Araba Sevdası

Ben anne baba konusunda çok hassasım sanırım ya, eş, nişanlı farketmez, onu yapması gereken maddi manevi herhangi bir şey icin anne babamı asla yormam, bir şey yaptırmam, bırakırım eksik kalsın ya da en mantıklısı hic olmasın.
Sırf evlenmek için kendiniz yetmiyor, anne babanizi da peşinizde sürükleyip değmeyecek insanlar için uğraştıriyorsunuz.
Nişanlıniz ortada yok, ailesi tatil yapsın siz ailece kendi kendinize gelin güvey olun. Şaka gibi.
 
Biz 3.5 yıldır birlikteyiz ve son 1 yıldır da nişanlıyız. Nişanlanmadan önce ekonomik mevzular arada açılsa da çok fazla takmıyorduk. Nişanlandıktan sonra sürekli bu konularda kavga etmeye başladık. Sebebi; arabalar. Arabası sürekli masraf çıkarıyor. Satıyor başka bir araba alıyor, o daha büyük masraf çıkarıyor. Kaza yapıyor yine bir masraf. Evlenmemize 2 ay var ve hem büyük bir kredi hem de kredi kartına bir yığın borcu var. Bu durumda neredeyse bütün masrafları ben çekiyorum. Ev arıyoruz şu sıralar. Depozitosu, kirası, emlakçı masrafı falan bunları karşılayacak bir kuruşu yok. Hepsi bende doğal olarak bu noktada. Benim de etim ne budum ne. O kadar mutsuzum ki. Arabasını satmak asla istemiyor. Sat dediğimde yüzü düşüyor. Açık açık da söylüyor zaten satmak istemediğini. Ben de istemiyorum satsın, sonuçta kolaylık ama gömü mü bulacağız? Nasıl hallolacak bunca masraf?

Bir de umursamaz bir annesi var. Evlenmeye iki ay kalmış gibi davranmıyor asla. Sürekli tatilde. İzmirden arsa aldılar karı koca onunla uğraşıyorlar. Ne arıyor ne soruyor ne ev arayışımıza katılıyor. Oturup ailemle asla konuşmuyorlar ne yapacağız ne edeceğiz diye çünkü büyük ihtimalle kendine yakıştıramıyor bizi. Kızılcık şerbeti diye biz.

Nişanlım yukarıda en son bahsettiğim gibi kazada perte çıkardı arabayı. 60-70k borca girdi. Araba hala tamirde olduğu için ev de arayamıyoruz aktif bir şekilde. Babamla annemle arıyorum ben. Sanki kendime öğrenci evi bakıyorum. Kendime diyorum ki bazen bu şimdi böyleyse ileride de böyle olacaktır. Ateşe atma kendini. Sürekli düşünüyorum, düşünüyorum ve düşünüyorum. Kafayı yemek üzereyim. Yol yakınken bu defteri kapatsam mı?
Tek başına evlenmeye çalışıyosun, iyi düşün
 
Bu çocuk evlilik için yeterli değil,yaşlarınız kaç?

Arabasını satsın demiyorum araba ihtiyaçtır satılınca da kolay alınmıyor. Ev alacak olsanız hadi neyse de.

Siz onun borçlarını niye ödüyorsunuz? Canı cehenneme ödeyebileceği kadar borca girseymiş. Daha ortada fol yok yumurta yok karı kocayız mısrıfımız ırtık diye siz elinizi sürekli cebinize atmışsınız.

Ne oldu madalya mı taktılar yo.Çoktan bu duruma alışmış ve normal olanı bu sanmaya başlamış bile.

Normali bu değil.

Sizinle yaşayacağı ev arayışına bile girmeyen biriyle evlenmeyin,o zorluğu hissetmeden hayalini kurmadan tutulan evi evim diye benimsemiyecek sizin evinize gelmiş gibi hissedecek.

Aslında yazmışsınız kızılcık şerbeti diye. Sizin daha başka da problemleriniz ve uyuşmazlıklarınız var gibi.

Ayrıl demem,aşkımdan ölüyorum diyorsanız sadece erteleyin düğün işini. Bir izleyin performansını sizin için yanıp bitiyor mu,olmazları olduruyor mu.

