Arkadaşımı uyarmalı mıyım? Yanlışa yürüyor

Galiba kafaya takmaktan ve stresten kilo verdi.
Birkaç hafta görüşemedik, bu süreçte çok zayıflamış, bir şeyler ilerledi belki de, derinliğini bilemiyorum çok fazla. Daha birkaç gün öncesine kadar diyaloglarının boyutunu da bilmiyordum, anlatmadı ve bir araya gelmemiştik.
Yani bunu sorguya çeker ya da eleştirir gibi değil de bana anlatabilirsin bir şeyler hissediyorum şeklinde dostane yaklaşıp dinleyin arkadaşınızı bi
 
Çok yakın dostum ailesiyle yaşıyordu, üniden yeni mezundu ve çalışıyordu. Onlara kalmaya gittim yaşadığı yere ben hala öğrenciydim. Bu adam bizi aldı arabayla tanıştım dolayısıyla, gezdik tozduk akşam eve geldik. Ben tabii eee kim bu dedim. İşte anlattı. Adam başka şehirli, iş icabı orada bulunuyor. Eşi akrabaymış, bir tane kızı varmış küçük… zaten anlaşamıyorlarmış, sevmeden evlenmiş, boşanacaklarmış (yersen). Hemen fikrimi söyledim. Bu zamparaların herkese aynı şeyi söylediğini, kendisi gibi güzel yüksek maaşlı üni mezunu genç kız dururken evdeki karısını tabii ki istemeyeceğini, kendisi hayatında olduğu sürece evine dönmeyeceğini ve en önemlisi kendisine resmen evli bir adamla beraber olmanın asla yakışmadığını… ayrılacağına dair söz alıp ayrıldım oradan ve birkaç ay sonra bitirdi. Şimdi evli başkasıyla şükür kurtardı kendini
 
Bence bir kereye mahsus açık açık konuşun yanlışın içindeyken birde kendini kaptırdıysa farkında olmayabilir duyulursa neler olabileceğini kendini kaptırdığı adamın sağda solda konuşursa neler olabileceğini bütün kötü ihtimalleri anlatın tavır yaparsa bir daha uyarmazsınız
 
Yani ben olsam son kez konuşurdum.
:Ben böyle düşünüyorum, şahit olduklarımda bu yönde ama kimseye söylemek gibi bir niyetim yok,şayet böyle bir durum varsa konuşalım bir ćözum bulalım(boşanmak )"şeklinde bir girizgah yapardım,hala inkar ediyorsa da iletişimi keserdim,kendi hayatı kendi kararı ne hali varsa görsün diyerek.
Tamam kimseyi ilgilendirmez özel bir mesele bu ama illaki insanlara zarar da verecek bir durum ,bu kadar yakın olduğum insanla bir kez konuşurdum sadece. O da keşke dememek için. Onun dışında dediğim gibi,niyeti varsa yapacak ama bunun bahanesi yok. Olabilir eşi işkolik olabilir,evliliğinde mutsuz olabilir ama boşanmakta bir çözüm,her mutsuz olan koşa koşa gidip eşini aldatmıyor. Bu haysiyet meselesi bence.
Katılıyorum. Adamakıllı bir kez konuşup düzelmiyorsa da yol vermek lazım. İnsan yanında nefes aldığı insana benzermiş. Ben şahsen bu tiynette biriyle hukukumu sürdüremezdim. Ha bir de, açık açık söylemek gibi değil de eşinin aklına ufak bir kurt düşürürdüm. Karma diye bir şey var. Bugün birine yapılan ihanete sessiz kalırsanız yarın da başkaları size yapılana sessiz kalır.
 
En yakın arkadaşım çok büyük yanlışlar yaptı. Aldatmak -aldatanla birlikte olmak vs gibi. Ama bir kez bile hiç birşey söylemedim. Bana göre büyük yanlış. Hayatta yapanla muhattap olmam derken yaşadım bunları. Sonra düşündüm insanoğlu şaşabiliyor. Yaptığının yanlış olduğununda farkında ve pişkin pişkin davranmıyor. Onu çok sevdiğim ve değer verdiğim için yapabileceğim tek şeyi yaptım. O süreçte uzak durdum, işin sonunda ağladığında yanında oldum. Hatasını anlayıp hayatını düzelteceğinden emindim, yaptıda.

Bence değeceğini düşünüyorsanız şu durumda uzak durun. Düştüğünde elini tutarsınız. Ha yok değmez onun tarzı bu, karakteri bu dersenizde tamamen iletişimi kesin.
 
