Selamlar,
Şu anda çok üzgünüm ve gözyaşlarımı zor tutuyorum. Ben 21 yaşındayım ve üniversiteden yeni mezun olup ailemin yanına döndüm. Ve kabus başladı!
Babam kalp hastası. Yaşı 70. Annem 52 yaşında ve haftanın 6 günü aşırı yorucu bir işte çalışıyor.
Babam geçen sene rahatsızlandıktan sonra çok değişti. İyice huysuz biri oldu. İnançlı, iyi bir insandır normalde. Ama konu annem olunca babama bir şeyler oluyor.
Annem de iyidir ama çok karışır her şeye (tipik kadın işte) ve çok eleştirir. Evi, mutfağı normal olarak kendi istediği şekliyle yerleştirir. ama babam her gün her şeyin yerini değiştirir, ilaçlar, otlar vs. koyar (hastalığı için) ve babamdan sonra mutfağa giren savaş çıkmış burada der.
Az önce mesela, sirke gibi bir şey varmış. Annem de yerini değiştirmiş, babam bulamadı. Ve başladı söylenmeye. Çok utanarak yazıyorum ama ''bu kadın dayağı hakediyor, beni de atacak bu evden elinden gelse, cahil kadın alırsan böyle olur, 22 senedir yedirdim doymadı, terbiyesiz, köpek vs.'' Annem yok tabi evde. Bunları bana söylüyor. Benden de evet baba haklısın dememi istiyor.
Ben iki tarafa da birbirleri hakkında düşündüklerini bana söylememelerini defalarca belirttim. Annem sonuçta ağır geliyor böyle denmesi. Ki annem evlenmeden önce çalışıyormuş babam bıraktırmış, 5 senedir yine çalışıyor ve babamdan harçlık bile almıyor. Annemi savunsam babam küsüyor. Annem babam hakkında derdini bana anlatınca o da batırıyor. Biri annem biri babam! huyları da değişmiyor.
Ne yapacağımı bilmiyorum. Her gün huzursuzuz.
Şu anda çok üzgünüm ve gözyaşlarımı zor tutuyorum. Ben 21 yaşındayım ve üniversiteden yeni mezun olup ailemin yanına döndüm. Ve kabus başladı!
Babam kalp hastası. Yaşı 70. Annem 52 yaşında ve haftanın 6 günü aşırı yorucu bir işte çalışıyor.
Babam geçen sene rahatsızlandıktan sonra çok değişti. İyice huysuz biri oldu. İnançlı, iyi bir insandır normalde. Ama konu annem olunca babama bir şeyler oluyor.
Annem de iyidir ama çok karışır her şeye (tipik kadın işte) ve çok eleştirir. Evi, mutfağı normal olarak kendi istediği şekliyle yerleştirir. ama babam her gün her şeyin yerini değiştirir, ilaçlar, otlar vs. koyar (hastalığı için) ve babamdan sonra mutfağa giren savaş çıkmış burada der.
Az önce mesela, sirke gibi bir şey varmış. Annem de yerini değiştirmiş, babam bulamadı. Ve başladı söylenmeye. Çok utanarak yazıyorum ama ''bu kadın dayağı hakediyor, beni de atacak bu evden elinden gelse, cahil kadın alırsan böyle olur, 22 senedir yedirdim doymadı, terbiyesiz, köpek vs.'' Annem yok tabi evde. Bunları bana söylüyor. Benden de evet baba haklısın dememi istiyor.
Ben iki tarafa da birbirleri hakkında düşündüklerini bana söylememelerini defalarca belirttim. Annem sonuçta ağır geliyor böyle denmesi. Ki annem evlenmeden önce çalışıyormuş babam bıraktırmış, 5 senedir yine çalışıyor ve babamdan harçlık bile almıyor. Annemi savunsam babam küsüyor. Annem babam hakkında derdini bana anlatınca o da batırıyor. Biri annem biri babam! huyları da değişmiyor.
Ne yapacağımı bilmiyorum. Her gün huzursuzuz.