Annenin çocuğuna bağımlı olmasının ilişkimize etkisi

Kedili ve Bebeli .!.:

Doğru olanı yapmışsın. Daha şimdiden bıkmışsın. Benimki bekarken eve girmezdi. Evlendikten sonra her gun gelsin görsün istediler ben de annesiyim bilmem ne diye. Ki gece 1 den 2 den asağı hiçbir zaman eve giren bir insan olmamış yani. Evlenince öyle biri olmasını istediler. Evlenince daha kıymetli oluyor oğulları. Şimdiden böyleyse sonrası çok daha sıkıntılk olurdu zaten. Kimsenin problemli annesini ve annesinden ayrışamamış oğlunu idare etmek zorunda değilsin

Genişletmek için tıkla...

dreamaker .!.:

Teşekkür ederim cevabınıza. Aslında kendisi annesinden ayrışmak istiyordu psikologa da gitmiş bu benim iyi halim diyordu biz ayrılmadan tekrar başlamıştı bunalıyordu ama yine de annesi ona muhtaçmış gibi davrandığından günde birkaç kez arıyordu eve her gittiğinde hep onunla oturuyodu bunlar beni hep rahatsız etti. Ben hep orta yolu bulucam sen etkilenmiceksin derdi bu konular dışında çok iyi biriydi o yüzden üzülüyorum ama annesi maalesef çocuğunun psikolojisini bozmuş.sizin de dediğiniz gibi evlenince ben sıkıldım bunaldım diye iyice yapışacağını düşündüğümden böyle bir karar aldım

Genişletmek için tıkla...

dreamaker .!.:

Birbirimizi çok sevdiğimiz ilişkide annesi ve öfke kontrolsüzlüğü yüzünden ayrıldık. Annesi Çocukluktan beri şiddet uygulayıp hem ev hem iş yerindeki işlerde eski sevgilimi çok küçük yaşlardan beri kullanmış. Eşi vefat edince de tam tersi yönde ben sana muhtacım sensiz yapamam moduna girip her dediğini sevgilime yaptırmaya başlamış o kadar ki eczaneden ilacı bile kendisi almazmış market alışverişinden ev işlerine kadar her şeye yardım edermiş. Benle beraber olduğundan beri bunları çok azaltsa da annesinin bu akıllı tavırları ve kendine bağlamasına çok kafama takıyodum neredeyse sadece tüm kavgalarımız bu yüzden çıkıyordu ve yine bu sebepten ayrıldık. Bana da çok düşkündü beni annesi yüzünden hiç ikinci plana atmadı ama dışarda çok vakit geçirince annesi sürekli sıkıldım bunaldım diyordu ve asla bir sosyal hayatı yok ve çok manipülatif bir kadın sevgilim yanımda resmen ağlıyordu o da bunalıma giriyordu ve ben annesinden son zamanlarda iyice nefret etmeye başladım asla hak etmediği bir sevgi ve ilgi gördüğü için artık onun hakkında bir şey duymaya tahammül edemiyordum ve bitirdim. Çok uzun oldu ama sevgilimin borderline olduğunu düşünüyorum terk edilme korkusundan gözü hiçbir şeyi görmüyordu her kavgada ayrılmak isteyip benim onu tutmamı istiyordu sonunda ben ayrıldım bu sefer tehditler etti onu bırakmamam için öfkenin çözüm olacağını sandı ama bu hastalığın altında çocukluk yaşantısı yattığı yüzünden bile annesinden nefret ediyordum. Benle evlenince her şeyin düzeleceğini düşünüyordu ama öyle bir anneyle ben bunun mümkün olacağını düşünmedim. Bir annenin çocuğunun hayatını böyle mahvetmesine üzülüyorum ve bu nefretimi nasıl azalatabilirim sizce. Sizlerin de düşüncesini merak ediyorum

Genişletmek için tıkla...

dreamaker .!.:

