Babamla daha yakındım arkada$ gibiydik ama hayatta değil ne yazıkki..Evlendikten sonra da anneme acaip dü$tüm..incinecekmi kırılacakmı diye düşünmeden yapamıyorum..Günde en az 3 kez arıyor illaki gün a$ırı görmek istiyorum..Sanırım babam gibi onuda kaybedeceğimi dü$ünmeye ba$lıyorum
annemi çok severim ona da yakınımdır ama çocukluğumdan beri annem hep daha disiplinli olmuştur babamsa daha ılımlı o yüzden babama daha yakınımdır sanki arkadaş gibi.
ben 2siyle de yakınım...annem çok kafadır onla sürekli güler eğleniriz...babam da daha ağır başlıdır onla da oturup uzuun uzun sohbet etmeye bayılırım...
ama bazen sanki babama daha yakın gibi hissediyorum kendimi,beni genelde babama benzetirler,mimiklerimi,tawırlarımı falan..ondan olabilir...
babam yaşına göre çok genç gösterir, yakışıklıdır da,spor falan giyinir,dışarı çıkıp kolkola gezdiğimizde abim sanan çok olmuştur maaaşallah nazarım değmesin
öyle ya da böyle 2sine de canım feda..iyi ki böyle bir ailem war,bi de küçük kızkardeşimi unutmamak gerek a.s yerimseniben
anneme daha yakınım.. her sorunumu halledebilirim onla.. herşeyi konuşabilrim ama babamla o kadar açık olamam o da kızmaz dinler beni ama annem bambaşkaa yaa
ikisinede çok yakınım herşeyi konuşurum anneşim zaten benim arkadaşımm babam da öleee ama anneşim birass daha farklı Allahım ikisinede sağlıklı mutlu uzun ömürler versinn benimle birliktee tabiiiihihoyyyt
annemi 9 aylikken babami 7 yasindayken kaybettimm...
ama babama asigim o benim herseyim belkide onu annemden biraz daha fazla tanima firsatim oldugu icin bu böle....
ya düşünüorumda seçim yapamdım.. yani 2siylede çok yakınım..opuyorumnanaktan annelere herşey anlatılır zaten genelde daha yakın olurlar, ama ben babmada öleyim yaa.. nişannlanmak istediğimi çok aşık olduğumu bile ben kendim söledim babama kaydirigubbakcemile3 çewremizdeki herkes hep der zaten sizin 3ünüzün muhabbetiine hayranız diee
önce babacı sonra anneci oldum :))
zıt yonlerımız var elbet anne ve babamla.. tartıstıgımızda susup odama cekılıyorum bidahada konusmuyorum ..cocuk gibi kusuruyorum kısaca :))
sonra etrafımda pervane oluyorlar konusmam için ama dusunmuyorlar kızımızı çok uzduk kırdık onu die .. sabretmek bazen çookk zor oluyor benım içinde onlar içinde emınım..
lise sona kadar hep babacıydım acıkcası :)) babamın okudugu kıtapları okudum hep onun yolunda ilerledim :)) sonra benım erkek arkadaslrım olmaya baslayınca anlamsız bi kıskanclık oldu babamda boyle kısıtlamalar felan uyguladı bana - gece konserleri vs etkınlıkleri yasakladı mesela - sımdı eşime karsı aynı huyu devam edıyor hala oğlum dıyemıyor ''delikanlı''kaldı ismi :roflol: aşkım bize gelsın bilerek uyur yanında asla konusmaz.. konussada hep laf sokucudur.. klava: