- 15 Nisan 2010
- 589
- 31
- 318
- 59
- Konu Sahibi gizemsayin
-
- #101
Midilli geçmiş olsun canım.. benim bir sorum olacak sana ilaca başladığında kaç miligramla başladın cevaplarsan sevinirim..
Midilli geçmiş olsun canım.. benim bir sorum olacak sana ilaca başladığında kaç miligramla başladın cevaplarsan sevinirim..Merhaba arkadaşlar,
Ben yaklaşık 1 yıl ilaç kullandım, bir kaç kez de terapiye gittim. Anksiyete bozukluğuma bir takım takıntılar (her şeyden fal tutma, gördüğüm yazı ve renklerden mesaj çıkarma gibi) ve depresyon-mani eşlik ediyordu. Şöyle bir girdabın içindeydim: geleceğim hakkında aşırı endişeleniyordum, endişeyi gidermek adına yolda yürürken karşıma çıkan bir tabeladan "bu bana bir mesajdı" anlamını çıkarmaya çalışıyor, aşırı fal bakıyordum. Daha sonra bu yaptıklarımın saçma şeyler olduğuna karar verip "Artık hayatım adına radikal bir şeyler yapmalıyım! BEN İSTERSEM DÜNYANIN EN İYİ ....Sİ OLABİLİRİM!!!" deyip mani dönemine giriyordum. Elbette "Dünyanın en iyi ....si" olamayacağımı görünce de depresyona giriyordum. Sonra hooop tekrar dön başa. :)))İşin kötüsü evde yalnız kalma fobim de vardı, koridordan geçerken kalp çarpıntısı falan geçiriyordum:)))
1. İlaçlarınızı bir gün bile atlamayın
2. Terapilere maddi imkan buldukça gitmeye çalışın.
3. Doktorunuzun verdiği "Düşünme, felsefe, din, mistisizm gibi şeylere kafa yorma. Sadece spor yap, ilacını iç" gibi tavsiyeleri saçma deyip bir kenara atmayın KESİNLİKLE UYGULAYIN.
Şimdi nasıl mıyım?
Hayatımda geçen onca can sıkıcı şeye, ailemin bana yaşatmakta olduğu şeylere rağmen çok iyiyim. Mutsuz günler geçirsem bile depresyona girmiyorum, takıntılı değilim, anksiyete bozukluğumu da yendim.
LÜTFEN SİZ DE YAPABİLECEĞİNİZE İNANIN! VE ASLA PEŞİNİ BIRAKMAYIN!
2.
Cevabın için teşekkürler midilli..Bunu sormam iyi oldu ben doktora gittim..Doktor kullanmam gerektiğini düşündü demekki bana antideprasan ilaç yazdı..İlacı aldım akşamları saat 5 te içecektim neyse ilacı içtim fakat 3 saat sonra ben nerdeyse hastanelik olcaktım sonra bir baktım 37 miligrammış ilaç..Şimdi içmiyorum fakat doktora ne söyliycem bilmiyorum doktoru arasam ilaç bana ağır geldi desem olurmu?Teşekkür ederim darısı herkesin başına inşallah :)
benim dozlarım çok yumuşak başladı. ilk 2 gün 5 mg, sonra 10 mg, iki hafta sonra da 20'ye çıktı.
midilli merhaba önceliklee çok cesaret aldım iyileşmenede çok sevindim.bende anksiyete,okb,yeme bozukluğu anlıycağın herşey var..ögrenmek istediğim ilaç hakkında bilgin varmı?ben 1 aydır alıyorum iştahımı çok kesti kilo verdim mutluyum bundan dolayı ama buseferde fazla bir kilom olmamsına rağmen ya geri alırsam diye korku yapmaya başladım.bir arkadaşım istaha olan etkisinin bukadar uzun sürmyceğini söyledi,belkide moral bozukluğumdan kaynaklanıyor bilmiyorum.bide çevremde ilacın bağımlılık yapcağını söyleyen çok var ama enaz 6 ay kullanmak zorundayımMerhaba arkadaşlar,
Ben yaklaşık 1 yıl ilaç kullandım, bir kaç kez de terapiye gittim. Anksiyete bozukluğuma bir takım takıntılar (her şeyden fal tutma, gördüğüm yazı ve renklerden mesaj çıkarma gibi) ve depresyon-mani eşlik ediyordu. Şöyle bir girdabın içindeydim: geleceğim hakkında aşırı endişeleniyordum, endişeyi gidermek adına yolda yürürken karşıma çıkan bir tabeladan "bu bana bir mesajdı" anlamını çıkarmaya çalışıyor, aşırı fal bakıyordum. Daha sonra bu yaptıklarımın saçma şeyler olduğuna karar verip "Artık hayatım adına radikal bir şeyler yapmalıyım! BEN İSTERSEM DÜNYANIN EN İYİ ....Sİ OLABİLİRİM!!!" deyip mani dönemine giriyordum. Elbette "Dünyanın en iyi ....si" olamayacağımı görünce de depresyona giriyordum. Sonra hooop tekrar dön başa. :)))İşin kötüsü evde yalnız kalma fobim de vardı, koridordan geçerken kalp çarpıntısı falan geçiriyordum:)))
1. İlaçlarınızı bir gün bile atlamayın
2. Terapilere maddi imkan buldukça gitmeye çalışın.
3. Doktorunuzun verdiği "Düşünme, felsefe, din, mistisizm gibi şeylere kafa yorma. Sadece spor yap, ilacını iç" gibi tavsiyeleri saçma deyip bir kenara atmayın KESİNLİKLE UYGULAYIN.
Şimdi nasıl mıyım?
Hayatımda geçen onca can sıkıcı şeye, ailemin bana yaşatmakta olduğu şeylere rağmen çok iyiyim. Mutsuz günler geçirsem bile depresyona girmiyorum, takıntılı değilim, anksiyete bozukluğumu da yendim.
LÜTFEN SİZ DE YAPABİLECEĞİNİZE İNANIN! VE ASLA PEŞİNİ BIRAKMAYIN!
2.
Merhaba herkese;
Aslında benim panik ataklarım lise sondayken başlamış ama ben farkında değilmişim şimdi anlıyorum. Belki de daha da önce. 1993 yılında 13 yaşımdayken annemi kanserden kaybettim. 18 yaşıma kadar bir panik atak geçirdiğimi hatırlamıyorum. Hatırladığım ilk panik atağımı 1998 yılının Ocak ayında yaşadım. Daha doğrusu şimdi anlıyorum ki yaşamışım.
1998 yılında devam ettiğim üniversite hazırlık dershanesi hepimizi Ankara'ya geziye götürecekti. Ben de bu geziye katılacaktım. Herşey yolundaydı. Tam kapının önüne geldiğimde, çok net hatırlıyorum, geriye döndüm ve "ben gitmeyeceğim" dedim aileme. İçimi çok büyük bir korku kaplamıştı birden. Çok saçmaydı çünkü ortada hiçbir neden yoktu. Neyse yine de gittim Ankara'ya ve bir sorun yaşamadım orada. Ama bu aslında panik ataklarımın ilkiydi.
İkinci atağımı 2004 yılında üniversitede okurken yaşadım. Başka bir şehirdeydim, erkek arkadaşımdam ayrılmıştım. Hissettiğim şey şuydu. Yolun tam ortasında oturup, kimseye ve araçlara aldırış etmeden ağlamak istiyordum. Hayattan zevk almıyordum. Oda arkadaşım yemeğimi çatalla karıştırırken beni uyarıyordu. Ne yemek ne eğlence. Ruh gibiydim. Doktor bana oldukça etkili ve güçlü bir antidepresan verdi. Depresanı almamın daha ilk gününde etkisini gördüm. Ne zaman kötü herhangi birşey düşünecek olsam kafamın içinde demir ağır bir kapının kapanma sesini duyuyor ve o anda ne düşüneceksem kopup unutuyordum. Mutluydum. Bir buçuk ay sonra aynı tatsız düşünceler tekrar başlayınca doktora gittim. O da ilacın dozunu yarım kademe yükseltti. Ben de cahillik işte ben ilaçlara bağımlı mı yaşayacağım diyip kendi kendime kestim ilacı. Tabi başımı yastıktan kaldıramadım günlerce. Bir şekilde o günler de geçti.