Birbirimizi çok sevdiğimiz ilişkide annesi ve öfke kontrolsüzlüğü yüzünden ayrıldık. Annesi Çocukluktan beri şiddet uygulayıp hem ev hem iş yerindeki işlerde eski sevgilimi çok küçük yaşlardan beri kullanmış. Eşi vefat edince de tam tersi yönde ben sana muhtacım sensiz yapamam moduna girip her dediğini sevgilime yaptırmaya başlamış o kadar ki eczaneden ilacı bile kendisi almazmış market alışverişinden ev işlerine kadar her şeye yardım edermiş. Benle beraber olduğundan beri bunları çok azaltsa da annesinin bu akıllı tavırları ve kendine bağlamasına çok kafama takıyodum neredeyse sadece tüm kavgalarımız bu yüzden çıkıyordu ve yine bu sebepten ayrıldık. Bana da çok düşkündü beni annesi yüzünden hiç ikinci plana atmadı ama dışarda çok vakit geçirince annesi sürekli sıkıldım bunaldım diyordu ve asla bir sosyal hayatı yok ve çok manipülatif bir kadın sevgilim yanımda resmen ağlıyordu o da bunalıma giriyordu ve ben annesinden son zamanlarda iyice nefret etmeye başladım asla hak etmediği bir sevgi ve ilgi gördüğü için artık onun hakkında bir şey duymaya tahammül edemiyordum ve bitirdim. Çok uzun oldu ama sevgilimin borderline olduğunu düşünüyorum terk edilme korkusundan gözü hiçbir şeyi görmüyordu her kavgada ayrılmak isteyip benim onu tutmamı istiyordu sonunda ben ayrıldım bu sefer tehditler etti onu bırakmamam için öfkenin çözüm olacağını sandı ama bu hastalığın altında çocukluk yaşantısı yattığı yüzünden bile annesinden nefret ediyordum. Benle evlenince her şeyin düzeleceğini düşünüyordu ama öyle bir anneyle ben bunun mümkün olacağını düşünmedim. Bir annenin çocuğunun hayatını böyle mahvetmesine üzülüyorum ve bu nefretimi nasıl azalatabilirim sizce. Sizlerin de düşüncesini merak ediyorum

Genişletmek için tıkla...

Menekse bahcesi .!.:

Üzülüyorsunuz ama inanın bu sizin sorununuz değil eski sevgiliniz bir terslik olduğunu anladıysa ilişki yerine içinde bulunduğu durumdan kurtulma yollari aramalı tedaviyse tedavi, terapiyse terapi gerekirse ilaç kullanmalı ama asla genç bir kadını kendi kararsız karanlığına ortak etmemeli.Sizi takdir ettim aşığım diye başınızı yakmamişsiniz zaten evlenseydiniz aşk da yalan olur gırtlağına çökerdiniz,sizde hasta olur onlardan beter tedaviye ihtiyaç duyardiniz......

Genişletmek için tıkla...

dreamaker .!.:

İlişkideyken baya bir yol kat etti. Gülüceksiniz belki ama annesi kendi alışverişini yapıyordu doktora tek gitmesi için zorluyordu. Annesi evlen ben tek yaşarım köye giderimdiyormuş ama köye gidince bir haftada sıkılıp bilet al dönücem diyordu annesinin eskiden ona yaptıklarını anlatınca hatırlatma nefret etmek istemiyorum öfkeleniyorum diyordu onun içinde zor bir durum ama annesi asla sevgi hak etmiyor.

Genişletmek için tıkla...

Menekse bahcesi .!.:

Annesinden nefret etsede kopamıyor , bağımlı tedavi olmazsa bunun neye evrilecegini kimse tahmin edemez.Annesinin sevgiyi hak edip etmemesi sizi bağlayan bir şey değil inanın.Sevdiginizi anlamak yanında olmak başka ,onun nefretini paylaşmak onunla öfkelenmek başka şey.Bu sizinde etki altında kaldığınızı gösterir uzun vade de sizi de yıpratan bir süreç olurdu değmez.....

Genişletmek için tıkla...

dreamaker .!.:

Birbirimizi çok sevdiğimiz ilişkide annesi ve öfke kontrolsüzlüğü yüzünden ayrıldık. Annesi Çocukluktan beri şiddet uygulayıp hem ev hem iş yerindeki işlerde eski sevgilimi çok küçük yaşlardan beri kullanmış. Eşi vefat edince de tam tersi yönde ben sana muhtacım sensiz yapamam moduna girip her dediğini sevgilime yaptırmaya başlamış o kadar ki eczaneden ilacı bile kendisi almazmış market alışverişinden ev işlerine kadar her şeye yardım edermiş. Benle beraber olduğundan beri bunları çok azaltsa da annesinin bu akıllı tavırları ve kendine bağlamasına çok kafama takıyodum neredeyse sadece tüm kavgalarımız bu yüzden çıkıyordu ve yine bu sebepten ayrıldık. Bana da çok düşkündü beni annesi yüzünden hiç ikinci plana atmadı ama dışarda çok vakit geçirince annesi sürekli sıkıldım bunaldım diyordu ve asla bir sosyal hayatı yok ve çok manipülatif bir kadın sevgilim yanımda resmen ağlıyordu o da bunalıma giriyordu ve ben annesinden son zamanlarda iyice nefret etmeye başladım asla hak etmediği bir sevgi ve ilgi gördüğü için artık onun hakkında bir şey duymaya tahammül edemiyordum ve bitirdim. Çok uzun oldu ama sevgilimin borderline olduğunu düşünüyorum terk edilme korkusundan gözü hiçbir şeyi görmüyordu her kavgada ayrılmak isteyip benim onu tutmamı istiyordu sonunda ben ayrıldım bu sefer tehditler etti onu bırakmamam için öfkenin çözüm olacağını sandı ama bu hastalığın altında çocukluk yaşantısı yattığı yüzünden bile annesinden nefret ediyordum. Benle evlenince her şeyin düzeleceğini düşünüyordu ama öyle bir anneyle ben bunun mümkün olacağını düşünmedim. Bir annenin çocuğunun hayatını böyle mahvetmesine üzülüyorum ve bu nefretimi nasıl azalatabilirim sizce. Sizlerin de düşüncesini merak ediyorum

Genişletmek için tıkla...