Ben bu konularda büyük konuşurdum eskiden ama şimdi öyle değilim. Biraz o kadını da düşünmek gerek yaptığı çok çok ayıp ahlaksız bişey evet ama keşke kocası da bu kadar işkolik olmasaymış.

Arkadaşınızla konuşun "kocayı geçtim çocuklarını düşün ve mutlu değilsen önceliğin boşanmak olsun bir süre kafanı dinle çocuklarınla vakit geçir sonra yeniden hayatına kendin gibi bekar birini al o bu görecek derdin olmaz. Elini tutup özgürce gezemeyeceğin bir adamla ne işin olur senin. O adam seni nasıl kocanın yanına gönderiyor bu sevmek aşk mı" falan diye konuşun. Onun kafa şuan Leyla oyuzden bunları düşünemiyor ama siz söylerseniz az daha olsa kafası karışabilir.

Baktınız yine aynı ozaman uzak durursunuz size de sıçrar çünkü bu konu
 
Ben bu konularda büyük konuşurdum eskiden ama şimdi öyle değilim. Biraz o kadını da düşünmek gerek yaptığı çok çok ayıp ahlaksız bişey evet ama keşke kocası da bu kadar işkolik olmasaymış.

Arkadaşınızla konuşun "kocayı geçtim çocuklarını düşün ve mutlu değilsen önceliğin boşanmak olsun bir süre kafanı dinle çocuklarınla vakit geçir sonra yeniden hayatına kendin gibi bekar birini al o bu görecek derdin olmaz. Elini tutup özgürce gezemeyeceğin bir adamla ne işin olur senin. O adam seni nasıl kocanın yanına gönderiyor bu sevmek aşk mı" falan diye konuşun. Onun kafa şuan Leyla oyuzden bunları düşünemiyor ama siz söylerseniz az daha olsa kafası karışabilir.

Baktınız yine aynı ozaman uzak durursunuz size de sıçrar çünkü bu konu
 
Bende sizin gibi düşünüyorum. Erkek kadinla ilgilenecek çok şey istemiyoruz ya sevgi istiyoruz , hissetmek istiyoruz , iki güzel muhabbet istiyoruz . Çok şeymi istiyoruz . Sen güzel laf söylemezssen elin adami diyor işte . Bide uyanıksa bunu çok güzel manipulede ediyor . Sözümü Müge anlinin sözü ile bitiriyorum . Eşinle ilgilenmezssen o da başkasına gider . Ben gitmesine doğru demiyorum . Ama gider .
 
Bende sizin gibi düşünüyorum. Erkek kadinla ilgilenecek çok şey istemiyoruz ya sevgi istiyoruz , hissetmek istiyoruz , iki güzel muhabbet istiyoruz . Çok şeymi istiyoruz . Sen güzel laf söylemezssen elin adami diyor işte . Bide uyanıksa bunu çok güzel manipulede ediyor . Sözümü Müge anlinin sözü ile bitiriyorum . Eşinle ilgilenmezssen o da başkasına gider . Ben gitmesine doğru demiyorum . Ama gider .
ozaman ayrılsın istediğini yapsın.
 
Son düzenleme:
Merhaba hepinize… Bir şey sormak istiyorum, naçizane fikir belirtir misiniz?
Normalde çevremde de oldukça relax bilinen biriyimdir, kimseye karışan görüşen yapım yoktur, sevmem de, bana yapılmasından da hoşlanmam.

Ancak son birkaç aydır gözlemlediğim ve şahit olduğum bir durum yaşanıyor. Çok samimi, kardeş gibi olduğum, canım arkadaşım bariz bir hataya yürüyor. 8 yıllık evli, 2 çocuğu var ve fakat bu aralar maalesef birine kendini kaptırdı veya kaptırmak üzere... Ortak bir tanıdığımız olduğu için karşısındaki beyle olan diyaloglarına çoğu zaman şahit oluyorum (bazen benim olmadığım durumlar da oluyor ama çoğunda hep beraberiz) ve ateş bacayı sarmak üzere... Belki de sardı da o derece haberim yok. Ama inanın aşırı üzüldüm, üzülmemin nedeni başlarda arkadaşımın bu etkileşimden "sıradan" gibi, yani adamın yazdığından, neler dediğinden vs bahsedip bana anlatıyorken, benim onu "adamın fazla laubali olduğunu" söyleyerek uyarmam sonucunda, şimdilerde telefonunu saklamak olsun, instagram üzerinden o beyle gizli saklı iletişim kurmak olsun git gide peşi sıra hatalar yaptığını görüyorum. Bariz yalan da söylediği oldu hatta, kiminle konuşuyorsun dediğimde eşimle deyip geçiştirdi vs.