Daha sonra 2007 yılında ailevi birtakın problemlerim oldu. Maddi olarakta sıkıntılarım vardı. Ve gelsin panik atak. Metrobüste hayatımda ilk defa bayıldım. Pek umursamadım bunu. Tüm kontroller olumluydu. 2008 yılında evlendim. Mutluydum.
Aynı yıl büyük bir firmada işe girdim. Aşırı yoğun çalışılan bir firmaydı. Bu firmada çalışan bir kişi tarafından hakarete ve fiziksel saldırıya maruz kalınca ayrıldım. Ve bu sıralarda yeniden atak yaşadım. Eşimle gittiğimiz bir lokantada içeri girmemle lokantanın tuvaletine kapanmam bir oldu. Müthiş bir kalp çarpıntısı, mide bulantısı. Çıkarmak istiyorum birşey yok. Hatta yanıma gelen bir hanım sizde panik atak var mı diye sordu. Ben de yoo diye cevap verdim. Hala bihaberim yani.
Daha sonra atak yaşamadım ama mide bulantılarım oldu. Doğru düzgün yemek yiyemez oldum. Yeni biri işteydim bu ardaa ve bir organizasyon dolayısı ile aşırı bir baskı vardı üzerimizde.
Ve en sonunda 3 hafta önce bir akşam kendimi kalp çarpıntısı, baş dönmesi ve çıldıyorum korkusu ile başbaş buldum. Şikayetlerim 15 dakikada geçmeyince aklımı kaybediyorum endişesi ile acile gittim. Hemen bir sakinleştirici yaptılar ve psikoloğa görünmemi tavsiye ettiler.
Ben önce nörolojiye gittim. Mlaum baş dönmesi ya. Vertigo diye bir hastalıktan şüphelendi ama onun belirtileri çok ağır ve bambaşka. Oradan acildeki doktoru dinleyip Erenköy hastanesine gittim ve teşhis panik bozukluk. Sonradan internetten baktım ve farkettim ki ben senelerdir bu hastalığı yaşıyorum. Şimdi antidepressan kullanıyorum. Umarım yıllar önceki antidepresanım gibi işe yarayacak. Ben doktor önerdiği sürece antidepresanalrın yararına inanıyorum. 1 hafat önce başka bir antidepresan kullanıyordum am yan etkileri fazla olduğu için doktorum değiştirdi.
Ben eşimin sabrına ve anlayışına çok şey borçluyum. Allah hiç kimseye daha büyük dert vermesin. Herkese geçmiş olsun
Bende de var bu şeyden.Sosyal fobiyle de alakalı sanırım.Panik atak ve anksiyete.Psikoloğum söylemişti.İlk gittiğimde ilaç kullanmam gerektiğini söylemişti ama daha sonra gittikçe ilaç konusu konuşulmadı bile.Bende çalışmayla ilgili sıkıntı yaşıyorum.Bana en son çalış dedi ve o günden beri ona da gidemiyorum.Biliyorum gitmem gerek,gitmedikçe içimdeki sıkıntı dahada büyüyor ama cesaret edemiyorum o kadar aradan sonra.Çoğu insan ilaç kullanmayayım der ama ben işe yarayacaksa ben kullanmak istiyorum.Ama benim gittiğim doktor psikolog,ilaç yazma yetkisi yok zaten...
Ne yapacağım bilemiyorum...
ansiyete hastalığım yüzünden iştahım öyle bi kesildi ki...iştah kesilmesini de geçtim her sabah ve her akşam kusmaktan bıkmış duruma geldim artık..5 ayda 13 kilo verdim.ee bide insanların yorumları iyice yıkıyo beni yok çok solgun gözüküyosun yok çok zayıfladın azcık kilo al daha bi sürü şey...en son dün de birisi çok solgun gözüküyosun diyince ölücem ben diye panik oldum.tam moralim düzeliyo birinin bi lafı yine yıkıyo beni
İlaç kullanıomusun cnm?? Bende 1 haftada 5kilo verdiğimi bilirim.. Ama ilaç kullanırken düzeliyorum çok şükür.. Yemeği çok sevmeme rağmen yiyemiyordum..
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?