Oldurmak istemiyorsa keyfinize bakın evlenince daha beter olacak çünkü bu tipler ve aileleo
Ben 30 yaşındayım, o da 27 yaşında.

Sahibindenden ev bakıyor arada, henüz aksiyon almadı. Genel olarak ailelerimiz zıt kültürlerden ama bizim kafa yapımız aynı. Bu konuyu benim ailem asla dert etmiyor ama belli ki diğer tarafta sorun var.
 
Ben 30 yaşındayım, o da 27 yaşında.

Sahibindenden ev bakıyor arada, henüz aksiyon almadı. Genel olarak ailelerimiz zıt kültürlerden ama bizim kafa yapımız aynı. Bu konuyu benim ailem asla dert etmiyor ama belli ki diğer tarafta sorun var.
Nişanlınizın evlilik olgunluğunda ya da hevesinde olmadığını göremiyor musunuz?
 
Ben 30 yaşındayım, o da 27 yaşında.
Şimdi anlaşıldı.

Aslında siz yaşım geldi,artık bir yuvam olsun diye diye kolları sıvamış gibisiniz.Ne olacak canım halledivereyim ne olacak canım bizim için yuvamız için diye diye borç harç,ev,düzen her şeyi üstlenmişsiniz.

Eril enerjisini görmek istemez misiniz?
Niye erkek Fatma gibi her şeyi ben çözerim yetmediğim yerde ailem hallediverir modundasınız?

Oldu olacak beyfendi nikah salonuna gelsin yeterki diyeceksiniz.

Acı söylüyoruz ama yaşayan bazı şeyleri görmez.

Siz başkasının konusunu okuyor olsanız aynı tavsiyeleri vermez miydiniz?

30 yaş çiçek gibi yaş.Önünzdeki yılları biliye isteye yakmayın.

Erkeğin çabası olmayan ilişkilerde değer göremezsin.Emek verecek her iki tarafta ama erkek bir tık fazla
 
Biz 3.5 yıldır birlikteyiz ve son 1 yıldır da nişanlıyız. Nişanlanmadan önce ekonomik mevzular arada açılsa da çok fazla takmıyorduk. Nişanlandıktan sonra sürekli bu konularda kavga etmeye başladık. Sebebi; arabalar. Arabası sürekli masraf çıkarıyor. Satıyor başka bir araba alıyor, o daha büyük masraf çıkarıyor. Kaza yapıyor yine bir masraf. Evlenmemize 2 ay var ve hem büyük bir kredi hem de kredi kartına bir yığın borcu var. Bu durumda neredeyse bütün masrafları ben çekiyorum. Ev arıyoruz şu sıralar. Depozitosu, kirası, emlakçı masrafı falan bunları karşılayacak bir kuruşu yok. Hepsi bende doğal olarak bu noktada. Benim de etim ne budum ne. O kadar mutsuzum ki. Arabasını satmak asla istemiyor. Sat dediğimde yüzü düşüyor. Açık açık da söylüyor zaten satmak istemediğini. Ben de istemiyorum satsın, sonuçta kolaylık ama gömü mü bulacağız? Nasıl hallolacak bunca masraf?

Bir de umursamaz bir annesi var. Evlenmeye iki ay kalmış gibi davranmıyor asla. Sürekli tatilde. İzmirden arsa aldılar karı koca onunla uğraşıyorlar. Ne arıyor ne soruyor ne ev arayışımıza katılıyor. Oturup ailemle asla konuşmuyorlar ne yapacağız ne edeceğiz diye çünkü büyük ihtimalle kendine yakıştıramıyor bizi. Kızılcık şerbeti diye biz.

Nişanlım yukarıda en son bahsettiğim gibi kazada perte çıkardı arabayı. 60-70k borca girdi. Araba hala tamirde olduğu için ev de arayamıyoruz aktif bir şekilde. Babamla annemle arıyorum ben. Sanki kendime öğrenci evi bakıyorum. Kendime diyorum ki bazen bu şimdi böyleyse ileride de böyle olacaktır. Ateşe atma kendini. Sürekli düşünüyorum, düşünüyorum ve düşünüyorum. Kafayı yemek üzereyim. Yol yakınken bu defteri kapatsam mı?
Bacım hesabını bilmeyen ,savurgan adam çok zor..ailesinin durumu nasıl, tek çocuk mu bu adam
 
En çok da böyle şeyleri görünce üzülüyorum. Millete neler neler yapılıyor bizim erkek tarafı yalnızca iki küçük ev aleti ve kahve makinesi aldı. Geri kalan her şeyi ben yaptım. Beyaz eşyaları da ben aldım babaannemin evine koydum.

