Rica ederim. Hayat böyle.
ayy ne kalp kirici. o sizin gibi bir arkadasi kaybetmis yazik. benim de boyle dost kazigi yedigim cok oldu bu bahsettigim arkadasim da bunlari bilir bana gereksiz deger veriyosun derdi. hic ummazdim onla boyle bi diyalogumuz olacagini..
haklisiniz ama basta konduramadim boyle bir sey olmasina o yuzden buraya yazarak akil almak istedim
haklisiniz ama o an tam olarak anlayamadigimdan daha sonra da alindigimdan bunu acikca konusamadim. tesekkur ederim yorumunuz icin
Yazdıklarınızda kendimi buldum resmen. Ben de bekarken yardımlarına kostugum canım dostlarimi evlenip de doğum yapınca, en basit "Nasılsın?" Denmesine ihtiyacım varken bir baktım kimse yok...
kesinlikle, laf arasında arkadaşlar orada ev kiraları ne durumda? hangi ilçelerden ev bakmamı tavsiye edersiniz? tanıdık emlakçı var mıdır diyebilirsin eğer sahiden imada bulunduysa boşuna stres olmasın.
evet dogru diyorsunuz ancak benim alinmami tetikleyen nokta o sehre tasinma planimin oldugunu soylememe hicbir sekilde cevap vermeyip bu tarz bi olayini bahsetmesi oldu. fazla tesadufi degil mi
O an olmayabilir ama sonra konusulabilir. Hassas insanlar alınıyor ama ne yazık ki alınan taraf sorunlu gibi algılanıyor ilişkilerde. Böyle görünmemek için zamanı gelince konuşmak en güzeli bence.
Aynı apartmanda bir de... Allah yardımcın olsun. Bu grip mevzusunun " çocuğumun bronşit olduğunu biliyorsun " versiyonu var bende de. Yazık diyorum verdiğim emeğe. Sizin gibi ben de ev de süpürdüm, kocasıyla tiyatroya gitsin yemege çıksın diye çocuklarına da baktim ama bir nasılsın bile denmedi bana. Çok iyi anlıyorum sizi.Doğuma hiiiç girmiyorum bile. İntihar etmeyi düşünecek kadar yoğun bir lohusa depresyonu geçirdim, büyük konuşmayayım ama hayatımın en kötü dönemiydi.. 2 bebek, kendim, bir sürü sorunum.. yaşadıklarımı bildikleri halde gelmediler. Biriyle aynı apartmandayım hatta, 15 aylık oldu çocuklar, her denk geldiğimizde “gribim geçsin gelicem çocukları sevmeye” diyor hala.
Az mı evini süpürüp, yemek yapamadı diye yemek taşıdım oysa evimden.. 1 kap yemeğini yemedim doğumdan bugüne. Allah görüyor, vallahi açım diyene ekmeğimi bölmek zor gelir bundan sonra..
cok tesekkur ederim umarim bundan sonra daha iyi arkadasliklarla karsilasirsinizlisede, üniversitede laylaylom her şey, yetişkin döneminde böyle oluyor çoğu arkadaşlık.
Ayıp etmiş, herkes söylediği gibi davransa zaten hayat bayram olurdu muhtemelen:) hiç sıkmayın canınızı, en azından evine çağırıp 2 gün sonra surat asabilirdi de bu tip
henuz tam olarak bir plan belirlemedim. sadece ailemle bu konuyu gorustum ve yazin buyuk sehire gitmem konusunda anlastik. ben de daha plan yapmadan bunu arkadaslarimla paylastim. kalacak yer konusunda zaten kimseyi istemedigi bir duruma sokmam. arkadaslarim disinda da kalabilecegim yerler var.
Şehir değiştirmek, sıfırdan başlamak kolay değil. Umarım yolunda gider işleriniz. Yakın arkadaşlarınızın desteğine ihtiyaç duyacağınız bir süreç. Bir süre misafir etmek ya da ev arkadaşlığı yapmak destektir ama evet, herkes başkasıyla yaşayamaz. Hele aynı evde en yakın arkadaşlıklar düşmanlığa dönebiliyor, gerek yok. Alınmayın bence, sizi kırmadan anlatma yolunu böyle bulmuştur belki. Ara ara planlarınızdan yine bahseder, eve değil, arkadaş desteğine ihtiyacınız olduğunu ifade edersiniz.
