- 4 Mart 2009
- 677
- 1
- 40
Cocuklugumdan beri burcuma inat ‘kiskanc degilim’ derdimya anne, meger ne cok kiskanmisim sacimi ablaminkinden birkez daha az sevdiginde. Elim yuzum kir icinde belkide elbiselerim sokulmus nefes nefese eve geldigimde.bana kizmalarinin sana zahmet verdigimden degilde. Yaramazligim yuzunden basima her an bir kaza gelebileceginin tedirginligi ile bu gunude yarasiz beresiz atlatmis olmanin yasattigi sukurlere karisik oldugunu simdi simdi anladim.
Uzagina dusmeden beraber gecirdigimiz zamanlarin kiymetinin, arkadaslarla yapilacak geyiklere degisilmeyecegini neden anlayamiyor insane?
Anneyi ozlemek baska turlu oluyor anne. Kalbinin bedeninden uzaktada atabildigini hissediyorsun. Cocugun cocuklari bile olsa, anne, anne olarak kaliyor be anne.
Ben daha anne olmadim ama anliyorum seni. Ozledigin uzulmesin diye aglayamiyosun. Annenin evladi icin feda ettigi seyleri, vazgectiklerini, tercih yapmak zorunda kaldiginda anliyorsun.bu olmasi gereken biliyorum ama seni ozluyorum. Artik kendime ait bir evim beni seven bir esim ve kendi kararlarimin sorumlulugunu tasimam gereken bir hayatim var. yoksa ben artik buyudummu anne? Mutluluk ve huzun beraber yasanabiliyormus bak bunuda ogrendim simdi. Duygularini uc noktalarda yasamayi seven deli kizin uslandimi ne?
Aksamlari isten geldigimizde oturur sohbet ederdik seninle. Gunun kritigini gecerdik genelde. Hep arkadasim sirdasim dert ortagim akil danistigim olmustun benim.
Bunu ozluyorum bide.
Evlenince esin hem annen hem baban hem kardesin hem arkadasin olacak derdin. Herseyim o benim ama seni ozluyorum anne.
Internette gorusebildigimiz kisa zamanlarda, evde yanlizsan kiziyorum babama.
Ben seni hic yanliz birakmamisdim ki. Benim kizdigim zamanlarda babami koruyusunu simdi daha iyi anliyorum es insanin diger yarisi oluyomus. Buyuzden adina es deniyormus. Ve sevgi denilen sey cesit cesit oluyormus.baska bir suru sey daha ogrendim anne.
Yemek yaptigin insani nekadar seviyorsan yemegin tadi da okadar guzel oluyormus. Sabahlari beni uyandirmak icin bazen yarim saat ugrastigin olurdu simdi saatin ilk calisiyla uyaniyorum. Ve hala calar saat sesinden nefret ediyorum sen nekadar sabirliymissin anne.
Mutluyum gercekten mutlu ve huzurluyum. Bilirim ben mutlu olunca sende mutlu olursun. Bunlari seni mutlu etmek icin degil gercekten mutlu olmanin ne oldugunu ogrendigim icin soyluyorum anne. Ogrendimki mutluluk birazda eksik kalmakmis. Var olanla yetinmek, yaninda olamayanlarin sag selim olmalarindan duyulan sukurmus. Basini dayiyacak bir omuzun her zaman var oldugunun yasattigi duyguymus huzur. Ve anneyi anlamakmis buyumek. Sanirim buyuyorum anne. Zor oluyor, zorluklar bazen huzun, bazen keyif veriyor ama zaman oyle boyle geciyor. Ben simdi seni ozluyor, babami ariyor, ablamla hic olmadigi kadar iyi geciniyorum ve huzurlu gecen her gun icin allah’a
sukur ediyorum.
ANNE!
Seni cok seviyorum!!!
karakizina.s.
Uzagina dusmeden beraber gecirdigimiz zamanlarin kiymetinin, arkadaslarla yapilacak geyiklere degisilmeyecegini neden anlayamiyor insane?
Anneyi ozlemek baska turlu oluyor anne. Kalbinin bedeninden uzaktada atabildigini hissediyorsun. Cocugun cocuklari bile olsa, anne, anne olarak kaliyor be anne.
Ben daha anne olmadim ama anliyorum seni. Ozledigin uzulmesin diye aglayamiyosun. Annenin evladi icin feda ettigi seyleri, vazgectiklerini, tercih yapmak zorunda kaldiginda anliyorsun.bu olmasi gereken biliyorum ama seni ozluyorum. Artik kendime ait bir evim beni seven bir esim ve kendi kararlarimin sorumlulugunu tasimam gereken bir hayatim var. yoksa ben artik buyudummu anne? Mutluluk ve huzun beraber yasanabiliyormus bak bunuda ogrendim simdi. Duygularini uc noktalarda yasamayi seven deli kizin uslandimi ne?
Aksamlari isten geldigimizde oturur sohbet ederdik seninle. Gunun kritigini gecerdik genelde. Hep arkadasim sirdasim dert ortagim akil danistigim olmustun benim.
Bunu ozluyorum bide.
Evlenince esin hem annen hem baban hem kardesin hem arkadasin olacak derdin. Herseyim o benim ama seni ozluyorum anne.
Internette gorusebildigimiz kisa zamanlarda, evde yanlizsan kiziyorum babama.
Ben seni hic yanliz birakmamisdim ki. Benim kizdigim zamanlarda babami koruyusunu simdi daha iyi anliyorum es insanin diger yarisi oluyomus. Buyuzden adina es deniyormus. Ve sevgi denilen sey cesit cesit oluyormus.baska bir suru sey daha ogrendim anne.
Yemek yaptigin insani nekadar seviyorsan yemegin tadi da okadar guzel oluyormus. Sabahlari beni uyandirmak icin bazen yarim saat ugrastigin olurdu simdi saatin ilk calisiyla uyaniyorum. Ve hala calar saat sesinden nefret ediyorum sen nekadar sabirliymissin anne.
Mutluyum gercekten mutlu ve huzurluyum. Bilirim ben mutlu olunca sende mutlu olursun. Bunlari seni mutlu etmek icin degil gercekten mutlu olmanin ne oldugunu ogrendigim icin soyluyorum anne. Ogrendimki mutluluk birazda eksik kalmakmis. Var olanla yetinmek, yaninda olamayanlarin sag selim olmalarindan duyulan sukurmus. Basini dayiyacak bir omuzun her zaman var oldugunun yasattigi duyguymus huzur. Ve anneyi anlamakmis buyumek. Sanirim buyuyorum anne. Zor oluyor, zorluklar bazen huzun, bazen keyif veriyor ama zaman oyle boyle geciyor. Ben simdi seni ozluyor, babami ariyor, ablamla hic olmadigi kadar iyi geciniyorum ve huzurlu gecen her gun icin allah’a
sukur ediyorum.
ANNE!
Seni cok seviyorum!!!
karakizina.s.