1yagmurdansonra .!.:

Borderline çok farklı ama
Ayrilamazlar ve bazı konularda tepkileri çok fazla olur
Alışveriş ya da alkol gibi bağımlılıkları olur vs vs
Herneyse çok iyi yapmışsınız bu size çook zor olurdu
Baştan biliyor olmanız çok iyi olm

Genişletmek için tıkla...

dreamaker .!.:

İlişkideyken baya bir yol kat etti.

Genişletmek için tıkla...

Aussie_Brekkie .!.:

Yol falan kat etmedi. Sizin de o yola gireceğinizi ümit etti. Düzelmek kurtulmak isteyen ama yapamayan, yol bulamayan kişi uzmanından yardım alır. Tedaviye başlar, yanlışını doğrusunu görür ve ona göre yürür. Terapist doktor ne derse onu yapar. Sevgiliniz sizi can simidi olarak görmüş. Yanımda biri olursa daha kolay dayanırım demiş.
Çocukken istismarcı anne babayla baş edemiyorsun güçsüzsün, maddi manevi onlara bağımlısın çünkü. Ama yetişkin olup kendi paranı kazanıyorsun, iş çevren sosyal ortamların oluyor. Başkalarının hayatlarını görüyorsun ve belli ki annen normal değil. Yıllarca istismar etmiş. İki yol var; ya keser atarsın ya da herkes tedavi olur. Bu kafada kadını psikoloğa götüremeyeceğine ve bu yaştan sonra değiştiremeyeceğine göre bağlantıyı kesmen lazım. Anne kötü ama oğlu da bu döngüden çıkamayan çıkmayan biri.

Genişletmek için tıkla...

dreamaker .!.:

Lisede bile dövüyormus kadın

Genişletmek için tıkla...

dreamaker .!.:

Birbirimizi çok sevdiğimiz ilişkide annesi ve öfke kontrolsüzlüğü yüzünden ayrıldık. Annesi Çocukluktan beri şiddet uygulayıp hem ev hem iş yerindeki işlerde eski sevgilimi çok küçük yaşlardan beri kullanmış. Eşi vefat edince de tam tersi yönde ben sana muhtacım sensiz yapamam moduna girip her dediğini sevgilime yaptırmaya başlamış o kadar ki eczaneden ilacı bile kendisi almazmış market alışverişinden ev işlerine kadar her şeye yardım edermiş. Benle beraber olduğundan beri bunları çok azaltsa da annesinin bu akıllı tavırları ve kendine bağlamasına çok kafama takıyodum neredeyse sadece tüm kavgalarımız bu yüzden çıkıyordu ve yine bu sebepten ayrıldık. Bana da çok düşkündü beni annesi yüzünden hiç ikinci plana atmadı ama dışarda çok vakit geçirince annesi sürekli sıkıldım bunaldım diyordu ve asla bir sosyal hayatı yok ve çok manipülatif bir kadın sevgilim yanımda resmen ağlıyordu o da bunalıma giriyordu ve ben annesinden son zamanlarda iyice nefret etmeye başladım asla hak etmediği bir sevgi ve ilgi gördüğü için artık onun hakkında bir şey duymaya tahammül edemiyordum ve bitirdim. Çok uzun oldu ama sevgilimin borderline olduğunu düşünüyorum terk edilme korkusundan gözü hiçbir şeyi görmüyordu her kavgada ayrılmak isteyip benim onu tutmamı istiyordu sonunda ben ayrıldım bu sefer tehditler etti onu bırakmamam için öfkenin çözüm olacağını sandı ama bu hastalığın altında çocukluk yaşantısı yattığı yüzünden bile annesinden nefret ediyordum. Benle evlenince her şeyin düzeleceğini düşünüyordu ama öyle bir anneyle ben bunun mümkün olacağını düşünmedim. Bir annenin çocuğunun hayatını böyle mahvetmesine üzülüyorum ve bu nefretimi nasıl azalatabilirim sizce. Sizlerin de düşüncesini merak ediyorum

Genişletmek için tıkla...

dreamaker .!.:

Zaten son zamanlarda iyice psikolojisi bozuldu bu konuları açtığım anda dehşet öfkeleniyordu bağırıp çağırıyordu resmen iki karakterli gibi olmaya başlamıştı ve bende çok yıprandığımı hissettim. Çocuğu ilk defa kendi için evlilik için birikim yapıyordu ona bile pintileştin eve artık bir sey almıyorsun diyordu. Kaynanaların çocuğunun iyiliği için bir noktada susması gerekiyor.Severek ayrıldım ama böyle olması gerekiyordu

Genişletmek için tıkla...