Merhaba,
Ben ABD de yasiyoruum, 35 yasindayim. Yeni tasindigim yerde bir yıldır tanistigimiz bir arkadas grubumuz var, çok samimi olmamakla birlikte arada bir araya gelip seviyeli biraz muhabbet ediyoruz, ayrılıyoruz. Bu arkadaslardan biri sosyal medyada "x müzeye gitmek istiyorum, benimle gelen var mi" dedi, ben de ben gelirim yazdim. Benden baska iki arkadas daha gelecegini söylemiş. Neyse ucu kendi arasında konuşmuş gidelim diye, biri de bana yazdı sen de yazmissin, sen de gel dedi. Sonra konustuk gidelim dedik, ben de dedim ki benim arabam geniş, benim arabayla gidelim dedim. Gidecegimiz gun bir arkadas hasta oldu, sonra erteledik, o iyileşinceye gideriz dedik gecen hafta.
Arkadaslar sabah instgrama bir girdim ucu buluşmuş, müzeye gitmiş, ucu de ayri ayri storyler atıyorlar falan nasıl kotu oldum bilemezsiniz. Çok yüksek dozda kalbim acidi, hüngür hüngür ağladım tum gun. Aralarinda en genc benim ki ben de 35 yasindayim, digerleri 37, 39,42 yaşlarında. Seviyeli, iyi bir muhabbetimiz vardi, hiç beklemezdim, neye ugradigimi sasirdim. Nispeten biraz daha yakin hissetigimin story sine yazdım, neden beni ektiniz anlamadım dedim, çok ani oldu dedi, diger ikisi buluşmaya karar vermis, son dk buna haber vermişler ve aniden yola cikmislar ve hatta hem yol boyunca hem de gezi boyunca sürekli beni anmışlar. Dedim ki bana da ani haber verebilirdiniz, geliyorum ya da gelemiyorum diyebilirdim dedim, haklisin dedi. Çok kalbim acidi dedim, daha samimi olabilirsiniz, daha iyi anlasabilirsiniz ama var olan bir plandan ekilmek çok canimi yaktı dedim, haklisin dedi.
Arkadaslar ne olur bana yardimci olun. Çok canim yanıyor, çok kalbim acıyor. Bu insanlarla bir gr husumetim yok. Ucu anlaşıp gitsin buna da sozum yok ama neden var olan plandan ekiliyorum ki? Ya son dk da olsa haber vermelerinde ne gibi bir beis var ki?