Kızı çok seviyorum, inanın fesat anlamda düşünüyor muyum diye kendimi dahi sorguladım fakat bariz flörtöz bir şeyler yaşanıyor. Çünkü en son bir araya geldiğimizde ikisinin diyaloğunun bayağı ilerlediğini fark ettiğim detaylar yakaladım. Yakalamak değil şahit de oldum. Adam esnaf ve nedense arkadaşımı görünce "onlar özel müşterimiz" diyecek kadar, "eşi de işkolik ya bu kadar işe sarmaması lazım" diyecek kadar, "sana şu çok yakışır, şöyle olur" diyecek kadar diline dökmüş durumda bazı şeyleri... Açık açık yürüyor, hissetmemek mümkün değil.

Hatta ve hatta arkadaşım benim bunları fark ettiğimi fark edip bana hiç davranmadığı kadar iyi davrandı vs. Ama işte gördüğü ilginin karşılığında bir tavır koymak yerine, kendini istemsiz veya bilerek... kaptırdığını fark ediyorum. :/

Göz göre göre eşini de tanıdığım, kendisini sevdiğim, çocuklarını yeğenim gibi gördüğüm biri... hakikaten kendini olmadık bir şeye sürüklüyor ve bu durum yüzünden son 1 ayda 10 kiloya yakın verdi. Normal bir hali yok, eski hali de yok. Eşinden, evinden, çocuklarından ayrılamazdı, şimdilerde 1-2 hafta bırakıp gitmekten bahsediyor. 5 yaşında en küçük çocuğu... :/

Böyle bir durumda ne yapılır, yapılmalıdır, karışmayayım desem gönlüm razı olmuyor. Karışsam ne denebilir bilmiyorum. Ama inanın çok üzülüyorum. Bana mı dert oldu diyemeyeceğim kadar sevdiğim birisi yoksa takılmazdım ama bişey yapmam gerekiyor gibi hissediyorum. :KK43:
Benim tek takıldığım nokta sizin böyle bir kadınla hala arkadaşlık ilişkinizi sürdürüyor olmanız. Hala yok şöyle iyidir, yok bu arkadaşımı çok seviyorum falan diyorsunuz. Bu kadar düşük ahlaklı biriyle nasıl hala ilişkinizi yürütebiliyorsunuz? Sizde de çok gariplik sezdim doğrusu ! Aman dikkat edin böyleleri b*kunu size de sıçratır. Lafınız kâr etmiyorsa, salın gitsin şu rezili.
 
Yaaa :KK43:

İnsan eli kolu bağlı da duramıyor, çünkü samimi anlamda çok sevdiğim birisi. Karışmak haddime değil, 30 yaşında insan bilir ne doğrudur değildir diyorum ama onu da göz göre göre kabullenemiyorum.

Konuşmadım hiç ama bir kere konuşsam mı diyorum.
Hiç karışmayın ve yavaş yavaş uzaklaşın.Çünkü böyle meselelere karıştığınız zaman suçlu muhtemelen siz olursunuz.30 yaşında,kazık kadar kadın yaptığı hatanın farkında değilse kimse yardımcı olamaz.Böyle karakteri bozuk bir insanla arkadaş olarak kalmanız da size zarar verir.Görüşmeyi kesin bence.
 
Bence konuşun zaten biraz vicdanı varsa size hak verecektir. Benim de bir arkadaşım evli bir adamla ilişki yaşama yolunda ilerliyordu. Konuştuk uzunca, bir haftaya adamla muhatabını kesti şimdi çok daha düzgün bir ilişkisi var. Vaktinde konuşursanız gerçekten işe yarıyor. Bir de arkadaşım dediğinizin biraz vicdanı varsa sizi terslemek yerine dinleyip anlamaya, çözmeye çalışıyor
 
Konuşmayı düşünüyordum ama nasıl yapacağımı bilmiyorum çünkü yalan söylediği andan sonra kuracak bir cümlem olmayacak. Artık dediğim gibi anlatmıyor.

Bu araada ben bu olayı aylardır bilmiyorum, geçen hafta çarşamba günü, hem o bey, hem arkadaşımla bir araya gelme durumu oluştu ve orada fark ettim ki, iletişimleri derinleşmiş, eskiden "yvşak" konuşan adam, esnaf ağzı yapıyor gibi görünen adam bu defa daha özenli konuşuyordu, yumuşak davranıyordu vs.
Durduk yere bana dönüp "sen bu grubun neşesisin" dedi, ben bakıp kaldım. Daha öncesinde böyle bir cümle kurulmadı veya beni o denli iyi de tanımıyor. Hatta beni hiç tanımıyor. Bu cümleyi kuracak bir hareketim vs de olmadı, konuşmuyordum da...

