Merhaba arkadaşlar,ben de bu topiğin kayıtlı "umutlusu"yum, beklenmeyen adet tarihim 18'i ama benim son iki üç aydır 3-4 gün gecikmeli geldiği için 22-23'üne kadar ihtimalim de mevcut..
sizinle paylaşmak istediğim başka bir şey var aslında, ben de hepimiz gibi bu anne olma meselesini artık hayatımın odak noktası haline getirdim , birkaç aydır artık mekanize olmuş bir şekilde gün hesapları, o günlerde ilişkiye girme çabaları,evde elimde dereceyle dolanıp devamlı ateş ölçmelerim,bu arada canımdan çok sevdiğim eşimin çok sevdiği cinselliğimizi tamamen bir görev haline getirmiş olduğumu farkedemeyişim,onda yarattığı psikolojik sıkıntılar ve ben yanlış anlarım diye bana hiçbir şey söyleyememesi...ve yaklaşık 8-9 aydır her ay bekleyiş ve hayalkırıklığı... beni gerçekten yoran aslında bir noktadan sonra ne istediğimi bile farketmeyişim,şuursuzlaşmam...
işimi bile ona göre ayarladım,ben bebekten sonra birkaç yıl çalışmayı düşünmüyorum,eşimle birlikte çalışıyoruz ve benim şirketteki pozisyonum sebebiyle ben olmadığımda işleri aynı şekilde yürütebilmek için yerime birini yetiştirdikten sonra ancak işten ayrılabileceğim,bunun için de geçen yıl bir eleman aldık ve kendisine planımızdan bahsettik,o da yeni evliydi ve ona bebek sahibi olmayı düşüp düşünmediğini sorduk,3-4 sene düşünmediğini söyledi ve iş maceramız başladı,1 yıldır onu yetiştiriyorum ancak dün onun hamile olduğunu öğrendim,kaza olduğunu söylüyor,nasıl olduğunu bilmiyor... ve çalışmayı da düşünmediğini söylüyor,şimdi bu ay ben de hamileysem yeni bir elemanı nasıl yetiştireceğim ve ilginç olan aylardır o kadar uğraş o kadar çaba,plan program...hiçbiri tutmadı.. yıkıldım bu haberle,dün ruh gibi dolandım,aklım devamlı bana aynı şeyi sordu durdu "neden??" , "neden ben değilim?neden o?..."
Ve sanki bir uykudan uyandım sonra,dedim ben ne yapıyorum,nerdeyse kızı öldüreceğim bu ne kin böyle,hem de ne için ?? kendimi şartlandırdığım,her an tek düşündüğüm şey bir bebekti ama şimdi anlıyorum ki biz ne kadar uğraşırsak uğraşalım olması gerektiği zamanda oluyor her şey..
Bunu sizlerle paylaşma sebebim,benim gibi eğer her an her dakika biyolojik saatini yani aslında kendini dinleyerek dünyadaki her şeyi bir yana bırakanlarınız var ise nacizane bir tavsiyede bulunmak istememdir..tabii ki elimizden geleni yapacağız ama gerçekten bu dünyaya bir "can" gelecekse,Rabbim kime ne zaman isterse o zaman veriyor,bunu anladım..
bunun dışında da bir dünya var ve hayat devam ediyor..
Sevgiyle ve mutlulukla kalın...
inşallah hepimizin evi sağlıklı ve güzel çocuklarla taçlanır,ben bu ay hala listede beklemedeyim tabii :)))
bakalım,kısmet..