Allah iyi insanlarla karşılaştırsın.Kuranda bir ayet var:"Arkadaş aramayınız" diyor.Çünkü bu da bir nasip meselesi.Eninde sonunda Allah sana iyi arkadaşlar nasip edecektir.Şuan olmaması sende bir sorun olduğu anlamına gelmiyor.Bulunduğun ortamlarda kafa dengin insanlarla karşılaşamıyorsundur.Kafaya takarsan sosyal fobi geliştirirsin.Olunca da tam olur merak etme..
-
Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.
Arkadas edinemiyorum. Kendimi cok yalniz hissediyorum
- Konu Sahibi Belelek
- Başlangıç Tarihi
çok beğendim yazınızı öncelikle. Ben de üniversiteden geldiğim zamandan beri ki yaklaşık 1,5 yıl oluyor. Aynı sorunla muzdaribim. Çeşitli sebeplerden dolayı okul lise ortaokul v.s hiç arkadaş biriktiremedim. Üniv.i dışarıda okudu. Herşey çok iyiydi. şimdi memlekete döndüm. İş yerined yim ve hiç kafa dengi birileri yok bende. Bazen gülerim hatta kendime insan savar mıyım ben diye: )) Ama dediğinizi uygulıycam. Durumumu kabule geçicem ve olduğum gibi davranıcam
)
- 3 Nisan 2014
- 615
- 290
- 63
Bu üye hangi Ayetten bahsetmiş merak ettim, bilgisi olan varsa paylaşır umarım.
ah canım ya yalnız değilsin işte bak biz varız destek oluyoruz birbirimize !!
- 3 Ocak 2015
- 183
- 54
- 33
- 42
Arkadaşlar tüm yazılanları okudum. Ama benim durumum sanki hepinizden vasat geldi bana. Bu istanbulda o kadar yanlızım ki. Bu Koca şehirde sanki bir ben yanlızım gibi. Annem babamdan başka gideceğim kapı bile yok. Ne acı ki Görüştüğüm ne bir arkadaşım var, ne sizin gibi ablam yada kız kardeşim ne de kendime akran kuzenim. Çok şükür Allahıma eşim ve bebeğim var en azından hayatımda ama yine de insan samimi olarak görüştüğü akran istiyor bir çevreye dahil olmak istiyor. Memur çocuguydum bende. Hayatım tam bir düzene alışmışken ordan koparak geçti. Hiç bir yere ait hissedemedim kendimi. Üniversite zaten şehir disindaydi 2 üniversite bitirdim başka şehirlerde. Arkadaşlarımı başka başka şehirlerde bıraktım. Beslediğim büyüttüğüm tüm arkadasliklarim başka başka şehirlerde kayboldu zamanla . Okulu bitirip döndüğümde yapayalnızdım. Daha sonra olmadı bir türlü isterinde mesai saatleri içerisinde arkadaşsındır. Evleneli 5. Yılım oldu. Kapımı çalan komşum olmadı. Bir kaç kez komşu edinmek için kek yapıp komşulara dağıtmak bahanesiyle ancak yüzlerini gördüm ama hiç devamı gelmedi. Hani hep bana geliyorlar diye şikayet edenleri okudum. Hep zorlamayla insanlarla iletişim halindeyim. Artık bu benim kaderim diyorum. Annem gibi.. tüm ailesi başka şehirde olan annem gibi ben de yanlız yasiyacam. Bunu kabullenmesem de çocuğumu da bu yalnızlığın içine sokmak beni kahrediyor.
- 3 Ocak 2015
- 183
- 54
- 33
- 42
Hangi şehirde oturuyorsun
Benzer Konular
