Arkadaslarla gezme planı yaptık, beni ekip gittiler :(

new_yorker .!.:

Bu uc arkadasım Turk, Amerikali ya da yabancı arkadaslar birlikte plan yaptıkları kisiyi ekmezler, onlarda "to be nice to other people" yani insanlara karşı iyi/kibar olma kavramı oturmuştur.
Aslında cok şükredecek bir hayatim var. Benim ilk problemim elimde olmayan nedenlerden dolayı her sene ya da iki yılda bir taşınmak. Sürekli tasindigim icin insanlar ile koklu iliskiler kuramıyorum, çünkü ortamdan ayrılıyorum. Neyse ya hayirlisi.
Turkiyede iken bir defa bile Boyle dertlerim yoktu, kim kiminle gitmiş, gezmiş, aramid, aramamış, falan hatta bunları kafaya takan bir arkadasimi cok garipser, sürekli moral vermeye calisirdim. Gurbetci kafesi herkeste olmasa da bende cok yogun bir sekilde var. Calismiyor olmak da cabası. Iki çocuğum var, okula gidiyor bu sene ikisi de.
Is başvuruları ve mülakatlar donemindeyim, umarım ise girer ve sikintilarimi unuturum.

Genişletmek için tıkla...

yenGEnC .!.:

Davet edilmiş ama planı yapan, ilk storiyi atan kişi tarafından değil.
Bak ilk konuda da diyor;
"Bu arkadaslardan biri sosyal medyada x müzeye gitmek istiyorum, benimle gelen var mi" dedi, ben de ben gelirim yazdim. Benden baska iki arkadas daha gelecegini söylemiş. Neyse ucu kendi arasında konuşmuş gidelim diye, biri de bana yazdı sen de yazmissin, sen de gel dedi"

Yani esasen o storiyi atan kişi konu sahibine gel dememis. Hatta diğer ikisiyle konuşmuşlar, sonra içlerinden storiyi atmayanlardan biri yazmış. Konu sahibi de şey demiş;

"diger arkadas soyledi bana. Sonra ben de bu plani atan arkadasa ben de geliyorum hatta benim arabayla gideriz dedim"

Bence suç ilk story atan arkadaş oralı olmadığı halde konu sahibi kadını davet eden isguzar arkadaşta. Çünkü müze storisini atan baştan oralı olmamış. Bence bu konuda konu sahibini istemeyen, dışlayan o.
Bazen grup etkinliklerinde birini istemezsin ve bir şekilde onu elersin. Bu bazen onu sevmeidginden olur bazense sevsen bile belki o gün diğerleriyle konuşmaya ihtiyacın olduğundan olur
Benim eski iş yerinde son 3-5 aydır çalışan bir kız vardı. Heralde sosyalleşme isteğinden tüm etkinliklere gelirdi. Bense Zaten tüm gün isteyiz,bir de iş çıkışı aynı insanlarla kalablik bir şey yapmayı hiç sevmem.
bir keresinde çıkış saatinde sevdiğim bir arkadaşla spontane bir plan yaptık, başka sevdiğimiz biri var,ona da soralım dedik. Bizim 3. Arkadaş 'gelsem mi gelmesem mi' modunda olunca 'hadiii çok oturmayiz' falan diye ikna etmeye çalıştık.
Sonra o yeni giren kız dedi 'aaa bilmemnere mi,ben gelirim'
Bu yeni kızı da iş yerinde bile kafam kaldırmıyor, iş çıkışı o gelse ben gitmem yani bir ortama. Ki düşmanlığım falan yok,sadece sosyal olarak zaman geçirmek istemediğim birisi. Zaten hava kararana kadar çalışıyorum,neden iş çıkışı iki saat kafa dinleme hakkimda az sevdiğim insan göreyim ki?
O zaman da biz ayak yaptık 'madem yorgunsun, başka zaman plan yapalim' diye. Sonra bizbize gittik.
Bence konu sahibinin olayı da aynı böyle oldu..
Eminim tatlı biridir ama basit arkadaşlıklara bu kadar aşırı değer veren, küçük şeyleri büyütüp 'kalbim üzüldü' diyip diyip ağlayan biriyle ben de arkadaşlık yapmak istemezdim. İnsana biraz korkutucu geliyor.

Genişletmek için tıkla...

Pestososlumakarnam .!.:

Yok daha neler ya kalbim acıyor filan. İsteyen istediği yere istediği ile gider. Yol boyu anan arayabilirdide. Ay biri bana bana canımı yaktın filan diyecek görüşmezdim sanırım

Genişletmek için tıkla...

new_yorker .!.:

Merhaba,

Ben ABD de yasiyoruum, 35 yasindayim. Yeni tasindigim yerde bir yıldır tanistigimiz bir arkadas grubumuz var, çok samimi olmamakla birlikte arada bir araya gelip seviyeli biraz muhabbet ediyoruz, ayrılıyoruz. Bu arkadaslardan biri sosyal medyada "x müzeye gitmek istiyorum, benimle gelen var mi" dedi, ben de ben gelirim yazdim. Benden baska iki arkadas daha gelecegini söylemiş. Neyse ucu kendi arasında konuşmuş gidelim diye, biri de bana yazdı sen de yazmissin, sen de gel dedi. Sonra konustuk gidelim dedik, ben de dedim ki benim arabam geniş, benim arabayla gidelim dedim. Gidecegimiz gun bir arkadas hasta oldu, sonra erteledik, o iyileşinceye gideriz dedik gecen hafta.