Dediğiniz gibi çabalayan kadınsa değersizleşiyor. Nasıl olsa o halleder gözüyle bakıyor ve daha da salıyor poposunu.
Atın nisanı direkt,bu adam daha çok üzer sizi.
 
Bacım hesabını bilmeyen ,savurgan adam çok zor..ailesinin durumu nasıl, tek çocuk mu bu adam
Ailesinin durumu iyi. Karavanları falan var yani siz düşünün 😛 23 yaşında bir erkek kardeşi var. Kayınhanım başka biriyle evli bu nedenle nişanlım pek katmıyor annesini bu işlere gibi.
 
Bu evlilik adama kolaylık sana işkence. Evin derlenmesi toplaması masrafı sende olacak, sen üzülünce sadece ailen destek verecek. O donlarını sana yıkatıp yemeğini eleştirip masrafı da üstüne yıkıp hobileriyle ailesiyle ilgilenecek.
Yakma kendini.
Ben evlenirken evlilik işinde ailem ve eşim koşturduk ailesinden gram destek görmediğim gibi saçma şeylerle yoluma çıktılar. Hala aynı durum. eşim gereken yerde gereken şeyi söylediği için (benim tepkilerin yönlendirmemin etkisi de olsa da) takmadım.
Ama eğer eşim umursamaz hesapsız biri olsa evlenmezdim, bir tane hayatım var.
 
Sürekli açık açık soruyorum kendisine evlenmek isteyip istemediğini. Çok istediğini söylüyor ısrarla. Ama sonra bu tavırlarına anlam veremiyorum.
Sormanıza gerek yok ki, istemediği,sorumluluk alamayacağı gayet ortada.
Hayatınızı gördüklerinize rağmen nişanlınizın ağzından çıkacak iki söze bağlamaniz da sizi hatanız.
 
Sizi o kadar iyi anlıyorum ki. Kendim de aynı durumu yaşıyorum ki evlilik yolunda bu tarz şeylerle karşılaşacağımı da düşünüyorum bazen. Ayrılın diyemem direkt. Bunun kararını verecek olan sizsiniz. Söz konusu duygular da var işin içinde ayrılmak kolay olmayabiliyor. Ama size nacizane bir tavsiye vereyim. Kendimde de farkettim bu durumu. Her şeyi üstlenmeyin. Benim kontrolcü bir yapım var ve karşı tarafa bıraksam o iş halledilemeyecek gibi düşünüp kendim yapmaya kalkışıyorum hemen. Yani oysa bıraksak keşke. Halledilmezse de halledilmesin. Bu sizin olduğu kadar onun da sorunu. Eve nişanlınız baksın mesela. Ona da sorumluluk alacak alan tanıyın.

Yukarıda bir üye yazmış, ki çok mantıklı geldi. O ev sadece sizin çabanızla tutulursa o evi benimsemeyebilir. Aynı şekilde evlilik sadece sizin çabanızla yapılırsa evliliğinin kıymetini de bilmeyebilir. Cidden erkekler çabaladıkları kıza daha çok değer verme eğilimindeler. Kolaylaştırmaya çalıştıkça görünmez oluyor. Sizin bu konunuzdan kendime de ders çıkardım inanın. Bizim kendimizde değiştirmemiz gerekenler var her şeyden önce sanırım
 
Biz 3.5 yıldır birlikteyiz ve son 1 yıldır da nişanlıyız. Nişanlanmadan önce ekonomik mevzular arada açılsa da çok fazla takmıyorduk. Nişanlandıktan sonra sürekli bu konularda kavga etmeye başladık. Sebebi; arabalar. Arabası sürekli masraf çıkarıyor. Satıyor başka bir araba alıyor, o daha büyük masraf çıkarıyor. Kaza yapıyor yine bir masraf. Evlenmemize 2 ay var ve hem büyük bir kredi hem de kredi kartına bir yığın borcu var. Bu durumda neredeyse bütün masrafları ben çekiyorum. Ev arıyoruz şu sıralar. Depozitosu, kirası, emlakçı masrafı falan bunları karşılayacak bir kuruşu yok. Hepsi bende doğal olarak bu noktada. Benim de etim ne budum ne. O kadar mutsuzum ki. Arabasını satmak asla istemiyor. Sat dediğimde yüzü düşüyor. Açık açık da söylüyor zaten satmak istemediğini. Ben de istemiyorum satsın, sonuçta kolaylık ama gömü mü bulacağız? Nasıl hallolacak bunca masraf?