Aralarındaki diyaloğun seyrini o gün böyle minik detaylarla fark ettim. Belli ki görüşmeseler de konuşmaları olmuş, hatta yanımda instagram üzerinden adam aradı, arkadaşım uzaklaşıp gülümseyerek 5 dakika konuştu. Kiminle konuşuyorsun diye sordum, söylesin istedim ki bir yorumum olabilsin ama eşim deyip geçiştirdi ve sonra yanımıza gelip ısrarla o adamın çalıştığı yere gidip dinlenmek istediğini, yorulduğunu söyledi.

Ve bunların üstünden de 4 gün geçti.

Dün görüştüğümde bizim arkadaş grubundan uzaklaşıp mesajlaşıyordu, ısrarla instagramda bir şeyler paylaşmak istedi, yorum almak istedi belki de, normalde de şöyle bir dolanalım diye çıkarız ama bu ara özenli giyiniyor, fotoğraf paylaşmak istiyor :/

Bazı şeyler dille söylenmese de, iyi tanıdığınız için siz hareketlerinden bağıra bağıra ne demek istediğini anlarsınız ya, şu an arkadaşım gördüğü ilgiden havalarda geziyor, enerjisi bile değişmiş. Gayet de bilinçli ve kendini akışa bırakmış, olan neyse onu yaşıyor. Yaşamak istiyor...

Buna ben müdahale edemem gibi hissettim, en başındaki düşüncem, dünkü gördüklerim sonrası değişti.
 
Merhaba hepinize… Bir şey sormak istiyorum, naçizane fikir belirtir misiniz?
Normalde çevremde de oldukça relax bilinen biriyimdir, kimseye karışan görüşen yapım yoktur, sevmem de, bana yapılmasından da hoşlanmam.

Ancak son birkaç aydır gözlemlediğim ve şahit olduğum bir durum yaşanıyor. Çok samimi, kardeş gibi olduğum, canım arkadaşım bariz bir hataya yürüyor. 8 yıllık evli, 2 çocuğu var ve fakat bu aralar maalesef birine kendini kaptırdı veya kaptırmak üzere... Ortak bir tanıdığımız olduğu için karşısındaki beyle olan diyaloglarına çoğu zaman şahit oluyorum (bazen benim olmadığım durumlar da oluyor ama çoğunda hep beraberiz) ve ateş bacayı sarmak üzere... Belki de sardı da o derece haberim yok. Ama inanın aşırı üzüldüm, üzülmemin nedeni başlarda arkadaşımın bu etkileşimden "sıradan" gibi, yani adamın yazdığından, neler dediğinden vs bahsedip bana anlatıyorken, benim onu "adamın fazla laubali olduğunu" söyleyerek uyarmam sonucunda, şimdilerde telefonunu saklamak olsun, instagram üzerinden o beyle gizli saklı iletişim kurmak olsun git gide peşi sıra hatalar yaptığını görüyorum. Bariz yalan da söylediği oldu hatta, kiminle konuşuyorsun dediğimde eşimle deyip geçiştirdi vs.

Kızı çok seviyorum, inanın fesat anlamda düşünüyor muyum diye kendimi dahi sorguladım fakat bariz flörtöz bir şeyler yaşanıyor. Çünkü en son bir araya geldiğimizde ikisinin diyaloğunun bayağı ilerlediğini fark ettiğim detaylar yakaladım. Yakalamak değil şahit de oldum. Adam esnaf ve nedense arkadaşımı görünce "onlar özel müşterimiz" diyecek kadar, "eşi de işkolik ya bu kadar işe sarmaması lazım" diyecek kadar, "sana şu çok yakışır, şöyle olur" diyecek kadar diline dökmüş durumda bazı şeyleri... Açık açık yürüyor, hissetmemek mümkün değil.

