Başkalarına övünerek anlattığı dostlarına;
"Dostum, can yoldaşım" diyemez.
Anlayamam onları;
Dostluğun yüceliğini,
Kavrayamamış olmalarına bağlarım bunu...
Dostluk, paylaşmaktır.
İkiyi bir etmeye çabalamaktır.
İmkansızlara ulaşmaya çalışmaktır.
Dertlerini kendi derdin,
Sevinçlerini dünyanın mutluluğu yapmaktır.
Dost, sevgili gibidir.
Onun için üzülmek,
Onu düşünmek, uykularını bölmek,
Onun için kendini unutmaktır zaman zaman...
Dostluk, karşı koymamaktır.
Başkalarına kök söktürüp,
Ona, tebessümle "evet" diyebilmektir.
Dost, sevgilinle tartışma sebebindir.
Sevginin öncelik istediğini bilip,
Dostuna ilk sırayı vermektir...
Kardeşten ötedir, en önemlidir o...
Dostluk, yalnız kaldığında, yalnız olmamaktır.
Onunla geçirdiklerini düşündüğünde,
Gülümsemektir...
Dost, kavga ettiğindir bazen.
Kendini naza çektiğin,
Bağırıp, çağırdığın,
Kısa sürede sarıldığındır...
Dostluk, endişe duymaktır.
Ayrılık "acaba iyi midir şimdi" sorusunu,
Geçirebilmektir aklından...
Dostluk; sesini duyduğunda,
Kendini iyi hissetmendir.
Bazen kahkahalarının,
Bazen de iyi olmadığını gördüğünde
Başına giren ağrıların sebebidir...
Dost, başkaları gibi değildir.
O, her şeyi hak edendir..
Yarına umutla bakmanı sağlayıp,
"Dostum, kardeşim" dediğindir...
--ALINTIDIR--