Bir de umursamaz bir annesi var. Evlenmeye iki ay kalmış gibi davranmıyor asla. Sürekli tatilde. İzmirden arsa aldılar karı koca onunla uğraşıyorlar. Ne arıyor ne soruyor ne ev arayışımıza katılıyor. Oturup ailemle asla konuşmuyorlar ne yapacağız ne edeceğiz diye çünkü büyük ihtimalle kendine yakıştıramıyor bizi. Kızılcık şerbeti diye biz.

Nişanlım yukarıda en son bahsettiğim gibi kazada perte çıkardı arabayı. 60-70k borca girdi. Araba hala tamirde olduğu için ev de arayamıyoruz aktif bir şekilde. Babamla annemle arıyorum ben. Sanki kendime öğrenci evi bakıyorum. Kendime diyorum ki bazen bu şimdi böyleyse ileride de böyle olacaktır. Ateşe atma kendini. Sürekli düşünüyorum, düşünüyorum ve düşünüyorum. Kafayı yemek üzereyim. Yol yakınken bu defteri kapatsam mı?
Allah sana gösteriyor! Allah daha ne yapsın white flag mi sallasın🤣 adamın adam olmadıgını anla ama bazen iste su omzun üstünde ki kafa ne ise yarıyor diye sorguluyorum
 
Biz 3.5 yıldır birlikteyiz ve son 1 yıldır da nişanlıyız. Nişanlanmadan önce ekonomik mevzular arada açılsa da çok fazla takmıyorduk. Nişanlandıktan sonra sürekli bu konularda kavga etmeye başladık. Sebebi; arabalar. Arabası sürekli masraf çıkarıyor. Satıyor başka bir araba alıyor, o daha büyük masraf çıkarıyor. Kaza yapıyor yine bir masraf. Evlenmemize 2 ay var ve hem büyük bir kredi hem de kredi kartına bir yığın borcu var. Bu durumda neredeyse bütün masrafları ben çekiyorum. Ev arıyoruz şu sıralar. Depozitosu, kirası, emlakçı masrafı falan bunları karşılayacak bir kuruşu yok. Hepsi bende doğal olarak bu noktada. Benim de etim ne budum ne. O kadar mutsuzum ki. Arabasını satmak asla istemiyor. Sat dediğimde yüzü düşüyor. Açık açık da söylüyor zaten satmak istemediğini. Ben de istemiyorum satsın, sonuçta kolaylık ama gömü mü bulacağız? Nasıl hallolacak bunca masraf?

Bir de umursamaz bir annesi var. Evlenmeye iki ay kalmış gibi davranmıyor asla. Sürekli tatilde. İzmirden arsa aldılar karı koca onunla uğraşıyorlar. Ne arıyor ne soruyor ne ev arayışımıza katılıyor. Oturup ailemle asla konuşmuyorlar ne yapacağız ne edeceğiz diye çünkü büyük ihtimalle kendine yakıştıramıyor bizi. Kızılcık şerbeti diye biz.

Nişanlım yukarıda en son bahsettiğim gibi kazada perte çıkardı arabayı. 60-70k borca girdi. Araba hala tamirde olduğu için ev de arayamıyoruz aktif bir şekilde. Babamla annemle arıyorum ben. Sanki kendime öğrenci evi bakıyorum. Kendime diyorum ki bazen bu şimdi böyleyse ileride de böyle olacaktır. Ateşe atma kendini. Sürekli düşünüyorum, düşünüyorum ve düşünüyorum. Kafayı yemek üzereyim. Yol yakınken bu defteri kapatsam mı?
adam fedakarlık yapmıyor ki sen kendi kendine yuva kuruyorsun gerek yok tavrını koy paranı sokakta mı topluyorsun
 
X