Hatta ve hatta arkadaşım benim bunları fark ettiğimi fark edip bana hiç davranmadığı kadar iyi davrandı vs. Ama işte gördüğü ilginin karşılığında bir tavır koymak yerine, kendini istemsiz veya bilerek... kaptırdığını fark ediyorum. :/

Göz göre göre eşini de tanıdığım, kendisini sevdiğim, çocuklarını yeğenim gibi gördüğüm biri... hakikaten kendini olmadık bir şeye sürüklüyor ve bu durum yüzünden son 1 ayda 10 kiloya yakın verdi. Normal bir hali yok, eski hali de yok. Eşinden, evinden, çocuklarından ayrılamazdı, şimdilerde 1-2 hafta bırakıp gitmekten bahsediyor. 5 yaşında en küçük çocuğu... :/

Böyle bir durumda ne yapılır, yapılmalıdır, karışmayayım desem gönlüm razı olmuyor. Karışsam ne denebilir bilmiyorum. Ama inanın çok üzülüyorum. Bana mı dert oldu diyemeyeceğim kadar sevdiğim birisi yoksa takılmazdım ama bişey yapmam gerekiyor gibi hissediyorum. :KK43:
Siz karışmayın ama uyarın baktınız hiç oralı olmuyor bakın arkadaşınız bariz zina ediyor yanlışa düşüyor yavaştan uzaklaşın bana dokunmayan yılan bin yaşasın kafasından çıkmazsak o yılan yarın bıgun Bizede dokunur bizim kocamıza yakinimizada siz Bi arkadaşlığınızı gözden gecirin
 
Ilgimi alakami o kisi ile keserim. Istedigi kadar gecmisimiz olsun,yakinligimiz olsun.


Salak degil ki,neyi son kez konusacak insan. Ergen olsa neyse.
Yaptiginin farkinda ama umrunda degil. Yakmis gemileri belli
 
Arkadaşınız olabilir ama herkesin özel yaşantısı sonuçta. Size fikrini sormadığı sürece bir şey derseniz ters tepebilir. Ama yok içim içimi yiyor geceleri uyuyamıyorum gibi bir noktadaysanız yapacak bişi yok
 
Konuşmayı düşünüyordum ama nasıl yapacağımı bilmiyorum çünkü yalan söylediği andan sonra kuracak bir cümlem olmayacak. Artık dediğim gibi anlatmıyor.

Bu araada ben bu olayı aylardır bilmiyorum, geçen hafta çarşamba günü, hem o bey, hem arkadaşımla bir araya gelme durumu oluştu ve orada fark ettim ki, iletişimleri derinleşmiş, eskiden "yvşak" konuşan adam, esnaf ağzı yapıyor gibi görünen adam bu defa daha özenli konuşuyordu, yumuşak davranıyordu vs.
Durduk yere bana dönüp "sen bu grubun neşesisin" dedi, ben bakıp kaldım. Daha öncesinde böyle bir cümle kurulmadı veya beni o denli iyi de tanımıyor. Hatta beni hiç tanımıyor. Bu cümleyi kuracak bir hareketim vs de olmadı, konuşmuyordum da...

Aralarındaki diyaloğun seyrini o gün böyle minik detaylarla fark ettim. Belli ki görüşmeseler de konuşmaları olmuş, hatta yanımda instagram üzerinden adam aradı, arkadaşım uzaklaşıp gülümseyerek 5 dakika konuştu. Kiminle konuşuyorsun diye sordum, söylesin istedim ki bir yorumum olabilsin ama eşim deyip geçiştirdi ve sonra yanımıza gelip ısrarla o adamın çalıştığı yere gidip dinlenmek istediğini, yorulduğunu söyledi.

Ve bunların üstünden de 4 gün geçti.

Dün görüştüğümde bizim arkadaş grubundan uzaklaşıp mesajlaşıyordu, ısrarla instagramda bir şeyler paylaşmak istedi, yorum almak istedi belki de, normalde de şöyle bir dolanalım diye çıkarız ama bu ara özenli giyiniyor, fotoğraf paylaşmak istiyor :/

Bazı şeyler dille söylenmese de, iyi tanıdığınız için siz hareketlerinden bağıra bağıra ne demek istediğini anlarsınız ya, şu an arkadaşım gördüğü ilgiden havalarda geziyor, enerjisi bile değişmiş. Gayet de bilinçli ve kendini akışa bırakmış, olan neyse onu yaşıyor. Yaşamak istiyor...

Buna ben müdahale edemem gibi hissettim, en başındaki düşüncem, dünkü gördüklerim sonrası değişti.

Arkadaşınızla konuştuğunuzda ne olacağını düşünüyorsunuz ? Siz de nişanlıydınız. Arkadaşınızın kendini kurtarmak için "adamla ilgilenen, görüşen, adamı görmek için beni yanında sürükleyen julibom julibom du vb" demeyeceği ne malum ? Böyle bir durumda ne yapacaksınız ?
 
X