizi o küsme sürecine götüren şeyler olmuştu, o son küsme hadisesi patlama noktasıydı. Ne oldu peki şimdi... Hayatıma geri döndüğü andan itibaren aslında neden koptuğumuzu hatırlamaya başladım. 12 sene boyunca ne bir olumlu değişim ne olgunlaşma hiçbir gelişim yok..Gene bende daha çok değer verme,birşeyleri toparlamaya çalışma çabası. Şimdi tekrar küsmedim, oluruna biraktim, samimi bir sürekli görüşme yok zaten, ben 5-6 defa aradiysam 1 defa aramıştır, kendi haline bıraktım arada nadiren görüşme olur sonra da tekrar kopulur, olacağı o.. Evlendiğim gün benimle olan arkadaşlığına es verdi, bekar kız gezip tozuyor bana artık vakit ayıramamasj normal dedim, çocuğum bir dogdugunda hastaneye geldi. Bir de 2,5 yaşına geldiğinde başka bir arkadaşın hadi gidelim diye ısrarı ile geldi. Onca zaman sonra memedeki bebeği anneme bırakıp bir gece dışarı çıkalım dedik o gece gittiğimiz yerde bizi ekti başka yere geçti falan filan. Barışmanın anlamı yoktu da biraz gafil avlandım
Evet düğüne özel güne gelmemek vs de tam insan silinecek olay. Hiç düğünüm olmadıOlaylar farklı olsa da çok benzer şeyler yaşadım.
Hayatımdan çıkardım ve hiç pişman değilim
Gerçekten değer veren yanında olmanın yolunu bulur. Bir insanın siz birçok gününde yanında olurken o sizi en mutlu gününüzde yalnız bırakıyorsa misal.
Ben toparlayamadım bir daha.
Şuanda da çok mutluyum
Kesinlikle öyle. Bir şey batmayan insan boşuna hayatımızda durmamalıEvet düğüne özel güne gelmemek vs de tam insan silinecek olay. Hiç düğünüm olmadıson kalanları da orada silmek zorunda kalmam umarım şimdiki aklım olsa arkadaşliga bakarım boş boş mu ilerliyor bir şeyler katıyor mu diye. Yazık boşa geçen zamana
Bunu biraz, sınav gibi kader gibi düşüneceksin.Sizde evinize almamakla çok iyi yapmışsınız. Bende herkesi evime almam. Lisedeyken çok gidip gelirdik bu arkadaşla da. Bekarım o da bekar param var onun da var yani bakıyorum millet arkadaşlarıyla sürekli organize olup bir yerlere gidebiliyor bende bunu ondan talep etmeyi hak gördüm mesela ama olduramadı bir türlü. İşin kötüsü de 20 senedir var yani kabaca. Artık insanlara bir kahve için bile zaman ayirmamak lazım o zaman bile kıymetli.
Üzüldüm yalnız olmaniza ama kendine odaklanmanız, her şeyin farkına varmış olmak, olayları sindirmek bile çok önemli çok daha ileri görüşte olduğunuzu gösterir. Farklı frekansta insanlar zaten böyle ayrılıyor toplumdan bence. Düşündükçe kaç tane insan geldi geçti o dönem iyi olmuş olabilir güzel şeyler paylaşılmış olabilir ama her dönem olacak diye kaide yok bununda farkındayım zaten. Hayat bir akış. İnşallah iyilere denk gelelim bundan sonra.Bunu biraz, sınav gibi kader gibi düşüneceksin.
Kimi insan yanlızlıkla sınanır ben bunu kavrayabildim ve rahatladım.
Benimde çok çabaladığım arkadaşlarım oldu ama olmayınca olmuyor. 2 arkadaşım vardı o kadar üzüldüm ki çabalarımın boş olmasına….
Sonra…
Annem bile beni yanlız bıraktı. Annem yanlız bıraktıktan sonra kendime dedim ki aman be kızım ne üzülüyorsun annen seni yanlız bırakmış üzelme diğerlerine.
Şimdi kendime odaklıyım.
Birde insanların fıtratı çok pisleşti… Fıtratı temiz insanlarla Allah karşılaştırsın bizleri…
Ben hiç üzülmüyorum bu insanlara vakit ayıracağıma evlatlarıma ayırıyorum.Üzüldüm yalnız olmaniza ama kendine odaklanmanız, her şeyin farkına varmış olmak, olayları sindirmek bile çok önemli çok daha ileri görüşte olduğunuzu gösterir. Farklı frekansta insanlar zaten böyle ayrılıyor toplumdan bence. Düşündükçe kaç tane insan geldi geçti o dönem iyi olmuş olabilir güzel şeyler paylaşılmış olabilir ama her dönem olacak diye kaide yok bununda farkındayım zaten. Hayat bir akış. İnşallah iyilere denk gelelim bundan sonra.
Ahh kesinlikle haklısınız . Arkadaşlıklar bazen yüzeyseldir bazen derinsel olmalıdır. Her zaman kahkaha atıp kahve içilmez öyle ortama gelecek adam bulursun zaten. 10 sene 20 sürüklemiş olabiliriz. Bekarligima gencligime veriyorum bu hatalarımı ve son veriyorum10 yıllık bir arkadaşımla geçen yıl arkadaşlığımı noktaladım. Sevgilisi olduktan ve birkaç farklı ortama girdikten sonra beni ihmal etmeye başladı. Buradaki ihmal özel bir ilgi beklentisi değil fakat insan yakın arkadaşının iyi ya da kötü gününü bilir fark eder. Ben, ilişkimizi düzeltmek için elimden geleni yaptım. Ancak baktım ki düzelecek gibi değil bıraktım.
Ben çekilince o çabalamaya başladı ama o noktadan sonra benim için bir anlamı kalmamıştı. Şimdi evlenmeyi planlıyor. Eskiden, çocuklarımızı birlikte büyütme hayalimiz vardı fakat şu an o ortamın içinde bulunmayı bırakın, çocuklarımızın bir araya gelmesini dahi istemem. Bugün bitmese bile birkaç yıl sonra bitecek bir arkadaşlıktı zaten.
Nasıl ki son kullanma tarihi geçmiş bir şeyin zarar vereceğini düşünerek onu tüketmiyor, çöpe atıyorsak, arkadaşlıklar için de benzer bir durum söz konusu. Bazen kendimizi korumak için bırakmamız gerekiyor.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?