- 16 Kasım 2021
- 1.080
- 940
2020 yılı Haziran ayında benden 3 yaş büyük benim bölümümden mezun biriyle tanıştım. Ben İstanbul'da yaşıyorum o ise Ankara'da. Yani uzak mesafe arkadaşlığı. İlk başlarda her şey güzeldi mesleğimiz hakkında konuşuyorduk. Bana tavsiyeler veriyordu. Güzel bir arkadaşlıktı yani. Kızın sevgilisi var evlilik düşünüyorlardı. Ben o sene yazın kendi memleketimden bir çocuğu beğendim. Ama yüz yüze tanışmadık çocukla. Henüz okuduğum için bu tarz şeylerle pek uğraşmıyorum. Şimdilik derslerime odaklanıyorum. Ailelerimiz yıllardır tanışıyor. Neyse o arkadaşıma anlattım çocuğu. "Çocuk yakışıklı" gibisinden iyi şeyler söyledi ilk başta sonra da "Senden 1 yaş küçük zengin olursunuz" diye şaka yaptı bir de. Ama sonradan "Bu çocuğu hiç gözüm tutmadı. 30 yaşından önce evlenmez." tarzında şeyler söylemeye başladı. Çocuğun kusuru varmış, o yüzden Allah'a dindar ve zengin biriyle evlenmek için dua edecekmişim. Halbuki çocuğu tanımıyor. Sadece fotoğrafına bakarak bunları söylüyor. "Çocuğun senden haberi yok üzgünüm" dedikten birkaç zaman sonra da sırf çocuğu sosyal medyadan eklediğim için "Senin onu sevdiğini anlamıştır." dedi. Zaten panik atağım vardı daha da panik oldum o kız öyle deyince. Daha sonra çocuğun askere gideceğini öğrendim. Bu sefer de "Benim arkadaşım da askere gitti geldi. Gelince çok kız düşkünü oldu. Bi garip oldu" dedi. "Çocuk askerden gelince X mesleğini yapabilir. Öyle olursa eğer ondan uzak dur X mesleğini yapan insanlar iyi olmuyor" dedi. İki ay sonra bir gün kızı aradım. "Sevgilimle kavga ettik. Amaan olursa olur olmazsa olmaz eğer o olmazsa zaten X mesleğinden bi tanıdığım var onunla evlilik düşünüyorum" dedi. İki gün önce kötülediği meslekten biriyle evlenmek istediğini söyledi. Ben çift anadal yapmaya karar verdim. "Dersleriniz çok zor yapamazsın, açıköğretimden oku" demeye başladı. Geçen sene çalıştığım yer bana para vermemişti. Bana para vermeyen patronun nişanlandığını öğrenince "Kötü düşünme kanka mutluluklar dile." dedi. Yaz geldi memlekete gittik. Hoşlandığım çocuğun ailesiyle iyi anlaşıyorum. "Kanka sen bu aileye gelin gitmişsin haberin yok" dedi. Bana bu dediği baya abartılı geldi yine de sesimi çıkartmadım. Çocuğun annesi beni bi düğünde gördü yanıma geldi sohbet ettik. Kıza olanları anlattım. Bu sefer de "Aaa çok umutlandın sen. Moralini bozucam bak benim bi arkadaşımın annesi de oğluna kız beğenmişti sonra çocuk başkasıyla evlendi. Onun başka bir sevgilisi vardır." diye ses attı bana. Halbuki çocuğun hayatında birisi yok. Çok güvendiğim birisinden öğrendim. Memleketten sadece bir arkadaşıma da çocuğu sevdiğimi söyledim. Bu sefer de "Ya başkalarına söylerse?" demeye başladı. Halbuki memleketlim olan kız yemin etti kimseye söylemem diye. Zaten onu 12 senedir tanıyorum. Kızın bi dediği bir dediğini tutmamaya başlayınca kafamda olan biten her şeyi sorguladım. Ve bu kızın bana iyi gelmediğini anlayıp bir daha yazmadım. Aradan iki ay geçti. WP'ye kendi fotoğrafımı koymuştum. Çocuğun bi akrabası bana iltifat etti. Kız bu sefer de "Kanka sizin bu iş olmuş" dedi. Şok oldum gerçekten. Artık araya mesafe koydum hiçbir şekilde kıza yazmıyorum. Çok yoğunum derslerim var diyorum sorunca.
Kız kafamı çok karıştırdı. Bazen diyorum acaba hoşlandığım çocuk onu sevdiğimi anlamış mıdır diyorum. Kendimi kötü hissediyorum. Bazen de acaba kız iyi biri mi ben mi kötü düşünüyorum diyorum. Kafam allak bullak. Aylardır kafamızda arkadaşlığımızı sorgulayıp duruyorum. Arkadaşlığımız gerçekten toksik mi? Yoksa ben mi kötü düşünüyorum?
Kız kafamı çok karıştırdı. Bazen diyorum acaba hoşlandığım çocuk onu sevdiğimi anlamış mıdır diyorum. Kendimi kötü hissediyorum. Bazen de acaba kız iyi biri mi ben mi kötü düşünüyorum diyorum. Kafam allak bullak. Aylardır kafamızda arkadaşlığımızı sorgulayıp duruyorum. Arkadaşlığımız gerçekten toksik mi? Yoksa ben mi kötü düşünüyorum?