Arkadaslar sabah instgrama bir girdim ucu buluşmuş, müzeye gitmiş, ucu de ayri ayri storyler atıyorlar falan nasıl kotu oldum bilemezsiniz. Çok yüksek dozda kalbim acidi, hüngür hüngür ağladım tum gun. Aralarinda en genc benim ki ben de 35 yasindayim, digerleri 37, 39,42 yaşlarında. Seviyeli, iyi bir muhabbetimiz vardi, hiç beklemezdim, neye ugradigimi sasirdim. Nispeten biraz daha yakin hissetigimin story sine yazdım, neden beni ektiniz anlamadım dedim, çok ani oldu dedi, diger ikisi buluşmaya karar vermis, son dk buna haber vermişler ve aniden yola cikmislar ve hatta hem yol boyunca hem de gezi boyunca sürekli beni anmışlar. Dedim ki bana da ani haber verebilirdiniz, geliyorum ya da gelemiyorum diyebilirdim dedim, haklisin dedi. Çok kalbim acidi dedim, daha samimi olabilirsiniz, daha iyi anlasabilirsiniz ama var olan bir plandan ekilmek çok canimi yaktı dedim, haklisin dedi.

Arkadaslar ne olur bana yardimci olun. Çok canim yanıyor, çok kalbim acıyor. Bu insanlarla bir gr husumetim yok. Ucu anlaşıp gitsin buna da sozum yok ama neden var olan plandan ekiliyorum ki? Ya son dk da olsa haber vermelerinde ne gibi bir beis var ki?

Genişletmek için tıkla...

new_yorker .!.:

Bu uc arkadasım Turk, Amerikali ya da yabancı arkadaslar birlikte plan yaptıkları kisiyi ekmezler, onlarda "to be nice to other people" yani insanlara karşı iyi/kibar olma kavramı oturmuştur.

Aslında cok şükredecek bir hayatim var. Benim ilk problemim elimde olmayan nedenlerden dolayı her sene ya da iki yılda bir taşınmak. Sürekli tasindigim icin insanlar ile koklu iliskiler kuramıyorum, çünkü ortamdan ayrılıyorum. Neyse ya hayirlisi.
Turkiyede iken bir defa bile Boyle dertlerim yoktu, kim kiminle gitmiş, gezmiş, aramid, aramamış, falan hatta bunları kafaya takan bir arkadasimi cok garipser, sürekli moral vermeye calisirdim. Gurbetci kafesi herkeste olmasa da bende cok yogun bir sekilde var. Calismiyor olmak da cabası. Iki çocuğum var, okula gidiyor bu sene ikisi de.
Is başvuruları ve mülakatlar donemindeyim, umarım ise girer ve sikintilarimi unuturum.

Genişletmek için tıkla...

new_yorker .!.:

Merhaba,

Ben ABD de yasiyoruum, 35 yasindayim. Yeni tasindigim yerde bir yıldır tanistigimiz bir arkadas grubumuz var, çok samimi olmamakla birlikte arada bir araya gelip seviyeli biraz muhabbet ediyoruz, ayrılıyoruz. Bu arkadaslardan biri sosyal medyada "x müzeye gitmek istiyorum, benimle gelen var mi" dedi, ben de ben gelirim yazdim. Benden baska iki arkadas daha gelecegini söylemiş. Neyse ucu kendi arasında konuşmuş gidelim diye, biri de bana yazdı sen de yazmissin, sen de gel dedi. Sonra konustuk gidelim dedik, ben de dedim ki benim arabam geniş, benim arabayla gidelim dedim. Gidecegimiz gun bir arkadas hasta oldu, sonra erteledik, o iyileşinceye gideriz dedik gecen hafta.

Arkadaslar sabah instgrama bir girdim ucu buluşmuş, müzeye gitmiş, ucu de ayri ayri storyler atıyorlar falan nasıl kotu oldum bilemezsiniz. Çok yüksek dozda kalbim acidi, hüngür hüngür ağladım tum gun. Aralarinda en genc benim ki ben de 35 yasindayim, digerleri 37, 39,42 yaşlarında. Seviyeli, iyi bir muhabbetimiz vardi, hiç beklemezdim, neye ugradigimi sasirdim. Nispeten biraz daha yakin hissetigimin story sine yazdım, neden beni ektiniz anlamadım dedim, çok ani oldu dedi, diger ikisi buluşmaya karar vermis, son dk buna haber vermişler ve aniden yola cikmislar ve hatta hem yol boyunca hem de gezi boyunca sürekli beni anmışlar. Dedim ki bana da ani haber verebilirdiniz, geliyorum ya da gelemiyorum diyebilirdim dedim, haklisin dedi. Çok kalbim acidi dedim, daha samimi olabilirsiniz, daha iyi anlasabilirsiniz ama var olan bir plandan ekilmek çok canimi yaktı dedim, haklisin dedi.

Arkadaslar ne olur bana yardimci olun. Çok canim yanıyor, çok kalbim acıyor. Bu insanlarla bir gr husumetim yok. Ucu anlaşıp gitsin buna da sozum yok ama neden var olan plandan ekiliyorum ki? Ya son dk da olsa haber vermelerinde ne gibi bir beis var ki?

Genişletmek için tıkla...